«ν.5013/2023 Μέρος Β’ «Διαχείριση Κινδύνων, προσθήκη Κεφαλαίου Ζ΄ στο Μέρος Α΄ του ν. 4795/2021. Προθεσμία για τη σύσταση και στελέχωση οργάνων διαχείρισης κινδύνων στην Κεντρική Διοίκηση».ΑΔΑ:Ω83Θ46ΜΤΛ6-ΛΕΥ

Γνωστοποίηση διατάξεων του ν. 5013/2023 (Α΄12) για τη συμμόρφωση με την αριθμ. 2377/2022 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας. ΑΔΑ:ΡΨΦΛ46ΜΤΛ6-ΟΘΨ

ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΣτΕ/2377/2022.

Υπόμνηση εγκυκλίου – Σύσταση και στελέχωση οργάνων διαχείρισης κινδύνων στην Κεντρική Διοίκηση. ΑΔΑ:9ΙΟ246ΜΤΛ6-ΕΤΚ

Καθορισμός τρόπου κατανομής και χρήσης των χώρων που παραχωρούνται από τα δημοτικά συμβούλια στα πολιτικά κόμματα, τους συνασπισμούς πολιτικών κομμάτων, τους συνδυασμούς υποψηφίων και τις Επιτροπές Υποστήριξης του άρθρου 10 του ν. 4023/2011 (Α’ 220), για την προεκλογική προβολή τους, καθώς και άλλων λεπτομερειών.

Προμήθεια αντιδραστηρίων και αναλωσίμων...Τούτων δοθέντων και λαμβανομένου υπόψη ότι όπως προκύπτει και δεν αμφισβητείται από την αναθέτουσα αρχή, η προσφεύγουσα προσέφερε πενήντα (53) συσκευασίες controls επιπέδου normal και, συνεπώς, δε δύναται νομίμως να απορρίπτεται η προσφορά της για το λόγο της μη προσφοράς της και επιπλέον προϊόντων-controls επιπέδων low και high- που δεν ορίζονται σαφώς στη Δακήρυξη, αλλά το πρώτον κατά το στάδιο της αξιολόγησης της τεχνικής προσφοράς της. Ωσαύτως, απορριτπέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της αναθέτουσας αρχής περί απόδειξης της εν λόγω απαίτησης της Διακήρυξης, που προκύπτει από το περιεχόμενο της προσφοράς του έτερου συμμετέχοντος, εταιιρείας «…..», διότι τυχόν σωστή ή  εσφαλμένη ερμηνεία όρων της διακήρυξης από άλλον συμμετέχοντα, δεν μπορεί να αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης της προσφοράς έτερου διαγωνιζόμενου και εν προκειμένω της προσφεύγουσας. Και τούτο διότι, η νομιμότητα μιας προσφοράς δε συγκρίνεται με το περιεχόμενο άλλης προσφοράς, παρά μόνον εκτιμάται σε σχέση με το αληθές περεχόμενο των όρων της διακήρυξης. Τέλος και obiter dictum, ακόμα και αν ο υπόψη όρος της Διακήρυξης ήθελε αναχθεί επι το απώτατον, ήτοι ότι απαιτούνταν και controls επιπέδων low και high, χωρίς τούτο να ορίζεται ρητά ως προελέχθη και πάλι η προσφορά της προσφεύγουσας καλύπτει τον υπόψη όρο και ουδόλως δύναται να αποβεί εις βάρος των συμφερόντων του Νοσοκομείου, ως αβάσιμα η αναθέτουσα ισχυρίζεται, αφού με τις από 04.07.2019 και 05.07.2019 προσκομιζόμενες υπεύθυνες δηλώσεις της προσφεύγουσας δηλώνεται ότι «...Αναλώσιμα, αντιδραστήρια και λοιπά υλικά που δεν περιλαμβάνονται στους αναλυτικούς πίνακες κόστους εξετάσεων της προσφοράς μας και τυχόν απαιτηθούν κατά τη διάρκεια της σύμβασης για τη λειτουργία του αναλυτικού συστήματος θα παραδίδονται στο Νοσοκομείο χωρίς επιβάρυνση…», εν ενί λόγω δηλαδή, η προσφεύγουσα έχει δεσμευθεί, και συνεπώς, οφείλει να προμηθεύσει, αν απαιτηθεί, δωρεάν, αντιδραστήρια, αναλώσιμα και λοιπά υλικά και ως εκ τούτου και controls επιπέδων low και high. Τούτων ούτως εχόντων, εσφαλμένως και κατά παράβαση της αρχής της τυπικότητας και της διαφάνειας η αναθέτουσα αρχή απέρριψε την τεχνική προσφορά της προσφεύγουσας και ο υπόψη λόγος της Προσφυγής τυγχάνει βάσιμος. 

Καταβολή στην Αναπτυξιακή Ανώνυμη Εταιρεία Διαχείρισης …..«…..» της 1ης δόσης του συνολικού κόστους της, από 17.4.2018, μεταξύ των άνω μερών προγραμματικής σύμβασης, για την υλοποίηση της «Λειτουργικής αναβάθμισης συστήματος εναλλακτικής διαχείρισης συσκευασιών ή και άλλων προϊόντων κατά την έννοια του ν. 2939/2001 και βελτίωσης μεθοδολογίας διαχείρισής του - Υποστηρικτικές ενέργειες Δήμου .....» Όπως προκύπτει από την, από Νοέμβριο 2017, πλήρως και επαρκώς εμπεριστατωμένη μελέτη της «…..», το ως άνω κόστος - τέλος διαχείρισης ανά τόνο αποβλήτων συσκευασίας (14 ευρώ), υπολογίστηκε ως ο λόγος των συνολικών ετήσιων εξόδων για την κάλυψη των αναγκών του συστήματος διαχείρισης αποβλήτων συσκευασίας των Δήμων της Περιφέρειας ….. (294.500 ευρώ) προς την ετήσια ποσότητα των διαχειριζόμενων αποβλήτων συσκευασίας των ως άνω Δήμων (21.029 τόνοι),    η οποία, σύμφωνα με την άνω μελέτη, προσδιορίστηκε σε ποσοστό 10% της ετήσιας ποσότητας των αστικών στερεών αποβλήτων τους (294.500 ευρώ : 21.029 τόνοι = 14 ευρώ ανά τόνο).          Κατ’ ακολουθία, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνη είναι νόμιμη και, ως εκ τούτου αυτό  πρέπει να θεωρηθεί.   

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ΕΞΟΔΑ:Μη νόμιμη  καταβολή εξόδων μετακίνησης (οδοιπορικά έξοδα και ημερήσια αποζημίωση) σε υπαλλήλους του Δήμου, διπλωματούχους μηχανικούς, για τη συμμετοχή τους(...)Στην υπό κρίση περίπτωση, από τα δικαιολογητικά που συνοδεύονται επίμαχα χρηματικά εντάλματα πληρωμής, προκύπτουν τα εξής: Με τις14524/18,11.2014 και 14442/17.11.2014 αποφάσεις του Δημάρχου  εγκρίθηκε η μετάβαση του ...και της ..., διπλωματούχων μηχανικών, υπαλλήλων κλάδου ΠΕ Πολιτικών Μηχανικών ο πρώτος και ΠΕ Αγρονόμων Τοπογράφων Μηχανικών η δεύτερη, που υπηρετούν στη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου, από την έδρα της υπηρεσίας τους προς τα Ιωάννινα (χιλιομετρική απόσταση 82 χλμ.), για το χρονικό διάστημα από 24.11.201.4 έως S.12.2014, προκειμένου να συμμετάσχουν σε επιμορφωτικό πρόγραμμα του Ινστιτούτου Επιμόρφωσης του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης με τίτλο «…..», που εντάσσεται στον θεματικό τίτλο «Ηλεκτρονική διακυβέρνηση και νέες τεχνολογίες». , Οι εν λόγω υπάλληλοι δεν διανυκτέρευσαν στ       αλλά μετακινήθηκαν με αυθημερόν επιστροφή. Για την κάλυψη των εξόδων ημερήσιας εκτός έδρας αποζημίωσης σε κάθε έναν από τους ανωτέρα) υπαλλήλους εκκαθαρίστηκε ποσό 560,00 ευρώ (10 ημέρες Χ 56,00 ευρώ) σύμφωνα με την προαναφερθείσα 2/33481/0022/27.4,2011 απόφαση, που εφαρμόζεται στην περίπτωση δαπανών μετακίνησης διπλωματούχων μηχανικών κατηγορίας ΠΕ, για την καταβολή του οποίου εκδόθηκαν τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη (Π) τη παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την έκθεση διαφωνίας, ότι οι φερόμενοι ως δικαιούχοι δεν δικαιούνται την αυξημένη ημερήσια αποζημίωση των 56 ευρώ. Τούτο διότι, ακόμη και εάν, το αντικείμενο του επίμαχου σεμιναρίου συνδέεται με τα καθήκοντα εκπόνησης μελετών και σύνταξης τεχνικών προδιαγραφών που αυτοί ασκούν ως διπλωματούχοι μηχανικοί στη Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών και Πολεοδομίας του Δήμου, η μετακίνηση τους δεν έγινε με σκοπό την άσκηση αυτών των υπηρεσιακών, καθηκόντων αλλά την επιμόρφωση τους επ’ αυτών, και ως εκ τούτου, διέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 12 του ν. 2685/1999 που ειδικώς αφορούν αυτού του είδους τις μετακινήσεις. Συνεπώς, αυτοί δικαιούνται το 1/3 της αποζημίωσης των 29,35 ευρώ, δηλ. 9,78 ευρώ για κάθε ημέρα μετακίνησης, καθώς δεν διανυκτέρευσαν, αλλά μετακινήθηκαν σε απόσταση άνω των σαράντα (40) χλμ. (82 χλμ.) και επέστρεφαν αυθημερόν στην έδρα της υπηρεσίας τους.(...)Συνεπώς, αυτοί δικαιούνται το 1/3 της αποζημίωσης των 29,35 ευρώ, δηλ. 9,78 ευρώ για κάθε ημέρα μετακίνησης, καθώς δεν διανυκτέρευσαν, αλλά μετακινήθηκαν σε απόσταση άνω των σαράντα (40) χλμ. (82 χλμ.) και επέστρεφαν αυθημερόν στην έδρα της υπηρεσίας τους.

Με δεδομένα τα ανωτέρω και σε συνδυασμό με όσα έγιναν δεκτά στη μείζονα σκέψη της παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νόμιμα ο φερόμενος ως δικαιούχος προσελήφθη σε θέση ειδικού συνεργάτη στο Δήμο ......, διότι η προηγηθείσα δημόσια γνωστοποίηση, με την οποία καθορίζεται ως προσόν πρόσληψης η κατοχή μόνο πτυχίου ή διπλώματος Τ.Ε.Ι. Τμήματος Τεχνολόγου Πολιτικού Μηχανικού ημεδαπής ή ισότιμου πτυχίου ή διπλώματος αλλοδαπής, αποκλείει την προσέλευση πτυχιούχων άλλων Σχολών ή άλλων Τμημάτων Σχολών Τ.Ε.Ι. και Α.Ε.Ι., οι οποίοι κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας διαθέτουν τις γνώσεις που απαιτεί το αντικείμενο της συγκεκριμένης προς πλήρωση θέσης (επικουρία της δημοτικής αρχής περί θεμάτων της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου), που, και ως εκ του εύρους του, θα μπορούσε να παρασχεθεί και από πτυχιούχους Α.Ε.Ι., χωρίς να προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου ο λόγος για τον οποίο αναζητήθηκε ως προσόν πρόσληψης μόνο το συγκεκριμένο πτυχίο Τ.Ε.Ι. Τεχνολόγων Πολιτικών Μηχανικών. Ειδικότερα, καλώντας ο Δήμος επιστήμονες και άλλων Σχολών Α.Ε.Ι. αντίστοιχης ειδικότητας, θα επέτρεπε την ανταπόκριση περισσότερων κατάλληλων υποψηφίων για τη θέση αυτή, θα επιτύγχανε επιστημονικό δυναμικό ευρύτερων προσόντων και σφαιρικής γνώσης και θα εξασφάλιζε ειδικό συνεργάτη με ακόμη μεγαλύτερη εξειδίκευση στην οικεία επιστήμη και ισχυρότερο επιστημονικό υπόβαθρο. Ο προβαλλόμενος  ισχυρισμός του Δήμου ότι με τον καθορισμό του ανωτέρω προσόντος δεν περιορίστηκε υπέρμετρα και αδικαιολόγητα η δυνατότητα λοιπών κατάλληλων ενδιαφερόμενων να υποβάλλουν αίτηση, είναι απορριπτέος, αφού η άνω περιοριστική πρόβλεψη του είδους του πτυχίου, κατ’ αποκλεισμό, χωρίς προφανή λόγο, της δυνατότητας εκδήλωσης ενδιαφέροντος εκ μέρους υποψηφίων κατόχων πτυχίων Α.Ε.Ι. συναφών με το αντικείμενο των καθηκόντων του ειδικού συνεργάτη, έλαβε χώρα χωρίς καμία αιτιολόγηση εκ μέρους του Δήμου. Τέτοια δε δεν συνιστά η επικαλούμενη παρασχεθείσα εκ του νόμου ευχέρεια του Δημάρχου να επιλέξει τον κατάλληλο ειδικό συνεργάτη, εφόσον η εν λόγω ευχέρεια πρέπει να ασκείται σύννομα και ελέγχεται  ως προς την τήρηση των ορίων της δια της αιτιολογημένης κρίσης του κατά την άσκησή της. Εξάλλου, η ευχέρεια του Δημάρχου να επιλέξει τον κατάλληλο ειδικό συνεργάτη, που πρέπει να συνδυάζει την επιστημονική επάρκεια και εμπειρία, αλλά και να απολαμβάνει της εμπιστοσύνης του, περιορίζεται μεταξύ αυτών που διαθέτουν τα προσόντα που ορίζει ο νόμος, υπό την έννοια ότι είναι το αποφασίζον όργανο ως προς την αξιολόγηση της καταλληλότητας για τη θέση αυτή. Για το λόγο άλλωστε αυτό, προβλέπεται στο νόμο δημόσια γνωστοποίηση εκ μέρους του Δημάρχου για την πλήρωση της θέσης του ειδικού συνεργάτη, με την οποία καθορίζονται τα προσόντα πρόσληψης και η εμπειρία, που πρέπει να έχουν οι υποψήφιοι. Εν προκειμένω, το υπέρμετρο του τεθέντος περιορισμού δεν αναιρείται εκ του γεγονότος ότι προσήλθαν δύο ακόμη ενδιαφερόμενοι κάτοχοι πτυχίου ΤΕΙ Τεχνολόγων Πολιτικών Μηχανικών, αφού, βάσει των διδαγμάτων της κοινής πείρας, με την πρόσκληση και πτυχιούχων άλλων Σχολών Α.Ε.Ι., θα επιτύγχανε ο Δήμος τη συμμετοχή περισσότερων προσοντούχων υποψηφίων για την πλήρωση της επίμαχης θέσης και μάλιστα ευρύτερης επιστημονικής κατάρτισης που θα συνέδραμε τη δημοτική αρχή στο έργο της, απορριπτομένου του σχετικού ισχυρισμού του .......

Προγραμματικές συμβάσεις:Αίτηση ανάκλησης της 43/2017 Πράξη της Επιτρόπου της 15ης Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου​(...)Κατόπιν των ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι από το παρατεθέν περιεχόμενο του ελεγχόμενου σχεδίου σύμβασης προκύπτει ότι, κατά ορθό νομικό χαρακτηρισμό, αυτή, αν και φέρεται ως προγραμματική σύμβαση του άρθρου 100 του ν.3852/2010, συνιστά απευθείας ανάθεση, από τη Περιφέρεια ..... στο Ε.Κ.Π.Α., της εκπόνησης της ανωτέρω έρευνας-μελέτης. Συγκεκριμένα, από το αντικείμενο της κρινόμενης σύμβασης και κυρίως από τη διαμόρφωση των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων των συμβαλλόμενων μερών, προκύπτει ότι δεν πρόκειται για περίπτωση συνεργασίας μεταξύ δημοσίων φορέων, που εκκινούν από την ίδια αφετηρία συμφερόντων με σκοπό, με την αλληλοσυμπλήρωση αρμοδιοτήτων ή οικονομικοτεχνικών μέσων, την από κοινού εκτέλεση δημόσιας αποστολής τους (ανωτέρω σκέψη ΙΙ.), αλλά συνιστά ανάθεση υπηρεσιών στο Ε.Κ.Π.Α. έναντι αμοιβής με Φ.Π.Α. 24% δοθέντος ότι η υποχρέωση της αιτούσας εξαντλείται στην καταβολή του ανταλλάγματος, η δε αόριστη διάθεση εκ μέρους της προσωπικού, το οποίο μάλιστα θα εκπαιδευτεί από την ομάδα έρευνας του Ε.Κ.Π.Α. δε συνιστά ουσιώδη συμβολή στην εκπόνηση της έρευνας. Περαιτέρω, όμως, από τα στοιχεία του φακέλου, αποδεικνύεται ότι η κρινόμενη σύμβαση συνιστά σύμβαση ανάθεσης "πρωτότυπου ερευνητικού έργου" και, εκ του λόγου τούτου, νομίμως συνήφθη με προσφυγή στη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης (βλ σκέψη ΙΙ). Ειδικότερα η μεθοδολογία και οι τεχνικές που θα ακολουθηθούν στην έρευνα έχουν αναπτυχθεί μόνο στο εργαστήριο του ΕΚΠΑ και δεν απαντώνται σε κανένα άλλο εργαστήριο παγκοσμίως. Συγκεκριμένα από τη προσκομιζόμενη έκθεση τεχνικής τεκμηρίωσης του Αναπλ. Καθηγητή ΕΚΠΑ ... ... προκύπτει ότι πρόκειται για πρωτοποριακό, υψηλών απαιτήσεων και καινοτόμο έργο από ένα Ανώτατο Εκπαιδευτικό ΄Ιδρυμα που δεν αποσκοπεί στο κέρδος αλλά στην προαγωγή της έρευνας. Η νέα μεθοδολογία εφαρμόζεται για πρώτη φορά σε μία γεωγραφική περιοχή, τα ύδατα της οποίας ουδέποτε μέχρι σήμερα έχουν μελετηθεί με αυτή την ένταση και σε τέτοιο βαθμό, δια μέσου του ανωτέρω εξαιρετικώς πρωτοτύπου-αποκλειστικού και χρησιμοποιούμενου για πρώτη φορά τρόπου σχεδιασμού δειγματοληψιών. Στο πλαίσιο αυτό, η ανατεθείσα με την κρινόμενη σύμβαση έρευνα περιέχει το στοιχείο της πρωτοτυπίας και, ως εκ τούτου μπορεί να χαρακτηρισθεί ερευνητική κατά την έννοια τόσο του προϊσχύσαντος δικαίου (βλ. άρθρο 2 περ. α΄ του ν. 1514/1985) όσο και του ισχύοντος (βλ. άρθρο 2 περ. 19 του ν. 4310/2014) δεδομένου ότι επαυξάνει το απόθεμα της ήδη υπάρχουσας γνώσης. Κατόπιν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η κρινόμενη αίτηση, να ανακληθεί η προσβαλλόμενη πράξη και να κριθεί ότι δεν κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος για έλεγχο νομιμότητας σχεδίου σύμβασης μεταξύ του αιτούντος και του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (Ε.Κ.Π.Α.) για την υλοποίηση της έρευνας με τίτλο: «Εξειδικευμένη έρευνα παρακολούθησης της Ποιότητας των Υδάτων της Λεκάνης του Ασωπού ποταμού – Εκτίμηση της ρύπανσης/υποβάθμισης και Ποιοτική & Ποσοτική Διερεύνηση της προέλευσης και του εύρους/επιπέδων αυτής». Ανακαλεί την 43/2017 Πράξη της Επιτρόπου της 15ης Υπηρεσίας Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΙΚΗ ΜΙΣΘΩΣΗ.Προμήθεια κινητού εξοπλισμού.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2.Δ.2 το Τμήμα, κατά πλειοψηφία, κρίνει ότι η ελεγχόμενη σύμβαση είναι λειτουργική χρηματοδοτική μίσθωση (operating leasing), καθόσον, όπως προκύπτει από τη διακήρυξη και το άρθρο 1 του υποβληθέντος σχεδίου, ο εκμισθωτής - ανάδοχος εκτός από την προσφορά της χρήσης του εξοπλισμού αναλαμβάνει τις κυριότερες αναγκαίες δαπάνες για την καλή λειτουργία του (συντήρηση, επισκευή, ασφάλιση, αναλώσιμα), γεγονός το οποίο δεν αναιρείται από μόνη την εξαίρεση της δαπάνης αποκατάστασης βλαβών που οφείλονται σε τροχαία ατυχήματα, η οποία σε κάθε περίπτωση δύναται να καλυφθεί από κατ’ επιλογή μικτής χρήσης ασφάλιση που βαρύνει ομοίως τον εκμισθωτή. Ακολούθως, το Τμήμα, κατά πλειοψηφία, κρίνει ότι ο ως άνω τύπος χρηματοδοτικής μίσθωσης εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής του ν. 1665/1986 και ως εκ τούτου συνάπτεται μόνο από τους ειδικώς αναφερόμενους στο άρθρο 2 φορείς ως εκμισθωτές, καθόσον συνιστά μία μορφή leasing, η οποία εξυπηρετεί τους ίδιους χρηματοδοτικούς σκοπούς, δοθέντος ότι ο ν. 1665/1986 δεν αποκλείει εν γένει στους συναλλασσόμενους να συμφωνούν ειδικούς όρους για τη ρύθμιση των μεταξύ τους σχέσεων. Τα ανωτέρω δεν αναιρούνται αλλά επιρρωνύονται από τη διάταξη του άρθρου 21 του ν. 3775/2009, καθόσον α) σκοπός της εν λόγω ρύθμισης, σύμφωνα με την οικεία αιτιολογική έκθεση, είναι η εφαρμογή του leasing με την μορφή κυρίως της λειτουργικής χρηματοδοτικής μίσθωσης στο δημόσιο τομέα, όπου δεν έχει τύχει εφαρμογής παρά την ύπαρξη γενικού νομικού πλαισίου, ήτοι του ν. 1665/1986, β) στην παρ. 1 αυτού ομιλεί τόσο περί συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης όσο και λειτουργικής χρηματοδοτικής μίσθωσης και γ) με την παρ. 3 δεν εισάγεται απόκλιση από τις διατάξεις του ν. 1665/1986 αλλά ρητά                 ορίζεται ότι οι διατάξεις του ως άνω άρθρου είναι ειδικές και κατισχύουν κάθε επιμέρους γενικής ή ειδικής διάταξης που ρυθμίζει διαφορετικά το περιεχόμενο της σύμβασης λειτουργικής χρηματοδοτικής μίσθωσης (Ε.Σ. VI Τμ. 1461/2017). Κατά τη γνώμη όμως του Συμβούλου Γεωργίου Βοίλη, με την οποία συντάχθηκε και ο Πάρεδρος Γρηγόριος Βαλληνδράς, η υπό σύναψη σύμβαση συνιστά σύμβαση χρηματοδοτικής μίσθωσης, η οποία εμπίπτει στους περιορισμούς του άρθρου 2 του ν. 1665/1986, καθόσον, αν και δεν ορίζεται ρητά η τύχη του μισθίου κατά τη λήξη της σύμβασης, η αναθέτουσα αρχή δεν αποκόπτεται πλήρως της υποχρέωσής της  για συντήρηση του μισθούμενου εξοπλισμού, μεταβιβάζοντας ολοσχερώς τις δαπάνες για την καλή λειτουργία αυτού στον εκμισθωτή, αφού ο ίδιος ο ΕΔΣΝΑ βαρύνεται με τις δαπάνες αποκατάστασης βλαβών που οφείλονται σε τροχαία και έχει εν γένει τον έλεγχο λειτουργίας του εξοπλισμού. Πλην όμως η γνώμη αυτή δεν εκράτησε. Περαιτέρω, το Τμήμα, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 2 Δ.1 και 3, άγεται ομοφώνως στην κρίση ότι α) ορθώς το Κλιμάκιο, αν και με εσφαλμένη εν μέρει αιτιολογία, έκρινε μη νόμιμη την κατακύρωση στην εταιρεία «....», καθόσον αυτή δεν διέθετε άδεια leasing, κατά το ν. 1665/1986 ούτε επικαλέστηκε συνεργασία με εταιρεία leasing ή χρηματοδοτικό  ίδρυμα που διέθετε την απαραίτητη άδεια άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας στο πλαίσιο ένωσης ή κοινοπραξίας, δοθέντος ότι σύμφωνα με το άρθρο 78 του ν. 4412/2016 δεν είναι δυνατή η στήριξη στις ικανότητες άλλων φορέων όσον αφορά στο κριτήριο της καταλληλότητας για την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας και β) ορθώς το Κλιμάκιο έκρινε ότι ο όρος 5.Β της διακήρυξης, κατά το μέρος που προβλέπει τη σύμπραξη του αναδόχου με εταιρεία χρηματοδοτικής μίσθωσης στη φάση της ταξινόμησης των οχημάτων, ήτοι μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού και κατά το στάδιο εκτέλεσης της σύμβασης, αντίκειται στις αρχές της διαφάνειας και του ανταγωνισμού, καθόσον τα δικαιολογητικά, η καταλληλότητα και η φερεγγυότητα της εταιρείας leasing, που εκ των υστέρων συμμετέχει στην εκτέλεση της σύμβασης, δεν ελέγχονται και αξιολογούνται από την αναθέτουσα αρχή κατά τη διαγωνιστική διαδικασία, απορριπτομένων ως αβασίμων όλων των περί του αντιθέτου ισχυρισμών των αιτούντων. Ειδικότερα, ο ισχυρισμός των αιτούντων περί παραβίασης των αρχών της ίσης μεταχείρισης και του ελεύθερου ανταγωνισμού ως εκ του περιορισμού των δυνητικών συμμετεχόντων μόνο σε φορείς που παρέχουν υπηρεσίες leasing πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. (…)Για τους ίδιους ως άνω λόγους πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος και ο ισχυρισμός περί νομιμότητας του όρου 5.Β της οικείας διακήρυξης, καθόσον η ως άνω σύμπραξη με φορέα που έχει την κρίσιμη άδεια άσκησης της επαγγελματικής δραστηριότητας στο πλαίσιο ένωσης ή κοινοπραξίας δεν δύναται να λάβει χώρα μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού, αλλά πρέπει να έχει δηλωθεί κατά την υποβολή της προσφοράς προκειμένου να ελεγχθούν τα δικαιολογητικά αυτού, όπως απαιτείται από τη νομοθεσία των δημοσίων συμβάσεων, από την αναθέτουσα στο πλαίσιο της διαγωνιστικής διαδικασίας. Τέλος, αλυσιτελώς οι αιτούντες προβάλλουν συγγνωστή πλάνη επικαλούμενοι  διακηρύξεις των Δήμων Αμαρουσίου, Ηλιούπολης και Νίκαιας, για την ανάθεση παρόμοιων προμηθειών, που εγκρίθηκαν με Πράξεις του ΣΤ΄ Κλιμακίου καθόσον κρίσιμη για τη νομιμότητα της εκάστοτε προσυμβατικά ελεγχόμενης από τον Επίτροπο ή το Κλιμάκιο διαγωνιστικής  διαδικασίας είναι η οικεία διακήρυξη που τη διέπει και όχι τυχόν άλλες διακηρύξεις, ενώ οι κρίσεις των σχηματισμών του Δικαστηρίου που διενεργούν προσυμβατικό έλεγχο δεν παρίστανται δεσμευτικές μεταξύ τους, ούτε αποτελούν πρόκριμα για την εξαγωγή θετικής κρίσης (Ε.Σ. VI Tμ. 1612/2016). Κατά την ειδικότερη πάντως γνώμη της Προέδρου του Τμήματος, Γεωργίας Μαραγκού και του Παρέδρου Αριστοτέλη Σακελλαρίου, ο ισχυρισμός αυτός πρέπει να απορριφθεί πρωτίστως διότι, όπως διαπιστώθηκε με την 28/2017 απόφαση του Τμήματος τούτου, οι συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης που συνάπτονται με προμηθευτή που δεν αποτελεί οικονομικό φορέα του άρθρου 2 του ν. 1665/1986, είναι εν τοις πράγμασι αδύνατον να λειτουργήσουν και να εκτελεστούν, απαιτείται δε άμεση τροποποίησή τους προκειμένου να συμμετάσχει σε αυτές, ως εκμισθωτής, φορέας που να δύναται να ασκήσει τη ζητούμενη επαγγελματική δραστηριότητα.  Η διαπίστωση δε αυτή, που ήδη οδήγησε στη μεταστροφή των ελεγκτικών απόψεων των Κλιμακίων ως προς το κρίσιμο νομικό ζήτημα, καθιστά αλυσιτελή την αποδοχή λόγων ανάκλησης που να επιτρέπουν την υπογραφή μιας τέτοιας σύμβασης. ΑΝΑΘΕΩΡΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.ΜΕΙΖ/ΕΠΤΑΜ/865/2018