Υπολογισμός χρόνου υπηρεσίας προσωπικού των Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας στο διπλάσιο, κατ΄εφαρμογήν των διατάξεων του άρθρου 23 Ν.4997/2022, με το οποίο αντικαταστάθηκαν τα άρθρα 40 παρ.5 π.δ 169/2007 και 22 παρ.3 Ν.3865/2010. Αναγνώριση του χρόνου υπηρεσίας που λογίζεται αυξημένος στο διπλάσιο, ως χρόνου πραγματικής συντάξιμης υπηρεσίας, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 15 παρ. 9 και 12, 40 και 41 του ΠΔ 169/2007, 8 του Ν. 2084/1992 και 22 παρ.3 Ν.3865/2010» ΑΔΑ:9ΙΒΠ46ΜΑΠΣ-ΟΝΙ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 43/2023

Συλλογή διατάξεων,εγκυκλίων,νομολογίας για μελέτες Δημοσίων έργων (ν.3316/2005)

Ν.4412/2016,ΦΕΚ-147/Α/8.8.2016 άρθρο 377 παρ.1 περ.40 όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 57, παρ.3 του Ν.4568/2018, ΦΕΚ-178/Α/11.10.2018.:Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου καταργούνται οι διατάξεις (…)«(40) του ν. 3316/2005 (Α΄ 42), πλην των άρθρων 2Α, της παραγράφου 2 του άρθρου 11, της παραγράφου 1 του άρθρου 42 και των άρθρων 39 και 40, τα οποία παραμένουν σε ισχύ μέχρι την έκδοση του προεδρικού διατάγματος του άρθρου 83. Ειδικά η υποχρέωση δημοσίευσης περίληψης της προκήρυξης σε μία ημερήσια εφημερίδα της πρωτευούσης με πανελλήνια κυκλοφορία, που προβλέπεται στο άρθρο 12 του ως άνω νόμου, καταργείται με την επιφύλαξη της παραγράφου 10 του άρθρου 379. Ειδικά η υποχρέωση δημοσίευσης περίληψης της προκήρυξης σε μία ημερήσια εφημερίδα της πρωτεύουσας του νομού, στον οποίο πρόκειται να κατασκευαστεί το έργο, το οποίο αφορά η μελέτη ή η υπηρεσία ή της έδρας της Περιφέρειας, αν στην έδρα του νόμου δεν εκδίδεται ημερήσια εφημερίδα ή αν το έργο θα εκτελεστεί σε περισσότερους νομούς, που προβλέπεται στο ίδιο άρθρο, καταργείται με την επιφύλαξη της παραγράφου 12 του άρθρου 379

Ν.4412/2016,ΦΕΚ-147/Α/8.8.2016 άρθρο 379 παρ.12 όπως τροποποιήθηκε και ισχύει με τους Ν 4782/2021- ΦΕΚ: 36/Α/9.3.2021N.4764/2020- ΦΕΚ: 256/A/23.12.2020 και Ν.4469/2017, ΦΕΚ 62/Α/3.5.2017 :«12. Η ισχύς της περ. 35, του δευτέρου εδαφίου της περ. 68, καθώς και του τρίτου εδαφίου των περ. 31,40, 59 και 82 της παρ. 1 του άρθρου 377 αρχίζει την 1η.1.2024

Ν.4412/2016,ΦΕΚ-147/Α/8.8.2016 άρθρο 379 παρ.10: 10.Η ισχύς του δεύτερου εδαφίου των περιπτώσεων 31, 40, 59 και 82 της παρ. 1 και της παρ. 3 του άρθρου 377 αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2018.

Κοινοποίηση διατάξεων του άρθρου «Τροποποιήσεις του άρθρου 58 Α του ν. 4174/2013» του κατατεθέντος στην Βουλή των Ελλήνων προς ψήφιση σχεδίου νόμου «Τροποποιήσεις του Εθνικού Τελωνειακού Κώδικα προς ενίσχυση της καταπολέμησης της παράνομης εμπορίας καπνού και βιομηχανοποιημένων καπνών και Ίδρυση Συντονιστικού Κέντρου για την Καταπολέμηση του Λαθρεμπορίου, εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς την Απόφαση 2009/917/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 30ης Νοεμβρίου 2009 για τη χρήση της πληροφορικής για τελωνειακούς σκοπούς και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών και ενσωμάτωση στην εθνική νομοθεσία των άρθρων 15, 16 και 18 της Οδηγίας 2014/40/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 3ης Απριλίου 2014 για την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών-μελών σχετικά με την κατασκευή, την παρουσίαση και την πώληση προϊόντων καπνού και συναφών προϊόντων και την κατάργηση της Οδηγίας 2001/37/ΕΚ», αναφορικά με τα πρόστιμα για παραβάσεις σχετικές με τον φόρο προστιθέμενης αξίας .(ΑΔΑ:795ΝΗ-Δ37)

Η κατάσχεση στα χέρια της Τράπεζας ως τρίτης έχει ρυθμιστεί ειδικότερα με τα άρθρα 87-94 του νδ της 17-7/13-8-1923 «Περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιρειών», του οποίου η ισχύς διατηρήθηκε με το άρθρο 52 αρ. 3 ΕισΝΚΠολΔ. Συμπληρωματικά εφαρμόζονται οι γενικές ρυθμίσεις των άρθρων 982 επ. που ισχύουν άμεσα, όπου υπάρχουν κενά, σύμφωνα με τα άρθρα 42 § 3 και 53 § του πιο πάνω νδ. Οταν υποβάλλεται καταφατική δήλωση, η Τράπεζα αποκτά δυνάμει του άρθρου 87 § 1 του πιο πάνω νδ το δικαίωμα, είτε να παρακαταθέσει τα κατασχεθέντα, απαλλασσόμενη ούτω πάσης ευθύνης και έναντι του κατασχόντος και έναντι του δικαιούχου, είτε να ζητήσει από τον Πρόεδρο Πρωτοδικών την άρση της κατασχέσεως με ή και χωρίς εγγύηση. Αν πρόκειται για την ....... της ....... ΑΕ, η κατάθεση μπορεί να γίνει στην ίδια ή σε ειδικό λογαριασμό όψεως. Η ανάληψη από τον κατασχόντα του ποσού, που κατασχέθηκε, γίνεται κατά το άρθρο 88 του νδ με άδεια του Προέδρου Πρωτοδικών. Οι διατάξεις των άρθρων 87 και 88 του πιο πάνω νδ έχουν διατηρηθεί σε ισχύ και δεν καταργήθηκαν με την εισαγωγή του ΚΠολΔ, που είναι νεώτερο νομοθέτημα, γιατί οι γενικές διατάξεις του ΚΠολΔ δεν μπορούν να καταργήσουν τις ειδικές του νδ. Οπου αυτό έχει συμβεί, ορίζεται ρητά στον ΚΠολΔ ή στον ΕισΝΚΠολΔ. Η διάταξη του άρθρου 88 δεν προσκρούει στο Σύνταγμα, εφόσον δεν εισάγει ανεπίτρεπτη διάκριση υπέρ της καθ' ης Τράπεζας και δεν θεσπίζει ανεπίτρεπτο εμπόδιο εκτέλεσης τελεσίδικης απόφασης. Περαιτέρω στο άρθρο 3 § 2 ΕισΝΚΠολΔ ορίζεται, ότι «2. Στις περιπτώσεις που διατάξεις του ΑΚ ή άλλου νόμου παραπέμπουν στην αρμοδιότητα και στην επ' αναφορά διαδικασία γενικά του προέδρου πρωτοδικών ..... από την εισαγωγή του ΚΠολΔ είναι αρμόδιο το μονομελές πρωτοδικείο, δικάζοντας κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ ΚΠολΔ, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά».

Αίτηση αναθεώρησης  της 20/2014 αποφάσεως του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Η ανακηρυχθείσα ανάδοχος του ως άνω έργου εταιρεία «... Ε.Ε.» κατέθεσε αίτηση ανακλήσεως κατά της εν λόγω πράξεως στη Γραμματεία του VI Τμήματος στις 2.12.2013, ημέρα Δευτέρα, ήτοι μετά την πάροδο της τασσόμενης από το νόμο αποκλειστικής δεκαπενθήμερης προθεσμίας, η οποία άρχισε από την επομένη της κοινοποίησης της προσβαλλομένης στην αναθέτουσα αρχή, ήτοι στις 14.11.2013, ημέρα Πέμπτη, και συμπληρώθηκε στις 28.11.2013, ημέρα Πέμπτη, εργάσιμη και μη εξαιρετέα εκ του νόμου. Εξ άλλου, η αιτούσα δεν επικαλείται έκτακτα πραγματικά περιστατικά, τα οποία τυχόν παρακώλυσαν την εμπρόθεσμη κατάθεση της αιτήσεως ανακλήσεως, εντός του δεκαπενθημέρου από την κοινοποίηση της πράξεως του Επιτρόπου στο Δήμο ..., ούτε προσκομίζει έγγραφα και λοιπά στοιχεία, από τα οποία να προκύπτουν αυτά. Αντιθέτως, με την κρινόμενη αίτησή της δεν αμφισβητεί ότι η 20/2013 πράξη του Επιτρόπου πράγματι παρελήφθη από το Δήμο ... στις 13.11.2013. Ενόψει δε του ότι ο προσυμβατικός έλεγχος νομιμότητας από το Ελεγκτικό Συνέδριο διενεργείται σε ένα αυστηρά προκαθορισμένο πλαίσιο, το οποίο διέπεται από σύντομες προθεσμίες, όφειλε η ίδια η αιτούσα εταιρεία να επιδείξει τη δέουσα επιμέλεια και το εύλογο από τις περιστάσεις ενδιαφέρον, προκειμένου να λάβει εγκαίρως γνώση της 20/2013 πράξης του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Για το λόγο αυτό, άλλωστε και δεδομένης της κατά τα ανωτέρω παρεχομένης εκ του νόμου δυνατότητας για κοινοποίηση της πράξεως του Κλιμακίου, συνεπώς και του Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, στον οικείο φορέα με κάθε πρόσφορο μέσο (βλ. άρθρο 35 παρ. 2 του ν. 4129/2013), και μη απαιτουμένης από το νόμο επιδόσεως αυτής κατά τις διατάξεις της δικονομίας, είναι απορριπτέος ως νόμω αβάσιμος ο ισχυρισμός αυτής περί παραβάσεως, εν προκειμένω, των διατάξεων των άρθρων 122 επ. του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και 47 επ. του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 86 και 87 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ν. 3463/2006, ΦΕΚ Α΄ 114), με τις οποίες ρυθμίζονται οι όροι για τη νομότυπη επίδοση εγγράφων προς τους Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού. Επομένως, ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση ότι η αίτηση ανακλήσεως ήταν απορριπτέα ως εκπροθέσμως ασκηθείσα...η αίτηση της ετερόρρυθμης εταιρείας με την επωνυμία «... Ε.Ε.», για αναθεώρηση της 20/2014 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη ..

Ερωτάται εάν υφίσταται δυνατότητα αναγνώρισης χρόνου απασχόλησης φωτοειδησεογράφου, πριν την ασφάλισή του στον π. Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως στο π. Ενιαίο Ταμείο Ασφάλισης Προσωπικού Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (Ε.Τ.Α.Π. - Μ.Μ.Ε.) (π. Τ.Α.Ι.Σ.Υ.Τ.), βάσει των διατάξεων των άρθρων 13 και 14 του π.δ. 419/1980 (Α΄115).(...)Δεν υφίσταται εκ του νόμου δυνατότητα αναγνώρισης, από τον e-ΕΦΚΑ, χρόνου απασχόλησης, πριν την ασφάλιση στον π. Κλάδο Κύριας Ασφάλισης Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως του π. Ε.Τ.Α.Π. - Μ.Μ.Ε. (π. ΤΑ.Ι.Σ.Υ.Τ.) του αιτούντα φωτοειδησεογράφου «Σ.Χ.», δεδομένου ότι με τις διατάξεις του άρθρου 40 του ν. 2084/1992, όπως αυτές αντικαταστάθηκαν από τις διατάξεις του άρθρου 5 του ν. 2355/1995 και αυτές του άρθρου 16 του ν. 2556/1997, καταργήθηκαν οι διατάξεις των άρθρων 13 και 14 του π.δ. 419/1980, που χορηγούσαν σχετικό δικαίωμα, ενώ ως χρόνος κατάργησης ορίσθηκε αρχικώς, η 1.1.1994 (άρθρο 47 παρ. 12 ν. 2084/1992), ακολούθως δε, η 1.1.1997 (άρθρο 5 παρ. 5 ν.2335/1995), η 1.6.1998 (άρθρο 16 ν. 2556/1997) και τέλος η 1.5.2001 (άρθρο 28 παρ. 1 ν. 2874/2000), ενώ δεν υφίσταται τέτοια δυνατότητα ούτε με τις διατάξεις του άρθρου 38 του ν. 3518/2006, με τις οποίες επαναχορηγήθηκε το δικαίωμα εξαγοράς και αναγνώρισης χρόνου προϋπηρεσίας στους ασφαλισμένους του Κλάδου Φωτοειδησεογράφων και Εικονοληπτών Επικαίρων Τηλεοράσεως, γιατί το σχετικό δικαίωμά του έχει ήδη αποσβεσθεί από 21-6-2007 (ομόφωνα).

Προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας στην Οδηγία 2005/71/ΕΚ της 12ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με την ειδική διαδικασία εισδοχής υπηκόων τρίτων χωρών για σκοπούς επιστημονικής έρευνας

N.4251/2014,ΦΕΚ-80/Α/1.4.2014 άρθρο 139 παρ.1: Από την έναρξη ισχύος του παρόντος και με την επιφύλαξη των διατάξεων που διατηρούνται σε ισχύ σύμφωνα με τις παραγράφους 2 και 3, καταργούνται οι διατάξεις του ν. 3386/2005 (Α΄ 212) και οι κανονιστικές πράξεις που εκδόθηκαν κατ’ εξουσιοδότηση του ίδιου νόμου, με την επιφύλαξη των διατάξεων της επομένης παραγράφου, οι διατάξεις των άρθρων 1, 18 και 19 του ν. 3536/2007 (Α΄ 42), το άρθρο 28 του ν. 3613/2007 (Α΄ 203), η παρ. 2 του άρθρου 39 του ν. 3731/ 2008 (Α΄ 263), οι παράγραφοι 4, 5, 6, 7 του άρθρου 40 του ν. 3731/ 2008, η περίπτωση η΄ του άρθρου 45 του ν. 3731/2008, οι παράγραφοι 1 και 2 του άρθρου 43 του ν. 3801/2009 (Α΄ 163), το άρθρο 43 του ν. 3907/2011 (Α΄ 7), οι παράγραφοι 4, 7 και 9 του άρθρου 7 του ν. 4018/2011 (Α΄ 215), τα άρθρα 22 − 41 του ν. 4071/2012 (Α΄ 85), το άρθρο 6 του ν. 4146/2013 (Α΄90), και τα προεδρικά διατάγματα 150/2006 (Α΄ 160), 128/2008 (Α΄ 190) και 101/2008, (Α΄ 157), οι παράγραφοι 4, 5 και 6 του άρθρου 11 του ν. 4147/2013 (Α΄ 98), το άρθρο 94 του ν. 4139/2013 (Α΄ 74) και το άρθρο 31 του ν. 4115/ 2013 (Α΄ 24) και το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 1 παρ. 7 του ν. 2949/2001

Προμήθεια με χρηματοδοτική μίσθωση:ζητείται η αναθεώρηση της 337/2018 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, απορριπτικής αιτήσεων των ήδη αιτούντων για την ανάκληση της 243/2017 πράξης του Στ΄ Κλιμακίου.:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα αναπτύχθηκαν σε προηγούμενες σκέψεις, εσφαλμένως το Τμήμα δέχθηκε, με την ήδη προσβαλλόμενη απόφαση, ότι με τις διατάξεις του ν. 1665/1986 θεσπίζεται περιοριστικά το νομικό καθεστώς των εκμισθωτών στις συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης. Τούτο διότι, κατά τα προεκτεθέντα, με τις διατάξεις του εν λόγω νόμου θεσπίζονται οι όροι ιδρύσεως, λειτουργίας και εποπτείας των εταιρειών ειδικού σκοπού με αποκλειστικό αντικείμενο τη σύναψη συμβάσεων χρηματοδοτικής μίσθωσης, χωρίς βεβαίως να εισάγεται οποιαδήποτε απαγόρευση σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα να συνάπτουν τέτοιας μορφής συμβάσεις, η οποία (απαγόρευση) σε κάθε περίπτωση θα ήταν αντίθετη σε υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις. Πέραν των ανωτέρω, οι συμβάσεις χρηματοδοτικής μίσθωσης, που συνάπτονται από δημόσια νομικά πρόσωπα, ρυθμίζονται αποκλειστικά από τις ειδικές διατάξεις του άρθρου 21 του           ν. 3775/2009, με τις οποίες, κατά τα λοιπά, γίνεται παραπομπή στις περί δημοσίων συμβάσεων διατάξεις. Υπό την τυχόν αντίθετη εκδοχή, έστω και καθ’ υπέρβαση των υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεων, ο νομοθέτης δεν θα αγνοούσε, ως προς την κατάρτιση τέτοιας μορφής συμβάσεων από δημόσια νομικά πρόσωπα, τις διατάξεις του βασικού νόμου για τη χρηματοδοτική μίσθωση, ήτοι το ν. 1665/1986, στον οποίο κατά τα λοιπά θα παρέπεμπε. Τέλος, ως προς την καταλληλότητα, την χρηματοοικονομική επάρκεια και την τεχνική ικανότητα των συμμετεχόντων σε δημόσιους διαγωνισμούς οικονομικών φορέων προνοούν οι διατάξεις των άρθρων 73 επ. του ν. 4412/2016 περί δημοσίων συμβάσεων και συναφώς η εκδοθείσα σχετικώς οικεία διακήρυξη, με αποτέλεσμα ο αποκλεισμός φορέα με μοναδικό λόγο ότι δεν εντάσσεται στους φορείς του άρθρου 2 του ν. 1665/1986, να συνιστά υπέρμετρο περιορισμό της οικονομικής ελευθερίας και θέσπιση αδικαιολόγητων διακρίσεων.

Αναθεωρεί την 337/2018 απόφαση του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου.

Ανακαλεί τη 244/2017 πράξη του Στ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου

 

Παραταση ατομικών συμβάσεων καθαριότητας.(..) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη νομική  σκέψη που προηγήθηκε, οι εντελλόμενες δαπάνες, για την καταβολή αποδοχών μηνός Νοεμβρίου 2016, σε εκτέλεση συμβάσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου που συνάφθηκαν αρχικά με διάρκεια οκτώ μηνών, για την αντιμετώπιση εποχικών και πρόσκαιρων αναγκών και, με την απόφαση του Δημάρχου, που μνημονεύεται στην προηγούμενη σκέψη, μη νομίμως παρατάθηκαν αυτοδικαίως μέχρι 31.12.2017, κατ’ επίκληση των διατάξεων του άρθρου 16 του ν. 4429/2016, είναι μη νόμιμες. Και τούτο, διότι η παράταση αυτή διενεργήθηκε με αποκλειστικό κριτήριο το τυχαίο γεγονός της απασχόλησης των ως άνω εργαζομένων στον τομέα της καθαριότητας του Δήμου ... κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα των 90 ημερών πριν την έναρξη ισχύος του νόμου 4429/2016, οδηγώντας στην αναβίωση των συμβάσεών τους, που είχαν λήξει ήδη από 7.10.2016, και στην καταστρατήγηση, με την παράταση της ισχύος αυτών για το χρονικό διάστημα από 1.11.2016 έως 31.12.2017, της βραχείας χρονικής διάρκειας των 8 μηνών εντός του αυτού 12μήνου, που προβλέπεται για τις συναφθείσες με τη διαδικασία των άρθρων 205 ΚΚΔΚΥ και 21 του ν. 2190/1994 συμβάσεων....Πλην όμως, το Κλιμάκιο, κατά την πλειοψηφήσασα άποψη....λαμβάνοντας υπόψη α) την ασάφεια και τη σύγχυση, που προκλήθηκε στο πεδίο των δημόσιων υπηρεσιών καθαριότητας -οι οποίες άπτονται ενός ιδιαίτερα ευαίσθητου και νευραλγικού τομέα δράσης και υποχρεώσεων των αρχών Τοπικής Αυτοδιοίκησης- από τις προμνησθείσες αλλεπάλληλες και αποσπασματικές νομοθετικές ρυθμίσεις που τέθηκαν σε ισχύ κατά το πρόσφατο χρονικό διάστημα, και τις ερμηνευτικές αυτών εγκυκλίους, ιδίως δε την ΔΙΠΑΑΔ/Φ.2.9/51/οικ.27778/27.10.2016 εγκύκλιο του ΥΠΕΣΔΑ, όπως συμπληρώθηκε με την  4364/10.3.2017 όμοια, με την οποία απειλήθηκε η κίνηση της διαδικασίας των άρθρων 233 επ. του ν. 3852/2010 περί πειθαρχικής ευθύνης των μη συμμορφούμενων με τις ως άνω ρυθμίσεις αιρετών οργάνων των Ο.Τ.Α. Α΄ Βαθμού και β) ότι οι εντελλόμενες δαπάνες ήταν κατ’ αρχήν νομιμοποιημένες, βάσει της, μη προδήλως αντίθετης στις προεκτεθείσες συνταγματικές και υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεις, ρύθμισης του άρθρου 25 του ν. 4456/2017 (βλ.  και μειοψηφία στα ανωτέρω Πρακτικά Ε.Σ. Ολομ. της 9ης/10.5.2017 Γεν. Συν/σης και πράξη 25/2017 Κλιμ. Προλ. Ελ. Δαπ. στο IV Tμ.), κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του ανωτέρω Δήμου δεν ενήργησαν, στην προκείμενη περίπτωση, με πρόθεση καταστρατήγησης των ως άνω συνταγματικών και υπερνομοθετικής ισχύος διατάξεων, αλλά υπολαμβάνοντας, λόγω συγγνωστής πλάνης, ότι ήταν υποχρεωμένα να προβούν στην επίμαχη παράταση των σχετικών συμβάσεων, δυνάμει των ανωτέρω νομοθετικών διατάξεων (άρθρα 16 του ν. 4429/2016 και 25 του ν. 4456/2017). ...Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, οι εντελλόμενες με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δαπάνες παρίστανται μη νόμιμες, πλην, όμως, αυτό, καθώς και όσα όμοια τυχόν εκδοθούν μέχρι και την ημερομηνία κοινοποίησης της παρούσας πράξης στον ανωτέρω Δήμο,  πρέπει να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης.

ΕΓΓΡΑΦΗ ΕΝΤΟΛΗ (...)Εκ των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται ότι σε περίπτωση κατά την οποία ο ανάδοχος εκτελέσει εργασίες μη προβλεπόμενες από τη σύμβαση, κατά ποσότητα ή είδος, η δαπάνη των οποίων υπερβαίνει το 50% του συνολικού συμβατικού ποσού, δεν δικαιούται αμοιβής ή αποζημιώσεως για τις εργασίες αυτές, ούτε αποδόσεως της ωφελείας του λήπτου βάσει των διατάξεων περί αδικαιολογήτου πλουτισμού (άρθρα 904 επ. Α.Κ. – βλ. ΣτΕ 578/2004, 1170/2003, 3218-9/2002, 619/2002). Κατ’ εξαίρεση, όμως, από τον κανόνα αυτό, ο ανάδοχος δικαιούται αμοιβής ή αποζημιώσεως για τις ως άνω εργασίες, στην περίπτωση κατά την οποία προέβη στην εκτέλεσή τους κατόπιν εγγράφου εντολής της Υπηρεσίας ή, σε επείγουσες περιπτώσεις, κατόπιν προφορικής εντολής της Υπηρεσίας, στον τόπο εκτελέσεως του έργου, καταχωρισθείσης στο ημερολόγιο αυτού (βλ. ΣτΕ 2626/2004, 3039/2003, 2029/2003, 1170/2003). (διότι, όπως γίνεται παγίως δεκτό, δεν είναι δυνατή η εφαρμογή των διατάξεων του Αστικού Κώδικος και των γενικών αρχών του δικαίου, εν όψει της ρητής απαγορεύσεως των άρθρων 8 παρ. 1 του ν. 1418/1984 και 34 παρ. 2 του π.δ/τος 609/1985 (βλ. ΣτΕ 86/2005 και πρβλ. ΣτΕ 3219/2002, 2710/2002, 619/2002, 1170/2003)]. Περαιτέρω, γίνεται μεν δεκτό ότι από τον συνδυασμό των άρθρων 34 και 43 του π. δ/τος 609/1985 συνάγεται ότι ο ανάδοχος δεν δύναται κατ’ αρχήν να προβεί σε τροποποιήσεις ως προς την ποιότητα, το είδος ή την ποσότητα των εργασιών, όπως αυτά ορίζονται στη σύμβαση, χωρίς προηγουμένη έγγραφο εντολή του κυρίου του έργου και χωρίς προηγουμένη σύνταξη και έγκριση συγκριτικού πίνακος ή και πρωτοκόλλου κανονισμού τιμών μονάδος νέων εργασιών, όπως επίσης και ότι ο ανάδοχος δεν δικαιούται αποζημιώσεως για μεταβολές στο έργο, οι οποίες έγιναν χωρίς προηγουμένη έγγραφο εντολή (ή σε επείγουσες περιπτώσεις, χωρίς προφορική εντολή της Υπηρεσίας στον τόπο εκτελέσεως του έργου, καταχωρηθείσης στο ημερολόγιο αυτού (βλ. ΣτΕ 2017/2006, 578/2004, 3039/2003, 1170/2003 κ.α.). Καθ’ ερμηνείαν όμως των αυτών ως άνω διατάξεων δεν αποκλείεται εργασίες, οι οποίες παρεκκλίνουν της συμβάσεως και εξετελέσθησαν χωρίς έγγραφο ή προφορική, κατά τα ανωτέρω, εντολή να κριθούν, εν συνεχεία, από τα αρμόδια όργανα του κυρίου του έργου ή, σε περίπτωση διαφωνίας και ασκήσεως εκ μέρους του αναδόχου προσφυγής, από το αρμόδιο διοικητικό εφετείο, ως αναγκαίες, οπότε οι εργασίες αυτές νομιμοποιούνται εκ των υστέρων με τη σύνταξη συγκριτικού πίνακος και πρωτοκόλλου κανονισμού τιμών μονάδος νέων εργασιών (βλ. ΣτΕ 2250/2009, 1930/2009, 1418/2009, 1214/2007, 3237/2006, 595/2005, 4162/1997). Προκειμένου δε οι ζητούμενες τροποποιήσεις να κριθούν ως αναγκαίες και να νομιμοποιηθούν εκ των υστέρων, κατά τα προαναφερθέντα, πρέπει ο ανάδοχος να επικαλεσθεί την ασφάλεια, την αρτιότητα ή τη λειτουργικότητα του έργου. Επομένως, ο ανάδοχος έχει έννομο συμφέρον, αφού τηρήσει την ενδικοφανή διαδικασία, η οποία διαγράφεται στο άρθρο 12 του ν. 1418/1984, και εφ’ όσον αυτή αποβεί άκαρπος, να ασκήσει προσφυγή κατά της αρνήσεως του κυρίου του έργου, προκειμένου να κριθεί από το αρμόδιο διοικητικό εφετείο αν οι προτεινόμενες τροποποιήσεις είναι αναγκαίες για την αρτιότητα και τη λειτουργικότητα του έργου, εάν δε οι προπαρατεθείσες από τον ανάδοχο τροποποιήσεις κριθούν από το δικαστήριο αναγκαίες, τα αρμόδια όργανα του κυρίου του έργου οφείλουν να συντάξουν και να εγκρίνουν συγκριτικό πίνακα και πρωτόκολλο κανονισμού τιμών για τις απαιτούμενες εργασίες. Η διαδικασία δε αυτή πρέπει να ακολουθηθεί και όταν οι εργασίες αυτές έχουν ήδη εκτελεσθεί από τον ανάδοχο, χωρίς έγγραφο εντολή του κυρίου του έργου, διότι και στην περίπτωση αυτή, για τον καθορισμό του ανταλλάγματος για τις εργασίες αυτές, απαιτείται η τήρηση της ως άνω διαδικασίας καταρτίσεως συγκριτικού πίνακος και πρωτοκόλλου κανονισμού τιμών μονάδος νέων εργασιών, ενώ για την πληρωμή απαιτείται η διενέργεια επιμετρήσεως και η έγκριση του σχετικού λογαριασμού, ο οποίος αποτελεί την προς τούτο απαιτουμένη πιστοποίηση, συμφώνως προς τα οριζόμενα στα άρθρα 5 παρ. 7 επ. και 8 του ν. 1418/1984 και 38, 40, 43, 44 του π. δ/τος 609/1985, δεν επιτρέπεται δε στο διοικητικό εφετείο να προβεί αυτό, για πρώτη φορά σε κρίση ως προς το ποσό, το οποίο οφείλεται στον προσφεύγοντα ανάδοχο για τις εκτελεσθείσες εργασίες(...)