«Ασφαλιστικές εισφορές επί των διατακτικών σίτισης – Τροποποίηση της παρ. 1 του άρθρου 145 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου». ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 22/2023- ΑΔΑ:Ψ62846ΜΑΠΣ-Θ97

«Ασφαλιστικές εισφορές επί των διατακτικών σίτισης – Τροποποίηση της παρ. 1 του άρθρου 145 του Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου».ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 22/2023-ΟΡΘΗ ΕΠΑΝΑΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ- ΑΔΑ:ΨΣΕΟ46ΜΑΠΣ-131

Ασφαλιστικές εισφορές Ειδικής Προσαύξησης ασφαλισμένων ΕΤΑΑ-π. ΤΣΜΕΔΕ κατ’ εφαρμογή των παρ.14 έως 17 του άρθρου 44 του ν.3986/2011» Το αριθ.πρωτ. Δ.15/Δ/ΟΙΚ.17504/457/26-3-2018 έγγραφο του ΥΠΕΚΑ

Μη δυνατότητα διαγραφής των ασφαλισμένων του Τ.Σ.Α.Υ. από τον κλάδο μονοσυνταξιούχων και επιστροφής σε αυτούς των εισφορών που κατέβαλαν - Ζητήματα σχετικά με την υποχρέωσή τους για την καταβολή εισφορών, προσαυξήσεων και τόκων.. Η διαγραφή από τον κλάδο των μονοσυνταξιούχων του πρώην Τ.Σ.Α.Υ. και η επιστροφή σε αυτούς των οικείων ασφαλιστικών εισφορών, ως καταβληθεισών αχρεωστήτως, δεν είναι επιτρεπτή. Ο αναδρομικός καταλογισμός των οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών είναι κατ’ αρχήν επιτρεπτός, δεν επιτρέπεται όμως (υπό την έννοια ότι θα ακυρωθεί δικαστικώς), αν το οικείο Ασφαλιστικό Ταμείο είχε επί μακρόν δημιουργήσει, με θετικές του ενέργειες, εύλογη και σταθερή πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υποχρεούται να καταβάλλει τις συγκεκριμένες ασφαλιστικές εισφορές και συγχρόνως διαπιστώνεται αρμοδίως ότι συντρέχει κίνδυνος σοβαρού κλονισμού της οικονομικής καταστάσεως του υποχρέου. Επί αναδρομικής επιβολής οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών, θα επιβληθεί συγχρόνως και πρόσθετο τέλος [προσαυξήσεις], λόγω εκπρόθεσμης καταβολής, εκτός αν το οικείο Ασφαλιστικό Ταμείο είχε επί μακρόν δημιουργήσει, με θετικές του ενέργειες, εύλογη και σταθερή πεποίθηση στον υπόχρεο ότι δεν υποχρεούται να καταβάλει τις συγκεκριμένες ασφαλιστικές εισφορές. Η επιβολή τόκων, λόγω καθυστέρησης καταβολής των οφειλόμενων εισφορών είναι ανεπίτρεπτη.

ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ: Νόμιμη. (...) Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι οι εντελλόμενες με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα δαπάνες, δεν είναι νόμιμες. Και τούτο, διότι η 1651/37151/7.3.2013 απόφαση της Γενικής Γραμματέως Αποκεντρωμένης ….. με την οποία καθιερώθηκε η 24ωρη εργασία καθώς και η εργασία κατά τις Κυριακές και εξαιρέσιμες ημέρες και αργίες των υπαλλήλων των Υπηρεσιών Καθαριότητας  του Δήμου … και η 562/2.4.2013 απόφαση του Δημάρχου …, με την οποία καθιερώθηκε η νυχτερινή απασχόληση και η απασχόληση αργιών Κυριακών και εξαιρεσίμων ημερών (προς συμπλήρωση εβδομαδιαίας εργασίας) 242 υπαλλήλων της Διεύθυνσης Καθαριότητας και Ανακύκλωσης του Δήμου … ισχύουν από τη δημοσίευσή τους, δεν μπορούν να αναπτύξουν αναδρομικά αποτελέσματα και ως εκ τούτου δεν μπορούν να παράσχουν νόμιμο έρεισμα για την καταβολή αμοιβής στους φερόμενους ως δικαιούχους υπαλλήλους του Τμήματος Καθαριότητας του Δήμου για υπερωριακή εργασία, που αυτοί φέρεται ότι παρείχαν κατά τις Κυριακές ή κατά τις νυχτερινές ώρες προς συμπλήρωση εβδομαδιαίας εργασίας σε υπηρεσία που λειτουργούσε σε εικοσιτετράωρη βάση, πριν από τη δημοσίευσή τους. Εξάλλου, ο ισχυρισμός του Δήμου ότι σε κάθε περίπτωση οι φερόμενοι ως δικαιούχοι των επίμαχων χρηματικών ενταλμάτων παρείχαν υπερωριακή απασχόληση κατά τους μήνες Ιανουάριο, Φεβρουάριο και Μάρτιο 2013 δεν ασκεί επιρροή στη νομιμότητα των εντελλόμενων δαπανών.

Περαιτέρω, σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν σε προηγούμενη σκέψη, από το συνδυασμό των προπαρατεθεισών διατάξεων της ΚΥΑ 33700/2890/1950 και της ΥΑ Φ10221/οικ.26816/929/2011, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν και με την υπ’ αριθ. 27/2012 Εγκύκλιο του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, προκύπτει πράγματι, ότι εργαζόμενοι καθαριότητας που απασχολούνται για έξι (6) ώρες ημερησίως επί πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα, ήτοι τουλάχιστον τριάντα (30) ώρες εβδομαδιαίως, όπως στην κρινόμενη περίπτωση, νοούνται ως εργαζόμενοι πλήρους απασχόλησης και εξομοιώνονται μισθολογικά και κοινωνικοασφαλιστικά με αυτούς, δικαιούμενοι το πλήρες ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη επί του οποίου υπολογίζονται και οι αναλογούσες ασφαλιστικές εισφορές, ενώ επίσης, εργαζόμενοι και εργαζόμενες καθαριότητας απασχολούμενοι για έξι (6) ώρες ημερησίως επί πέντε (5) ημέρες την εβδομάδα (πλην των εξαιρέσεων που προβλέπονται στις προπαρατεθείσες διατάξεις βάσει του χώρου απασχόλησης) υπάγονται στο καθεστώς των βαρειών και ανθυγιεινών εργασιών, πλην όμως, η κατά τα ανωτέρω εξομοίωση αποσκοπεί στην εξασφάλιση ότι οι μερικώς απασχολούμενοι κατά τα 3/4 του πλήρους ωραρίου εργαζόμενοι καθαριότητας θα λαμβάνουν, σε κάθε περίπτωση, το διά των εκάστοτε ΕΓΣΣΕ προβλεπόμενο ελάχιστο ημερομίσθιο ανειδίκευτου εργάτη πλήρους απασχόλησης (ΕφΠειρ 770/2018, σκ. 3), καθόσον η μείωση των ωρών εργασίας κατά το 1/4 για οποιοδήποτε λόγο (πχ ατομική σύμβαση εργασίας) δεν απαλλάσσει τον εργοδότη από την υποχρέωση καταβολής αυτού. Εξασφαλίζεται δηλαδή, ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων καθαριότητας που απασχολούνται με ωράριο εργασίας έξι (6) ωρών ημερησίως και τουλάχιστον πέντε (5) ημερών εβδομαδιαίως, ήτοι, κατά πλάσμα δικαίου, με καθεστώς πλήρους απασχόλησης, θα πρέπει να υπολογίζονται επί τη βάσει του ελάχιστου νομοθετημένου ημερομισθίου εργατοτεχνίτη, το οποίο δικαιούνται αυτοί να λαμβάνουν, και όχι επί τυχόν μειωμένων καταβαλλόμενων αποδοχών, διότι η καταβολή αυτή δεν είναι νόμιμη στο μέτρο που οι τελευταίες υπολείπονται των κατά τα άνω νόμιμων αποδοχών. Επομένως, η ανωτέρω εξομοίωση δεν καταλαμβάνει και το ποσοστό των εργοδοτικών εισφορών(παρ. 15) που πρέπει να επιβληθεί, αλλά μόνο το ύψος των αποδοχών επί των οποίων πρέπει να επιβληθεί. Αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή θα είχε ως αποτέλεσμα, εργοδότης που καταβάλλει μειωμένο ποσό αποδοχών που αντιστοιχεί στην πραγματική απασχόληση καθαριστών παρότι οι εργαζόμενοι της εν λόγω κατηγορίας θεωρούνται κατά πλάσμα δικαίου ως πλήρους απασχόλησης, θα επωφελείτο και από το μειωμένο ποσοστό εργοδοτικής εισφοράς που αντιστοιχεί στους εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης, σε σχέση με το προβλεπόμενο για τους απασχολούμενους με μερική απασχόληση. Εν προκειμένω, όπως άλλωστε προκύπτει από το περιεχόμενο της οικονομικής προσφοράς της παρεμβαίνουσας, αλλά δέχθηκε και η ΑΕΠΠ, αυτή, παρότι επικαλείται τις προπαρατεθείσες διατάξεις, στη συνέχεια, υπολογίζει τις απολαβές των εργαζόμενων με εξάωρη απασχόληση μειωμένες έναντι των απολαβών των εργαζόμενων με πλήρη απασχόληση, ενώ περαιτέρω, τις υπάγει όσον αφορά το αντίστοιχο ποσοστό ασφαλιστικών εισφορών, σε συνολικό ποσοστό 24,69% που βαρύνει συμβάσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Ενόψει όμως, των όσων εκτέθηκαν ανωτέρω, το ποσοστό των οφειλόμενων εισφορών για τους εργαζόμενους με ωράριο εργασίας έξι (6) ωρών ημερησίως και τουλάχιστον πέντε (5) ημερών εβδομαδιαίως, θα έπρεπε να ανέρχεται σε 25,17% και όχι σε 24,69% που δηλώθηκε, με αποτέλεσμα η προσφορά της εν λόγω εταιρείας να μην είναι νόμιμη ως προς το σκέλος αυτό, όπως βασίμως προβάλλει η αιτούσα με το σχετικό λόγο της αιτήσεως ακυρώσεως. Η αντίθετη δε κρίση της ΑΕΠΠ, παρίσταται εσφαλμένη και για τούτο ακυρωτέα.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ: ..η αιτούσα ισχυρίζεται ότι η διακήρυξη όρισε προϋπολογισμό υπολειπόμενο του ελάχιστου νόμιμου εργατικού κόστους. Τούτο δε διότι, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της αιτούσης, αν υπολογισθεί η αμοιβή του αριθμού των ατόμων (93,10 άτομα, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της, με βάση το σύνολο των προβλεπόμενων από τη διακήρυξη εργατοωρών) που απαιτεί η διακήρυξη για την παροχή των ένδικων υπηρεσιών, σύμφωνα με τη Δ.Α. 19/2007 (κατώτατο ημερομίσθιο άγαμου: 34,40 ευρώ) και το ποσό αυτό πολλαπλασιαστεί επί τις προβλεπόμενες εργατοώρες και επί 26 ημέρες το μήνα για 6 μήνες, στο γινόμενο δε που θα προκύψει προστεθεί και το υπόλοιπο νόμιμο εργατικό κόστος (ασφαλιστικές, εργοδοτικές εισφορές, επιδόματα αδείας, δώρα Χριστουγέννων κ.λπ.), το ποσό που θα προκύψει υπερβαίνει ήδη την προϋπολογισθείσα με την ένδικη διακήρυξη δαπάνη των υπηρεσιών καθαριότητος, χωρίς να υπολογισθεί στο ποσό αυτό το κόστος των υλικών, το κόστος των μηχανημάτων και το εργολαβικό κέρδος. Ο ισχυρισμός όμως αυτός προβάλλεται απαραδέκτως, προεχόντως διότι δεν προεβλήθη με την προσφυγή του άρθρου 3 παρ.2 του ν. 2522/1997...η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ:Mε τα δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι μη νομίμως κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού στην εταιρεία……., καθόσον η οικονομική προσφορά της υπολείπεται του ελάχιστου νόμιμου εργατικού κόστους, δοθέντος ότι υπολογίστηκε εργατικό κόστος για λιγότερα άτομα απασχόλησης από αυτά που απαιτούνται, σύμφωνα με τη διακήρυξη. Και τούτο, διότι από το από 30.1.2023 έγγραφο διευκρινίσεων της αναδόχου, καθώς και από τον πίνακα της οικονομικής προσφοράς της, προκύπτει ότι η οικονομική προσφορά της ερείδεται στην εσφαλμένη βάση ότι ο ελάχιστος απαιτούμενος αριθμός ατόμων πλήρους απασχόλησης, κατά τη διακήρυξη, είναι 48,73 άτομα, αντί του ορθού 58,39 άτομα. Ειδικότερα, σύμφωνα με τη διακήρυξη και τις παρασχεθείσες διευκρινίσεις που, κατά τα ως άνω εκτεθέντα, εντάχθηκαν στο κανονιστικό πλαίσιο του διαγωνισμού, τα άτομα που θα απασχοληθούν θα είναι οκτάωρης απασχόλησης και συνεπώς, σύμφωνα με το άρθρο 55 παρ. 1 του ν. 4808/2021, θα απασχολούνται σε πενθήμερη εβδομαδιαία εργασία, ήτοι συνολικά εβδομαδιαίως θα απασχολούνται σαράντα ώρες. Συγκεκριμένα, τα ημερομίσθια απασχόλησης για την ελεγχόμενη σύμβαση προκύπτουν ως ακολούθως: α) 254 ημέρες για Δευτέρα - Δευτέρα - Παρασκευή το έτος x 49 άτομα που θα απασχολούνται καθημερινά σε 8ωρες βάρδιες (35 πρωί + 10 απόγευμα + 4 νύχτα) = 12.446 ημερομίσθια απασχόλησης για τις ημέρες Δευτέρα – Παρασκευή και β) 111 ημέρες για Σάββατο – Κυριακή και Αργίες το έτος x 25 άτομα που θα απασχολούνται Σάββατο – Κυριακή και Αργίες σε 8ωρες βάρδιες (15 πρωί + 6 απόγευμα + 4 νύχτα) = 2.775 ημερομίσθια απασχόλησης για τις ημέρες Σάββατο – Κυριακή και Αργίες, ήτοι προκύπτουν συνολικά 15.221 (12.446 + 2.775) ημερομίσθια απασχόλησης. Εάν το εν λόγω ποσό των ημερομισθίων απασχόλησης διαιρεθεί με τις εβδομάδες του έτους (52,14) και, ακολούθως, με τα πέντε (5) ημερομίσθια της εβδομάδας, και όχι με τα έξι (6) που εσφαλμένα το διαίρεσε η ανάδοχος, προκύπτει ότι απαιτούνται κατ’ ελάχιστον 58,39 άτομα για την εκτέλεση της επίμαχης σύμβασης, και όχι 48,73, όπως αναφέρει η ανάδοχος στην υποβληθείσα οικονομική προσφορά της, κατά παράβαση των διατάξεων της οικείας διακήρυξης.ΔΕΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.ΕΒΔΟΜΟ/1112/2023

Παροχή Υπηρεσιών Ασφάλειας/Φύλαξης:	1. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα, από τα διαλαμβανόμενα στο διαβιβαστικό έγγραφο και τα αναγραφόμενα στο υποβληθέν προς έλεγχο σχέδιο σύμβασης, συνάγεται ότι η ....... ουδόλως συμμορφώθηκε με τα κριθέντα από το παρόν Κλιμάκιο στην αναβλητική του Πράξη. Αντιθέτως, εμμένει στην εφαρμογή του μαθηματικού τύπου με τον τρόπο που τον εφάρμοσε εξ αρχής. Η κρίση δε περί της μη νομιμότητας της γενόμενης αναπροσαρμογής της συμβατικής τιμής, ως εκ του γεγονότος  ότι αυτή έλαβε χώρα σε όλο το ποσό της προσφερθείσας τιμής μονάδας, ενώ, έπρεπε να γίνει μόνο κατά το μέρος που αφορά στο εργατικό κόστος και τις αναλογούσες σε αυτό ασφαλιστικές εισφορές, όχι δε και στα λοιπά, μη συναπτόμενα με την αύξηση του εργατικού, κόστη, είναι οριστική, χωρίς να ασκεί επιρροή το γεγονός ότι, κατά τα λοιπά, αναβλήθηκε η έκδοση οριστικής πράξης (πρβλ ΕλΣυν Τμήμα Μείζ. Επτ Συνθ. 1883/2017 σκ.ΙΙ Β). Ως εκ τούτου, το παρόν Κλιμάκιο, πέραν του ότι δεν αμφισβητεί την ορθότητα της κρίσης αυτής, δεν δύναται να κρίνει διαφορετικά. Η δε διαπιστωθείσα πλημμέλεια, η οποία αφορά στον ορθό προσδιορισμό του συμβατικού ανταλλάγματος παρίσταται ουσιώδης.

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:ζητείται η ακύρωση της ... πράξης του Γενικού Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης, με την οποία η εκκαλούσα καταλογίσθηκε με το ποσό των 6.430 ευρώ, που φέρεται να της είχε καταβληθεί αχρεωστήτως, από κοινοτικούς και εθνικούς πόρους, στο πλαίσιο του Υποέργου «Κατασκευή μαρμάρινων αντικειμένων από μαρμαρόσκονη με καινοτομικές μεθόδους» της Πράξης «Διεθνής Συνεργασία στη Βιομηχανική Έρευνα και Δραστηριότητες Ανάπτυξης σε Προ-ανταγωνιστικό Στάδιο - 2003» του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ανταγωνιστικότητα 2000 - 2006».(...)Και αυτό διότι, ..., η ΓΓΕΤ είχε εξ αρχής λάβει γνώση της προηγούμενης απασχόλησης της εν λόγω συμβασιούχου, διά του συνυποβληθέντος με την πρόταση της «… Α.Ε.» βιογραφικού της σημειώματος, και, μολονότι αυτή κακώς, κατά την προσβαλλόμενη πράξη, φέρεται να είχε δηλωθεί στην κατηγορία του «νέου προσωπικού», ενέκρινε την αναλογούσα στην εν λόγω κατηγορία επιχορήγηση της αμοιβής της, με συνέπεια, στο μέτρο που ούτε στο π.δ. 274/200, ούτε στον Οδηγό Εφαρμογής ρητώς διευκρινιζόταν εάν στο ήδη απασχολούμενο προσωπικό περιλαμβανόταν και εκείνο, όχι με μισθωτή σχέση, όπως υπονοεί η αναφορά του άρθρου 2 παρ. 3 του π.δ/τος αυτού σε εργοδοτικές ασφαλιστικές εισφορές, αλλά με συμβάσεις έργου, να δικαιολογείται η πεποίθηση της εκκαλούσας ότι η Υπηρεσία δεν θα αποστεί από την εγκριτική απόφαση και θα της καταβάλει την επιχορήγηση που, σύμφωνα με την απόφαση αυτή, εδικαιούτο. Ακυρώνει την ... καταλογιστική πράξη του Γενικού Γραμματέα Έρευνας και Τεχνολογίας του Υπουργείου Ανάπτυξης.