ΑΔΙΚΟΠΡΑΞΙΑ-ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ (...)Επειδή, τά έν τώ τετάρτω λόγω τού αναιρετηρίου διαλαμβανόμενα ώς προβληθέντα καί ενώπιον τού Εφετείου περιστατικά, καθ' ά ο αναιρεσείων προσέφερε τάς επιστημονικάς του υπηρεσίας παρά τώ εναγομένω Νοσηλευτικώ Ιδρύματι επί 25ετίαν όλην ώς υπάλληλός του, επιστημονικός διευθυντής καί μοναδικός εκτελεστής τού αναισθησιολογικού του Τμήματος έν τή υπηρεσία τού οποίου εκλονίσθη η υγεία του καί έξ ού απεχώρησε συνταξιοδοτηθείς ώς καρδιοπαθής, ώς έκ τής ανθυγιεινής εργασίας του ώς αναισθησιολόγου, ότι ούτος, υπό υπηρεσιακήν πάντοτε εξάρτησιν έκ τούτου τελών, δι' επανειλημμένων φορτικών πρός αυτό αιτήσεών του ητήσατο τήν απόδοσιν τών διά λογαριασμόν του εισπραχθέντων κατά τό κρίσιμον διάστημα χρηματικών ποσών της ιδιαιτέρας του αμοιβής, ων τήν καταβολήν υπέσχετο έν τώ μεταξύ είς τούτον, δέν καθιστώσιν καί αληθή υποτιθέμενα, καταχρηστικήν έν τή εννοία τού άρθρ. 281 Α.Κ. τήν προβολήν υπό τού εναγομένου αναιρεσιβλήτου τής ενστάσεως περί παραγραφής τής έκ τής αδικοπραξίας ώς άνω αξιώσεως τού ενάγοντος αναιρεσείοντος καί επομένως τό δικάσαν Εφετείον, απορρίψαν ώς αβάσιμον νόμω τήν σχετικήν αντένστασιν τού ενάγοντος αναιρεσείοντος έκ τού άρθρ. 281 Α.Κ., θεμελιουμένην καί επί τού, αποκρουσθέντος ώς αναληθούς, περιστατικού, στηρίζοντος τήν επικουρικήν αξίωσιν τούτου έκ τού αδικαιολογήτου πλουτισμού, της εισπράξεως δηλονότι υπό τού εναγομένου παρά τών είς τό Νοσοκομείον του νοσηλευθέντων ιδίαις δαπάναις ασθενών, κατά τό κρίσιμον διάστημα, τών σχετικών, συνιστώντων τήν ιδιαιτέραν αμοιβήν τού ενάγοντος, ποσών, ουδόλως παρεβίασεν ευθέως ή έκ πλαγίου, τήν προμνησθέισαν διάταξιν τού άρθρου 281 Α.Κ. καί ο περί τού εναντίου σχετικός τέταρτος λόγος αναιρέσεως είναι απορριπτέος ώς αβάσιμος, καθ' ο δέ μέτρον δι' αυτού προβάλλεται η αιτίασις περί μή λήψεως υπ' όψιν υπό τού Εφετείου απάντων τών ανωτέρω περιστατικών, ούτος απορριπτέος είναι ώς αλυσιτελής.

Περί ασκήσεως προληπτικού ελέγχου επί των δαπανών Ν.Π.δ.Δ. τελούντων υπό την εποπτείαν του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών.

Μετεξέλιξη του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων σε Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΟΠΕΚΑ) και λοιπές διατάξεις.

1) Εφαρμογή ή μη των διατάξεων του άρθρου 22 του Π.Δ. 422/1981 περί κρατήσεως 3% υπέρ Μ.Τ.Π.Υ. στις δαπάνες του Ε.Ο.Π.Υ.Υ., για προμήθεια φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων και υγειονομικού υλικού. 2) Εφαρμογή ή μη των διατάξεων του άρθρου 23 παρ.2 του Π.Δ. 422/1981, επί των δαπανών φαρμακευτικής περιθάλψεως του Ε.Ο.Π.Υ.Υ.1) Στις δαπάνες του «Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας» (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), από της ενάρξεως της λειτουργίας του και εντεύθεν, για προμήθεια φαρμακευτικών ιδιοσκευασμάτων και υγειονομικού υλικού πρέπει να γίνεται κράτηση 3% υπέρ του Μετοχικού Ταμείου Πολιτικών Υπαλλήλων (Μ.Τ.Π.Υ)., όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ. Α’ του Π.Δ. 422/1981. (πλειοψ.) 2) Από της εντάξεως των κλάδων υγείας του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (Ι.Κ.Α.) και του Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (Ο.Γ.Α.) ως υπηρεσιών, αρμοδιοτήτων και προσωπικού στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και την κατάργησή τους ως κλάδων υγείας Ι.Κ.Α και Ο.Γ.Α, υφισταμένου πλέον μόνο ενός κλάδου υγείας, αυτού του Ε.Ο.Π.Υ.Υ, στον οποίο είναι ασφαλισμένοι πρώην ασφαλισμένοι Ι.Κ.Α., Ο.Γ.Α., Ο.Π.Α.Δ., Ο.Α.Ε.Ε., κ.α., δεν υφίστανται πλέον δαπάνες των κλάδων υγείας του Ι.Κ.Α και του Ο.Γ.Α. για προμήθειες, εκτελούμενα έργα κ.λπ., αλλά μόνο δαπάνες του Εθνικού Οργανισμού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), οι οποίες υπάγονται στην κράτηση 3% υπέρ Μ.Τ.Π.Υ., όταν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθρου 22 παρ.Α’ του Π.Δ. 422/1981. Η εξαίρεση του άρθρου 23 παρ.2 περ.θ’ του Π.Δ. 422/1981 αφορά στην φαρμακευτική περίθαλψη η οποία υπάρχει προκειμένης παροχής φαρμάκων και αναλώσιμου υγειονομικού υλικού στους ασφαλισμένους, είτε από τα ιδιωτικά φαρμακεία είτε από τα φαρμακεία του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και όχι επί προμήθειας από τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. φαρμάκων και αναλώσιμου υγειονομικού υλικού από τις φαρμακευτικές εταιρείες. (πλειοψ.)

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ:..Υπό τα δεδομένα αυτά και συμφώνως προς όσα έγιναν δεκτά σε προηγούμενες νομικές σκέψεις, το Κλιμάκιο άγεται στην κρίση ότι μη νομίμως χορηγούνται τα επιδόματα γάλακτος και θερινής εξοχής στους ασφαλισμένους του ... Και τούτο, διότι τα επιδόματα αυτά δεν ευρίσκουν ευθέως νόμιμο έρεισμα, λόγω της ακυρώσεως με την 3007/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (ημ/νία δημ/σεως 27.9.2010) της Φ.40433/18821/1279/3.12.2003 κοινής αποφάσεως των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, διά της οποίας εγκρίθηκε ο τελευταίος Κανονισμός του ... που προέβλεπε την καταβολή των επίμαχων επιδομάτων σε όλους τους ασφαλισμένους του Ταμείου, που συνιστά και το νόμιμο έρεισμα της αποφάσεως του Δ.Σ. περί καταβολής και προσδιορισμού των εν λόγω παροχών στο νυν εντελλόμενο ύψος. Εξ άλλου, ουδεμία ασκεί επιρροή επί της κρίσεως για τη νομιμότητα της δαπάνης ο προβαλλόμενος με το έγγραφο επανυποβολής του εντάλματος ισχυρισμός του ... ότι η 3007/2010 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας κοινοποιήθηκε στο Ταμείο μόλις στις 19.6.2012, καθόσον και αληθής υποτιθέμενος δεν ανατρέπει το γεγονός ότι πάντως από της δημοσιεύσεως της ως άνω ακυρωτικής αποφάσεως ανετράπη το νόμιμο έρεισμα των επίμαχων δαπανών. Περαιτέρω, οι εντελλόμενες δαπάνες δεν ευρίσκουν, ως εκ της ακυρώσεως και των δύο Κανονισμών (έτους 1998 και 2003), ευθέως έρεισμα στο ισχύον καταστατικό πλαίσιο του Ταμείου, εγκριθέν με την Α 9224/25.7.1957 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Κοινωνικής Πρόνοιας, το οποίο αφενός δεν προβλέπει ευθέως την καταβολή των εν λόγω επιδομάτων και αφετέρου έχει ως λειτουργικό σκοπό την εξασφάλιση υγιεινών συνθηκών εργασίας των ασφαλισμένων σε αυτό (βλ. άρθρο 2 περ. Ε΄ του Κανονισμού), χωρίς να εντάσσεται σ’ αυτόν η καταβολή επιδοματικών παροχών που κατατείνουν σε απλή χρηματική ενίσχυση των ασφαλισμένων. Τούτο δε, διότι η εξασφάλιση υγιεινών συνθηκών εργασίας στους ασφαλισμένους του Ταμείου επιτρέπει, κατά τα προεκτεθέντα, την χορήγηση κατ’ αρχήν εις είδος παροχών στους εν ενεργεία ασφαλισμένους του Ταμείου και δευτερευόντως, σε περίπτωση αιτιολογημένης αδυναμίας του ... για την χορήγηση αυτών, την καταβολή του ακριβούς αντιτίμου των ειδών ατομικής προστασίας, που για λόγους χρηστής διαχειρίσεως και οικονομικότητας θα επέβαλλε επιπροσθέτως την απόδοση λογαριασμού εκ μέρους των ληπτών ασφαλισμένων, προς εξασφάλιση της προσήκουσας διαθέσεως των ποσών για την πραγμάτωση των σκοπών του Ταμείου. Αντιθέτως και παρά τους ισχυρισμούς του ..., η περιοδική καταβολή βοηθήματος γάλακτος εν είδει επιδόματος καθώς και η καταβολή επιδόματος θερινής εξοχής σε όλους τους ασφαλισμένους του Ταμείου αδιακρίτως, δεν εξυπηρετεί κατά τρόπο άμεσο ή έστω έμμεσο τον ανωτέρω σκοπό του Ταμείου αλλά βαίνει πέραν αυτού, κατατείνοντας στην χρηματική αποκλειστικώς ενίσχυση των ασφαλισμένων, η οποία προβλέπεται από τον οικείο Κανονισμό ως μορφή κοινωνικής προνοίας, σε ειδικές περιπτώσεις (βλ άρθρο 2 περ. Β επ. αυτού), που ως εκ του δημοσιονομικού τους χαρακτήρα είναι στενά ερμηνευτέες. Ανεξαρτήτως δε αυτών, ούτε το ύψος των εν λόγω παροχών (270 ευρώ το τρίμηνο, ήτοι 90 ευρώ μηνιαίως, ως βοήθημα γάλακτος και 1000 ευρώ ετησίως ως επίδομα θερινής εξοχής) παρίσταται δικαιολογημένο, καθόσον από τις σχετικές αποφάσεις του ΔΣ του ... δεν προκύπτει ο τρόπος αποτιμήσεως των εν λόγω παροχών με στοιχεία της αγοράς, ούτως ώστε να καθίσταται εφικτός ο έλεγχος των εντελλόμενων ποσών, εξ επόψεως τηρήσεως του προσήκοντος μέτρου, και συνακόλουθα η τήρηση των άκρων ορίων διακριτικής ευχέρειας των οικείων οργάνων. (...)Κατ’ ακολουθίαν αυτών, οι εντελλόμενες με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνες δεν είναι νόμιμες και, ως εκ τούτου, τα εντάλματα αυτά δεν πρέπει να θεωρηθούν.