ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ-ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ:Η υπό κρίση αίτηση για αναίρεση της 1932/2016 απόφασης του  ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου(...)κρίθηκε ότι η έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, με την οποία ζήτησε την ακύρωση της ... πράξης της Γενικής Διεύθυνσης Συντάξεων της Γενικής Γραμματείας Δημοσιονομικής Πολιτικής του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (Γ.Λ.Κ.), δεν ασκήθηκε σύμφωνα με τις διαδικασίες κατάθεσης που περιοριστικά καθορίζονται στo άρθρο 52 του π.δ/τος 1225/1981 και απορρίφθηκε, για το λόγο αυτό, ως απαράδεκτη.(...)Εξ αυτού δε του λόγου, οι δικονομικές διατάξεις δεν μπορούν να τύχουν ανάλογης εφαρμογής σε άλλες, μη ρητά ρυθμιζόμενες από τον νόμο περιπτώσεις, καθώς αν ο νομοθέτης ήθελε και έτερο τρόπο κατάθεσης, θα τον είχε προβλέψει ρητά, όπως στην περίπτωση της ηλεκτρονικής κατάθεσης δικογράφου.(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη υπάρχοντος άλλου λόγου αναίρεσης, η ένδικη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ:Με την αναιρεσιβαλλόμενη 4382/2014 απόφαση του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, πρώην τακτικού υπαλλήλου του Ταμείου Ασφαλίσεως Επαγγελματιών και Βιοτεχνών της Ελλάδος και ήδη συνταξιούχου κατά το καθεστώς των κοινών ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α. (ν. 1846/1951), απορρίφθηκε ως αβάσιμη καθ’ ο μέρος στρεφόταν κατά του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και της ... πράξης της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Συντάξεων Προσωπικού ΝΠΔΔ του Ι.Κ.Α., (απορριπτικής αιτήσεώς του για εκ νέου κανονισμό της σύνταξής του με βάση το ειδικό καθεστώς του ν. 3163/1955 «Περί συνταξιοδοτήσεως του προσωπικού του Ιδρύματος των Κοινωνικών Ασφαλίσεων»)(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά, η κρινόμενη αίτηση συνιστά δεύτερη αίτηση αναίρεσης κατά της αυτής 4382/2014 απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία πρέπει να απορριφθεί ως εκπροθέσμως ασκηθείσα, διότι, παρά το γεγονός ότι η πρώτη αίτηση απορρίφθηκε για τυπικό λόγο, κατά τον χρόνο άσκησης της υπό κρίση δεύτερης αίτησης αναίρεσης, στις 4.3.2019, είχε εκπνεύσει η νόμιμη προθεσμία για την άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά της 4382/2014 απόφασης και, ειδικότερα, τόσο η εξηκονθήμερη προθεσμία από τότε που ο αναιρεσείων έλαβε πλήρη γνώση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, η οποία συντρέχει, σε κάθε περίπτωση, κατά τον χρόνο άσκησης της από 26 Μαρτίου 2015 αίτησης αναίρεσης, όσο και η τριετής προθεσμία από τη δημοσίευση αυτής στις 20 Ιουνίου 2014.Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης. 

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Επιδιώκεται η «αναψηλάφηση» της 1430/2019 απόφασης της Ολομέλειας του Ελεγκτικού Συνεδρίου.(...)Στην υπό κρίση υπόθεση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της δημόσιας συνεδρίασης της 3ης Μαρτίου 2021, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στο ακροατήριο, η γραμματέας του δικαστηρίου ανήγγειλε τη δηλούμενη από την αιτούσα παραίτηση από το δικόγραφο της από 15.12.2019 «αίτησης αναψηλάφησης», με την από 20.2.2021 έγγραφη δήλωσή της, που φέρει γνήσιο της υπογραφής της από το Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών του Δήμου Μυτιλήνης και κατατέθηκε στη γραμματεία του Δικαστηρίου στις 26.2.2021 (αρ. πρωτ. ΕλΣυν 9736/26.2.2021).Με τα ως άνω δεδομένα και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2, η αιτούσα παραιτήθηκε νομοτύπως από την ένδικη αίτηση, για την άσκηση της οποίας δεν καταβλήθηκε άλλωστε παράβολο. Συνεπώς, πρέπει η παρούσα δίκη να κηρυχθεί καταργημένη.

ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ- ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΟΤΑ:..κατά τη συζήτηση της αναίρεσης, το αναιρεσείον, ζήτησε, .. την αναίρεση της προσβαλλόμενης απόφασης, με την επίκληση, ότι η ένδικη αξίωση των αναιρεσίβλητων, παρεγράφη κατ' άρθρο 90 ν. 2362/1995, εφόσον παρήλθε διετία από τότε που γεννήθηκε μέχρι την άσκηση της αγωγής, προκειμένου δε να θεμελιώσει το παραδεκτό του, για πρώτη φορά, ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, προταθέντος ισχυρισμού, επικαλείται ότι ο καταλυτικός της αξίωσης των αναιρεσίβλητων ισχυρισμός του, περί παραγραφής, στη συγκεκριμένη περίπτωση, λαμβάνεται υπόψη αυτεπαγγέλτως από τα δικαστήρια και αφορά τη δημόσια τάξη. Όμως, ο ισχυρισμός αυτός είναι απαράδεκτος, προεχόντως, διότι δεν προβλήθηκε ως λόγος αναίρεσης, με το δικόγραφο της αναίρεσης, ανεξαρτήτως του ότι, είναι μεν από εκείνους οι οποίοι, κατ' εξαίρεση, λαμβάνονται υπόψη από τα δικαστήρια της ουσίας, και χωρίς να προταθούν, όχι όμως και από τον Άρειο Πάγο, ειδικώς δε στην προκειμένη περίπτωση, ο ίδιος ισχυρισμός δεν αφορά τη δημόσια τάξη. Κατά συνέπεια, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση αναίρεσης και να κκαταδικασθεί το αναιρεσείον, ως ηττώμενο, στα δικαστικά έξοδα των αναιρεσίβλητων, μειωμένα, σύμφωνα με τα άρθρα 176, 183 ΚΠολΔ και 281 του ν. 3463/2006 (Δημοτικός και Κοινοτικός Κώδικας), όπως ειδικότερα ορίζονται στο διατακτικό.

Παραιτηση από δικόγραφο ...η αιτούσα με το από 3.8.2017 δικόγραφο, το οποίο κατατέθηκε στο Ελεγκτικό Συνέδριο στις 10.8.2017 (Α.Β.Δ. 2392) παραιτήθηκε από το δικόγραφο της ένδικης αίτησης (Α.Β.Δ. 1766/2017),  πριν την έναρξη της πρώτης επ’ ακροατηρίου συζητήσεως αυτής (βλ. σχετ. και την 1223/10.7.2017 θέμα 3ο απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας ... περί ειδικής προς τούτο εντολής προς τον πληρεξούσιο δικηγόρο της), περαιτέρω δε το εν λόγω περί παραιτήσεως δικόγραφο επιδόθηκε στο ... και τον Υπουργό Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (βλ. σχετ. τις 11145 και 11151/16.8.2017 σχετικές εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών …). Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, επήλθε αυτοδίκαιη κατάργηση της ανοιγείσας με την άσκηση της ανωτέρω αίτησης δίκης και κατ΄ ακολουθίαν, πρέπει αυτή να κηρυχθεί καταργημένη.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΣ.Απαραδέκτως ζητείται «ο περιορισμός του καταλογισθέντος ποσού κατά 2.500.000 δρχ. που φέρεται ότι αποτελούν τις νόμιμες κρατήσεις και το φόρο που αναλογεί στο ποσό των 4.419.000 δρχ., καθόσον η αναζήτηση εκ μέρους του εκκαλούντος-ανακόπτοντος των φερομένων ως αχρεωστήτως καταβληθέντων φόρων και κρατήσεων αφενός υπάγεται στην αρμοδιότητα των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, αφετέρου δεν μπορεί να στραφεί κατά του εφεσίβλητου - καθ’ού Οργανισμού». Η ως άνω κρίση έχει ήδη καταστεί αμετάκλητη, καθόσον όπως προκύπτει από το δικόγραφο της αίτησης αναίρεσης κατά της ανωτέρω απόφασης, το κεφάλαιο αυτό δεν επλήγη από τον εκκαλούντα και συνεπώς δεν ανετράπη από την 2497/2015 απόφαση της Ολομέλειας. Συνεπώς, δεν μπορεί να επανεξετασθεί από το δικαστήριο τούτο και ο προβαλλόμενος λόγος πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:αίτηση για αναίρεση της 1396/2014 απόφασης του  VΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου(...)Με την προσβαλλόμενη απόφαση κρίθηκε ότι η έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, με την οποία ζήτησε την ακύρωση της 3442/21.9.2011 καταλογιστικής απόφασης του Οικονομικού Επιθεωρητή της Οικονομικής Επιθεώρησης Δυτικής Μακεδονίας, ασκήθηκε χωρίς την τήρηση της νόμιμης διαδικασίας(...)Προβάλλεται ακόμη ότι η απόρριψη της έφεσης ως απαράδεκτης συνιστά δυσανάλογη κύρωση σε βάρος του αναιρεσείοντος, ο οποίος επεδίωξε την επί της ουσίας εκδίκασή της, παριστάμενος δια πληρεξουσίου δικηγόρου κατά τη συζήτησή της, ενώ παραβιάζεται και το άρθρο 46 του π.δ. 1225/1981, αφού δεν προέκυψε δικονομική βλάβη του αντιδίκου. Και οι λόγοι αυτοί πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι αφενός γιατί ο θεσπισθείς ως αποκλειστικός δικονομικός τύπος άσκησης έφεσης, όπως κρίθηκε με την αναιρεσιβαλλομένη δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της αναλογικότητας, αφετέρου ο κανόνας του άρθρου 52 του π.δ. 1225/1981 ερευνάται αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, ανεξαρτήτως της συνδρομής ή μη βλάβης στο πρόσωπο των διαδίκων και δεν συνιστά δικονομική ακυρότητα.(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη υπάρχοντος άλλου λόγου αναίρεσης, η ένδικη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ:«Τεχνική Βοήθεια στο Δήμο … για την Εκπόνηση Τεχνικών Μελετών»(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, η ως άνω δικηγόρος μη νομίμως προέβη σε δήλωση παραίτησης από το δικόγραφο της υπό κρίση προσφυγής αναθεώρησης, καθόσον δεν παρασχέθηκε σε αυτήν από το αρμόδιο όργανο του Δήμου-Οικονομική Επιτροπή η κατά νόμον απαιτούμενη ειδική πληρεξουσιότητα για τη δήλωση παραίτησης από το δικόγραφο της κρινόμενης προσφυγής αναθεώρησης. Η προσκομισθείσα δε δήλωση-εξουσιοδότηση του Δημάρχου … δεν παράγει κανένα νομικό αποτέλεσμα, αφού δεν καταλείπεται από τον νόμο τέτοιου είδους αρμοδιότητα στο Δήμαρχο. Επομένως, η παραίτηση που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου δεν επιφέρει κανένα νομικό αποτέλεσμα, αφού αυτή υπογράφεται από την ως άνω δικηγόρο, η οποία όμως, στερείται της ειδικής πληρεξουσιότητας.(...)Με τα δεδομένα αυτά, η υπό κρίση προσφυγή αναθεώρησης, εφόσον ασκήθηκε στις 7.7.2023, ήτοι την πεντηκοστή ένατη (59η) ημέρα από την κοινοποίηση της προσβαλλόμενης απόφασης και, επομένως, μετά την πάροδο της προβλεπόμενης αποκλειστικής δεκαπενθήμερης (15) προθεσμίας, είναι εκπρόθεσμη και απορριπτέα ως απαράδεκτη.

Καταβολή μισθολογικών παρχών με βάση συλλογικές συμβάσεις εργασίας- Αίτηση αναίρεσης:..Στην προκειμένη περίπτωση, με τον δεύτερο και τελευταίο από τον αριθμό 1 του άρθρου 560 του ΚΠολΔ λόγο αναίρεσης, το αναιρεσείον Ν.Π.Δ.Δ. προσάπτει στην προσβαλλομένη απόφαση την πλημμέλεια ότι εσφαλμένως και κατά παράβαση του άρθρου 904 του ΑΚ, το δευτεροβάθμιο δικαστήριο απέρριψε ως νομικά αβάσιμο τον δεύτερο λόγο της έφεσης αυτού, με τον οποίο ισχυρίσθηκε ότι δεν συνέτρεχαν κατά νόμο οι προϋποθέσεις βασιμότητας της αγωγής των εναγόντων και ήδη αναιρεσιβλήτων προς λήψη των αιτουμένων μισθολογικών παροχών από την παρασχεθείσα στο εναγόμενο και ήδη αναιρεσείον εργασία τους, ως προς την επικουρική εκ του αδικαιολογήτου πλουτισμού βάση της αγωγής, καθόσον το εναγόμενο και ήδη αναιρεσείον Ν.Π.Δ.Δ δεν θα προέβαινε στην πρόσληψη άλλων μισθωτών με έγκυρες συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας προς κάλυψη των αναγκών του, μετά την αποχώρηση των εναγόντων και ήδη αναιρεσίβλητων, γεγονός που προέκυψε άλλωστε και κατά την αποδεικτική διαδικασία. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος, διότι για τη γέννηση των αξιώσεων των αναιρεσιβλήτων προς απόδοση του πλουτισμού του αναιρεσείοντος Ν.Π.Δ.Δ. από την παροχή σε αυτό εργασίας στο πλαίσιο λειτουργίας άκυρων συμβάσεων εργασίας, αρκούσε το γεγονός της πραγματικής παροχής των υπηρεσιών των αναιρεσιβλήτων προς το αναιρεσείον Ν.Π.Δ.Δ. για όσο χρονικό διάστημα αυτοί πράγματι απασχολήθηκαν σε αυτό και κατά συνέπεια είναι αδιάφορο το εάν στη συγκεκριμένη περίπτωση το αναιρεσείον από οικονομικούς ή άλλους λόγους δεν προέβη ή δεν θα προέβαινε σε κάθε περίπτωση στην πρόσληψη άλλων μισθωτών με έγκυρες συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας προς κάλυψη των αναγκών του. Μη υπάρχοντος άλλου λόγου, πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της η ένδικη αίτηση αναίρεσης. 

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από το από 29.3.2013 αποδεικτικό επιδόσεως του επιμελητή του Συμβουλίου της Επικρατείας Εμμανουήλ Παπαδάκη, αντίγραφα της κρινομένης αιτήσεως και της από 15.2.2013 πράξεως του Προέδρου του Α΄ Τμήματος περί ορισμού δικασίμου και εισηγητή της υποθέσεως κοινοποιήθηκαν νομοτύπως και εμπροθέσμως στον υπογράφοντα το δικόγραφο της αιτήσεως δικηγόρο ..., ως πληρεξούσιο και αντίκλητο του αναιρεσείοντος Ιδρύματος. Κατά τη δικάσιμο όμως της 17.2.2014, κατά την οποία η υπόθεση εισήχθη προς συζήτηση, ο αναιρεσίβλητος δεν παρέστη, ενώ εμφανίσθηκε εκπρόσωπος του αναιρεσείοντος Ιδρύματος και ζήτησε αναβολή προκειμένου να προσκομίσει αποδεικτικά επιδόσεως αντιγράφων της κρινομένης αιτήσεως και της πράξεως του Προέδρου περί ορισμού εισηγητή και δικασίμου. Κατόπιν αυτών, η συζήτηση της υποθέσεως αναβλήθηκε αυτεπαγγέλτως, σύμφωνα με τις ως άνω διατάξεις, για τη δικάσιμο της 5.5.2014 με το 32/17.2.2014 πρακτικό συνεδριάσεως, σύμφωνα με τις παρατεθείσες στην προηγούμενη σκέψη διατάξεις, προκειμένου το αναιρεσείον Ίδρυμα να προβεί στις εν λόγω επιδόσεις και στη συνέχεια για τη δικάσιμο της 24.11.2014. Και κατά την παρούσα όμως δικάσιμο, κατά την οποία η υπόθεση εισήχθη και πάλι προς συζήτηση, ο αναιρεσίβλητος δεν παρέστη, δεν προσκομίσθηκαν δε από το αναιρεσείον Ίδρυμα αποδεικτικά επιδόσεως των πιο πάνω εγγράφων στον αναιρεσίβλητο. Με τα δεδομένα αυτά, η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, σύμφωνα με τις προεκτεθείσες διατάξεις.