Σύμφωνα με την πάγια νομολογία του Συμβουλίου τα Επικρατείας η Διακήρυξη (Προκήρυξη) του Διαγωνισμού αποτελεί κανονιστική πράξη, η οποία διέπει τον δημόσιο διαγωνισμό και δεσμεύει τόσο τη δημόσια Αρχή, η οποία διενεργεί αυτόν όσο και τους διαγωνιζόμενους.Η παράβαση των διατάξεων (όρων) αυτής συνιστά παράβαση νόμου και οδηγεί σε ακυρότητα των εγκριτικών πράξεων του αποτελέσματος του διαγωνισμού και των κατακυρωτικών αυτού πράξεων (ΣτΕ Ολομ. 2137/1993,ΣτΕ 2162/1990, 3642/1989, 2772/1986, ΣτΕ ολομ. 668/1974 ΣτΕ 1327/1978, 1828/1967, 2518/1964, 414/1955 132/1949, 1630//1950, 1803/19787), υπό την προϋπόθεση ότι η παραβιασθείσα διάταξη (όρος), το μεν δεν αντίκειται στην κείμενη νομοθεσία (καθόσον άλλως είναι ανίσχυρη - ΣτΕ 1754/1996, 697/1951 μ 569/1947, 928/1936), το δε αποβλέπει στην ουσιώδη εξυπηρέτηση του δια της δημοπρασίας επιδιωκόμενου σκοπού (Βλ. Μ. Καραναστάση : Οι προμήθειες του Δημοσίου κ.λ.π. σελ. 37 σημ, 8. σελ. 79 σημ. 9, ΣτΕ 98/1962, 1668/1954).Σημειώνεται  ότι οι όροι της Διακήρυξης πρέπει να ερμηνεύονται στενά και αυστηρά (ΣτΕ 1630/1950).Σε περίπτωση που η ίδια η Διακήρυξη χρησιμοποιεί όρους όπως «Με ποινή αποκλεισμού οι προμηθευτές πρέπει...», «Η μη προσκόμιση δικαιολογητικών ... συνεπάγεται τον αποκλεισμό από τον διαγωνισμό», «Με ποινή απαραδέκτου οι συμμετέχοντες πρέπει ...» και άλλους παρόμοιους, είναι προφανές ότι οι όροι αυτοί θεωρούνται ουσιώδεις και συνεπώς οποιαδήποτε απόκλιση της προσφοράς από αυτούς οδηγεί σε απόρριψη της.

Μ.Τ.Π.Υ. – Δικηγόροι με έμμισθη εντολή – Καταβολή ή μη της ειδικής αποζημίωσης ΔΙΒΕΕΤ.Η κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων περί δυνατότητας παροχής ειδικών αποζημιώσεων (Δ.Ι.Β.Ε.Ε.Τ.) σε εκ του νόμου προσδιορισμένο κύκλο δικαιούχων , στον οποίο ως εν δυνάμει δικαιούχοι περιλαμβάνονται και οι υπάλληλοι του Μ.Τ.Π.Υ., απαιτούμενη και εκδοθείσα υπ’ αριθμ. 2/35082/0022/1-6-2007 απόφαση του Υπουργού Οικονομικών, με την οποία ρυθμίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις καταβολής, από τους πόρους του ενοποιημένου λογαριασμού ΔΙΒΕΕΤ, μηνιαίας αποζημίωσης πρόσθετης απασχόλησης, ως κανονιστικού περιεχομένου πράξη που, κατά παράβαση του Ν 3469/2006, δεν δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, είναι ανυπόστατη. Κατά συνέπεια ανεξάρτητα από τον χαρακτήρα της, προσδιοριζόμενης από την ως άνω ανυπόστατη υπουργική απόφαση, παροχής ως μισθολογικής αμοιβής ή υπερωριακής αποζημίωσης, η εφαρμογή των σχετικών ανίσχυρων διατάξεων για την καταβολή της αποζημίωσης ΔΙΒΕΕΤ στους δικηγόρους του Μ.Τ.Π.Υ., εκ προοιμίου, δεν είναι νομίμως δυνατή.

ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΚΕΥΗ ΣΧΟΛΙΚΩΝ ΚΤΙΡΙΩΝ:..Ενόψει τούτου, δεν πλήττεται, κατά τα γενόμενα δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, η νομιμότητα των εντελλόμενων δαπανών από μόνη την πάροδο άπρακτης της μηνιαίας προθεσμίας απόδοσης των άνω πιστώσεων στις προαναφερόμενες σχολικές επιτροπές. Περαιτέρω, η μη απόδοση τμήματος (26.620 ευρώ) της άνω συνολικής πίστωσης (113.420 ευρώ), δεν καθιστά μη νόμιμη την καταβολή του υπολοίπου αυτής (86.800 ευρώ), το οποίο εντέλλεται με τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα. Ακολούθως, όπως προβάλλεται από το Δήμο και δεν αμφισβητείται από την Επίτροπο, η τήρηση της διαδικασίας ανάληψης και ανατροπής των σχετικών υποχρεώσεων κατά τα έτη 2015 και 2016 δεν ήταν εφικτή, διότι κατά τα έτη αυτά δεν είχαν εγγραφεί σχετικές πιστώσεις στους προϋπολογισμούς του Δήμου. Τέλος, η 229/2017 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ..... για την τροποποίηση του προϋπολογισμού του οικονομικού έτους 2017, στον οποίο εγγράφηκαν οι εντελλόμενες δαπάνες, κρίθηκε νόμιμη με την 3147/215945/19.12.2017 απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης ..κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, οι εντελλόμενες με τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα δαπάνες είναι νόμιμες και, ως εκ τούτου, τα εντάλματα αυτά πρέπει να θεωρηθούν.

Δικαίωμα ή μη των εν ενεργεία υπαλλήλων και συνταξιούχων (πρώην υπαλλήλων) του ΟΓΑ και ήδη ΟΠΕΚΑ, που είναι δικαιούχοι των παροχών του Λογαριασμού Αγροτικής Εστίας (ΛΑΕ) και εγγεγραμμένοι στο Μητρώο αυτού, να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα παροχής χρηματικών βοηθημάτων και βραβείων σε τρίτεκνες και πολύτεκνες μητέρες του λογαριασμού.(...)Κατά την έννοια των διατάξεων του άρθρου 1 παρ. 3 του ν. 3050/2002, όπως ισχύουν, οι τρίτεκνες και πολύτεκνες μητέρες υπάλληλοι και συνταξιούχοι (πρώην υπάλληλοι) του ΟΠΕΚΑ, που είναι δικαιούχοι των παροχών του ΛΑΕ, έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο πρόγραμμα παροχής χρηματικών βραβείων και βοηθημάτων σε τρίτεκνες και πολύτεκνες μητέρες του λογαριασμού αυτού, εφόσον πληρούν και τις λοιπές προϋποθέσεις που ορίζει ο νόμος (υποβολή αίτησης συμμετοχής, καταβολή εισφοράς). Συνεπώς, η υπουργική απόφαση που θα εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων της παραγράφου 4 του άρθρου 1 του ανωτέρω νόμου για τη ρύθμιση των προγραμμάτων του ΛΑΕ έτους 2021, θα πρέπει να συμπεριλάβει μεταξύ των προσώπων που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στο ανωτέρω πρόγραμμα και τις τρίτεκνες και πολύτεκνες μητέρες υπαλλήλους και συνταξιούχους (πρώην υπαλλήλους) του ΟΠΕΚΑ υπό αντίστοιχους όρους και προϋποθέσεις που θα καθορισθούν και για τις λοιπές κατηγορίες δικαιούχων του προγράμματος αυτού (ομόφωνα).

Χορήγηση επιδόματος:ζητείται παραδεκτώς η ανάκληση της 237/2014 Πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο I Τμήμα (...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙ Β της παρούσας, με νόμιμη αιτιολογία το Κλιμάκιο, με την προσβαλλόμενη Πράξη του, έκρινε ότι δεν είναι νόμιμη η καταβολή της επίμαχης διαφοράς χρονοεπιδόματος στον ανωτέρω καθηγητή, καθόσον πράγματι η αξίωσή του παραγράφηκε εντός του έτους 2010, όλες δε οι περί του αντιθέτου αιτιάσεις του αιτούντος πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμες. Ειδικότερα, ο ισχυρισμός του αιτούντος νομικού προσώπου ότι, για την καταβολή της διαφοράς του επίμαχου επιδόματος χρόνου υπηρεσίας ήταν αναγκαία η έκδοση σχετικής διοικητική πράξης και ότι, συνεπώς, εν προκειμένω, πρόκειται για αξίωση της παρ. 1 του άρθρου 48 του ν.δ/τος 496/1974, που υπόκειται σε πενταετή παραγραφή, η οποία διεκόπη με την έκδοση των 9323 και 9327/22.4.2013 πράξεων του Πρύτανη, με τις οποίες ανακλήθηκαν παλαιότερες πράξεις του ίδιου και ότι έκτοτε τρέχει νέα πενταετής παραγραφή, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος. Τούτο, διότι όπως ορθά έκρινε το Κλιμάκιο, η επίμαχη αξίωση του φερόμενου ως δικαιούχου υπόκειται, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, στη διετή παραγραφή του άρθρου 48 παρ. 3 του ν.δ/τος 496/1974, αφού για τη θεμελίωση της αξίωσης αυτής, η οποία ήταν απόρροια των κριθέντων με την απόφαση Ε.Σ. 1079/2006, δεν απαιτείτο η έκδοση διοικητικής πράξης από τα αρμόδια όργανα του αιτούντος και ο ίδιος είχε ευθεία αγωγή για την καταβολή της διαφοράς επιδόματος χρόνου υπηρεσίας, για το χρονικό διάστημα από 28.12.1995 έως 5.10.2007, θεμελιούμενη ευθέως στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 4 του ν. 1517/1985 και 13 παρ. 2 του ν. 2530/1997. Εξάλλου, η ανωτέρω διάταξη της παρ. 3 του άρθρου 48 του ν.δ/τος 496/1974 δεν αντίκειται στη συνταγματική αρχή της ισότητας, δεδομένου δε ότι στο συγκεκριμένο αυτό ζήτημα το Σύνταγμα δεν έχει στενότερη έννοια από την Ε.Σ.Δ.Α. (ΣτΕ 292, 2403/2013, 461, 1819/2012), είναι απορριπτέος ο προβαλλόμενος ισχυρισμός κατά το μέρος που αναφέρεται σε παράβαση της εν λόγω Σύμβασης. Περαιτέρω, το αιτούν ισχυρίζεται ότι ο φερόμενος ως δικαιούχος παρεμποδίστηκε και αποθαρρύνθηκε να προβεί στη δικαστική επιδίωξη των απαιτήσεών του από λόγους ανωτέρας βίας. Ειδικότερα, το αιτούν ισχυρίζεται ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες του Ιδρύματος, τελούσαν σε συγγνωστή νομική πλάνη ως προς το ποιες διατάξεις ήταν εφαρμοστέες και ποιες ήταν οι δέουσες ενέργειες, στις οποίες έπρεπε να προβούν, για τον καθορισμό του επιδόματος χρόνου υπηρεσίας, με προσμέτρηση της επίμαχης προϋπηρεσίας του φερόμενου ως δικαιούχου καθηγητή, αλλά και σε πλάνη περί τα πράγματα ως προς τον ορθό υπολογισμό των δικαιούμενων ποσών, με συνέπεια ο ανωτέρω να μην είναι σε θέση να προσφύγει δικαστικώς για την ικανοποίηση της επίμαχης αξίωσής του, ύψους 15.010,95 ευρώ. Τα ανωτέρω, όμως, επικαλούμενα γεγονότα δεν συνιστούν, και αληθή υποτιθέμενα, λόγους ανωτέρας βίας, κατά την έννοια του άρθρου 50 του ν.δ/τος 496/1974, δηλαδή γεγονότα απρόβλεπτα και αδύνατο να αποτραπούν, στη συγκεκριμένη περίπτωση, ακόμη και με μέτρα άκρας επιμέλειας, συνεπώς δεν επέφεραν την αναστολή της παραγραφής, αφού ο φερόμενος ως δικαιούχος μπορούσε, επιμελώς φερόμενος, να προσφύγει στο αρμόδιο δικαστήριο ζητώντας εμπροθέσμως την ικανοποίηση της αξίωσής του.Απορρίπτει την αίτηση.        

Επιδότηση για αγορά κατοικίας σε προβληματική περιοχή:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι και οι τρεις φερόμενοι ως δικαιούχοι των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής, πληρούσαν, κατά το χρόνο υποβολής της αίτησης για επιδότηση, και δη προ της έναρξης ισχύος του ν. 4002/2011, τις απαιτούμενες από τις οικείες διατάξεις προϋποθέσεις για την απόληψη της επίμαχης παροχής, όπως προκύπτει από τα προσκομισθέντα από αυτούς δικαιολογητικά. Και τούτο, ανεξαρτήτως του ότι, ορισμένα από τα δικαιολογητικά αυτά, υπεβλήθησαν μετά την έναρξη ισχύος του ανωτέρω νόμου, αφού πρόκειται για συμπληρωματικά δικαιολογητικά που αποδεικνύουν γεγονότα, τα οποία ανάγονται στο χρόνο υποβολής της ανωτέρω αίτησης και δη τη μη ύπαρξη, κατά το χρόνο αυτό, άλλης οικίας που να καλύπτει τις στεγαστικές ανάγκες των ίδιων και των μελών της οικογένειάς τους. Εξάλλου, η σχετική αξίωση των ως άνω υπαλλήλων δεν έχει παραγραφεί, καθόσον η αξίωση αυτή γεννήθηκε στις 7.6.2007, 23.8.2007 και 29.10.2007, αντίστοιχα, η δε πενταετής παραγραφή, η οποία άρχισε στις 31.12.2007, διεκόπη, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, με την υποβολή της από 19.11.2012 αίτησης των εν λόγω υπαλλήλων προς την αρμόδια Οικονομική Υπηρεσία, ενώ, μέχρι την έκδοση, το έτος 2016, των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής, οπότε διεκόπη εκ νέου η παραγραφή (βλ. άρθρο 51 περ. γ του ν.δ/τος 496/1974), δεν παρήλθε πενταετία. Κατά τη γνώμη, όμως, της Παρέδρου Ελένης Νικολάου: α) Η αξίωση του Παναγιώτη Τοπαλίδη για καταβολή της επιδότησης κατοικίας του γεννήθηκε στις 21.12.2006, β) Η αξίωση της Αικατερίνης Κατσαρού για καταβολή της επιδότησης κατοικίας της, η οποία απέκτησε κατοικία κατά τη διάρκεια συμπλήρωσης του χρόνου πενταετούς παραμονής στο Γ.Ν. ......, γεννήθηκε με τη συμπλήρωση του χρόνου αυτού, εντός του έτους 2007 και γ) η αξίωση της ….. για καταβολή της επιδότησης κατοικίας γεννήθηκε στις 29.10.2002. Μετά από την υποβολή των από 7.6.2007, 23.8.2007 και 29.10.2007, αντίστοιχα, αιτήσεων των ανωτέρω, η από 19.11.2012 αίτησή τους, ως δεύτερη, δεν επενεργεί διακόπτοντας την πενταετή παραγραφή της αξίωσης καθενός, σύμφωνα με τις οικείες εφαρμοστέες διατάξεις του ν.δ/τος 496/1974, στο χρόνο δε παραγραφής των αξιώσεών τους ουδεμία ασκεί επιρροή η, κατά το έτος 2015, συμπλήρωση του φακέλου των δικαιολογητικών των ανωτέρω. Με τα δεδομένα αυτά, οι αξιώσεις των ανωτέρω κατά το χρόνο έκδοσης των τίτλων πληρωμής, ήδη δε και κατά το χρόνο έκδοσης της από 29.6.2016 απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του Νοσοκομείου είχαν παραγραφεί. Επομένως, η εντελλόμενη δαπάνη, δεν είναι νόμιμη, αν και με διάφορη του προβαλλόμενου λόγου αιτιολογία. Η γνώμη αυτή, ωστόσο, δεν εκράτησε.

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:Μη νόμιμη..(.) καταβολή ποσού 3.239 ευρώ ως αμοιβής του .. για τη φύλαξη  κτιρίου διότι μη νομίμως έγιναν δεκτές  εγγυητικές επιστολές συμμετοχής και καλής εκτέλεσης που εκδόθηκαν από την εταιρεία “…” και προσκομίσθηκαν από τον φερόμενο ως δικαιούχο ….. Τούτο δε διότι, με τη διακήρυξη του εν λόγω πρόχειρου διαγωνισμού, με την οποία νομίμως ζητήθηκε η παροχή εγγυήσεων από τους συμμετέχοντες στο διαγωνισμό και τον ανάδοχο, οι εγγυήσεις αυτές θα έπρεπε να προέρχονται είτε από πιστωτικά ιδρύματα είτε από άλλα νομικά πρόσωπα που λειτουργούν νόμιμα στα κρά­τη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχουν σύμφωνα με τα ισχύοντα το δικαίωμα αυτό, ήτοι έχουν το δικαίωμα παροχής εγγυήσεων.. Εν προκειμένω όμως, δεν αποδείχθηκε ότι η εταιρεία είχε το χαρακτήρα χρηματοδοτικού ιδρύματος..

Καταβολή εφημεριών σε ιατρικό προσωπικό..Ωστόσο, λαμβάνοντας υπόψη την αδήριτη ανάγκη αδιάλειπτης παροχής ιατρικών υπηρεσιών και συνεχούς ιατρικής φροντίδας στον ευαίσθητο τομέα της δημόσιας υγείας, τις σοβαρές ελλείψεις του Νοσοκομείου σε ιατρικό προσωπικό και τη συνακόλουθη αδυναμία του τελευταίου να εκτελέσει το νέο σύστημα εφημεριών με το υπάρχον προσωπικό (μετακινήσεις ιατρών και αγροτικών ιατρών από Κέντρα Υγείας και Περιφερειακά Ιατρεία της περιοχής προς το νοσοκομείο για την πραγματοποίηση των επίμαχων εφημεριών), καθώς και το γεγονός ότι εν προκειμένω ελλείπει οποιαδήποτε ρητή άρνηση παροχής επιπλέον εργασίας από μέρους του εφημερεύοντος ιατρικού προσωπικού, η συναίνεση του οποίου σαφώς συνάγεται από την αναγραφή των αντίστοιχων ονομάτων στις σχετικές καταστάσεις, ενώ εκδηλώθηκε ρητά και δια της συμμετοχής του στις επίμαχες εφημερίες, το Κλιμάκιο κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του Νοσοκομείου δεν ενήργησαν με πρόθεση καταστρατήγησης των ως άνω διατάξεων. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, όμως τα ελεγχόμενα χρηματικά εντάλματα πληρωμής θα μπορούσαν να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2018 τις πιστώσεις του οποίου βαρύνουν.

Με την πρώτη προδικαστική προσφυγή, ο προσφεύγων αιτείται ν’ ακυρωθεί α) η υπ' αριθμ. 9/590/13-03-2023 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας ..., με θέμα: «Έγκριση των Πρακτικών 01/16-02- 2023 (αποσφράγιση και αξιολόγηση δικαιολογητικών συμμετοχής και τεχνικών προσφορών), και 02/28-02-2023 (αξιολόγηση οικονομικών προσφορών) της Επιτροπής Διενέργειας του ανοικτού ηλεκτρονικού διαγωνισμού, για την ανάδειξη αναδόχου παροχής υπηρεσιών καθαριότητας, για τα κτήρια, όπου στεγάζονται το Διοικητήριο της Περιφερειακής Ενότητας ..., η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, το ΚΕΔΑΣΥ και η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης του Νομού ..., για τα έτη 2023 και 2024, με δικαίωμα δίμηνης παράτασης, συνολικού προϋπολογισμού € 123.500,00 με ΦΠΑ», με αριθμό πρακτικού Συνεδρίασης 9/2023, β) η υπ' αριθμ. 12/838/11-04-2023 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Περιφέρειας ..., με Θέμα: «Έγκριση του Πρακτικού 03/04-03-2023 (αποσφράγιση και αξιολόγηση δικαιολογητικών κατακύρωσης) με αριθμό πρακτικού Συνεδρίασης 12/2023, η οποία κοινοποιήθηκε μέσω του Ε.Σ.Η.ΔΗ.Σ. στις 20/4/2023, και τα υπ' αριθμ. 1/2022, 2/2022 και 3/2022 Πρακτικά της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΩΝ & ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ».

Από τις διατάξεις αυτές προκύπτει, ότι η αποζημίωση του άρθρου 19 του ν. 993/1979 δεν είναι μέρος των αποδοχών των υπαλλήλων ούτε "απολαβή", υπό την έννοια της παροχής που δίδεται ως αντάλλαγμα για την προσφερόμενη εργασία, ούτε αποτελεί αποζημίωση λόγω αδικαιολογήτου πλουτισμού, αλλά έχει χαρακτήρα έκτακτης κατά την αποχώρηση ή απόλυση του υπαλλήλου οικονομικής ενίσχυσης του. Επομένως, η αξίωση καταβολής της ως άνω αποζημιώσεως δεν υπόκειται στη διετή παραγραφή που προβλέπεται από τη διάταξη του άρθρου 48 παρ. 3 του Ν.Δ. 496/1974 αλλά στην πενταετή παραγραφή που προβλέπεται από την παρ. 1 του ίδιου άρθρου (Ολ ΑΠ 4/2001, ΑΠ 1726/05, 556/11, 1065/2002). Στην προκειμένη περίπτωση το Εφετείο έκρινε ότι η αξίωση της ενάγουσας - αναιρεσίβλητης για την καταβολή της ως άνω αποζημίωσης, την οποία εδικαιούτο να λάβει κατά την αποχώρησή της από το εναγόμενο - αναιρεσείον ΝΠΔΔ, στο οποίο υπηρετούσε με σύμβαση εργασίας, ιδιωτικού δικαίου, αορίστου χρόνου, υπάγεται στην πενταετή και όχι στη διετή παραγραφή και συνεπώς, δεν παραγράφηκε η αξίωσή της. Και τούτο γιατί δέχθηκε ότι από την ημερομηνία αποχώρησής της από την υπηρεσία (30-4-2010) έως την άσκηση της αγωγής της (41-2013) δεν παρήλθε πενταετία.