Δημόσιοι υπάλληλοι – Λήψη εννεάμηνης άδειας ανατροφής τέκνου από δημόσιο υπάλληλο εντός συγκεκριμένου έτους – Χρόνος λήψης της άδειας αυτής – Χορήγηση της ετήσιας κανονικής άδειας – Απώλεια ή μη του σχετικού δικαιώματος. Η λήψη άδειας ανατροφής τέκνου εντός συγκεκριμένου έτους, ώστε μετά τη λήξη της να μην υπάρχει χρονικό περιθώριο λήψης και της κανονικής άδειας που δικαιούται ο δημόσιος υπάλληλος εντός του ίδιου έτους, επιφέρει απώλεια του δικαιώματος επί της τελευταίας αυτής άδειας. Σε περίπτωση, όμως, που η υπηρεσία δεν χορήγησε έγκαιρα εξ' αιτίας έκτακτων υπηρεσιακών λόγων την κανονική άδεια, παρά το ότι αυτή είχε ζητηθεί σε κατάλληλο χρονικώς σημείο, με αποτέλεσμα ο υπάλληλος να απολέσει τη δυνατότητα να λάβει και να εξαντλήσει τη κανονική του άδεια εντός του οικείου έτους, τότε η υπηρεσία οφείλει να χορηγήσει την άδεια αυτή εντός του αμέσως επομένου έτους. (πλειοψ.) Παραπομπή από την 167/2014 Γνωμ. του Ε΄Τμήματος Ν.Σ.Κ.

Μη νόμιμη καταβολή του συνόλου των αποδοχών τακτικού υπαλλήλου, καίτοι ο ίδιος απασχολείται καθημερινώς επί τέσσερις ώρες, σε πενθήμερη βάση εργασίας (από Δευτέρα έως Παρασκευή) και δεν εξαιρείται από τις διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 1157/1981 ώστε να δικαιούται να λαμβάνει πλήρεις μηνιαίες αποδοχές αντί αυτών που αναλογούν σε τετράωρη καθημερινή απασχόληση.

Αποζημίωση λόγω μη χορήγησης κανονικής άδειας σε ειδικευόμενο γιατρό Νοσοκομείου. Νόμιμη, καθόσον ο εν λόγω γιατρός υπηρετεί στο Νοσοκομείο με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και δικαιούται σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 2 του ν.1288/82 και 9 παρ.3 του ν.2194/94, ως αποζημίωση για τη μη χορήγηση κανονικής άδειας, τις αντίστοιχες αποδοχές των ημερών άδειας που δεν του χορηγήθηκαν προσαυξημένες κατά 25%.

Αίτηση αναιρέσεως-παραπομπή-αρμοδιότητα ΣΤ Τμ. ΣΤΕ-δικαιοδοσία διοικητικών οργάνων-δικαιοδοσία ΣΤΕ-πολιτικά, ποινικά και διοικητικά δικαστήρια-δικαιοδοσία ΕΣ-έλλειψη δικαιοδοσίας-διαφορά απορρέουσα από εκτέλεση δημοσίου έργου..ο αναιρεσίβλητος ανέλαβε, βάσει συμβάσεως, την εκτέλεση δημοτικού έργου, με αντικείμενο την τοποθέτηση νέων ασφαλτοταπήτων σε διάφορους δρόμους του αναιρεσείοντος Δήμου . Ο εν λόγω εργολάβος, κατ’ επίκληση εντολής πληρωμής... ζήτησε με την από 22.11.1999 αίτησή του προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών και επέτυχε την έκδοση  διαταγής πληρωμής, με την οποία υποχρεώθηκε ο αναιρεσείων Δήμος να του καταβάλει το ποσό των 47.475.737 δραχμών, νομιμοτόκως από την επομένη της εκδόσεως της εντολής πληρωμής μέχρι την εξόφλησή της, καθώς και τα δικαστικά έξοδα, αντίγραφο δε της ως άνω διαταγής πληρωμής με επιταγή προς εκτέλεση επιδόθηκε στον Δήμο ... Κατά της ανωτέρω διαταγής πληρωμής και της επιταγής προς πληρωμή της ο Δήμος άσκησε ανακοπή ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών, η οποία απορρίφθηκε με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, ως απαράδεκτη, ελλείψει δικαιοδοσίας, με την ειδικότερη αιτιολογία ότι με την εκδοθείσα από τον δικαστή του πολιτικού δικαστηρίου, κατά την διαδικασία των άρθρων 624-634 του Κ.Πολ.Δ., διαταγή πληρωμής, η οποία προσομοιάζει με δικαστική απόφαση, δεν ασκείται αρμοδιότητα διοικητικής φύσεως..Απορρίπτει την κρινομένη αίτηση.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΑΔΕΙΑ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, καθόσον η χορήγηση της εκπαιδευτικής άδειας εκδόθηκε από αναρμόδιο όργανο, το Διοικητή αντί από το Διοικητικό Συμβούλιο του Νοσοκομείου. Λαμβανομένου όμως, υπόψη του γεγονότος ότι με την από 31.3.2014 απόφασή του το Διοικητικό Συμβούλιο ενέκρινε πάντως τη χορήγηση των αποδοχών εκπαιδευτικής αδείας της φερόμενης ως δικαιούχου, καθώς και ότι η γιατρός κατά τους θερινούς μήνες (Ιούλιο έως και Σεπτέμβριο 2014) επέστρεψε στο Νοσοκομείο παρέχοντας τις υπηρεσίες της καλύπτοντας τις αυξημένες ανάγκες αυτού, χωρίς μάλιστα, όπως ο Επίτροπος σημειώνει στην πράξη επιστροφής του ελεγχόμενου χρηματικού εντάλματος, να ζητήσει την καταβολή των δαπανών μετακίνησής της, το Κλιμάκιο, κρίνει ότι τα όργανα του νοσοκομείου χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των κειμένων διατάξεων, συγγνωστώς υπέλαβαν ότι μπορούσε να χορηγήσει την εκπαιδευτική άδεια ο Διοικητής του Νοσοκομείου. Εξάλλου, η παροχή υπηρεσιών στο ως άνω νοσηλευτικό ίδρυμα από την γιατρό κατά το χρονικό διάστημα από 8.7.2014 έως 27.9.2014, για το οποίο μάλιστα δεν καταβάλλεται αποζημίωση εκπαιδευτικής άδειας, δεν ασκεί επιρροή στη νομιμότητα της εντελλόμενης δαπάνης.

Επιστημονικός συνεργάτης της Προεδρίας της Δημοκρατίας με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, που διατηρεί το δικαίωμα άσκησης ελεύθερης δικηγορίας. Συνταξιοδότηση υπό την ανωτέρω εργασιακή σχέση. Αν δικαιούται αποζημίωση κατά το άρθρο 46 παρ.3 του Κώδικα Δικηγόρων.(...)Δικηγόρος, ο οποίος είχε προσληφθεί βάσει ειδικών διατάξεων στην Προεδρία της Δημοκρατίας ως επιστημονικός συνεργάτης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δεν δικαιούται την προβλεπόμενη από το άρθρο 46 παρ.3 του Δικηγορικού Κώδικα αποζημίωση, εξαιτίας της απόλυσής του λόγω συμπλήρωσης του ανωτάτου ορίου ηλικίας, διότι η ως άνω εργασιακή του σχέση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως σχέση έμμισθης εντολής (ομόφωνα).

Χρηματική ικανοποίηση για την αποκατάσταση της ηθικής βλάβης την οποία είχε υποστεί ο αναιρεσίβλητος από παράνομες παραλείψεις των οργάνων του αναιρεσείοντος Δήμου και συγκεκριμένα από τη μη χορήγηση σε αυτόν ατομικού προστατευτικού εξοπλισμού που είχε ως συνέπεια τον τραυματισμό του κατά την εκτέλεση της εργασίας του ως συνοδού απορριμματοφόρου οχήματος του Δήμου.(....)Επομένως, η αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, η οποία κατέληξε στην ίδια κρίση, με εν μέρει διαφορετική αιτιολογία, εφάρμοσε ορθώς τις εκτεθείσες στις σκέψεις 2-6 διατάξεις και, συνεπώς, είναι απορριπτέος ο περί του αντιθέτου προβαλλόμενος μόνος λόγος αναιρέσεως καθώς και ο ειδικότερος λόγος, σύμφωνα με τον οποίο ο αναιρεσίβλητος, απασχολούμενος αποκλειστικώς με εργασίες σε χώρους καθαριότητας, δεν απασχολείτο σε «ειδικές εργασίες» ώστε να δικαιούται, κατά τα προεκτεθέντα, τη χορήγηση των κατάλληλων μέσων ατομικής προστασίας (όπως π.χ. προστατευτικά γυαλιά). Περαιτέρω, ο αναιρεσείων Δήμος προβάλλει ότι η με τυχόν πρωτοβουλία αυτού κίνηση της διαδικασίας προμήθειας των προβλεπομένων στην ως άνω παρ. 5 της Οικ. 34042/1996 κ.υ.α. ειδών ατομικής προστασίας, προκειμένου να χορηγηθούν και στο προσωπικό καθαριότητας, «θα προσέκρουε κατά τον έλεγχο νομιμότητας των σχετικών πράξεων της Δημαρχιακής Επιτροπής και θα απαγορευόταν η συνέχισή της», ενόψει του ότι ούτε από το ως άνω π.δ. 17/1996 ορίζεται κάτι διαφορετικό, αφού ο ίδιος δεν διέθετε γραπτή εκτίμηση περί υπάρξεως κινδύνων για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων ως συνοδών στα απορριμματοφόρα οχήματα, η οποία (γραπτή εκτίμηση κινδύνου) να έχει συνταχθεί σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ. 1 του ως άνω π.δ., όπως συμπληρώθηκε με την παρ. 6 του άρθρου 2 του π.δ. 159/1999, από τον τεχνικό ασφαλείας, το γιατρό εργασίας, την εσωτερική ή εξωτερικές υπηρεσίες προστασίας και προλήψεως, σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις. Οι ανωτέρω όμως ειδικότεροι λόγοι είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι, διότι, σύμφωνα με τα εκτεθέντα στην έκτη σκέψη, ο ίδιος ο αναιρεσείων Δήμος όφειλε να είχε προκαλέσει και να διαθέτει σχετική γραπτή εκτίμηση κινδύνων, επικαλείται δε έτσι, κατ’ ουσίαν, άνευ εννόμου συμφέροντος, ιδία παράνομη παράλειψη και υπολαμβάνει, εσφαλμένως, ότι οι κατά την παρ. 5 της κ.υ.α. Οικ. 34042/1996 «ειδικές εργασίες» είναι διάφορες των εργασιών που αναφέρονται στην παρ. 1 τη ίδιας κ.υ.α. και ότι οι τελευταίες δεν χρήζουν εξειδικεύσεως προκειμένου να καθορισθεί ποιοι από τους εργαζομένους σε κάθε τομέα από αυτούς που αναφέρονται στην παρ. 1 της ως άνω αποφάσεως εκτελούν ειδικές εργασίες και πρέπει ως εκ τούτου να τους διατεθεί ο κατά την παρ. 5 της ίδιας κ.υ.α. ειδικός ατομικός εξοπλισμός, ενόψει των οριζομένων στα ως άνω π.δ. 17/1996 και 396/1994, τα οποία ο αναιρεσείων Δήμος εσφαλμένως θεωρεί ότι δεν θεσπίζουν πρόσθετες γι’ αυτόν υποχρεώσεις σε σχέση με την 88555/3293/30.9.1988 κ.υ.α.Απορρίπτει την αίτηση. 

Χορήγηση ή μη άδειας ανατροφής τέκνου σε στέλεχος του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., του οποίου η σύζυγος, υπάλληλος του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, έχει, ήδη, κάνει ολική χρήση των διευκολύνσεων, που δικαιούται η ίδια ως εργαζόμενη μητέρα - Εφαρμοστέες διατάξεις.α) Στην περίπτωση στελέχους του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., συζύγου υπαλλήλου του Γενικού Νοσοκομείου Πατρών με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου, εφαρμόζονται, ως προς τη χορήγηση σε αυτόν άδειας ανατροφής τέκνου, οι διατάξεις του άρθρου 6 παρ.10 του π.δ. 80/2015 (πλειοψ.). β) Η άδεια ανατροφής τέκνου, που προβλέπεται για τα στελέχη του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., κατ’ άρθρο 6 παρ.3 του ιδίου ως άνω π.δ/τος, είναι όμοια διευκόλυνση με την άδεια φροντίδας τέκνου, που χορηγείται στους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα με τη μορφή μειωμένου ωραρίου (ομόφ.). Στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν δικαιούται να λάβει άδεια ανατροφής τέκνου, το εν λόγω στέλεχος του Λ.Σ.- ΕΛ.ΑΚΤ., επειδή η σύζυγός του έχει κάνει ολική χρήση των διευκολύνσεων, που δικαιούται η ίδια, ως εργαζόμενη μητέρα (πλειοψ.). 

Συνακόλουθα, εάν κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης επιδότησης ο υπάλληλος είναι κύριος ή επικαρπωτής και άλλων κατοικιών στην ίδια προβληματική περιοχή, δεν δικαιούται της επιδότησης, ανεξαρτήτως αν οι κατοικίες αυτές αποκτήθηκαν ταυτόχρονα με εκείνη για την οποία υποβάλλεται η ως άνω αίτηση, καθόσον ο νόμος δεν κάνει καμία περί τούτου σχετική διάκριση.

Επειδή, στην προκειμένη περίπτωση,κατόπιν διενεργηθείσας στις 10.11.1997 δημοπρασίας, υπεγράφη σύμβαση μεταξύ των διαδίκων για την εκτέλεση του προαναφερθέντος έργου και εν συνεχεία, στις 8.10.2003, η 1η συμπληρωματική σύμβαση, δεδομένου ότι ο αναιρεσείων Δήμος ανέθεσε στην αναιρεσίβλητη την εκτέλεση πρόσθετων εργασιών έναντι πρόσθετης αμοιβής, πλέον Φ.Π.Α. Κ... Εξάλλου, στις 8.9.2005 εγκρίθηκε από τον Προϊστάμενο της προαναφερθείσας Υπηρεσίας ο τελικός λογαριασμός της σύμβασης, συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Τέλος, στις 15.12.2004 η αναιρεσίβλητη υπέβαλε τον 1ο λογαριασμό – πιστοποίηση της συμπληρωματικής σύμβασης που εγκρίθηκε από τον ανωτέρω Προϊστάμενο στις 19.5.2006. Οι λογαριασμοί, όμως αυτοί δεν εξοφλήθηκαν, Τελικώς, το έργο περαιώθηκε εμπροθέσμως στις 31.12.2003 και οι μεν εργασίες της αρχικής συμβάσεως παρελήφθησαν οριστικά από τον αναιρεσείοντα Δήμο στις 19.9.2005, οι δε εργασίες της συμπληρωματικής στις 23.2.2006, χωρίς όμως να εξοφληθούν τα οφειλόμενα ποσά στην αναιρεσείουσα παρά το γεγονός ότι ο αναιρεσείων Δήμος παρέλαβε ανεπιφύλακτα το έργο. Κατόπιν τούτου η αναιρεσίβλητη άσκησε αγωγή με την οποία ζητούσε να υποχρεωθεί ο αναιρεσείων να της καταβάλει το συνολικό ποσό των 286.136,46 ευρώ, με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής έως την εξόφληση. Το δικάσαν δικαστήριο δέχθηκε εν μέρει την αγωγή της αναιρεσίβλητης και υποχρέωσε τον αναιρεσείοντα Δήμο να καταβάλει σε αυτήν, νομιμοτόκως, το ποσό των 286.136,46 ευρώ, το οποίο αντιστοιχούσε στους ανωτέρω μη εξοφληθέντες λογαριασμούς. Ειδικότερα, το δικάσαν δικαστήριο απέρριψε ως αβάσιμο ισχυρισμό του αναιρεσείοντος Δήμου ότι η αναιρεσίβλητη δεν είχε προσκομίσει τιμολόγιο, ώστε να καταστεί δυνατή η έκδοση χρηματικού εντάλματος, με την αιτιολογία ότι, πέραν του ότι για τον πρώτο λογαριασμό που παρέμεινε ανεξόφλητος, είχε εκδοθεί από την αναιρεσίβλητη σχετικό τιμολόγιο, η προηγούμενη έκδοση τιμολογίου δεν αποτελεί προϋπόθεση για την εξόφληση των εγκριθέντων λογαριασμών μετά την πάροδο μηνός από την έγκριση αυτών. Εξάλλου, όπως έγινε δεκτό, δεν προέκυψε, ούτε ο Δήμος προέβαλε σχετικό ισχυρισμό ότι η αναιρεσίβλητη αρνήθηκε να εκδώσει τιμολόγια ενόψει της καταβολής των εγκριθέντων λογαριασμών. Περαιτέρω, απερρίφθη ως αόριστος ο ισχυρισμός του αναιρεσείοντος Δήμου σχετικά με την παραγραφή των απαιτήσεων που αφορούσαν στον 6ο και 7ο λογαριασμό, για τον λόγο ότι δεν αναφερόταν ο χρόνος αυτής και το αφετήριο σημείο της.. Απορρίπτει την αίτηση