ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ:Ως εκ τούτου, ο λόγος αναιρέσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι από το σύνολο των διαδικαστικών εγγράφων της επί της ενστάσεως δίκης προκύπτει ότι εκ παραδρομής αναφέρθηκε τόσο στα πρακτικά συνεδριάσεως της 12-2-2008 όσο και στην υπ’ αριθμ. … απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου …, ότι οι αναιρεσείοντες παραστάθησαν κατά την συζήτηση της ενστάσεως του … και ότι το δικάσαν δικαστήριο όφειλε να κάνει δεκτή την ανακοπή ερημοδικίας και, παραλλήλως, να διορθώσει τα πρακτικά συνεδριάσεως της 12-2-2008 πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτος. Και τούτο, διότι, κατά τα προεκτεθέντα, δεν χωρεί ανταπόδειξη για όσα βεβαιώνονται στα πρακτικά του δικαστηρίου ότι έγιναν ενώπιόν του, οι βεβαιώσεις δε αυτές, μπορούν να αμφισβητηθούν μόνο με την προσβολή των πρακτικών ως πλαστών. Τέλος, εφόσον με την υπ’ αριθμ. 895/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας απορρίφθηκε αίτηση αναιρέσεως των ήδη αναιρεσειόντων κατά της υπ΄αριθμ. … αποφάσεως του Διοικητικού Πρωτοδικείου …, που απέρριψε την από 10-4-2008 αίτηση διορθώσεως, που είχαν ασκήσει, κατά της ανωτέρω υπ’ αριθμ. … αποφάσεως του ίδιου δικαστηρίου, καθόσον αφορά την βεβαίωση στην δικαστική απόφαση ότι οι αναιρεσείοντες παραστάθηκαν στη διεξαχθείσα συζήτηση, είναι πλέον αλυσιτελής ο λόγος αναιρέσεως με τον οποίο προβάλλεται ότι το δικάσαν δικαστήριο όφειλε να αναβάλλει την εκδίκαση της ανακοπής ερημοδικίας μέχρι να εκδοθεί αμετάκλητη απόφαση επί της ως άνω αιτήσεως διορθώσεως.Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως ως προς τους αναιρεσείοντες ….

ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ-ΑΚΥΡΟΤΗΤΑ ΨΗΦΟΔΕΛΤΙΩΝ:Οι αναιρεσείοντες ισχυρίζονται ότι δεν αρκούσε για την εγκυρότητα του δικογράφου η αναγραφή των ονομάτων όλων των μελών του συνδυασμού τους γιατί απαιτείται, κατά νόμο, να αναφέρονται τα ονόματα εκείνων των υποψηφίων που θα έχαναν την εκλογή αν ευδοκιμούσε η ένσταση. Όμως, σύμφωνα με τα εκτεθέντα, απαιτείται, κατά νόμο, όπως η ένσταση στρέφεται κατά συγκεκριμένων προσώπων μετασχόντων στην εκλογική διαδικασία, εν προκειμένω δε, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο του δικογράφου, η ένσταση αναφέρει το σύνολο των υποψηφίων του συνδυασμού των αναιρεσειόντων και δεν απαιτείτο για την εγκυρότητα του δικογράφου της ένστασης να προσδιορίσει ο ενιστάμενος, και ήδη πρώτος των αναιρεσιβλήτων, τους υποψήφιους συμβούλους του συνδυασμού των αναιρεσειόντων που θα έχαναν την εκλογή τους σε περίπτωση ευδοκίμησης της ένστασης δεδομένου ότι με την ένσταση εζητείτο να μεταρρυθμιστεί ο πίνακας αποτελεσμάτων στο Δήμο … προκειμένου να αναδειχθεί επιτυχών ο συνδυασμός … του οποίου ήταν επικεφαλής ο πρώτος των αναιρεσιβλήτων, και επιλαχών ο συνδυασμός των αναιρεσειόντων.(...) Επειδή, με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση απορρίφθηκε ισχυρισμός της αντένστασης των ήδη αναιρεσειόντων περί ακυρότητας των ψηφοδελτίων 50, 87, 167 του 45 εκλογικού τμήματος και 2 του 47 εκλογικού τμήματος του συνδυασμού των αναιρεσιβλήτων με τη σκέψη ότι ναι μεν δεν φέρουν μονογραφή του δικαστικού αντιπροσώπου δίπλα από τους σταυρούς προτίμησης που έχουν τεθεί δίπλα στα ονόματα των υποψηφίων, όμως έχουν καταχωρηθεί στο βιβλίο διαλογής υπέρ υποψηφίων και επομένως νομίμως προσμετρήθηκαν ως έγκυρα, ενώ το 296 ψηφοδέλτιο του 45 εκλογικού τμήματος δεν ανευρέθη διότι στο εν λόγω εκλογικό τμήμα οι ψηφίσαντες ήσαν 264. Η κρίση αυτή του δικάσαντος δικαστηρίου είναι νομίμως και επαρκώς αιτιολογημένη, σύμφωνα με τα προαναφερθέντα, και τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.(...)Δέχεται εν μέρει την αίτηση. Αναιρεί εν μέρει την 366/2006 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πύργου. Παραπέμπει την υπόθεση στο Διοικητικό Πρωτοδικείο Πύργου για να προβεί σε νέα κρίση, κατά τα αναφερόμενα στο σκεπτικό.

Επιδιώκεται η αναίρεση της 784/2019 απόφασης του III Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η δήλωση των αναιρεσειόντων περί παραίτησής τους από το δικόγραφο της ανωτέρω αίτησης αναίρεσης, που υποβλήθηκε από τους φερόμενους ως άνω πληρεξούσιους δικηγόρους τους   χωρίς, όμως, να τους έχει χορηγηθεί ειδική προς τούτο πληρεξουσιότητα, όπως απαιτείται από το άρθρο 37 παρ. 2 περ. (β) του ν. 4700/2020, είναι μη νόμιμη, με συνέπεια να μην επέρχονται τα έννομα αποτελέσματά της και η δίκη να μη θεωρείται καταργημένη. Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν στην προηγούμενη σκέψη, οι αναιρεσείοντες δεν κλητεύθηκαν νομίμως για να παραστούν στην από 6.10.2021 ορισθείσα δικάσιμο της αίτησής τους, ούτε παρά τη μη νόμιμη κλήτευσή τους εμφανίστηκαν στο ακροατήριο ζητώντας τη συζήτηση της ένδικης υπόθεσής τους. Συνεπώς, πρέπει η τελευταία να κηρυχθεί απαράδεκτη, να οριστεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της αίτησης και με επιμέλεια του Γραμματέως να εγγραφεί η υπόθεση στο οικείο πινάκιο και να διαταχθεί η νόμιμη και εμπρόθεσμη κλήτευση όλων των διαδίκων να παραστούν στη νέα αυτή δικάσιμο.(...)Κηρύσσει απαράδεκτη τη συζήτηση της αίτησης

Εξαρτημένη εργασία-ασφαλιστικές εισφορές:..οι ανωτέρω απασχολούμενοι δεν παρείχαν τις υπηρεσίες τους στο Δημόσιο υπό συνθήκες που απαντώνται στις σχέσεις μισθώσεις εξαρτημένης εργασίας, με την αιτιολογία ότι έλειπε το στοιχείο της νομικής ή υπηρεσιακής ή προσωπικής εξαρτήσεως αυτών από τον εργοδότη τους, στηριζόμενο για την κρίση του αυτή αποκλειστικώς στο περιεχόμενο των οικείων συμβάσεων που οι ανωτέρω εργαζόμενοι είχαν υπογράψει. Στις συμβάσεις δε αυτές, όπως αυτές περιγράφονται στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, αναφερόταν, μεταξύ άλλων, ότι οι ανωτέρω εργαζόμενοι παρείχαν την εργασία τους στο χώρο στεγάσεως της οικείας υπηρεσίας του Δημοσίου, ότι δεν είχαν προκαθορισμένο ωράριο και ότι αμείβονταν κατ’ αποκοπή και όχι με μηνιαίο σταθερό μισθό. Το δικάσαν όμως δικαστήριο δεν περιγράφει τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες οι ανωτέρω απασχολούμενοι παρείχαν «εν τοις πράγμασι» την εργασία τους δεν περιγράφει δηλαδή τον τρόπο με τον οποίο οι ανωτέρω εργαζόμενοι εκτελούσαν τα καθήκοντά τους, ώστε να καθίσταται εφικτός ο αναιρετικός έλεγχος της κρίσεώς του ότι δεν υπήρχε εν προκειμένω το στοιχείο της υπηρεσιακής εξαρτήσεως των ανωτέρω εργαζομένων από τον εργοδότη τους. Η περιγραφή των πιο πάνω συνθηκών ήταν απαραίτητη ενόψει των ειδικών ισχυρισμών των αναιρεσειόντων Ταμείων ότι οι συγκεκριμένες εργασίες που εκτελούσαν οι ως άνω εργαζόμενοι παρέχονταν «εν τοις πράγμασι», ως εκ της φύσεώς τους, με τις οδηγίες και τις εντολές του εργοδότη (Δημοσίου), στον τόπο όπου στεγάζονταν οι αντίστοιχες υπηρεσίες του Δημοσίου και σε προκαθορισμένο ωράριο, δηλαδή υποχρεωτικώς στο ωράριο λειτουργίας των ανωτέρω υπηρεσιών. Έτσι, η ανωτέρω κρίση του διοικητικού εφετείου παρίσταται πλημμελώς αιτιολογημένη. Περαιτέρω, ενώ το δικάσαν δικαστήριο δέχεται ότι από τις οικείες συμβάσεις που είχαν υπογράψει οι ανωτέρω εργαζόμενοι προέκυπτε ότι αυτοί παρείχαν την εργασία τους στο χώρο στεγάσεως της οικείας υπηρεσίας του Δημοσίου – γεγονός το οποίο εδικαιολογείτο, κατά το διοικητικό εφετείο, λόγω της φύσεως και του αντικειμένου της εργασίας που αυτοί είχαν αναλάβει, η οποία, σύμφωνα με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, προϋπέθετε κάποιου είδους καθοδήγηση και επιτήρηση από τα αρμόδια δημόσια όργανα – καταλήγει στην αντιφατική κρίση ότι οι ανωτέρω εργαζόμενοι δεν τελούσαν σε υπηρεσιακή ή προσωπική εξάρτηση από τον εργοδότη τους. Για το λόγο, συνεπώς, αυτόν, της πλημμελούς δηλαδή και αντιφατικής αιτιολογίας της αναιρεσιβαλλόμενης αποφάσεως, πρέπει η κρινόμενη αίτηση να γίνει δεκτή, η προσβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί και η υπόθεση, η οποία χρειάζεται διευκρίνιση ως προς το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο ίδιο δικαστήριο για νεά κρίση.

Ομαδική ασφάλιση μαθητών Νηπιαγωγείων - Δημοτικών Σχολείων - Γυμνασίων - Λυκείων και ΤΕΕ από Δήμο.Με τα δεδομένα αυτά, και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Τμήμα κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη καθόσον δεν προβλέπεται μεταξύ των περιοριστικώς απαριθμούμενων περιπτώσεων της παρ. 13 του άρθρου 9 του ν.2623/1998 η δυνατότητα του Δήμου να ασφαλίζει τους μαθητές των σχολείων της εδαφικής του περιφέρειας. Περαιτέρω, δεν καθιδρύεται νόμιμος λόγος ευθύνης του Δήμου να αποκαταστήσει τη ζημία των μαθητών από τους αναφερόμενους στο ασφαλιστήριο συμβόλαιο κινδύνους. Σε κάθε περίπτωση δε, οι κίνδυνοι αυτοί δεν μπορούν άνευ ετέρου να αποδοθούν σε παράνομη πράξη ή παράλειψη των οργάνων του κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ώστε να θεμελιώσουν αδικοπρακτική του ευθύνη καθόσον η επίβλεψη των μαθητών κατά το χρόνο που αυτοί βρίσκονται στους σχολικούς χώρους δεν ανάγεται στη λειτουργική δραστηριότητα των οργάνων του Δήμου αλλά των οργάνων (δασκάλων, καθηγητών) της κεντρικής διοικήσεως (Υπουργείου Παιδείας).

Έλλειμμα διαχείρισης Δήμου...:ζητείται η αναίρεση της ως άνω απόφασης του VII Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου...Με τα δεδομένα αυτά, εσφαλμένως το Τμήμα έκρινε ότι δεν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009, με τις οποίες πραγματώνεται, κατά τα προεκτεθέντα η αρχή της αναλογικότητας, καθόσον για το σχηματισμό της κρίσης του μη νομίμως συνεκτίμησε τις ως άνω υπό στοιχεία α΄, β΄ και γ΄ περιπτώσεις. Τούτο διότι οι περιπτώσεις αυτές άπτονται της κρίσεως και των επιλογών του Οικονομικού Επιθεωρητή ως προς το ύψος του καταλογιστέου ποσού και μάλιστα είναι ''διορθωτικές'' και επί τα χείρω της θέσεως των ήδη αναιρεσειόντων και δεν αφορούν στα υπό του νόμου οριζόμενα κριτήρια για τη μείωση του ποσού του καταλογισμού. Εξάλλου, στην υπό στοιχείο δ΄ περίπτωση λαμβάνεται υπόψιν από το Τμήμα ο βαθμός υπαιτιότητας του δικαιοπαρόχου των καταλογισθέντων και δεν συνεκτιμάται ότι με την επίμαχη καταλογιστική πράξη καταλογίζονται οι κληρονόμοι αυτού και όχι αυτός ο οποίος, κατά τις παραδοχές του Τμήματος, φέρει τουλάχιστον βαρεία αμέλεια για την πρόκληση του ελλείμματος. Συνεπώς, ένεκα της κακής εφαρμογής των διατάξεων της παραγράφου 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009 το δικάσαν Τμήμα κατέστησε κατά το σκέλος αυτό την απόφασή του αναιρετέα..(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η ένδικη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να γίνει δεκτή και να αναιρεθεί η προσβαλλόμενη απόφαση. 

Προμήθεια αντιδραστηρίων αιμοδοσίας...Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα κρίνει ότι η υπό κρίση αίτηση, ασκηθείσα μετά την πάροδο της τασσόμενης από το νόμο δεκαπενθήμερης προθεσμίας είναι εκπρόθεσμη και, ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, χωρίς να ασκούν επιρροή οι ισχυρισμοί, τους οποίους το αιτούν προβάλλει με το από 8.11.2011 υπόμνημά του, ότι το ανωτέρω διαβιβαστικό έγγραφο της Γραμματείας του VI Τμήματος πρωτοκολλήθηκε στις 12.11.2012 από την υπηρεσία του αιτούντος, καθόσον η κοινοποίηση συντελέσθηκε, κατά τα ανωτέρω, στις 9.11.2012. (βλ. Τμήμα Μείζονος – Επταμελούς Συνθέσεως 3207/2011). Εξάλλου, το νομότυπο της κοινοποιήσεως με τηλεομοιοτυπία της προσβαλλόμενης αποφάσεως του VI Τμήματος στο Γενικό Νοσοκομείο ... «...» δεν αίρεται από το γεγονός της μη πρωτοκολλήσεως της αποφάσεως, καθόσον ναι μεν κατά τις διατάξεις του άρθρου 12 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2690/1999 (βλ. παρ. 13 του άρθρου 14 του ν. 2672/1998), έπρεπε τούτο να πρωτοκολληθεί με την ημερομηνία και κατά τη σειρά λήψης του, η παράλειψη όμως αυτή ανάγεται στη σφαίρα δράσης και ευθύνης του προαναφερόμενου Νοσοκομείου (βλ. Τμήμα Μείζονος – Επταμελούς Συνθέσεως 2163/2011) και δεν δύναται να ασκήσει επιρροή επί της ήδη αρξαμένης -από της κοινοποιήσεως -προθεσμίας ασκήσεως αιτήσεως αναθεωρήσεως.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Αίτηση για αναίρεση των 204/2013 και 1686/2012 οριστικών αποφάσεων του VΙΙ  Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου(....)Με την 299/2003 πράξη του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου …. καταλογίσθηκαν εις βάρος των αναιρεσειόντων,  Προέδρων του Δημοτικού Συμβουλίου (των 1ου και 5ου) και Αντιδημάρχων (των 2ου, 3ου και 4ης) του Δήμου … Αττικής κατά τα έτη 1996 έως 1999, τα εισπραχθέντα από αυτούς χρηματικά ποσά προσαύξησης (20%) επί των εξόδων παράστασης, ως αχρεωστήτως καταβληθέντα.Με την 204/2013 πρώτη αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του VΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου απορρίφθηκε ως αβάσιμη αγωγή των ήδη αναιρεσειόντων, με την οποία ζητείτο να αναγνωρισθεί ότι αυτοί δεν υπέχουν υποχρέωση προς επιστροφή των εν λόγω εισπραχθέντων ποσών και ότι ο παραπάνω δήμος δεν δικαιούται να αναζητήσει ή να βεβαιώσει αυτά εις βάρος τους, ούτε και να εισπράξει το ποσό της πρώτης δόσης αυτών, προς εκτέλεση της ως άνω 299/2003 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου …. Με την 1682/2012 δεύτερη αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση του VΙΙ Τμήματος απορρίφθηκε ως απαράδεκτη ανακοπή των ήδη αναιρεσειόντων κατά: α) της ως άνω 299/2003 απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου …, β) της από 20.1.2004 οικείας συνοπτικής κατάστασης βεβαίωσης δημοτικού εσόδου του Δήμου … και γ) του 14/20004 οικείου χρηματικού καταλόγου.(....)...η πληρεξούσια δικηγόρος των αναιρεσειόντων …, κατά την εκφώνηση της υπόθεσης στο ακροατήριο δήλωσε ότι αυτοί  παραιτούνται του δικογράφου της ένδικης αιτήσεως αναιρέσεως, στη δήλωση δε αυτή συναίνεσε ο αντίδικος  Δήμος.Κηρύσσει  καταργημένη τη δίκη  επί της από 15 Απριλίου 2013 αιτήσεως αναιρέσεως των: 1) ….. του …, 2) ….. του …, 3) ….. του …, 4) ….. του … και 5) ….. του …, κατοίκων … Αττικής, κατά των 204/2013 και 1686/2012 αποφάσεων του VΙΙ Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Κατασκευή κλειστού κολυμβητηρίου...ζητείται η αναθεώρηση της 2201/2011 απόφασης του VI Τμήματος..Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα κρίνει ότι η υπό κρίση αίτηση ασκηθείσα μετά την πάροδο της τασσόμενης από το νόμο δεκαπενθήμερης προθεσμίας είναι εκπρόθεσμη και, ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, χωρίς να ασκούν επιρροή, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, οι ισχυρισμοί, τους οποίους ο αιτών Δήμος προβάλλει με το από 8.11.2011 υπόμνημά του, ότι η προθεσμία άσκησης αίτησης αναθεώρησης άρχεται από την επίδοση στην αναθέτουσα αρχή, η οποία πρέπει να γίνεται κατά τις διατάξεις του π.δ.1225/1981 περί επιδόσεων εγγράφων, καθόσον οι διατάξεις αυτές δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην κρινόμενη περίπτωση, δεδομένου ότι ο νομοθέτης ορίζει ρητά ότι η απόφαση του Τμήματος κοινοποιείται (και όχι ότι επιδίδεται) στην αναθέτουσα αρχή. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ο Δήμος ότι δεν παρέλαβε την τηλεομοιοτυπία της 16.9.2011, προς απόδειξη δε του ισχυρισμού του αυτού επικαλείται το 322/9.11.2011 έγγραφο του Δημάρχου ..., με το οποίο όμως το μόνο που βεβαιώνεται είναι ότι η 2201/2011 απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν πρωτοκολλήθηκε κατά το χρονικό διάστημα από 16.9.2011 έως 21.9.2011 από την υπηρεσία του Δήμου. Το νομότυπο όμως της κοινοποιήσεως με τηλεομοιοτυπία της προσβαλλόμενης αποφάσεως του VI Τμήματος στο Δήμο … δεν αίρεται από το βεβαιούμενο στο ως άνω έγγραφο του Δημάρχου γεγονός της μη πρωτοκολλήσεως της αποφάσεως, καθόσον ναι μεν κατά τις διατάξεις του άρθρου 12 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2690/1999 (βλ. παρ. 13 του άρθρου 14 του ν. 2672/1998), έπρεπε τούτο να πρωτοκολληθεί με την ημερομηνία και κατά τη σειρά λήψης του, η παράλειψη όμως αυτή ανάγεται στη σφαίρα δράσης και ευθύνης του προαναφερόμενου Δήμου (βλ. Τμήμα Μείζονος – Επταμελούς Συνθέσεως 2163/2011) και δεν δύναται να ασκήσει επιρροή επί της ήδη αρξαμένης -από της κοινοποιήσεως -προθεσμίας ασκήσεως αιτήσεως αναθεωρήσεως.

Μελέτη - Κατασκευή Τμημάτων Σχολής...Κατόπιν τούτων, το Τμήμα με την προσβαλλόμενη απόφασή του διέλαβε πλήρη, ειδική, εμπεριστατωμένη και χωρίς αντιφάσεις αιτιολογία σχετικά με τη νομιμότητα του επίδικου καταλογισμού και έλαβε υπόψη και απάντησε όλους τους προβληθέντες από το αναιρεσείον νομικούς και πραγματικούς ισχυρισμούς απορριπτομένου ως αβασίμου του περί του αντιθέτου λόγου αναιρέσεως. Ειδικά δε ο ισχυρισμός του αναιρεσείοντος ότι το Τμήμα υπέπεσε σε αντιφατικές αιτιολογίες, επειδή δέχτηκε ότι η μελέτη που υλοποιήθηκε δεν είχε σχέση με το έργο που είχε ενταχθεί στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα και ταυτόχρονα ότι η ίδια μελέτη αποτελεί εν μέρει τμήμα της απαιτούμενης αρχικής μελέτης του έργου και επομένως ότι έχει σχέση με αυτό, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον για να είναι μια δαπάνη επιλέξιμη δεν αρκεί ο με οποιοδήποτε τρόπο συσχετισμός της με το χρηματοδοτούμενο έργο, αλλά απαιτείται αυτή να προβλέπεται ρητά στο τεχνικό δελτίο του έργου και στις αποφάσεις ένταξης του έργου στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα, όπου καθορίζονται οι χρηματοδοτούμενες ενέργειες και οι όροι χρηματοδότησής τους. Συνεπώς το Τμήμα δεν υπέπεσε σε αντιφατικές αιτιολογίες, δεχόμενο ότι η κρίσιμη δαπάνη δεν ήταν επιλέξιμη, παρά το συσχετισμό της με το κατασκευαζόμενο έργο, εφόσον δεν προβλεπόταν από τις προαναφερόμενες αποφάσεις ένταξης του έργου ως μέρος του φυσικού αντικειμένου του.(...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και αφού δεν υπάρχει άλλος αναιρετικός λόγος η ένδικη αίτηση αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη.