Καταβολή επιδόματος διαχειριστικών λαθών σε υπαλλήλους ΟΤΑ

Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά σε προηγούμενη νομική σκέψη (υπό ΙΙΙ), το Τμήμα κρίνει ότι η κατάταξη σε ανώτερο μισθολογικό κλιμάκιο και η καταβολή των αντίστοιχων διαφορών αποδοχών στους φερόμενους ως δικαιούχους δεν είναι νόμιμη. Και τούτο, διότι κατ’ αρχήν  η αναγνώριση της προϋπηρεσίας των 18 ή 24 μηνών που ελήφθη υπ’ όψη για τη μετατροπή των συμβάσεών τους από ορισμένου σε αορίστου χρόνου ενόσω υπηρετούσαν σε ν.π.ιδ.δ. του Ο.Τ.Α. δεν προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 16 του ν. 3491/2006 σε συνδυασμό με το άρθρο 11 του π.δ/τος 164/2004. Περαιτέρω, η αναγνώριση της προϋπηρεσίας θα μπορούσε κατ’ αρχήν να θεσπισθεί με όρο ΣΣΕ, αφού οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 15 του ν. 3205/2003 που δεν προβλέπουν μία τέτοια αναγνώριση δεν αποτελούν διατάξεις αμφιμερώς αναγκαστικού δικαίου, όπως αβασίμως ισχυρίζεται καθ’ ερμηνεία του σχετικού λόγου διαφωνίας η Επίτροπος. Ωστόσο, οι φερόμενοι ως δικαιούχοι που εμπίπτουν στο υποκειμενικό πεδίο εφαρμογής της ΣΣΕ ΠΟΕ-ΟΤΑ έτους 2010, αφού φέρουν ιδιότητα μέλους  πρωτοβάθμιας συνδικαλιστικής οργάνωσης ανήκουσας στη δύναμη της εν λόγω Ομοσπονδίας, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού λόγου διαφωνίας της Επιτρόπου, δεν δικαιούνται την επίμαχη μισθολογική προαγωγή. Και τούτο, διότι το άρθρο 16 της εν λόγω ΣΣΕ  που συνιστά τη νομική βάση αναγνώρισης της ανωτέρω προϋπηρεσίας, ως εκ του χρόνου θεσπίσεώς του μετά την δημοσίευση του ν. 3833/2010, είναι ανίσχυρο βάσει του άρθρου 3 του τελευταίου αυτού νόμου, που απαγορεύει ρητώς την θέσπιση οποιασδήποτε αύξησης αποδοχών υπό οποιαδήποτε μορφή. Επομένως, οι εντελλόμενες με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνες είναι μη νόμιμες όπως βασίμως αν και με άλλη αιτιολογία ισχυρίζεται η Επίτροπος στην έκθεση διαφωνίας της, αφού και η διάταξη του άρθρου 38 του ν. 3986/2011 που αυτή επικαλείται επιπλέον ως λόγο μη νομιμότητας της δαπάνης και η οποία αφορά στην αναστολή εφαρμογής των όρων μισθολογικής ωρίμανσης των εργαζομένων που καθορίζονται με κανόνες εκτός του ν. 3205/2003 (όπως π.χ. ΣΣΕ), άρχισε να ισχύει από 1.7.2011 και δεν καταλαμβάνει μισθολογικές προαγωγές ήδη συντελεσμένες, όπως εν προκειμένω που η απόφαση για την κατάταξη σε ανώτερο Μ.Κ. ελήφθη στις 21.2.2011, ενώ σε κάθε περίπτωση προϋποθέτει ισχυρό όρο ΣΣΕ και όχι όρο αδρανή λόγω της απαγόρευσης του άρθρου 3 του ν. 3833/2010. Περαιτέρω, αλυσιτελώς επικαλείται ο Δήμος με το έγγραφο επανυποβολής των χρηματικών ενταλμάτων την διάταξη του  άρθρου 50 του ν. 3979/2011 (ΦΕΚ Α΄ 138/16.6.2011) σύμφωνα με την οποία «Η προϋπηρεσία του προσωπικού ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που μεταφέρεται στους ΟΤΑ α` βαθμού από Ν.Π.Ι.Δ. αυτών, σύμφωνα με την κείμενη νομοθεσία, αναγνωρίζεται για τη βαθμολογική του εξέλιξη και την κατάταξη του σε βαθμούς, με τη διαδικασία που προβλέπουν οι διατάξεις του ν. 3801/2009 (Α΄ 163)». Τούτο δε, διότι από τη σχετική διάταξη και την αιτιολογική της έκθεση σαφώς προκύπτει ότι στο πεδίο εφαρμογής της εμπίπτει το μεταφερόμενο προσωπικό, κατ’ άρθρο 269 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων και 109 του ν. 3852/2010, προσωπικό για το οποίο υπάρχει ρητή πρόβλεψη αδιάλειπτης μισθολογικής εξέλιξης με αναγνώριση του συνόλου της προϋπηρεσίας στο ν.π.ιδ.δ. που υπηρετούσαν (βλ. άρθρο 269 παρ. 4 του Κ.Δ.Κ. και 109 παρ.2 του ν. 3852/2010). Συνεπώς, δεν τυγχάνει εφαρμογής στην περίπτωση του προσωπικού του άρθρου 16 του ν. 3491/2006 για το οποίο έχει ακολουθηθεί διαφορετική διαδικασία ένταξης στον Δήμο, σε κάθε δε περίπτωση δεν αφορά στη μισθολογική αλλά στη βαθμολογική εξέλιξη του προσωπικού. Τέλος, επίσης αλυσιτελώς επικαλείται ο Δήμος την 465/2008 Γνωμοδότηση του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία η προσμετρηθείσα προϋπηρεσία των 18 ή 24 μηνών για τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου σε αορίστου χρόνου, βάσει του άρθρου 11 του π.δ/τος 164/2011, παρόλο που διανύθηκε σε ν.π.ιδ.δ. αναγνωρίζεται κατά την τελευταία αυτή διάταξη ως προϋπηρεσία για τη μισθολογική εξέλιξη του εντασσόμενου στους Δήμους προσωπικού βάσει του άρθρου 16 του ν. 3491/2006. Και τούτο, προεχόντως διότι οι γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους δεν δεσμεύουν το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά την άσκηση απ’ αυτό του συνταγματικά κατοχυρωμένου προληπτικού ελέγχου των δαπανών (βλ. Ελ. Συν. πρ. Ι Τμ. 228/2010).