Αναπροσαρμογή εισοδηματικών κριτηρίων χορήγησης του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΑΣ) έτους 2009 στους συνταξιούχους του Δημοσίου και του ειδικού καθεστώτος του Ι.Κ.Α.

Έναρξη απονομής σύνταξης:Τα ανωτέρω δεχθέν το δικάσαν Τμήμα ορθώς τις επίμαχες διατάξεις ερμήνευσε και εφήρμοσε, οι δε περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του αναιρεσείοντος ότι δηλαδή υπέβαλε την αίτηση για συνταξιοδότηση μετά την κατάργηση με το άρθρο 2 του ν.3518/2006 του Ειδικού Λογαριασμού πρόσθετων παροχών (..) του Ταμείου Συντάξεων ..(..), από το οποίο επρόκειτο να συνταξιοδοτηθεί καθώς και ότι η δαπάνη για τη σύνταξή του εγκρίθηκε με την ... έγκριση οικονομικής επιβάρυνσης, είναι απορριπτέοι ως άνευ εννόμου επιρροής και προβαλλόμενοι αλυσιτελώς, καθόσον, όπως αναπτύχθηκε σε προηγούμενη σκέψη, η συνταξιοδοτική αξίωση γεννάται δια της υποβολής της σχετικής αιτήσεως αφετηρία δε της αξιώσεως αυτής αποτελεί η πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί αυτόν κατά τον οποίο υπεβλήθη η σχετική αίτηση. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναιρέσεως, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί

Φορολογία εισοδήματος. Φορολογική μεταχείριση της αποζημίωσης που χορηγείται σε επιτηδευματία ή ελεύθερο επαγγελματία με δικαστική απόφαση λόγω τροχαίου ατυχήματος και η οποία υπολογίζεται με βάση το διαφυγόν κέρδος.(...)Τα χρηματικά ποσά που επιδικάζονται με δικαστικές αποφάσεις σε ιδιώτες ασκούντες συγκεκριμένο επάγγελμα, ως αποζημίωση αντικρύζουσα την απώλεια του εισοδήματός των λόγω της επελθούσης, από τραυματισμό σε τροχαίο ατύχημα, ανικανότητος προς εργασία (διαφυγόν κέρδος) αποτελούν φορολογητέο εισόδημα του επιτηδευματία και υπάγονται σε φόρο κατά την ίδια πηγή στην οποία υπάγεται και το εξ ενεργού δραστηριότητας προερχόμενο εισόδημά τους.

Φορολογία εισοδήματος. Φορολογική μεταχείριση της αποζημίωσης που χορηγείται σε επιτηδευματία ή ελεύθερο επαγγελματία με δικαστική απόφαση λόγω τροχαίου ατυχήματος και η οποία υπολογίζεται με βάση το διαφυγόν κέρδος.(...)Τα χρηματικά ποσά που επιδικάζονται με δικαστικές αποφάσεις σε ιδιώτες ασκούντες συγκεκριμένο επάγγελμα, ως αποζημίωση αντικρύζουσα την απώλεια του εισοδήματός των λόγω της επελθούσης, από τραυματισμό σε τροχαίο ατύχημα, ανικανότητος προς εργασία (διαφυγόν κέρδος) αποτελούν φορολογητέο εισόδημα του επιτηδευματία και υπάγονται σε φόρο κατά την ίδια πηγή στην οποία υπάγεται και το εξ ενεργού δραστηριότητας προερχόμενο εισόδημά τους.

Ερμηνεία του άρθρου 40 παρ. 1 του Ν.Δ. 3323/1955 "περί φορολογίας του εισοδήματος" Α΄ 214 (άρθρο 37 παρ. 1 του κωδικοποιητικού Π.Δ. 129/3.3.1989, Α 62)(...) Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, ο αναιρεσίβλητος συνταξιούχος υπάλληλος της Ε…, υπέβαλε δήλωση φορολογίας εισοδήματος με επιφύλαξη. Με αυτή δήλωσε, μεταξύ άλλων, εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, ύψους 6.770.000 δραχμών και από κινητές αξίες ύψους 705.198 δραχμών. Από τα ποσά αυτά, σύμφωνα με την πιο πάνω επιφύλαξη, ποσό 2.884.401 δραχμών αφορούσε αποζημίωση επιδικασθείσα σ΄ αυτόν με την υπ΄ αριθμ. 5575/1989 απόφαση του Εφετείου Αθηνών, λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του σε Υποδιευθυντή και Διευθυντή της εν λόγω Τράπεζας και ποσό 630.450 δραχμών αφορούσε τόκους υπερημερίας από 10.12.1987 έως 6.11.1989 επιδικασθέντες με την ίδια δικαστική απόφαση. Το δικοικητικό εφετείο, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, δέχθηκε αφενός μεν ότι το ανωτέρω ποσό των δραχμών 2.884.401 που καταβλήθηκε στον αναιρεσίβλητο μέσα στη χρήση του έτους 1989 δεν αποτελούσε μισθό αλλά απέβλεπε σε αποκατάσταση αποθετικής ζημίας αυτού λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του και συνεπώς δεν υπέκειτο σε φόρο εισοδήματος αφετέρου δε ότι το ανωτέρω ποσό των 630.458 δραχμών που καταβλήθηκε επίσης μέσα στη χρήση του 1989 και αφορά νόμιμο τόκο υπερημερίας έχει παρεπόμενο χαρακτήρα σε σχέση με το πρώτο ποσό και επομένως δεν υπέκειτο και αυτό σε φόρο εισοδήματος. Η κρίση όμως αυτή του διοικητικού εφετείου δεν είναι νόμιμη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα έννοια των διατάξεων των άρθρων 40 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Ν.Δ. 3323/1955 και, συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί κατά το σχετικό μέρος, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό πρέπει να παραπεμφθεί ως προς το αναιρούμενο μέρος στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση.

Φορολογία εισοδήματος:..Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση, όπως προκύπτει από την προσβαλλόμενη απόφαση, ο αναιρεσίβλητος συνταξιούχος υπάλληλος της .... Τράπεζας .., υπέβαλε δήλωση φορολογίας εισοδήματος με επιφύλαξη. Με αυτή δήλωσε, μεταξύ άλλων, εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες, ύψους 6.770.000 δραχμών και από κινητές αξίες ύψους 705.198 δραχμών. Από τα ποσά αυτά, σύμφωνα με την πιο πάνω επιφύλαξη, ποσό 2.884.401 δραχμών αφορούσε αποζημίωση επιδικασθείσα σ΄ αυτόν με την υπ΄ αριθμ. 5575/1989 απόφαση του Εφετείου ..., λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του σε Υποδιευθυντή και Διευθυντή της εν λόγω Τράπεζας και ποσό 630.450 δραχμών αφορούσε τόκους υπερημερίας από 10.12.1987 έως 6.11.1989 επιδικασθέντες με την ίδια δικαστική απόφαση. Το δικοικητικό εφετείο, επικυρώνοντας την πρωτόδικη απόφαση, δέχθηκε αφενός μεν ότι το ανωτέρω ποσό των δραχμών 2.884.401 που καταβλήθηκε στον αναιρεσίβλητο μέσα στη χρήση του έτους 1989 δεν αποτελούσε μισθό αλλά απέβλεπε σε αποκατάσταση αποθετικής ζημίας αυτού λόγω παράνομης παραλείψεως προαγωγής του και συνεπώς δεν υπέκειτο σε φόρο εισοδήματος αφετέρου δε ότι το ανωτέρω ποσό των 630.458 δραχμών που καταβλήθηκε επίσης μέσα στη χρήση του 1989 και αφορά νόμιμο τόκο υπερημερίας έχει παρεπόμενο χαρακτήρα σε σχέση με το πρώτο ποσό και επομένως δεν υπέκειτο και αυτό σε φόρο εισοδήματος. Η κρίση όμως αυτή του διοικητικού εφετείου δεν είναι νόμιμη, σύμφωνα με την προεκτεθείσα έννοια των διατάξεων των άρθρων 40 παρ. 1 και 25 παρ. 1 του Ν.Δ. 3323/1955 και, συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, η προσβαλλόμενη απόφαση πρέπει να αναιρεθεί κατά το σχετικό μέρος, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό πρέπει να παραπεμφθεί ως προς το αναιρούμενο μέρος στο ίδιο δικαστήριο για νέα κρίση. Επειδή το Δικαστήριο, εκτιμώντας τις περιστάσεις, κρίνει ότι πρέπει ο αναιρεσίβλητος να απαλλαγεί μερικά από τη δικαστική δαπάνη, κατ΄ εφαρμογήν του άρθρου 39 παρ. 1 του Π.Δ/τος 18/1989.

«Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Παραδεκτό — Άρθρο 86, παράγραφος 1, ΕΚ — Έλλειψη αυτοτελούς σημασίας — Στοιχεία που παρέχουν τη δυνατότητα στο Δικαστήριο να δώσει χρήσιμη απάντηση στα υποβληθέντα ερωτήματα — Οδηγίες 92/50/ΕΟΚ, 93/36/ΕΟΚ και 93/37/ΕΟΚ — Εθνική κανονιστική ρύθμιση επιτρέπουσα σε δημόσια επιχείρηση να εκτελεί, κατόπιν απευθείας παραγγελίας των δημοσίων αρχών, εργασίες χωρίς εφαρμογή του γενικού καθεστώτος συνάψεως των δημοσίων συμβάσεων — Οργανωτική δομή εσωτερικής διαχείρισης — Προϋποθέσεις — Η δημόσια αρχή πρέπει να ασκεί σε ένα χωριστό φορέα έλεγχο ανάλογο με αυτόν που ασκεί στις υπηρεσίες της — Ο χωριστός φορέας πρέπει να πραγματοποιεί το κύριο τμήμα της δραστηριότητάς του με την ή τις δημόσιες αρχές στις οποίες ανήκει»

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΜΑΘΗΤΩΝ:..ζητείται η ανάκληση της 262/2008 Πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες σκέψεις, το Τμήμα κρίνει ότι το Κλιμάκιο ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το νόμο, καθόσον μη νομίμως η υπηρεσία της μεταφοράς μαθητών του νομού … επιμερίστηκε σε δύο παράλληλους διαγωνισμούς (χωριστό για τους μαθητές της πρωτοβάθμιας και χωριστό για τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης), αντί της ενιαίας διαδικασίας που έπρεπε ενόψει της φύσης των δημοπραττούμενων υπηρεσιών να διενεργηθεί, προκειμένου να μην υπάρξει αθέμιτη κατάτμηση της (προϋπολογιζόμενης) δαπάνης. Επιπλέον, μη νομίμως το αποτέλεσμα του διαγωνισμού της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης κατακυρώθηκε στο …, δεδομένου ότι ερείδεται επί εσφαλμένης προϋπόθεσης η παράμετρος της οικονομικής του προσφοράς σχετικά με την επιβάρυνση με 5% του αντιτίμου της δημοπραττούμενης υπηρεσίας, εφόσον το ποσοστό αυτό υπολογίζεται κατά την εξαγωγή του ετήσιου ποσού αποζημίωσης του αναδόχου με βάση την παράμετρο Χμ του τύπου του άρθρου 1 παρ. 9 της ΚΥΑ και επομένως αποτελεί ήδη μέρος της αποζημίωσης που προβλέπεται στη διακήρυξη, με την οποία η αναθέτουσα δεν μπορεί να επιβαρυνθεί εκ νέου (δεύτερη φορά). Τέλος η παράλειψη αποστολής της οικείας διακήρυξης προς δημοσίευση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, κατά παράβαση των σχετικώς οριζομένων με τις ως άνω διατάξεις του π.δ. 60/2007, συνιστά ουσιώδη νομική πλημμέλεια που πλήττει το κύρος της διενεργηθείσας διαγωνιστικής διαδικασίας και την καθιστά μη νόμιμη. Επομένως και για τους λόγους αυτούς η κατακύρωση των δρομολογίων στους ως άνω αναδόχους είναι νομικά πλημμελής και οι αντίθετοι ισχυρισμοί της αιτούσας Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμοι.Συνεπώς η 262/2008 Πράξη του Κλιμακίου δεν πρέπει να ανακληθεί και η σχετική σύμβαση δεν πρέπει να υπογραφεί, λόγω των προαναφερομένων ουσιωδών νομικών πλημμελειών. Συνεπώς η αίτηση ανάκλησης της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης …πρέπει να απορριφθεί.

Δημοσιονομική διόρθωση..Περαιτέρω, η αιτούσα προβάλλει ότι από την άμεση εκτέλεση της ίδιας απόφασης θα υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη, δεδομένου ότι, λόγω της γενικής οικονομικής της κατάστασης, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι μέρος των κονδυλίων που διαχειρίζεται είναι ειδικού προορισμού, τελεί σε αντικειμενική αδυναμία καταβολής του ποσού των 97.275,66 ευρώ. Για την απόδειξη του ισχυρισμού της αυτού επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: 1) οικονομικούς απολογισμούς των ετών (χρήσεων) 2014, 2015 και 2016, από τους οποίους προκύπτει ότι τα κύρια έσοδά της, προερχόμενα από συνδρομές ομοσπονδιών, πόρους επιμελητηρίων και τόκους καταθέσεων, μη συνυπολογιζομένων εκείνων που αφορούν την εκτέλεση συγχρηματοδοτούμενων έργων, λόγω του ειδικού προορισμού τους, ανήλθαν σε 585.764,40, 408.907,54 και 365.224,70 ευρώ, αντίστοιχα, 2) πίνακα ανάλυσης χρηματικών διαθεσίμων με ημερομηνία 9.3.2018, σύμφωνα με τον οποίο αυτά ανέρχονται σε 13.432,04 ευρώ, εφόσον αφαιρεθεί το υπόλοιπο ενός τραπεζικού λογαριασμού που αφορά συγχρηματοδοτούμενο έργο και 3) μισθοδοτική κατάσταση μηνός Φεβρουαρίου 2018, σύμφωνα με την οποία η μηνιαία δαπάνη για τη μισθοδοσία του εν γένει προσωπικού (τακτικού και έκτακτου) της αιτούσας ανέρχεται σε 43.959,56 ευρώ. Το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τα υποβληθέντα από την αιτούσα αποδεικτικά στοιχεία, πιθανολογεί ότι από την άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης απόφασης ανάκτησης, ως προς το ποσό των 97.275,66 ευρώ, υπάρχει κίνδυνος αυτή να υποστεί ανεπανόρθωτη βλάβη σε περίπτωση ευδοκίμησης των ήδη εκκρεμουσών εφέσεών της.

Δημοσιονομική διόρθωση...Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, νόμιμα επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση σε βάρος του εκκαλούντος, καθόσον κατά τη συγχρηματοδότηση της ελεγχόμενης Πράξης προέκυψαν τόκοι από τη χορηγηθείσα στον ανάδοχο του έργου προκαταβολή, τα οποία συνιστούν έσοδα της Πράξης, κατά την έννοια του Κανόνα αριθ. 2 του παραρτήματος του Κανονισμό (ΕΚ) αριθμ. 1685/2000 και του Κανόνα αριθ. 2 του Κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 448/2004, που μειώνουν το ποσό της προβλεπόμενης συγχρηματοδότησης, και δεδομένου ότι αυτή είχε ήδη καταβληθεί, όπως βεβαιώνεται με την έκθεση ελέγχου, νομίμως αναζητούνται με την επιβολή δημοσιονομικής διόρθωσης σε βάρος του εκκαλούντος. Με τον μοναδικό λόγο έφεσης, όπως συμπληρώνεται με το κατατεθέν υπόμνημα, το εκκαλούν προβάλλει ότι το επίμαχο ποσό έχει ήδη αφαιρεθεί από τις επιλέξιμες δαπάνες του έργου με την 7403/Φ.303.6/Α19/26.11.2007 πράξη της Ε.Υ.Δ. του Ε.Π. «Υγεία – Πρόνοια», με αποτέλεσμα με την προσβαλλόμενη απόφαση να επιδιώκεται η επιστροφή του για δεύτερη φορά. Ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί, καθόσον με την ανωτέρω πράξη μειώθηκε ισόποσα ο προϋπολογισμός επιλέξιμων δαπανών της Πράξης, ενώ με την προσβαλλόμενη απόφαση αναζητείται η επιστροφή του αντίστοιχου ποσού, το οποίο καταβλήθηκε αχρεωστήτως, δεδομένου ότι το ποσό αυτό έπρεπε να έχει αφαιρεθεί από την χορηγηθείσα χρηματοδότηση. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι το εκκαλούν έχει ήδη επιστρέψει το ποσό αυτό. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω και μη προβαλλόμενου άλλου λόγου, η κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθεί.