Μη υποχρέωση επιστροφής Αχρεωστήτως Καταβληθέντων Ποσών Δικαιούχων ενισχύσεων βάσει έκτασης λόγω εφαρμογής του κοινοτικού ορισμού για
τα βοσκοτόπια.

Πεδίο εφαρμογής της έννοιας των «εκκρεμών περιπτώσεων» της διάταξης του τελευταίου εδαφίου του άρθρου 104 του ν. 4387/2016.(..)Θεωρούνται ως «εκκρεμείς περιπτώσεις», κατά την έννοια του τελευταίου εδαφίου του άρθρου 104 του ν. 4387/2016, οι αναφερόμενες στο ερώτημα περιπτώσεις επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθεισών στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εισφορών, είτε δηλαδή όταν οι αιτήσεις επιστροφής υποβλήθηκαν πριν την 12/5/2016 (ημερομηνία εφαρμογής του νόμου) είτε και μετά την 12/5/2016, εφόσον, όμως, η αξίωση επιστροφής είχε γεννηθεί πριν την ημερομηνία αυτή και δεν είχε ικανοποιηθεί το σχετικό αίτημα, ενόψει των διοικητικών διαδικασιών που απαιτούνται για την έκδοση των σχετικών οριστικών διοικητικών πράξεων επιστροφής ή συμψηφισμού των εισφορών που εισπράχθηκαν αχρεώστητα

Λεπτομέρειες εφαρμογής για τον καθορισμό διαδικασιών και δικαιολογητικών, σχετικά με την επιστροφή εισφορών στην παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης σύμφωνα με τον Καν (ΕΕ) 1360/2013 του Συμβουλίου.

Λεπτομέρειες εφαρμογής για τον καθορισμό διαδικασιών και δικαιολογητικών, σχετικά με την επιστροφή εισφορών στην παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης σύμφωνα με τον Καν (ΕΕ) 2018/264 του Συμβουλίου.

Ερωτάται, εάν τα οικονομικά αποτελέσματα της αναδρομικής ανάκλησης από τη Διοίκηση παράνομων διοικητικών πράξεων, οι οποίες αποτελούσαν νόμιμο έρεισμα καταβολής πρόσθετων αποδοχών σε υπαλλήλους, επέρχονται μόνον για το μέλλον ή, αντίθετα, ανατρέχουν στο χρόνο της έκδοσης των ανακληθεισών πράξεων, με συνέπεια η Διοίκηση να υποχρεούται σε αναζήτηση των πρόσθετων αυτών αποδοχών ως αχρεωστήτως καταβληθεισών και σε περίπτωση άρνησης επιστροφής τους από τους υπαλλήλους σε καταλογισμό σε βάρος τους.(..)H αναζήτηση των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών από τις υπαλλήλους Μ.Μ. και Ε.Γ. και η έκδοση καταλογιστικής πράξης σε βάρος τους σε περίπτωση άρνησης επιστροφής τους είναι καταρχήν υποχρεωτική εάν η Διοίκηση, κατά την αποκλειστική της αρμοδιότητα, εκτιμήσει ότι συντρέχει δόλος στο πρόσωπο των εν λόγω υπαλλήλων. Σε περίπτωση δε μη άρνησης από τις υπόχρεες αυτές υπαλλήλους της ως άνω υποχρέωσής τους, αλλά προβολής οικονομικής δυσχέρειάς τους για την άμεση και εις ολόκληρο επιστροφή των καταβληθέντων, αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί σε δόσεις κατά τη διαδικασία των διατάξεων του άρθρου 24 του ν.4354/2015. Η Διοίκηση δύναται να μην προβεί σε αναζήτηση και καταλογισμό των ήδη αχρεωστήτως καταβληθέντων χρηματικών ποσών, μόνον εφόσον, μετά από την εκτίμηση από αυτήν των πραγματικών περιστατικών κάθε μιας από τις παραπάνω περιπτώσεις-υποθέσεις και κάθε χρήσιμου σχετικού στοιχείου, καθώς και της Έκθεσης Ελέγχου της Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, με αριθμό 6/2020, διαπιστώσει σωρευτικά ότι: α) οι υπάλληλοι Μ.Μ και Ε.Γ εισέπραξαν τα αχρεωστήτως καταβληθέντα ποσά καλόπιστα και άνευ της συνδρομής στο πρόσωπό τους δόλου και β) από την επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών και ενόψει της προσωπικής, οικογενειακής και οικονομικής κατάστασης των εν λόγω υπαλλήλων υφίσταται κίνδυνος δημιουργίας σ’ αυτές ανυπέρβλητων οικονομικών δυσχερειών με άμεση δυσμενή επίδραση στα μέσα διαβίωσης των ιδίων και των οικογενειών τους, δεδομένου ότι από την έναρξη της καταβολής τους μέχρι σήμερα έχει παρέλθει πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Εάν, πάντως, η Διοίκηση, στην αποκλειστική αρμοδιότητα της οποίας ανήκει η ευθύνη χειρισμού των ανωτέρω υποθέσεων, αμφιβάλλει κατά την εκτίμηση και την υπαγωγή των πραγματικών στοιχείων των υποθέσεων αυτών, αν δηλαδή αυτά πληρούν πράγματι τις προϋποθέσεις εφαρμογής των ως άνω κριτηρίων για την αναζήτηση και επιστροφή των επίμαχων χρηματικών ποσών, λόγω δυσχέρειας της απόδειξης συνδρομής τους, τότε πρέπει να καταλογίσει τα αχρεωστήτως καταβληθέντα χρηματικά ποσά σε βάρος των υπόχρεων υπαλλήλων Μ.Μ. και Ε.Γ., ώστε η τελική κρίση για τη νομιμότητα της αναζήτησης των εν λόγω ποσών, να τεθεί ενώπιον του αρμοδίου Δικαστηρίου, στο οποίο μπορούν αυτές να προσφύγουν (κατά πλειοψηφία). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 4, περ. δ)΄ του Οργανισμού του Ν.Σ.Κ. (ν.4831/2021, Α΄170), λόγω αντίθεσης, ως προς το ανωτέρω ζήτημα, της υπ αρ.13/2022 γνωμοδότησης του ΣΤ΄ Τμήματος του Ν.Σ.Κ. προς την γνωμοδότηση του Γ΄ Τμήματος του Ν.Σ.Κ., με αριθμό 32/2021.

Δυνατότητα επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών για την απόληψη συμπληρωματικού εφάπαξ βοηθήματος, σε συνταξιούχους και εν ενεργεία υπαλλήλους του τέως Ταμείου Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΥΔΚΥ), μετά τη κατάργηση του π.δ/τος 674/1979.  Α) Οι εν ενεργεία υπάλληλοι του τέως Ταμείου Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΥΔΚΥ), στους οποίους έγιναν κρατήσεις μέχρι τη κατάργηση του π.δ. 674/1979, για τη λήψη συμπληρωματικού εφάπαξ, δεν δικαιούνται να αξιώσουν την επιστροφή των εισφορών που κατέβαλαν, μέχρι τον χρόνο αποχώρησής τους από την υπηρεσία, δεδομένου ότι, κατά τα άρθρα 38 παρ.2 και 56 παρ.2 ν. 2084/1992, η απαίτηση γεννάται κατά τον χρόνο αυτό. Β) Συνταξιούχοι υπάλληλοι του ΤΥΔΚΥ, οι οποίοι εξήλθαν από την υπηρεσία τόσο πριν όσο και μετά τη κατάργηση του π.δ. 674/1979, δικαιούνται να αξιώσουν την επιστροφή των ποσών που κατέβαλαν, η αξίωσή τους δε ερείδεται στο γεγονός της εξίσωσης του εφάπαξ ποσού, που χορηγείται από το ν. 103/1975 με εκείνο που εχορηγείτο από το ΤΠΔΥ, ενώ δεν είναι κρίσιμο γεγονός η κατάργηση του εν λόγω π.δ/τος. Γ) Όσοι εξήλθαν από την υπηρεσία τους μέχρι την 12-5-2016, δικαιούνται έντοκης επιστροφής των εισφορών που κατέβαλαν, ενώ όσοι εξήλθαν ή εξέρχονται μετά την ημερομηνία αυτή λαμβάνουν τα σχετικά ποσά ατόκως. Οίκοθεν νοείται ότι η αξίωση μπορεί να ασκηθεί εάν συντρέχουν αθροιστικά, σε ένα έκαστο των δικαιούχων, όλες οι προϋποθέσεις εφαρμογής των κρίσιμων διατάξεων (ομόφ.).

Τροποποίηση-Συμπλήρωση της 1711/100394/16-7-2018 υπουργικής απόφασης (ΦΕΚ 3396/ Β΄/10-8-2018) «Λεπτομέρειες εφαρμογής για τον καθορισμό διαδικασιών και δικαιολογητικών, σχετικά με την επιστροφή εισφορών στην παραγωγή στον τομέα της ζάχαρης σύμφωνα με τον Καν (ΕΕ) 2018/264 του Συμβουλίου».

Μη δυνατότητα διαγραφής των ασφαλισμένων του Τ.Σ.Α.Υ. από τον κλάδο μονοσυνταξιούχων και επιστροφής σε αυτούς των εισφορών που κατέβαλαν - Ζητήματα σχετικά με την υποχρέωσή τους για την καταβολή εισφορών, προσαυξήσεων και τόκων.. Η διαγραφή από τον κλάδο των μονοσυνταξιούχων του πρώην Τ.Σ.Α.Υ. και η επιστροφή σε αυτούς των οικείων ασφαλιστικών εισφορών, ως καταβληθεισών αχρεωστήτως, δεν είναι επιτρεπτή. Ο αναδρομικός καταλογισμός των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών είναι κατ’ αρχήν επιτρεπτός, δεν επιτρέπεται όμως (υπό την έννοια ότι θα ακυρωθεί δικαστικώς), αν το οικείο Ασφαλιστικό Ταμείο είχε επί μακρόν δημιουργήσει, με θετικές του ενέργειες, εύλογη και σταθερή πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υποχρεούται να καταβάλλει τις συγκεκριμένες ασφαλιστικές εισφορές και συγχρόνως διαπιστώνεται αρμοδίως ότι συντρέχει κίνδυνος σοβαρού κλονισμού της οικονομικής καταστάσεως του υποχρέου. Επί αναδρομικής επιβολής οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών, θα επιβληθεί συγχρόνως και πρόσθετο τέλος [προσαυξήσεις], λόγω εκπρόθεσμης καταβολής, εκτός αν το οικείο Ασφαλιστικό Ταμείο είχε επί μακρόν δημιουργήσει, με θετικές του ενέργειες, εύλογη και σταθερή πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υποχρεούται να καταβάλει τις συγκεκριμένες ασφαλιστικές εισφορές. Η επιβολή τόκων, λόγω καθυστέρησης καταβολής των οφειλόμενων εισφορών είναι ανεπίτρεπτη.

Εκδηλώσεις Δήμου-Προμήθεια γεύματος:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, οι ανωτέρω δαπάνες είναι μη νόμιμες, διότι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής του άρθρου 218 παρ. 4 περ.δ΄ του π.δ/τος 410/1995, το οποίο, άλλωστε, ως ελέχθη, αφορά μόνο σε φυσικά πρόσωπα. Ειδικότερα, …δεν αναφέρεται σε τι συνίσταται η ιδιαίτερη συμβολή στην πολιτιστική και κοινωνική ανάπτυξη του Δήμου .. του Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου, στα δε επισυναπτόμενα από το Δήμο …, μετά την πράξη επιστροφής της Επιτρόπου, ανωτέρω δικαιολογητικά .., οι δραστηριότητες που αναφέρονται είτε ανάγονται σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής του κράτους είτε αποσκοπούν στην προαγωγή των επιστημονικών ενδιαφερόντων και επαγγελματικών συμφερόντων των μελών των δικηγορικών συλλόγων, ενώ οι διαλαμβανόμενες ως πολιτιστικές και κοινωνικές δραστηριότητες, αφενός δεν εξειδικεύονται πλήρως, αφετέρου δεν επαληθεύονται από άλλα στοιχεία του φακέλου..

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού 3.871.820,37 ευρώ, ως διαδόχου φορέα της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης …, με την αιτιολογία ότι στην τελευταία, η οποία ήταν η Τελική Δικαιούχος του υποέργου «Θέατρο …»,  φέρεται να καταβλήθηκε παρανόμως το ανωτέρω ποσό. Το εν λόγω υποέργο είχε ενταχθεί στο μέτρο 1.4 του Περιφερειακού Επιχειρησιακού Προγράμματος … 2000-2006 και χρηματοδοτήθηκε από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) και από εθνικούς πόρους.(...)Στο πλαίσιο αυτό, η επίμαχη ρύθμιση, που καθορίζει το ύψος του προς επιστροφή ποσού σε περίπτωση απένταξης ενός έργου, αφορά ένα ειδικότερο ζήτημα της ουσιαστικής ρύθμισης του άρθρου 104 του ν. 2362/1995, το οποίο αναφέρεται γενικά στη διαδικασία είσπραξης από το Δημόσιο αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών και απαιτεί την ανάκτησή τους σε περίπτωση παρατυπίας αλλά και του άρθρου 6 του ν. 2860/2000, το οποίο προβλέπει ειδικότερα την ανάκτηση των παρανόμως ή αχρεωστήτως καταβληθέντων ποσών κατά την εκτέλεση των χρηματοδοτούμενων από την Ευρωπαϊκή Ένωση επιχειρησιακών προγραμμάτων. Το πλαίσιο δε που θέτουν οι διατάξεις αυτές είναι ορισμένο ως προς την υποχρέωση επιστροφής των σχετικών ποσών, προβλέπουν δε ρητά και την ολική διακοπή της χρηματοδότησης σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρής παρατυπίας, όπως εν προκειμένω. Συνεπώς, η διάταξη του άρθρου 6 της κ.υ.α. 907/052/2003, περί επιστροφής του συνόλου της χρηματοδότησης σε περίπτωση ανάκλησης της απόφασης ένταξης, τελώντας εντός του πλαισίου των καθοριζόμενων με τις διατάξεις του άρθρου 6 του ν. 2860/2000 κυρώσεων, ρυθμίζει πράγματι ένα ειδικότερο τεχνικού και λεπτομερειακού χαρακτήρα ζήτημα. Εξάλλου, ο προβαλλόμενος με την ένδικη αίτηση ισχυρισμός ότι η επίμαχη διάταξη του άρθρου 6 της κ.υ.α. 907/052/2003, που προβλέπει την επιστροφή του συνόλου των καταβληθέντων ποσών σε περίπτωση απένταξης μίας πράξης χωρίς να εξετάζεται το γεγονός ότι το υπό ενίσχυση σχέδιο μπορεί να έχει μερικώς υλοποιηθεί, παραβιάζει το δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης προβάλλεται αβασίμως, καθώς το δικαίωμα αυτό τυγχάνει εφαρμογής κατά τη διαδικασία έκδοσης της διοικητικής πράξης, εν προκειμένω δε της απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης, και ουδόλως η επίμαχη διάταξη αποκλείει την άσκησή του κατά την διάρκεια της προβλεπόμενης διαδικασίας ανάκτησης. Στην κρινόμενη υπόθεση η αναιρεσείουσα δεν θέτει ζήτημα επί της ουσίας παραβίασης του δικαιώματος αυτού κατά την έκδοση της προσβληθείσας με την έφεση πράξης.(...)Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως.