ΣΤΕ/2107/2017
Τύπος: Δικαστικές Αποφάσεις
Αστική ευθύνη του δημοσίου από μη καταβολή παροχής προνοιακού χαρακτήρα:..Όπως έχει κριθεί, υπάλληλος του Δημοσίου, συνδεδεμένος κατά το παρελθόν με αυτό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και υπαχθείς στις διατάξεις του ν. 993/1979, όπως κωδικοποιήθηκαν με το π.δ. 410/1988, ο οποίος, εν συνεχεία, διορίστηκε σε θέση μόνιμου δημοσίου υπαλλήλου κατ' εφαρμογή του άρθρου 1 του ν. 1476/1984 και διατήρησε τόσο το δικαίωμα συνταξιοδότησής του από το ΙΚΑ, κάνοντας χρήση της ευχέρειας που του παρείχε σχετικώς το άρθρο 1 του ν. 1583/1985, όσο και το αντίστοιχο καθεστώς επικουρικής ασφάλισης και πρόνοιας, διατηρούμενο υποχρεωτικώς κατά το άρθρο 3 του νόμου αυτού, διατηρεί, εφόσον συντρέχει περίπτωση, το δικαίωμα απολήψεως της κατ' άρθρο 49 παρ. 4 του ν. 993/1979 εφάπαξ αποζημιώσεως, η οποία συνιστά παροχή προνοιακού χαρακτήρα (ΣτΕ 2760/1999).
Επειδή, εξάλλου, κατά την έννοια των προαναφερόμενων στην όγδοη και ένατη σκέψη διατάξεων, η προβλεπόμενη στο άρθρο 49 παρ. 4 του ν. 993/1979 εφάπαξ χρηματική αποζημίωση δεν αποτελεί μέρος των αποδοχών των μονιμοποιηθέντων υπαλλήλων ούτε «απολαβή, υπό την έννοια της παροχής που δίνεται ως αντάλλαγμα για την προσφερόμενη εργασία δυνάμει της ιδιότητας του υπαλλήλου ούτε αποτελεί αποζημίωση λόγω αδικαιολόγητου πλουτισμού, αλλά έχει το χαρακτήρα έκτακτης κατά την αποχώρηση του υπαλλήλου οικονομικής ενισχύσεώς του ενόψει της διακοπής της σχέσης του με το Δημόσιο κατά τη συνταξιοδότησή του και της επιλογής διατήρησης του δικαιώματος συνταξιοδότησής του από το ΙΚΑ. Επομένως, η αξίωση καταβολής του εφάπαξ χρηματικού αυτού προνοιακού βοηθήματος, μη δυνάμενη να θεωρηθεί ότι απορρέει από την υπαλληλική σχέση μονιμοποιηθέντος υπαλλήλου του Δημοσίου κατ’ άρθρο 1 του ν. 1476/1984, δεν υπόκειται στην διετή, αλλά στην πενταετή παραγραφή που προβλέπεται από την παρ. 1 του άρθρου 90 του ν. 2362/1995 για τη γενική παραγραφή αξιώσεων από αδικοπραξία οργάνων του Ελληνικού Δημοσίου (πρβλ. ΣτΕ 1503/2007, σκ. 8). Ορθώς δε έκρινε το ίδιο το δικάσαν διοικητικό εφετείο, αν και με κάπως διαφορετική αιτιολογία, ο δε περί του αντιθέτου μόνος παραδεκτώς προβαλλόμενος λόγος αναιρέσεως πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος.
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
ΣΤΕ/2760/1999
Αστική ευθύνη δημοσίου-καταβολή αποζημίωσης από σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου:..Επειδή, κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, υπάλληλος του Δημοσίου, συνδεδεμένος κατά το παρελθόν με αυτό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και υπαχθείς στις διατάξεις του Ν. 993/1979 όπως κωδικοποιήθηκαν με το Π.Δ. 410/1988, ο οποίος, εν συνεχεία, διορίσθηκε σε θέση μονίμου δημοσίου υπαλλήλου κατ' εφαρμογή του άρθρου 1 Ν. 1476/1984 και διατήρησε τόσο το δικαίωμα συταξιοδοτήσεώς του από το Ι.Κ.Α., κάνοντας χρήση της ευχέρειας που του παρείχε σχετικώς το άρθρο 1 Ν. 1583/1985, όσο και το αντίστοιχο καθεστώς επικουρικής ασφαλίσεως και πρόνοιας, διατηρούμενο υποχρεωτικώς κατά το άρθρο 3 του νόμου αυτού, διατηρεί, εφ' όσον συντρέχει περίπτωση, το δικαίωμα απολήψεως της κατ' άρθρο 49 παρ. 4 Ν. 993/1979 εφ' άπαξ αποζημιώσεως, η οποία συνιστά παροχή προνοιακού χαρακτήρα.
Επειδή ο πρώτος λόγος αναιρέσεως, κατά τον οποίο τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια εστερούντο δικαιοδοσίας για την εκδίκαση της προκείμενης διαφοράς, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος, εφ' όσον η αναιρεσίβλητη, στρεφόμενη κατά του Ελληνικού Δημοσίου, ζήτησε με την ανωτέρω αγωγή της που στηρίζεται στις διατάξεις του άρθρ. 105 Εισ. Ν.Α.Κ. την αποκατάσταση της ζημίας που υπέστη από την παράλειψη των οργάνων του να της χορηγήσουν την επίμαχη αποζημίωση.Επειδή, ο λόγος αναιρέσεως περί εσφαλμένης ερμηνείας και εφαρμογής των προπαρατεθεισών διατάξεων είναι, εν όψει της εννοίας που δόθηκε σ' αυτές στην τρίτη σκέψη της αποφάσεως, απορριπτέος ως αβάσιμος.
2028374/2015/0022/1992
ΘΕΜΑ : "Καταβολή αποζημίωσης άρθρου 49 Ν.993/79 σε προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που διορίστηκε μετά την ισχύ του νόμου αυτού και δεν εμπίπτει στις ρυθμίσεις του".
ΝΣΚ/303/1995
303/1995 - Δημοσίου Ιδιωτικό Προσωπικό. Αποζημίωση άρθρου 55 Ν 993/1979. Προϋποθέσεις. Θέματα : ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ,ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ,ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ,ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ, Διατάξεις : ΠΔ 410/1988Α55 Ν 1966/1991Α7 ΠΔ 1041/1979Α1 Υπάλληλος που δεν συνταξιοδοτήθηκε από το Δημόσιο αλλά από το ΙΚΑ, δικαιούται την αποζημίωση του άρθρου 55 του ΠΔ 410/1988. (Πλειοψ.).
ΝΣΚ/112/1997
112/1997 - Δημοσίου Ιδιωτικό Προσωπικό. Αποχώρηση. Σύνταξη γήρατος. Αποζημίωση. Θέματα : ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ,ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ,ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΗΡΑΤΟΣ,ΤΑΜΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ,ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ,ΕΦΑΠΑΞ, Διατάξεις : Ν 993/1979Α49Π4 Ν 1539/1985Α16 ΠΔ 410/1988Α55Π4 ΠΔ 410/1988Α55Π7 ΝΔ 3736/1957Α1 ΝΔ 3736/1957Α2 ΝΔ 3736/1957Α3 ΝΔ 3736/1957Α4 ΝΔ 3736/1957Α18 ΝΔ 3737/1957Α1 ΝΔ 3737/1957Α2 ΝΔ 3737/1957Α3 ΝΔ 3737/1957Α4 ΝΔ 3737/1957Α18 α) Το συνδεόμενο μετά του Δημοσίου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικό του Υ.Ε.Ν., το οποίο υπάγεται στην ασφάλιση του Ν.Α.Τ. ως οργανισμού κυρίας ασφαλίσεως για τη χορήγηση συντάξεως γήρατος, όταν αποχωρεί από την υπηρεσία και έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη πλήρους συντάξεως γήρατος δικαιούται της προβλεπομένης στο άρθρο 55 παρ.4 εδ.α του π.δ.410/1988 (=άρθρο 49 παρ.4 εδ.α του ν.993/1979) αποζημιώσεως. β) Η τυχόν, όμως, ασφάλιση του προσωπικού αυτού στο Τ.Π.Α.Ε.Ν. ή Τ.Π.Κ.Π.Ε.Ν. για τη χορήγηση εφάπαξ χρηματικής παροχής (βοηθήματος) δεν είναι επικουρική για την εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως και η απόληψη της παροχής αυτής ή η συμπλήρωση των προϋποθέσεων απολήψεώς της, αφενός μεν δεν αναιρεί το δικαίωμα λήψεως της αποζημιώσεως αποχωρήσεως, αφετέρου δε δεν συνιστά συνδρομή περιπτώσεως περαιτέρω μειώσεως της αποζημιώσεως σε ποσοστό 40%. Αντιθέτως, η τυχόν ασφάλιση του εν λόγω προσωπικού στον Κ.Ε.Α.Ν. (ή σε άλλο φορέα επικουρικής ασφαλίσεως) και η συμπλήρωση των προϋποθέσεων για τη λήψη επικουρικής συντάξεως από αυτόν συνεπάγεται τη μείωση της οφειλομένης αποζημιώσεως αποχωρήσεως σε ποσοστό 40%.
ΕΣ/Τμ.1/283/2010
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ λόγω συνταξιοδότησης:Μη νόμιμη καταβολή εφάπαξ αποζημίωσης στην …., πρώην μόνιμη υπάλληλο του ως άνω Ιδρύματος και νυν συνταξιούχο του Ι.Κ.Α(....)Στην υπό κρίση υπόθεση, από το σύνολο των στοιχείων του φακέλου προκύπτουν τα ακόλουθα: Η φερόμενη ως δικαιούχος του επίμαχου χρηματικού εντάλματος προσλήφθηκε στο Α.Τ.Ε.Ι……. αρχικά με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και στη συνέχεια αορίστου χρόνου, σε θέση του κλάδου Υ.Ε. Προσωπικού Καθαριότητας, ακολούθως δε, με την 630/23.2.2000 πράξη του Προέδρου του ως άνω Ιδρύματος (τεύχος Ν.Π.Δ.Δ. 111), μονιμοποιήθηκε, σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2738/1999, σε θέση διοικητικού υπαλλήλου του Κλάδου Υ.Ε. Προσωπικού Καθαριότητας. Περαιτέρω, με την 3241/23.6.2010 απόφαση του Προέδρου του ανωτέρω Ιδρύματος (Φ.Ε.Κ. Γ΄ 701) διαπιστώθηκε η λύση της σχέσης της ανωτέρω υπαλλήλου με την υπηρεσία, από 16.6.2010, λόγω υποβολής παραίτησης, ενώ με την 4192/6.9.2010 απόφαση του ίδιου οργάνου αποφασίστηκε η χορήγηση σ` αυτή αποζημίωσης λόγω παραίτησης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 55 του π.δ. 410/1988, ίσης με το 40% των αποδοχών 19 και 1/6 μηνών. Εξάλλου, με την 1353/24.9.2010 απόφαση του Διευθυντή του Υποκαταστήματος του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ……. δικαιώθηκε πλήρους σύνταξης γήρατος, γεγονός από το οποίο τεκμαίρεται ότι είχε διατηρήσει το προ της μονιμοποίησής της ασφαλιστικό καθεστώς του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ. Ήδη, με το ελεγχόμενο ένταλμα - στο οποίο δεν αναγράφεται το όνομα της φερόμενης ως δικαιούχου του εντάλματος, αυτό, όμως, προκύπτει από τα συνημμένα δικαιολογητικά – εντέλλεται η καταβολή αποζημίωσης ποσού 11.841,34 ευρώ στην ανωτέρω υπάλληλο, σε εκτέλεση της προαναφερόμενης απόφασης του Προέδρου του Α.Τ.Ε.Ι. ……. Ενόψει των προεκτεθέντων, όμως, η φερόμενη ως δικαιούχος του επίμαχου χρηματικού εντάλματος δεν δικαιούται την προβλεπόμενη από το άρθρο 55 του π.δ. 410/1988 (άρθρο 49 του ν. 993/1979) αποζημίωση, αφού πλέον κατά την αποχώρησή της από την υπηρεσία η οργανική της θέση είχε μετατραπεί σύμφωνα με τις διατάξεις του ν. 2738/1999 σε θέση μονίμου υπαλλήλου και δεν τελούσε σε σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου και ως εκ τούτου, είχε διακοπεί κάθε δεσμός αυτής με το καθεστώς του ν. 993/1979, ανεξαρτήτως του ότι μετά τη μονιμοποίησή της φέρεται να διατήρησε, κατ’ επιλογή της, το συνταξιοδοτικό καθεστώς του Ι.Κ.Α.-Ε.Τ.Α.Μ., αφού η επιλογή της αυτή αναφέρεται αποκλειστικά και μόνο στη σύνταξη. Κατόπιν αυτών, μη νόμιμα εντέλλεται η ελεγχόμενη δαπάνη και, συνεπώς, το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.
ΕλΣυν.Κλ.1/95/2015
ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ.Λόγω συνταξιοδότησης:Νόμιμη η καταβολή αποζημίωσης απόλυσης λόγω συνταξιοδότησης σύμφωνα με το άρθρο 55 του π.δ. 410/1988 (ΦΕΚ Α' 191/1998) από Νοσοκομείο σε υπάλληλό του, καθόσον: α) μετά τη δημοσίευση του άρθρου 5 παρ. 2 του ν. 3801/2009, ο ανωτέρω υπάλληλος δικαιούται, την προβλεπόμενη στο άρθρο 55 του π.δ. 410/1988 αποζημίωση, παρότι δεν αποτελούσε ειδικό επιστημονικό ή τεχνικό ή βοηθητικό προσωπικό του Δημοσίου με σχέση ι.δ.α.χ., κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του ν. 993/1979 και β) νομίμως ελήφθη υπόψη πέραν του χρόνου υπηρεσίας του στο Δημόσιο και ο χρόνος υπηρεσίας του στην ΟΣΕ Α.Ε. και ΤΡΑΙΝΟΣΕ Α.Ε. (άρθρο 16 του ν. 3891/2010, ΦΕΚ Α' 188/2010). (Όμοιες οι 96/2015, 98/2015 και 99/2015 πράξεις του ιδίου ως άνω Κλιμακίου.)
ΝΣΚ/169/2017
Υπολογισμός της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης υπαλλήλου του Δημοσίου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου .Για τον νόμιμο υπολογισμό του ύψους της αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης, που δικαιούται να λάβει υπάλληλος με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ο οποίος υπηρέτησε αρχικά στο Εθνικό Θέατρο και στη συνέχεια μεταφέρθηκε στη Γενική Γραμματεία Δημόσιας Διοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών, Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης, εφαρμόζονται οι ειδικές διατάξεις του άρθρου 1 του Ν. 966/1979 (ΦΕΚ 210/Α/6- 9-1979), στις οποίες παραπέμπει το άρθρο 4 του Ν. 2273/1994 (ΦΕΚ 233/Α/27- 12-1994), εφαρμοζομένου όμως και εν προκειμένω του ανωτάτου ορίου του ποσού της αποζημιώσεως, το οποίο προβλέπεται από τις διατάξεις του άρθρου 2 παράγραφος 2 του ν. 173/1967.
Δ24α/Φ.32/Γ.Π.οικ.50771/1173/2017
Χορήγηση προνοιακού επιδόματος σε συνταξιούχους Δημοσίου που πάσχουν από παραπληγία – τετραπληγία και λαμβάνουν παράλληλα και το Επίδομα Ανικανότητας του ΠΔ 169/2007 (ΑΔΑ: 640Τ465Θ1Ω-ΟΨΥ)
ΝΣΚ/107/2015
Δυνατότητα ή μη ανάκλησης της παραίτησης υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, λόγω συγγνωστής πλάνης, κατά τις διατάξεις του ν. 4151/2013.
Η παραίτηση του υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ Π.Φ. πρέπει να ανακληθεί λόγω συγγνωστής πλάνης, κατά τις διατάξεις του ν. 4151/2013. Και τούτο, γιατί η αρμόδια Υπηρεσία δεν απάντησε εγκαίρως σε αίτησή του για πρόωρη συνταξιοδότησή του και ειδικότερα για αναγνώριση με εξαγορά του χρόνου στρατιωτικής υπηρεσίας, καθώς και του πλασματικού χρόνου των παιδιών του, με εξόφληση εφάπαξ καταβολής του ποσού. Ως εκ τούτου, δεν ήταν δυνατόν να γνωρίζει ο ενδιαφερόμενος τον ακριβή χρόνο στρατιωτικής υπηρεσίας ή πλασματικού χρόνου παιδιών που έπρεπε να αναγνωρίσει και πολύ περισσότερο δεν γνώριζε το αντίστοιχο ποσό εισφοράς εξαγοράς για την αναγνώριση των χρόνων αυτών, μέχρι το χρόνο συνταξιοδότησής του. Επομένως, κατά την αποχώρησή του από την Υπηρεσία δεν είχε σαφή εικόνα, τόσο της οικονομικής επιβάρυνσης της ανωτέρω αναγνώρισης, όσο και του ποσού της σύνταξης που θα ελάμβανε και μόνο εκ των υστέρων πληροφορήθηκε τις δυσμενείς συνέπειες της πρόωρης συνταξιοδότησής του και το κόστος αυτής. Άλλωστε και η αρμόδια Υπηρεσία ομολογεί ότι και η ίδια δεν γνώριζε τον απαιτούμενο και συμφερότερο χρόνο αναγνώρισης, είτε για θεμελίωση είτε για προσαύξηση της σύνταξης, μέχρι τον χρόνο έκδοσης της εκάστοτε συνταξιοδοτικής πράξης. (ομοφ.)
ΕλΣυν.Κλ.1/213/2015
Μετατάξεις:Νόμιμη η δαπάνη καταβολής ποσού ως εφάπαξ αποζημίωσης υπαλλήλου Νοσοκομείου, λόγω μετάταξής της από άλλο Γενικό Νοσοκομείο σε κενή οργανική θέση του ανωτέρω Νοσοκομείου, καθόσον η μεταταγείσα δικαιούται να λάβει την προβλεπόμενη από τις διατάξεις του άρθρου 9 παρ.22 του ν.2266/1994 εφάπαξ οικονομική ενίσχυση, αφού μετατάχθηκε κατόπιν αιτήσεώς της από Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών, σε κενή οργανική θέση του Γενικού Νοσοκομείου του Νομού.Η περίπτωση της δεν υπάγεται στις διατάξεις των άρθρων 9 του ν.2085/1992 και 20 παρ.2 του ν.2606/1998, διότι πρόκειται για μετάταξη υπαλλήλου νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, σε κενή οργανική θέση άλλου νομικού προσώπου