ΑΠ/1554/1997
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
- Επειδή, σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ.1 του α.ν.539/1945, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 3 του ν.δ.3755/1957, ο εργοδότης που αρνήθηκε να χορηγήσει στο μισθωτό του τη νόμιμη κατ’ έτος άδειά του, υποχρεούται, μόλις λήξει το έτος, κατά το οποίο ο μισθωτός δικαιούται την άδεια, να καταβάλει σ’ αυτόν: α) τις αποδοχές που αντιστοιχούν στις ημέρες της άδειας και β) προσαύξηση των αποδοχών τούτων κατά 100% (δηλαδή τις αποδοχές άδειας στο διπλάσιο). Η προσαύξηση αυτή θεωρείται αστική κύρωση της υπερημερίας του εργοδότη. Γι΄ αυτό και προϋποθέτει, υπαιτιότητα τούτου, έστω και στο βαθμό της ελαφράς αμέλειας (Α.Κ. 300), η οποία όμως, (υπαιτιότητα), δεν υπάρχει όταν ο μισθωτός δεν ζήτησε την άδεια, οπότε και δεν δικαιούται την προσαύξηση. Συνεπώς το Εφετείο, που έκρινε ότι ο αναιρεσείων δεν δικαιούται την προσαύξηση των αποδοχών άδειας (για τα έτη 1990-1993), διότι δεν είχε ζητήσει την άδειά του «ενόψει επιθυμούμενης μεταφοράς της σε επόμενα έτη» και απέρριψε ως αβάσιμη κατ΄ ουσίαν την αγωγή του, ως προς την προσαύξηση αυτή, δεν παραβίασε την ως άνω διάταξη και ο πρώτος λόγος αναιρέσεως, κατά την από το άρθρο 559 παρ.1 Κ.Πολ.Δ., αντίθετή αιτίασή του πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος. Ο ίδιος λόγος, κατά την από το άρθρο 559 παρ.19 Κ.Πολ.Δ. αιτίαση, συνισταμένη στο ότι το Εφετείο «δεν αναφέρει έστω και ένα από τους λόγους που το οδήγησαν στο να σχηματίσει την πεποίθηση, ότι δεν ζήτησε ο αναιρεσείων από τον αναιρεσίβλητο να του χορηγήσει τις επίδικες άδειες», είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος, προεχόντως διότι υπό την επίκληση της πλημμέλειας του ως άνω άρθρου πλήσσει την επί της ουσίας, ανέλεγκτη (561 παρ.1 Κ.Πολ.Δ.) κρίση του Εφετείου.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΝΣΚ/63/2015
Δημόσιοι υπάλληλοι – Λήψη εννεάμηνης άδειας ανατροφής τέκνου από δημόσιο υπάλληλο εντός συγκεκριμένου έτους – Χρόνος λήψης της άδειας αυτής – Χορήγηση της ετήσιας κανονικής άδειας – Απώλεια ή μη του σχετικού δικαιώματος. Η λήψη άδειας ανατροφής τέκνου εντός συγκεκριμένου έτους, ώστε μετά τη λήξη της να μην υπάρχει χρονικό περιθώριο λήψης και της κανονικής άδειας που δικαιούται ο δημόσιος υπάλληλος εντός του ίδιου έτους, επιφέρει απώλεια του δικαιώματος επί της τελευταίας αυτής άδειας. Σε περίπτωση, όμως, που η υπηρεσία δεν χορήγησε έγκαιρα εξ' αιτίας έκτακτων υπηρεσιακών λόγων την κανονική άδεια, παρά το ότι αυτή είχε ζητηθεί σε κατάλληλο χρονικώς σημείο, με αποτέλεσμα ο υπάλληλος να απολέσει τη δυνατότητα να λάβει και να εξαντλήσει τη κανονική του άδεια εντός του οικείου έτους, τότε η υπηρεσία οφείλει να χορηγήσει την άδεια αυτή εντός του αμέσως επομένου έτους. (πλειοψ.) Παραπομπή από την 167/2014 Γνωμ. του Ε΄Τμήματος Ν.Σ.Κ.
ΝΣΚ/65/2023
Ερωτάται: α) Εάν δημόσιος υπάλληλος, ο οποίος είναι πατέρας τέκνου γεννημένου εκτός γάμου, το οποίο ναι μεν έχει αναγνωρίσει αλλά δεν υπάρχει ειδική συμφωνία με τη μητέρα του τέκνου για την άσκηση και κατανομή της γονικής μέριμνας, δικαιούται να λάβει την προβλεπόμενη στη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 53 του Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων άδεια για την ανατροφή του τέκνου ή εάν για τη χορήγησή της θα πρέπει να εξεταστούν άλλες προϋποθέσεις, όπως το εάν συνοικεί με το τέκνο και β) εάν δημόσιος υπάλληλος, που έχει την ιδιότητα του μονογονέα και λόγω της ιδιότητας αυτής δικαιούται προσαύξηση σε συγκεκριμένες διευκολύνσεις που προβλέπονται στον Κώδικα Δημοσίων Υπαλλήλων (άρθρο 53 παρ. 5 και παρ. 8), χάνει την ιδιότητα αυτή σε περίπτωση τέλεσης γάμου και δεν δικαιούται πλέον τις προβλεπόμενες προσαυξήσεις. (...) α) Προκειμένου να χορηγηθεί η προβλεπόμενη στη διάταξη της παρ. 2 του άρθρου 53 του ν. 3528/2007 άδεια εννέα (9) μηνών για την ανατροφή του τέκνου σε δημόσιο υπάλληλο, ο οποίος είναι πατέρας τέκνου γεννημένου εκτός γάμου, το οποίο ναι μεν έχει αναγνωρίσει αλλά δεν υπάρχει ειδική συμφωνία με τη μητέρα του τέκνου για την άσκηση και κατανομή της γονικής μέριμνας, θα πρέπει να εξεταστεί από την αρμόδια υπηρεσία εάν ο υπάλληλος ασκεί εν τοις πράγμασι την επιμέλεια του τέκνου και ιδίως αν κατοικεί μαζί με αυτό, τηρουμένων και των προϋποθέσεων της παρ. 3 του ως άνω άρθρου (ομόφωνα). β) Υπάλληλος, που έχει την ιδιότητα του μονογονέα και λόγω της ιδιότητας αυτής δικαιούται προσαύξηση σε συγκεκριμένες διευκολύνσεις, που προβλέπονται στο ν. 3528/2007 (άρθρο 53 παρ. 5 και παρ. 8), δεν χάνει την ιδιότητα αυτή σε περίπτωση τέλεσης γάμου εφόσον εξακολουθεί να ασκεί αποκλειστικά την επιμέλεια του ανηλίκου τέκνου μαζί με το οποίο αυτός κατοικεί, και κατά συνέπεια ο υπάλληλος αυτός συνεχίζει να δικαιούται τις προβλεπόμενες στο νόμο προσαυξήσεις (ομόφωνα).
ΕΣ/Τ1/214/2007
Μη νόμιμη καταβολή του συνόλου των αποδοχών τακτικού υπαλλήλου, καίτοι ο ίδιος απασχολείται καθημερινώς επί τέσσερις ώρες, σε πενθήμερη βάση εργασίας (από Δευτέρα έως Παρασκευή) και δεν εξαιρείται από τις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 1157/1981 ώστε να δικαιούται να λαμβάνει πλήρεις μηνιαίες αποδοχές αντί αυτών που αναλογούν σε τετράωρη καθημερινή απασχόληση.
ΕΣ/Τ1/181/2006
Αποζημίωση λόγω μη χορήγησης κανονικής άδειας σε ειδικευόμενο γιατρό Νοσοκομείου. Νόμιμη, καθόσον ο εν λόγω γιατρός υπηρετεί στο Νοσοκομείο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και δικαιούται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 του ν.1288/82 και 9 παρ.3 του ν.2194/94, ως αποζημίωση για τη μη χορήγηση κανονικής άδειας, τις αντίστοιχες αποδοχές των ημερών άδειας που δεν του χορηγήθηκαν προσαυξημένες κατά 25%.
ΣΤΕ 2490/2006 ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ
Αίτηση αναιρέσεως-παραπομπή-αρμοδιότητα ΣΤ Τμ. ΣΤΕ-δικαιοδοσία διοικητικών οργάνων-δικαιοδοσία ΣΤΕ-πολιτικά, ποινικά και διοικητικά δικαστήρια-δικαιοδοσία ΕΣ-έλλειψη δικαιοδοσίας-διαφορά απορρέουσα από εκτέλεση δημοσίου έργου..ο αναιρεσίβλητος ανέλαβε, βάσει συμβάσεως, την εκτέλεση δημοτικού έργου, με αντικείμενο την τοποθέτηση νέων ασφαλτοταπήτων σε διάφορους δρόμους του αναιρεσείοντος Δήμου . Ο εν λόγω εργολάβος, κατ’ επίκληση εντολής πληρωμής... ζήτησε με την από 22.11.1999 αίτησή του προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών και επέτυχε την έκδοση διαταγής πληρωμής, με την οποία υποχρεώθηκε ο αναιρεσείων Δήμος να του καταβάλει το ποσό των 47.475.737 δραχμών, νομιμοτόκως από την επομένη της εκδόσεως της εντολής πληρωμής μέχρι την εξόφλησή της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα, αντίγραφο δε της ως άνω διαταγής πληρωμής με επιταγή προς εκτέλεση επιδόθηκε στον Δήμο ... Κατά της ανωτέρω διαταγής πληρωμής και της επιταγής προς πληρωμή της ο Δήμος άσκησε ανακοπή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η οποία απορρίφθηκε με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, ως απαράδεκτη, ελλείψει δικαιοδοσίας, με την ειδικότερη αιτιολογία ότι με την εκδοθείσα από τον δικαστή του πολιτικού δικαστηρίου, κατά την διαδικασία των άρθρων 624-634 του Κ.Πολ.Δ., διαταγή πληρωμής, η οποία προσομοιάζει με δικαστική απόφαση, δεν ασκείται αρμοδιότητα διοικητικής φύσεως..Απορρίπτει την κρινομένη αίτηση.
ΕλΣυν/Κλ1/55/2015
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, καθόσον η χορήγηση της εκπαιδευτικής άδειας εκδόθηκε από αναρμόδιο όργανο, το Διοικητή αντί από το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου. Λαμβανομένου όμως, υπόψη του γεγονότος ότι με την από 31.3.2014 απόφασή του το Διοικητικό Συμβούλιο ενέκρινε πάντως τη χορήγηση των αποδοχών εκπαιδευτικής αδείας της φερόμενης ως δικαιούχου, καθώς και ότι η γιατρός κατά τους θερινούς μήνες (Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο 2014) επέστρεψε στο Νοσοκομείο παρέχοντας τις υπηρεσίες της καλύπτοντας τις αυξημένες ανάγκες αυτού, χωρίς μάλιστα, όπως ο Επίτροπος σημειώνει στην πράξη επιστροφής του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, να ζητήσει την καταβολή των δαπανών μετακίνησής της, το Κλιμάκιο, κρίνει ότι τα όργανα του νοσοκομείου χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των κειμένων διατάξεων, συγγνωστώς υπέλαβαν ότι μπορούσε να χορηγήσει την εκπαιδευτική άδεια ο Διοικητής του Νοσοκομείου. Εξάλλου, η παροχή υπηρεσιών στο ως άνω νοσηλευτικό ίδρυμα από την γιατρό κατά το χρονικό διάστημα από 8.7.2014 έως 27.9.2014, για το οποίο μάλιστα δεν καταβάλλεται αποζημίωση εκπαιδευτικής άδειας, δεν ασκεί επιρροή στη νομιμότητα της εντελλόμενης δαπάνης.
ΝΣΚ/241/2018
Χορήγηση ή μη άδειας ανατροφής τέκνου σε στέλεχος του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., του οποίου η σύζυγος, υπάλληλος του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, έχει, ήδη, κάνει ολική χρήση των διευκολύνσεων, που δικαιούται η ίδια ως εργαζόμενη μητέρα - Εφαρμοστέες διατάξεις.α) Στην περίπτωση στελέχους του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., συζύγου υπαλλήλου του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, εφαρμόζονται, ως προς τη χορήγηση σε αυτόν άδειας ανατροφής τέκνου, οι διατάξεις του άρθρου 6 παρ.10 του π.δ. 80/2015 (πλειοψ.). β) Η άδεια ανατροφής τέκνου, που προβλέπεται για τα στελέχη του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., κατ’ άρθρο 6 παρ.3 του ιδίου ως άνω π.δ/τος, είναι όμοια διευκόλυνση με την άδεια φροντίδας τέκνου, που χορηγείται στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα με τη μορφή μειωμένου ωραρίου (ομόφ.). Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν δικαιούται να λάβει άδεια ανατροφής τέκνου, το εν λόγω στέλεχος του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., επειδή η σύζυγός του έχει κάνει ολική χρήση των διευκολύνσεων, που δικαιούται η ίδια, ως εργαζόμενη μητέρα (πλειοψ.).
ΝΣΚ/170/2017
Επιστημονικός συνεργάτης της Προεδρίας της Δημοκρατίας με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, που διατηρεί το δικαίωμα άσκησης ελεύθερης δικηγορίας. Συνταξιοδότηση υπό την ανωτέρω εργασιακή σχέση. Αν δικαιούται αποζημίωση κατά το άρθρο 46 παρ.3 του Κώδικα Δικηγόρων.(...)Δικηγόρος, ο οποίος είχε προσληφθεί βάσει ειδικών διατάξεων στην Προεδρία της Δημοκρατίας ως επιστημονικός συνεργάτης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δεν δικαιούται την προβλεπόμενη από το άρθρο 46 παρ.3 του Δικηγορικού Κώδικα αποζημίωση, εξαιτίας της απόλυσής του λόγω συμπλήρωσης του ανωτάτου ορίου ηλικίας, διότι η ως άνω εργασιακή του σχέση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως σχέση έμμισθης εντολής (ομόφωνα).
ΣτΕ/1068/2014
Χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης την οποία είχε υποστεί ο αναιρεσίβλητος από παράνομες παραλείψεις των οργάνων του αναιρεσείοντος Δήμου και συγκεκριμένα από τη μη χορήγηση σε αυτόν ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού που είχε ως συνέπεια τον τραυματισμό του κατά την εκτέλεση της εργασίας του ως συνοδού απορριμματοφόρου οχήματος του Δήμου.(....)Επομένως, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η οποία κατέληξε στην ίδια κρίση, με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, εφάρμοσε ορθώς τις εκτεθείσες στις σκέψεις 2-6 διατάξεις και, συνεπώς, είναι απορριπτέος ο περί του αντιθέτου προβαλλόμενος μόνος λόγος αναιρέσεως καθώς και ο ειδικότερος λόγος, σύμφωνα με τον οποίο ο αναιρεσίβλητος, απασχολούμενος αποκλειστικώς με εργασίες σε χώρους καθαριότητας, δεν απασχολείτο σε «ειδικές εργασίες» ώστε να δικαιούται, κατά τα προεκτεθέντα, τη χορήγηση των κατάλληλων μέσων ατομικής προστασίας (όπως π.χ. προστατευτικά γυαλιά). Περαιτέρω, ο αναιρεσείων Δήμος προβάλλει ότι η με τυχόν πρωτοβουλία αυτού κίνηση της διαδικασίας προμήθειας των προβλεπομένων στην ως άνω παρ. 5 της Οικ. 34042/1996 κ.υ.α. ειδών ατομικής προστασίας, προκειμένου να χορηγηθούν και στο προσωπικό καθαριότητας, «θα προσέκρουε κατά τον έλεγχο νομιμότητας των σχετικών πράξεων της Δημαρχιακής Επιτροπής και θα απαγορευόταν η συνέχισή της», ενόψει του ότι ούτε από το ως άνω π.δ. 17/1996 ορίζεται κάτι διαφορετικό, αφού ο ίδιος δεν διέθετε γραπτή εκτίμηση περί υπάρξεως κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων ως συνοδών στα απορριμματοφόρα οχήματα, η οποία (γραπτή εκτίμηση κινδύνου) να έχει συνταχθεί σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1 του ως άνω π.δ., όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 2 του π.δ. 159/1999, από τον τεχνικό ασφαλείας, το γιατρό εργασίας, την εσωτερική ή εξωτερικές υπηρεσίες προστασίας και προλήψεως, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Οι ανωτέρω όμως ειδικότεροι λόγοι είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, διότι, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην έκτη σκέψη, ο ίδιος ο αναιρεσείων Δήμος όφειλε να είχε προκαλέσει και να διαθέτει σχετική γραπτή εκτίμηση κινδύνων, επικαλείται δε έτσι, κατ’ ουσίαν, άνευ εννόμου συμφέροντος, ιδία παράνομη παράλειψη και υπολαμβάνει, εσφαλμένως, ότι οι κατά την παρ. 5 της κ.υ.α. Οικ. 34042/1996 «ειδικές εργασίες» είναι διάφορες των εργασιών που αναφέρονται στην παρ. 1 τη ίδιας κ.υ.α. και ότι οι τελευταίες δεν χρήζουν εξειδικεύσεως προκειμένου να καθορισθεί ποιοι από τους εργαζομένους σε κάθε τομέα από αυτούς που αναφέρονται στην παρ. 1 της ως άνω αποφάσεως εκτελούν ειδικές εργασίες και πρέπει ως εκ τούτου να τους διατεθεί ο κατά την παρ. 5 της ίδιας κ.υ.α. ειδικός ατομικός εξοπλισμός, ενόψει των οριζομένων στα ως άνω π.δ. 17/1996 και 396/1994, τα οποία ο αναιρεσείων Δήμος εσφαλμένως θεωρεί ότι δεν θεσπίζουν πρόσθετες γι’ αυτόν υποχρεώσεις σε σχέση με την 88555/3293/30.9.1988 κ.υ.α.Απορρίπτει την αίτηση.
ΕΣ/Τ1/8/2008
Συνακόλουθα, εάν κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης επιδότησης ο υπάλληλος είναι κύριος ή επικαρπωτής και άλλων κατοικιών στην ίδια προβληματική περιοχή, δεν δικαιούται της επιδότησης, ανεξαρτήτως αν οι κατοικίες αυτές αποκτήθηκαν ταυτόχρονα με εκείνη για την οποία υποβάλλεται η ως άνω αίτηση, καθόσον ο νόμος δεν κάνει καμία περί τούτου σχετική διάκριση.