ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με την αίτηση αυτή επιδιώκεται η αναίρεση της 1790/2017 απόφασης του VIΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.(...)Με τη 1790/2017 απόφαση του VIΙ Τμήματος έγινε εν μέρει δεκτή έφεση του αναιρεσείοντος, Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου και οικονομικού διαχειριστή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με την επωνυμία «…», κατά της 1/2015 Πράξης του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στον δήμο …. Με την Πράξη αυτή καταλογίστηκε εις βάρος του αναιρεσείοντος το ποσό των 68.712,19 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε ισόποσο έλλειμμα στη διαχείριση του ως άνω νομικού προσώπου κατά το έτος 2012(...)Τέλος, ορθώς απορρίφθηκε ως αλυσιτελής ο προβληθείς με την έφεση λόγος περί πλημμελούς αιτιολογίας της προσβαλλομένης με την ειδικότερη αιτίαση ότι αυτή δεν διέλαβε ειδική κρίση περί της ουσιαστικής νομιμότητας των καταλογιζόμενων δαπανών και της ζημίας που επήλθε στο υπέρ ου ο καταλογισμός νομικό πρόσωπο, καθόσον, όπως έγινε δεκτό ανωτέρω (σκ. 23), η επέλευση ζημίας δεν συναρτάται αναγκαίως με το έλλειμμα, ενώ, με βάση το ισχύον κατά τον χρόνο του καταλογισμού νομοθετικό καθεστώς  το ελεγκτικό όργανο ήταν υποχρεωμένο να καταλογίσει το διαπιστωθέν έλλειμμα ανεξαρτήτως της επέλευσης πραγματικής ζημίας για τον υπέρ ου ο καταλογισμός. Επισημαίνεται πάντως ότι η φύση του ελλείμματος και η βαρύτητα της δημοσιονομικής παράβασης ελήφθη υπόψη από το Τμήμα κατά τον περιορισμό του  ποσού του καταλογισμού.Δέχεται εν μέρει την αίτηση αναίρεσης.

Αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην υπό στοιχ. ΙΙ. νομική σκέψη, το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νομίμως, συνυπολογίστηκε για τον καθορισμό του ποσού της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης, ως χρόνος υπηρεσίας της ως άνω υπαλλήλου και ο χρόνος κατά τον οποίο αυτή παρέμεινε εκτός υπηρεσίας, χωρίς η κρίση αυτή να διαφοροποιείται εκ του γεγονότος ότι ο χρόνος αυτός αναγνωρίστηκε για την υπηρεσιακή της εξέλιξη ή ως συντάξιμος, κατόπιν καταβολής εισφορών. Και τούτο, διότι οι προβλεπόμενες στις ειδικές ρυθμίσεις των παραγράφων 6 και 7 του άρθρου 25 του ν. 2190/1994 δυνατότητες αναγνώρισης του χρόνου αυτού αποκλειστικά για τον υπολογισμό της προϋπηρεσίας του υπαλλήλου ή ως συνταξίμου δεν μπορεί να εκληφθούν ως εισάγουσες κανόνα εμπεριέχοντα και τη δυνατότητα υπολογισμού χρόνου εκτός υπηρεσίας για την καταβολή του εν λόγω, προνοιακού χαρακτήρα, βοηθήματος, σε κάθε δε περίπτωση, ο χρόνος αυτός δεν συνιστά πράγματι παρασχεθείσα υπηρεσία, κατά την πρόβλεψη του ν. 3518/2006, για τον υπολογισμό του ύψους του εν λόγω βοηθήματος

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΚΩΛΥΜΑΤΑ ΕΚΛΟΓΙΜΟΤΗΤΑΣ:προέκυψε κατά την ανέλεγκτη ουσιαστική εκτίμηση του δικαστηρίου ότι ο αναιρεσείων είχε αναλάβει την εκτέλεση μέσα σε προθεσμία δύο μηνών του έργου της διαμόρφωσης του γηπέδου καλαθοσφαίρισης της εν λόγω κοινότητας αντί εργολαβικού ανταλλάγματος 1.570.000 δραχμών και η οποία σύμβαση, ασχέτως αν αφορούσε την εκτέλεση νέων υπερσυμβατικών εργασιών, ήταν ακόμα εκκρεμής κατά την ημέρα ανακήρυξης των υποψηφίων για τις δημοτικές εκλογές της 11.10.1998, απορρίφθηκε δε ως αναπόδεικτος ο ισχυρισμός του αναιρεσείοντος ότι και οι νέες αυτές εργασίες είχαν ήδη ολοκληρωθεί πριν από την κατάρτιση της επίμαχης σύμβασης. Με τα δεδομένα αυτά το δικάσαν Διοικητικό Εφετείο έκρινε ότι υφίστατο πράγματι κώλυμα εκλογιμότητας του εκκαλούντος (ήδη αναιρεσείοντος) σύμφωνα με το προαναφερθέν άρθρο 47 παρ. 2 του ΔΚΚ και με τις σκέψεις αυτές απέρριψε ως αβάσιμο σχετικό λόγο εφέσεώς του κατά της πρωτόδικης αποφάσεως, η οποία είχε δεχθεί κατά το αντίστοιχο μέρος την ένσταση του ήδη αναιρεσιβλήτου και είχε ακυρώσει την εκλογή του αναιρεσείοντος ως δημάρχου …. Η κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως, στην οποία το δικαστήριο της ουσίας κατέληξε μετά από ανέλεγκτη κατ' αναίρεση εκτίμηση των στοιχείων του φακέλου, μεταξύ των οποίων, όπως ρητά βεβαιώνεται, και το υπ' αριθμ. 22193/5.11.1998 έγγραφο του Τμήματος ΤΥΔΚ της Διεύθυνσης Αυτοδιοίκησης και Αποκέντρωσης της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ως προς τον υπερσυμβατικό χαρακτήρα του εκτελεσθέντος έργου, είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα με την υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα, καθ' ό μέρος δε πλήττεται δι 'αυτών η ανέλεγκτη ουσιαστική εκτίμηση του δικαστηρίου της ουσίας είναι απορριπτέα ως απαράδεκτα.(...)Απορρίπτει την υπό κρίση αίτηση.

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ:Με την αναιρεσιβαλλόμενη 4382/2014 απόφαση του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, έφεση του ήδη αναιρεσείοντος, πρώην τακτικού υπαλλήλου του Ταμείου Ασφαλίσεως Επαγγελματιών και Βιοτεχνών της Ελλάδος και ήδη συνταξιούχου κατά το καθεστώς των κοινών ασφαλισμένων του Ι.Κ.Α. (ν. 1846/1951), απορρίφθηκε ως αβάσιμη καθ’ ο μέρος στρεφόταν κατά του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. και της ... πράξης της Διευθύντριας της Διεύθυνσης Συντάξεων Προσωπικού ΝΠΔΔ του Ι.Κ.Α., (απορριπτικής αιτήσεώς του για εκ νέου κανονισμό της σύνταξής του με βάση το ειδικό καθεστώς του ν. 3163/1955 «Περί συνταξιοδοτήσεως του προσωπικού του Ιδρύματος των Κοινωνικών Ασφαλίσεων»)(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά, η κρινόμενη αίτηση συνιστά δεύτερη αίτηση αναίρεσης κατά της αυτής 4382/2014 απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, η οποία πρέπει να απορριφθεί ως εκπροθέσμως ασκηθείσα, διότι, παρά το γεγονός ότι η πρώτη αίτηση απορρίφθηκε για τυπικό λόγο, κατά τον χρόνο άσκησης της υπό κρίση δεύτερης αίτησης αναίρεσης, στις 4.3.2019, είχε εκπνεύσει η νόμιμη προθεσμία για την άσκηση αίτησης αναίρεσης κατά της 4382/2014 απόφασης και, ειδικότερα, τόσο η εξηκονθήμερη προθεσμία από τότε που ο αναιρεσείων έλαβε πλήρη γνώση της αναιρεσιβαλλόμενης απόφασης, η οποία συντρέχει, σε κάθε περίπτωση, κατά τον χρόνο άσκησης της από 26 Μαρτίου 2015 αίτησης αναίρεσης, όσο και η τριετής προθεσμία από τη δημοσίευση αυτής στις 20 Ιουνίου 2014.Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης. 

Πρόστιμο για παράβαση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων. ζητείται η αναίρεση της 5167/2003 απόφασης του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, με την οποία, αφού έγινε δεκτή έφεση του ήδη αναιρεσιβλήτου, εξαφανίσθηκε η 3711/2001 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών, δικάσθηκε προσφυγή του ιδίου και ακυρώθηκε η 125/1999 πράξη του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ΙΒ΄ Αθηνών. Με την τελευταία αυτή πράξη επιβλήθηκε στον αναιρεσίβλητο πρόστιμο 2.016.751.880 δρχ., για παράβαση του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων (..) Κατά την έννοια των διατάξεων που προπαρατέθηκαν, όταν αποδίδεται σε ορισμένο επιτηδευματία η παράβαση της έκδοσης τιμολογίου εικονικού, υπό την έννοια είτε ότι δεν έχει πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, στην οποία αυτό αναφέρεται, είτε ότι έχει μεν πραγματοποιηθεί η συναλλαγή, όχι όμως, όπως εμφανίζεται, με τον φερόμενο ως εκδότη του τιμολογίου, η φορολογική αρχή βαρύνεται, κατ’ αρχήν, με την απόδειξη της εν λόγω εικονικότητας. Περαιτέρω, σε περίπτωση που τιμολόγια παροχής υπηρεσιών χαρακτηρίζονται από την φορολογική αρχή ως εικονικά επί τη βάσει ορισμένων στοιχείων, το διοικητικό δικαστήριο της ουσίας ενώπιον του οποίου αμφισβητείται ο χαρακτηρισμός υποχρεούται, κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 144επ. του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 2717/1999 (Α’ 97) Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας που διέπουν τα ζητήματα της απόδειξης κατά την εκδίκαση των διοικητικών διαφορών ουσίας από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια, προκειμένου να εκφέρει την κρίση του, να σχηματίσει πλήρη και βέβαιη δικανική πεποίθηση, κάνοντας χρήση των επιτρεπόμενων από τον εν λόγω Κώδικα αποδεικτικών μέσων, μεταξύ των οποίων και τα δικαστικά τεκμήρια περί της συνδρομής των κρίσιμων πραγματικών περιστατικών, αφού εκτιμήσει συνολικά τα υφιστάμενα στον φάκελο της υπόθεσης στοιχεία, και όχι μεμονωμένα το καθένα από αυτά (..)Επειδή, οι ανωτέρω κρίσεις του διοικητικού εφετείου είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένες..Και τούτο διότι το δικάσαν δικαστήριο, αφού συνεκτίμησε, στο σύνολό τους, τόσο τα στοιχεία που προέκυψαν από τον φορολογικό έλεγχο όσο και τα στοιχεία που, ήδη πρωτοδίκως, είχε επικαλεσθεί και προσκομίσει ο αναιρεσίβλητος, κατέληξε στην κρίση ότι η φορολογική αρχή, η οποία έφερε το σχετικό βάρος, δεν απέδειξε, όπως όφειλε, το εν προκειμένω κρίσιμο για τον καταλογισμό του ένδικου προστίμου σε βάρος του αναιρεσιβλήτου, ότι δηλαδή πραγματικός φορέας άσκησης της επίμαχης επιχειρηματικής δραστηριότητας ήταν ο τελευταίος ...Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.

Υπερωριακή απασχόληση αποσπασμενου σε γραφείο πολιτικού κόμματος.(..) Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νομίμως, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με το λόγο διαφωνίας, η ελεγχόμενη δαπάνη ανελήφθη σε βάρος των πιστώσεων του προϋπολογισμού του Δήμου .... Τούτο διότι, δοθέντος ότι η μισθοδοσία του υπαλλήλου, λόγω της απόσπασής του και της, εν συνεχεία, διάθεσής του σε γραφείο πολιτικού κόμματος, δεν βαρύνει τον προϋπολογισμό του φορέα προέλευσης, αλλά τον κρατικό προϋπολογισμό, συνακόλουθα και η αποζημίωση υπερωριακής απασχόλησης έπρεπε να βαρύνει τις πιστώσεις του κρατικού προϋπολογισμού. Ο ισχυρισμός του Δήμου, κατ’ επίκληση των εκτιθέμενων σε εγκύκλιο (2/86827/ΔΕΠ/20.12.2016) του Τμήματος Εφαρμογής Ενιαίου Μισθολογίου της Διεύθυνσης Εισοδηματικής Πολιτικής του Υπουργείου Οικονομικών, ότι η αποζημίωση για την υπερωριακή απασχόληση του υπαλλήλου βαρύνει τον προϋπολογισμό της υπηρεσίας στην οποία αυτός ανήκει οργανικά, ακόμα και στην περίπτωση κατά την οποία η δαπάνη της μισθοδοσίας του υπαλλήλου βαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό, είναι απορριπτέος, διότι στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία των μνημονευομένων ανωτέρω κρίσιμων διατάξεων του άρθρου 20 του ν. 4354/2015, σύμφωνα με τις οποίες, κριτήριο για τη διάκριση του βαρυνόμενου με την αποζημίωση πρόσθετης κατά χρόνο απασχόλησης φορέα είναι αν με τη μισθοδοσία του αποσπασμένου υπαλλήλου βαρύνεται ο κρατικός προϋπολογισμός και όχι αν η οργανική θέση ανήκει σε φορέα από την απασχόληση στον οποίο καταβάλλονται αποδοχές σε βάρος του κρατικού προϋπολογισμού.(Μη ανακλητέα με την ΕλΣυν.Τμ.1/2/2018 )

Ερωτάται εάν μπορούν να ανακληθούν χρηματικές παρακαταθήκες που συστήθηκαν με τον όρο απόδοσης στον δικαιούχο που θα αναγνωριστεί με δικαστική απόφαση, για μερικές από τις οποίες υπάρχει πρωτόδικη κρίση ότι η παρακατάθεση δεν είναι νόμιμη.(..)Είναι κατά νόμο δυνατή η ανάκληση χρηματικών παρακαταθηκών που συστήθηκαν με τον όρο απόδοσης στον δικαιούχο που θα αναγνωριστεί με δικαστική απόφαση εφόσον δεν υπάρχει κώλυμα απόδοσης, για όσες, όμως, από αυτές υπάρχει πρωτόδικη κρίση ότι η παρακατάθεση δεν είναι νόμιμη δύνανται να ανακληθούν μόνο μετά την τελεσιδικία της κρίσης αυτής (κατά πλειοψηφία).

ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΟΥ:Με την αίτηση αναίρεσης επιδιώκεται η αναίρεση της 1687/2018 οριστικής απόφασης του ΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου με την οποία απορρίφθηκε η ... έφεση του αναιρεσείοντος, πολιτικού συνταξιούχου του Δημοσίου, ασκηθείσα κατά της ... πράξης της 42ης Διεύθυνσης του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους. Με την ως άνω πράξη κανονίσθηκε σε αυτόν σύνταξη βάσει της συνολικής του συντάξιμης υπηρεσίας διαδοχικής ασφάλισης, η οποία ορίσθηκε ίση με τα 859/1000 του μηνιαίου μισθού ενεργείας του 2ου μισθολογικού κλιμακίου του κλάδου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης (ΔΕ), βάσει του οποίου μισθοδοτείτο κατά τον χρόνο εξόδου του από την υπηρεσία.(...)Τέλος, το τιτλοφορούμενο ως «πρόσθετοι λόγοι» δικόγραφο του αναιρεσείοντος δεν δύναται να ληφθεί υπόψη ως δικόγραφο προσθέτων λόγων, δοθέντος ότι δεν φέρει υπογραφή, δεν κατατέθηκε στην Γραμματεία της Ολομέλειας καθότι δεν φέρει επ’ αυτού σχετική πράξη κατάθεσης, ενώ, σε κάθε περίπτωση, και ειδικότερα όπως προκύπτει από το περιεχόμενο αυτού ... δεν κατατέθηκε 15 τουλάχιστον ημέρες προ της ορισθείσας πρώτης δικασίμου... Απορρίπτει την αίτηση αναίρεσης.

Τέλη κυκλοφορίας και πρόστιμα...Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, και δοθέντος ότι δεν προβάλλεται άλλος λόγος αναιρέσεως, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί κατά τα μέρη αυτής που αναφέρονται στις σκέψεις 9 και 15. Η υπόθεση δεν χρειάζεται διευκρίνιση ως προς το πραγματικό κατά το μέρος που αφορά στο σύνολο των εγγραφών του 29/23.12.2016 χρηματικού καταλόγου για τέλη κυκλοφορίας οχημάτων των ετών 1998-2001 και πρόστιμα λόγω μη καταβολής των τελών αυτών και, κατά συνέπεια, το Δικαστήριο την κρατεί και δικάζει την προσφυγή του αναιρεσείοντος κατά το μέρος αυτό, σύμφωνα με το άρθρο 57 του π.δ. 18/1989, ακυρώνει δε τις εγγραφές αυτές για τον προεκτεθέντα βάσιμο, σύμφωνα με όσα αναφέρονται στις σκέψεις 6 και 9, λόγο της προσφυγής. Κατά τα λοιπά, ήτοι κατά το μέρος που αφορά στις εγγραφές των 4/23.2.2017 και 6/13.3.2017 χρηματικών καταλόγων που αφορούν στα έτη έως και το 2011, καθώς και εκείνες που αφορούν σε αυτοκίνητα για τα έτη μετά το 2011, πλην όσων, κατά την αναιρεσιβαλλομένη, δεν ήταν αυτοκίνητα καθαριότητας, η υπόθεση, η οποία χρήζει διευκρινίσεων ως προς το πραγματικό, πρέπει να παραπεμφθεί στο εκδόν την αναιρουμένη απόφαση δικαστήριο για νέα κρίση, και ειδικότερα για να κρίνει ποιές από τις εγγραφές των ανωτέρω δύο χρηματικών καταλόγων αφορούν στα έτη έως και το 2011, και, επομένως, οι σχετικές αξιώσεις του Δημοσίου έχουν υποπέσει σε παραγραφή, και ποιές από τις εγγραφές των χρηματικών αυτών καταλόγων για τα έτη μετά το 2011 αφορούν σε αυτοκίνητα καθαριότητας του αναιρεσείοντος συνδέσμου, τα οποία απαλλάσσονται από τα επίμαχα τέλη καθαριότητας.

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ:Επειδή ορθώς απορρίφθηκε με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση ο λόγος της ενστάσεως ότι η κατ΄ εφαρμογή των προαναφερθεισών διατάξεων μη ανάδειξη του αναιρεσείοντος ως δημοτικού συμβούλου παραβιάζει τις διατάξεις του άρθρου 3 του Πρώτου Προσθέτου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.δ. 53/1974 (φ. 256). Και τούτο διότι οι εκλογές για την ανάδειξη των οργάνων των οργανισμών τοπικής αυτοδιοικήσεως δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του προαναφερόμενου άρθρου 3, αφού οι διατάξεις αυτές, κατά ρητή τους πρόβλεψη, εφαρμόζονται στις εκλογές για την ανάδειξη του νομοθετικού σώματος(...)Απορρίπτει την κρινόμενη αίτηση αναιρέσεως.