Προσκόμιση αχρησιμοποίητων, θεωρημένων φορολογικών στοιχείων για ακύρωση, κατά τη διακοπή εργασιών των επιτηδευματιών.

Παροχή διευκρινίσεων για την ακύρωση θεωρημένων αχρησιμοποίητων φορολογικών στοιχείων κατά τη διακοπή εργασιών των επιτηδευματιών.

ΘΕΜΑ: Υποχρέωση είσπραξης και απόδοσης τέλους χαρτοσήμου για την παραχώρηση, με αντάλλαγμα, του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας από ΟΤΑ σε τρίτους

Σχετ: Το υπ'αριθμ. Δ10Β 1159944/ 4622/17.10.2013 έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών, με συνημμένο το υπ'αριθμ. Δ.ΤΕΦ Α' 1125932 ΕΞ 2013/9.8.2013 έγγραφο του Υπουργείου Οικονομικών

Υποβολή των Προσωρινών  Δηλώσεων Απόδοσης του φόρου που παρακρατείται για εισοδήματα από εμπορικές επιχειρήσεις και για αμοιβές από ελευθέρια επαγγέλματα που καταβάλλονται από 1.7.2011 και μετά, με την χρήση ηλεκτρονικής μεθόδου επικοινωνίας ή στην Δ.Ο.Υ., κατά περίπτωση

Δυνατότητα αναδρομικού καταλογισμού τέλους χαρτοσήμου για καταρτισθείσες συμβάσεις παραχωρήσεως της χρήσεως επενδυτικών αγαθών και συναφή ζητήματα. 1. Η επιβολή τέλους χαρτοσήμου (και κοινωνικής εισφοράς υπέρ ΟΓΑ), ως και προσθέτου φόρου προστίμου, ειδικώς και μόνον για τις συμβάσεις χρησιδανείου, περί των οποίων η υπ’ αριθμ. 79/2014 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, που έχουν συναφθεί πριν από την ημερομηνία εκδόσεως (27-10-2010) της υπ’ αριθμ. 3529/2010 αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικράτειας, δεν είναι επιτρεπτή για το προ της εκδόσεως αυτής χρονικό διάστημα, εφόσον η φορολογική διοίκηση ήθελε κρίνει ότι η μη καταβολή των ως άνω επιβαρύνσεων οφείλεται στο γεγονός ότι οι υπόχρεοι συμμορφώθηκαν καλοπίστως προς την υπ’ αριθμ. ΠΟΛ 1184/1995 εγκύκλιο, και ότι η αναδρομική αυτή επιβάρυνση θα μπορούσε, ενόψει των συντρεχουσών σε κάθε συγκεκριμένη περίπτωση συνθηκών, να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την οικονομική σταθερότητα της επιχειρήσεως (πλειοψηφία). 2. Η μεταβολή των απόψεων της διοικήσεως, έστω και αν έχει ως έρεισμα την απόφαση του ΣτΕ ή και τη γνωμοδότηση ΝΣΚ, δεν παρέχει στην φορολογική αρχή δικαίωμα να προβεί, μέσω της διαδικασίας οποιουδήποτε επανελέγχου, στην επιβολή τελών χαρτοσήμου κλπ σε υποθέσεις που είχαν περαιωθεί με οποιονδήποτε τρόπο και σε οποιονδήποτε χρόνο, διότι η απόφαση του ΣτΕ και η γνωμοδότηση του ΝΣΚ δεν συγκροτούν συμπληρωματικά στοιχεία για την ανατροπή φορολογικών εγγραφών που οριστικοποιήθηκαν. Συνακολούθως προς ταύτα, και στα τρία σκέλη του τρίτου ερωτήματος αρμόζει αρνητική απάντηση (ομοφώνως).

Επαύξηση ή μη του ήδη αναλογούντος τέλους ακίνητης περιουσίας του άρθρου 24 του ν. 2130/1994 για ακάλυπτο χώρο οικοπέδου ή κτίριο και δημιουργία το πρώτον υποχρεώσεως καταβολής του εν λόγω τέλους για τον κύριο, επικαρπωτή ή νομέα γηπέδου, εκτός σχεδίου πόλεως ή οικισμού, από την εγκατάσταση και λειτουργία φωτοβολταϊκού σταθμού στα ακίνητα αυτά προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Προσμέτρηση ή μη της επιφάνειας του χώρου επί του οποίου εγκαθίσταται και λειτουργεί φωτοβολταϊκό σύστημα προς παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας στον υπολογισμό του ενιαίου τέλους καθαριότητας και φωτισμού και του αντιστοιχούντος φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων για τη χρήση του χώρου αυτού, κατ’ άρθρα 1 παρ. 1 του ν. 25/1975 και 10 του ν. 1080/1980.(...)α) H εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στοιχείων επί κτιρίου ή στον ακάλυπτο χώρο οικοπέδων σε περιοχή εντός σχεδίου πόλεως ή εντός οικισμού, καθώς και επί κτιρίου που βρίσκεται σε περιοχή εκτός σχεδίου πόλεως ή οικισμού, δεν δημιουργεί επί πλέον υποχρέωση ως προς το οφειλόμενο για το ακίνητο αυτό τέλος ακίνητης περιουσίας. H εγκατάσταση φωτοβολταϊκών στοιχείων σε αδόμητο γήπεδο σε περιοχή εκτός σχεδίου ή εκτός οικισμού δεν δημιουργεί υποχρέωση καταβολής τέλους ακίνητης περιουσίας, το αυτό δε ισχύει και για τα συνοδά έργα της φωτοβολταϊκής εγκατάστασης υπό την προϋπόθεση ότι δεν πρόκειται για κατασκευές που αποτελούν κτίσματα κατά την πολεοδομική νομοθεσία (ομόφωνα). β) Ακίνητο επί του οποίου λειτουργεί σταθμός παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από φωτοβολταϊκά προς διάθεση της παραγόμενης ενέργειας στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας αιτιολογεί την επιβολή ενιαίου ανταποδοτικού τέλους καθαριότητας και φωτισμού, καθώς και του αντιστοιχούντος φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων (ομόφωνα). γ) Η εγκατάσταση φωτοβολταϊκού συστήματος για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με το πρόγραμμα της 12323/ΓΓ175/2009 κ.υ.α. (Φ/Β στη στέγη), καθώς και με τις μορφές του ενεργειακού συμψηφισμού και εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού σε χώρο ακινήτου, όπου βρίσκεται και λειτουργεί και εγκατάσταση κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, στην παροχή της οποίας συνδέεται ή στο μετρητή της οποίας αντιστοιχίζεται ο φωτοβολταϊκός σταθμός, δεν επάγεται επιπρόσθετη υποχρέωση καταβολής ενιαίου ανταποδοτικού τέλους καθαριότητας και φωτισμού, καθώς και του αντιστοιχούντος φόρου ηλεκτροδοτούμενων χώρων, έναντι της ήδη υφισταμένης υποχρεώσεως για τη χρήση του ακινήτου (ομόφωνα) και δ) Όταν φωτοβολταϊκός σταθμός για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με τις μορφές του ενεργειακού συμψηφισμού και εικονικού ενεργειακού συμψηφισμού, εγκαθίσταται σε ακίνητο (όμορος χώρος ή και μη όμορος επί εικονικού συμψηφισμού) που δεν λειτουργεί εγκατάσταση κατανάλωσης που συμμετέχει στο συμψηφισμό, οφείλεται ενιαίο ανταποδοτικό τέλος καθαριότητας και φωτισμού για το χώρο εγκατάστασης του φωτοβολταϊκού σταθμού, καθώς και ο αντίστοιχος φόρος ηλεκτροδοτούμενων χώρων,

Περίληψη Η οδηγία 93/38, περί συντονισμού των διαδικασιών σύναψης συμβάσεων στους τομείς του ύδατος, της ενέργειας, των μεταφορών και των τηλεπικοινωνιών, διέπει σύμβαση εξ επαχθούς αιτίας που συνήφθη γραπτώς μεταξύ, αφενός, επιχειρήσεως η οποία είναι ειδικώς επιφορτισμένη από τη νομοθεσία κράτους μέλους να εκμεταλλεύεται υπηρεσία τηλεπικοινωνιών και της οποίας το κεφάλαιο ανήκει εξ ολοκλήρου στις δημόσιες αρχές του εν λόγω κράτους μέλους και, αφετέρου, ιδιωτικής επιχειρήσεως, οσάκις με τη σύμβαση αυτή η πρώτη επιχείρηση αναθέτει στη δεύτερη τη δημιουργία και την έκδοση εντύπων και ηλεκτρικώς χρησιμοποιουμένων πινάκων συνδρομητών του τηλεφώνου (τηλεφωνικών καταλόγων) για να διανέμονται στο κοινό. άντως αν και διέπεται από την οδηγία 93/38, μια τέτοια σύμβαση αποκλείεται, στο παρόν στάδιο εξελίξεως του κοινοτικού δικαίου, από το πεδίο εφαρμογής της τελευταίας λόγω του γεγονότος, ιδίως, ότι η αντιπαροχή της πρώτης επιχειρήσεως προς τη δεύτερη συνίσταται στο ότι η δεύτερη αποκτά το δικαίωμα εκμεταλλεύσεως της δικής της παροχής, ως ανταμοιβή. Αν και τέτοιες συμβάσεις, στο παρόν στάδιο εξελίξεως του κοινοτικού δικαίου, αποκλείονται του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας 93/38, οι αναθέτοντες φορείς, όταν τις συνάπτουν, υποχρεούνται, εντούτοις, να τηρούν τους θεμελιώδεις κανόνες της Συνθήκης εν γένει και την αρχή της απαγορεύσεως των διακρίσεων λόγω ιθαγενείας ειδικότερα, συνεπαγομένη η αρχή αυτή, ιδίως, υποχρέωση διαφάνειας επιτρέπουσα στην αναθέτουσα αρχή να μπορεί να βεβαιώνεται για την τήρηση της αρχής αυτής. Η εν λόγω υποχρέωση διαφάνειας που απόκειται στην αναθέτουσα αρχή συνίσταται στη διασφάλιση, υπέρ όλων των ενδεχομένων αναδόχων, προσήκοντος βαθμού δημοσιότητας που να καθιστά δυνατό το άνοιγμα της αγοράς υπηρεσιών στον ανταγωνισμό καθώς και τον έλεγχο του αμερόληπτου χαρακτήρα των διαδικασιών διαγωνισμού. Στο εθνικό δικαστήριο απόκειται να αποφανθεί ως προς το αν η υποχρέωση αυτή τηρήθηκε στην υπόθεση της κύριας δίκης και να εκτιμήσει επιπλέον το λυσιτελές των προσκομισθέντων προς τον σκοπό αυτόν αποδεικτικών στοιχείων. ( βλ. σκέψεις 58, 60-63, διατακτ. 1-4 )

Αμοιβής  για την παροχή της υπηρεσίας: «Εκπόνηση εργασίας με συλλογή στοιχείων για την αξιολόγηση των υπηρεσιών που παρέχει ο Δήμος στους κατοίκους της περιοχής».(...)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη, δοθέντος ότι δε βρίσκει έρεισμα σε διάταξη νόμου, περαιτέρω δε, δεν συντελεί άμεσα ή έμμεσα στην εκπλήρωση των σκοπών του Δήμου ούτε συμβάλλει στην καλύτερη λειτουργία του ούτε, τέλος, σχετίζεται, όπως προκύπτει από το περιεχόμενο της συμπεριλαμβανομένης στα στοιχεία του φακέλου εργασίας που παραδόθηκε στο Δήμο από την ανάδοχο εταιρεία, με την ανάπτυξη δραστηριοτήτων που προάγουν τις τοπικές υποθέσεις και τα κοινωνικά, πολιτικά ή πνευματικά συμφέροντα των δημοτών αυτού. Περαιτέρω, αβάσιμα προβάλλεται από το Δήμο ότι ενόψει της καθιέρωσης νέου συστήματος διοίκησης μέσω στόχων για την μέτρηση της αποτελεσματικότητας και της αποδοτικότητας της Δημόσιας Διοίκησης με τις διατάξεις του ν. 3230/2004, η δαπάνη αυτή είναι λειτουργική δοθέντος ότι οι Δήμοι ρητώς εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής των διατάξεων του εν λόγω νόμου,  σύμφωνα με τα οριζόμενα στις διατάξεις του άρθρου 267 παρ. 8 του ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α΄ 87). Επίσης, το επικαλούμενο από το Δήμο ......, Κοινό Πλαίσιο Αξιολόγησης, το οποίο εισήχθη στην ελληνική δημόσια διοίκηση με την ΔΙΠΑ/Φ.1/6.4.2005 απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης και συνιστά ένα εργαλείο ολιστικής ανάλυσης και αξιολόγησης της οργανωτικής απόδοσης των οργανώσεων του δημοσίου τομέα στα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρέχει ένα γενικό πλαίσιο αυτο-αξιολόγησης των δημοτικών υπηρεσιών, μέσω της εισαγωγής τεχνικών Διοίκησης Ολικής Ποιότητας, χωρίς, να επιβάλλει ή  να δικαιολογεί, σε κάθε περίπτωση, την ανάθεση σε τρίτους, από τους Δήμους, υπηρεσιών συλλογής στοιχείων και καταγραφής σχολίων και παρατηρήσεων των δημοτών, μέσα από συζητήσεις προσωπικού περιεχομένου στις οικίες αυτών. Τέλος, ούτε η εφαρμογή των διατάξεων τόσο του άρθρου 35 παρ. 4 του ν. 4024/2011 (ΦΕΚ Α΄ 226), «Αναδιοργάνωση Δημοσίων Υπηρεσιών. Ανακατανομή Οργανικών Θέσεων» όσο και των άρθρων 203 - 207 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων περί της υποχρέωσης κατάρτισης Επιχειρησιακών Προγραμμάτων, τα οποία εκπονούνται από τους Ο.Τ.Α. στο πλαίσιο της διαδικασίας εκσυγχρονισμού της οργάνωσης και λειτουργίας τους, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία μόνιμων δομών προγραμματισμού, υλοποίησης και παρακολούθησης των αποτελεσμάτων δράσης τους (βλ. Πράξη παρόντος Κλιμακίου 180/2013), ασκεί, ομοίως, επιρροή επί της νομιμότητας της ελεγχόμενης δαπάνης, απορριπτομένων ως αβασίμων των περί του αντιθέτου προβαλλομένων από τον ενδιαφερόμενο Δήμο ισχυρισμών. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί

ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ. Απορρίπτεται το αιτημα ανάκλησης της 121/2011 πράξης του Ζ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία κρίθηκε ότι κωλύεται η υπογραφή του υποβληθέντος για έλεγχο νομιμότητας σχεδίου σύμβασης  για την ανάθεση των υπηρεσιών καθαριότητας Νοσοκομείου.(..)Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη δεύτερη σκέψη της παρούσας δεν συντρέχουν, στην προκειμένη περίπτωση, λόγοι κατεπείγοντος, που να δικαιολογούν την, κατ’ επίκληση του άρθρου 25 παρ. 1 περ. γ΄ του π.δ/τος 60/2007, προσφυγή στην εξαιρετική διαδικασία των διαπραγματεύσεων, όπως ορθά έκρινε και το Κλιμάκιο με την ανωτέρω πράξη του. Τούτο δε, διότι, ενώ η Διαιτητική Απόφαση 11/2008 για την αναπροσαρμογή των αμοιβών των καθαριστών κατατέθηκε στο Υπουργείο Απασχόλησης στις 6.6.2008, κηρύχθηκε δε υποχρεωτική με την 51871/2440/11.7.2008 υπουργική απόφαση και, ως εκ τούτου, έκτοτε κατέστησαν γνωστές οι νέες αμοιβές των καθαριστών, το Δ.Σ. του «......» δεν τις έλαβε υπόψη κατά την έγκριση στις 10.9.2008 των οικονομικών του στοιχείων έτους 2009, τα οποία εστάλησαν στην 1η Υγειονομική Περιφέρεια Αττικής, αλλά, αντιθέτως, ενώ προκηρύχθηκε ανοικτός διαγωνισμός για την ανάδειξη νέου αναδόχου καθαριότητας για τις 23.6.2009, δηλαδή σε χρόνο που, κατά πάσα πιθανότητα, θα είχε ως αποτέλεσμα να έχουν ολοκληρωθεί οι σχετικές διαδικασίες μέχρι τη λήξη της παράτασης της ισχύουσας σύμβασης στις 31.12.2010, αναβλήθηκε η διενέργεια αυτού, προκειμένου να αναπροσαρμοστεί η προϋπολογισθείσα δαπάνη του, λόγω αύξησης των ημερομισθίων των καθαριστών. Το γεγονός δε ότι μεσολάβησε μεγάλο χρονικό διάστημα από την αποστολή στην 1η Υγειονομική Περιφέρειας Αττικής του 16/10.10.2007 πρακτικού του Δ.Σ. του Νοσοκομείου, με το οποίο εγκρίθηκε η πίστωση του διαγωνισμού, μέχρι την έγκρισή του από την ως άνω Υπηρεσία στις 1.4.2009, δεν ασκεί επιρροή, καθόσον, εάν δεν είχε αναβληθεί στις 4.5.2009 η διενέργεια αυτού, θα είχε ολοκληρωθεί εγκαίρως και, ως εκ τούτου, δεν θα υπήρχαν πρόσθετες καθυστερήσεις λόγω της απαίτησης ένταξής του στο Π.Π.Υ.Υ. και περαιτέρω της ανάγκης τροποποίησης του προγράμματος αυτού. Επομένως ο αντίθετος ισχυρισμός τους αιτούντος είναι αβάσιμος και πρέπει ν’ απορριφθεί. Επίσης, αλυσιτελώς προβάλλεται ότι δεν εγκρίθηκε τελικά το Π.Π.Υ.Υ. έτους 2009, και ότι η υπουργική απόφαση σχετικά με τις οδηγίες εκτέλεσης και εφαρμογής του Π.Π.Υ.Υ. έτους 2010 απεστάλησαν στο Νοσοκομείο μόλις στις 11.3.2010. Και αυτό καθόσον, σε κάθε περίπτωση, θα υπήρχε καθυστέρηση από την υποβολή αιτήματος τροποποίησης του Π.Π.Υ.Υ., έτους 2009 ή 2010 κατά περίπτωση, ως προς την, με βάση τα ως άνω εγκριθέντα στοιχεία έτους 2009, εγκριθείσα πίστωση, λόγω της αύξησης των αμοιβών των καθαριστών, εάν και η παράμετρος αυτή θα έπρεπε, σύμφωνα με τα ανωτέρω, να είχε ληφθεί υπόψη ήδη από την έναρξη ισχύος της ανωτέρω Διαιτητικής Απόφασης.  Κατά συνέπεια, η επίκληση των νέων αμοιβών κατά την έγκριση της αύξησης της πίστωσης στις 9.12.2009, δηλαδή ένα (1) και πλέον χρόνο μετά την έναρξη εφαρμογής τους και ήδη (οκτώ) 8 μήνες μετά την έγκριση της αρχικής πίστωσης από την 1η Υγειονομική Περιφέρειας Αττικής, οφείλεται σε έλλειψη προγραμματισμού και επιμέλειας από μέρους του Νοσοκομείου και δεν είναι δυνατόν να στοιχειοθετήσει την έννοια της, οφειλόμενης σε γεγονότα απρόβλεπτα για την αναθέτουσα αρχή, κατεπείγουσας ανάγκης, η οποία να  μπορεί να δικαιολογήσει τη σύναψη της υπό κρίση σύμβασης με την ως άνω  εξαιρετική διαδικασία, χωρίς προηγούμενη προκήρυξη διαγωνισμού. Η κρίση δε αυτή περί έλλειψης επιμέλειας του Νοσοκομείου ενισχύεται και από το γεγονός ότι, παρά την επικείμενη λήξη στις 31.12.2010 της παράτασης της ισχύουσας σύμβασης για την παροχή υπηρεσιών καθαριότητας των χώρων του Νοσοκομείου, οι οποίες ήταν άκρως απαραίτητες, όπως και το ίδιο υποστηρίζει, για την εύρυθμη λειτουργία του, το Δ.Σ. αυτού αποφάσισε την προσφυγή στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης στις 9.9.2010, δηλαδή μετά την παρέλευση τεσσάρων (4) μηνών από την προαναφερθείσα απορριπτική, ως προς την αύξηση της πίστωσης, απόφαση της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας Αττικής στις 27.4.2010, χωρίς, μάλιστα, στο μεταξύ να έχει προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός, ο οποίος προκηρύχθηκε τελικά στις 23.12.2010. Ο ισχυρισμός δε του Νοσοκομείου ότι ανέμενε την τελική έγκριση αναθεώρησης του Π.Π.Υ.Υ. έτους 2010 από την Ε.Π.Υ., ως αρμόδια υπερκείμενη αρχή, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, αφού, από τη στιγμή που ενημερώθηκε ότι η 1η Υγειονομική Περιφέρεια Αττικής δεν είχε συμπεριλάβει στον πίνακα που απέστειλε στην Ε.Π.Υ., την επίμαχη τροποποίηση ως προς την αύξηση της πίστωσης των υπηρεσιών καθαριότητας, ήταν ήδη σαφές από τότε (27.4.2010) ότι η τελευταία δεν επρόκειτο να εγκριθεί από την Ε.Π.Υ. και, ως εκ τούτου, το Νοσοκομείο όφειλε να επισπεύσει τις διαδικασίες για την ανάδειξη νέου αναδόχου. Εξάλλου, αλυσιτελώς προβάλλεται τόσο από το Νοσοκομείο, όσο και από την παρεμβαίνουσα, ότι υπήρξε εντολή του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για ακύρωση των προκηρυχθέντων διαγωνισμών και επαναπροκήρυξή τους με κριτήριο τη χαμηλότερη τιμή, σύμφωνα με την πρότυπη διακήρυξη της Ε.Π.Υ., καθόσον, πέραν του ότι η σχετική εγκύκλιος της Ε.Π.Υ. εκδόθηκε στις 23.12.2008, δηλαδή πριν την προκήρυξη του επίμαχου διαγωνισμού με βάση την αρχική έγκριση, τελικά στις 9.12.2009 αποφασίσθηκε μόνο η αναπροσαρμογή της πίστωσης και, ως εκ τούτου, αποδεικνύεται ότι η αλλαγή του κριτηρίου κατακύρωσης δεν ήταν κρίσιμη για την αναβολή του ανωτέρω διαγωνισμού.