Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως διατάξεων του Ν.Δ. 3881/58 "περί Έργων Εγγείων Βελτιώσεων" ως τούτο ετροποποιήθη μεταγενεστέρως

Περί επεκτάσεως των διατάξεων του Ν. 103/75, ως ούτος ετροποποιήθη και συνεπληρώθη υπό του άρθρου 5 του Ν. 854/78 και επί των τακτικών υπαλλήλων του Ταμείου Επικουρικής Ασφαλίσεως Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών οι οποίοι τυγχάνουν υποχρεωτικώς ησφαλισμένοι εις τον παρά Τω Ταμείω τούτω Κλάδων Προνοίας.

Ν. 3655/2008, ΦΕΚ-58 Α/3-4-2008,άρθρο 133:Από την έναρξη λειτουργίας των νέων φορέων που προβλέπονται από το νόμο αυτόν ΚΑΤΑΡΓΟΥΝΤΑΙ τα πδ:… 993/79 (ΦΕΚ 277 Α΄),

Περί εξαιρέσεως έκ του προληπτικού ελέγχου τών δαπανών έκ παροχών τών 'Ασφαλιστικών 'Οργανισμών Ν.Π.Δ.Δ. τών τελούντων υπό τήν έποπτείαν του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών, ώς και τών δαπανών αποζημιώσεως ζημιών γεωργικής παράγωγης και οικογενειακών επιδομάτων του 'Οργανισμού Γεωργικών 'Ασφαλίσεων.

Περί τρόπου λογοδοσίας επί διαχειρίσεως Ταμείου Εποικισμού και εκδόσεως ενταλμάτων και χρεωστικών τίτλων υπό νομικών προσώπων

Περί τρόπου λειτουργίας των υπό του Ν.Δ. 3881/1958 «περί Έργων Εγγείων Βελτιώσεων» συσταθέντων Συμβουλίων, της αναπληρώσεως των μελών αυτών και καθορισμού των αρμοδιοτήτων των.

Εταιρείες ανώνυμες. Απαγόρευση εξόδου από τη χώρα. Είσπραξη δημοσίων εσόδων. Εκκαθαριστές. Προσωπική κράτηση. Ποινική ευθύνη.(..):Ευθύνη αξιωματούχων μελών ΔΣ και εκκαθαριστών ανώνυμης εταιρίας για την καταβολή στο Δημόσιο χρεών της εταιρίας και ληπτέα σε βάρος αυτών μέτρα, υπό το πρίσμα των διατάξεων των άρθρων 17 παρ.1 εδ.α του ΝΔ 3843/1958 (=άρθρο 10 Ν 542/1977), 115 παρ.1 εδ.α του Ν 2238/1994 (περί ευθύνης διοικούντων νομικά πρόσωπα), 9, 63-72 ΝΔ 356/1974 (ΚΕΔΕ), 1 παρ.1 και 2, 4 παρ.1 περ.θ, 10 παρ.1 Ν 1867/1989, 46 παρ.1 Ν 2065/1992 (περί προσωπικής κρατήσεως), 25 παρ.2,3,6 Ν 1882/1990 (περί ποινικής ευθύνης οφειλετών του Δημοσίου), 27 Ν 1882/1990, 1 Ν 395/1976 και 12 Ν 2873/2000 (περί απαγορεύσεως εξόδου από τη χώρα οφειλετών του Δημοσίου).

Παροχή υπηρεσιών θαλάσσιων μεταφορών...Επειδή, η αναφορά της αναθέτουσας αρχής στις υποβλητέες από τους διαγωνιζόμενους υπεύθυνες δηλώσεις δεν ορίζεται από κανέναν όρο της διακήρυξης ως επί ποινή αποκλεισμού απαίτηση. Συνακόλουθα, οι ισχυρισμοί της προσφεύγουσας περί παράβασης της αρχής Αριθμός Απόφασης: 24 /2020 58 της τυπικότητας είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι. Επίσης, σε όλες τις υπεύθυνες δηλώσεις τις οποίες επικαλείται η προσφεύγουσα, παρά το γεγονός ότι στο πεδίο «Προς» αυτές απευθύνονται εσφαλμένως στην …(…), Υπηρεσία Προμηθειών … (…), αναγράφονται τα στοιχεία του υπό εξέταση διαγωνισμού, ήτοι, ο αριθμός της διακήρυξης, ο τίτλος της διακήρυξης και ο αριθμός ΕΣΗΔΗΣ του διαγωνισμού. Συνακόλουθα, η ως άνω εσφαλμένη αναγραφή συνιστά πρόδηλο τυπικό σφάλμα, καθώς δεν καταλείπεται ουδεμία αμφιβολία ότι οι επίμαχες υπεύθυνες δηλώσεις αφορούν την υπό εξέταση διαγωνιστική διαδικασία και δεσμεύουν την παρεμβαίνουσα ως προς αυτήν (πρβλ πάγια νομολογία σύμφωνα με την οποία δεν είναι απορριπτεά προσφορά λόγω μη αναγραφής στην εγγυητική επιστολή της αναθέτουσας αρχής εάν δεν καλύπεται αμφιβολία ως προς αυτήν, παρά το γεγονός ότι σύμφωνα με το νόμο –άρ. 72 παρ. 4 του Ν.4412/2016- και κατά κανόνα και τις διακηρύξεις, η αναφορά της αναθέτουσας αρχής αποτελεί υποχρεωτικό περιεχόμενο της εγγυητικής επιστολής - Απόφ. VI Τμήμ. 294/2010, Απόφ. VI Τμήμ. 119/2008, Α.Ε.Π.Π. 175/2019, 198/2018, 341/2018, 102/2017). Συνεπώς, ο ένατος λόγος της προσφυγής είναι αβάσιμος και απορριπτέος. 

Παροχή υπηρεσιών:..Επειδή, το ζήτημα αυτό της εννοίας του άρθρου 15 παρ. 8 του Ν.Δ. 3843/1958 τίθεται στην προκειμένη υπόθεση στην οποία το διοικητικό εφετείο, με την προσβαλλόμενη απόφαση, έκρινε ότι αμοιβή, την οποία έλαβε η αναιρεσείουσα εταιρεία από την ... έναντι υποχρεώσεως παροχής προς αυτή υπηρεσιών που αφορούσαν όχι μόνο την κατάρτιση μελετών και σχεδίων και την διεξαγωγή ερευνών, εμπιπτουσών στην εν λόγω διάταξη, αλλά και την εφαρμογή τους, φορολογείται κατά το ήμισυ κατ’ εφαρμογή της ως άνω διατάξεως και κατά το έτερο ήμισυ κατ’ εφαρμογή των γενικών διατάξεων περί φορολογήσεως των μονίμως εγκατεστημένων στην Ελλάδα αλλοδαπών επιχειρήσεων, ενόψει της αξίας, στη συγκεκριμένη περίπτωση, κάθε παροχής. Λόγω σπουδαιότητος του ζητήματος αυτού, κρίνεται ότι το ζήτημα αυτό και η υπόθεση στο σύνολό της πρέπει να παραπεμφθεί, σύμφωνα με το άρθρο 14 παρ. 5 του Π.Δ. 18/1989, στο Τμήμα υπό την επταμελή σύνθεση 

Προμήθεια, εγκατάσταση και λειτουργία λογισμικού ασύγχρονης τηλεκπαίδευσης...Επειδή, υπό τα ανωτέρω δεδομένα και ενόψει των γενομένων δεκτών στην τέταρτη σκέψη, η προπαρατεθείσα αιτιολογία, με την οποία απερρίφθη η προσφυγή που άσκησε η αιτούσα κατά της αποδοχής της προσφοράς της ένωσης των εταιρειών «…», είναι μη νόμιμη. Αβασίμως δε, με το υπόμνημα που κατετέθη μετά τη συζήτηση της υπόθεσης στο ακροατήριο και εντός της χορηγηθείσης από τον Πρόεδρο σχετικής προθεσμίας, η καθ΄ ης η αίτηση Σχολή Επιμόρφωσης Υπαλλήλων Υπουργείου Οικονομικών προβάλλει: α. ότι η υποβολή της προσφοράς συνιστά ταυτοχρόνως και υπεύθυνη δήλωση περί του ότι τα στοιχεία που υποβάλλονται εξακολουθούν να ισχύουν κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς, β. ότι, εφόσον η ένωση … κ.λ.π. ανέλαβε την υποχρέωση να προσκομίσει, εάν τυχόν αναδεικνυόταν ανάδοχος, τα σχετικά πιστοποιητικά (απόσπασμα ποινικού μητρώου, πιστοποιητικά ότι δεν τελεί σε κατάσταση πτώχευσης, εκκαθάρισης κ.λ.π.), η ανάληψη της υποχρέωσης αυτής συνιστά και υπεύθυνη δήλωση για την ανυπαρξία των ως άνω δυσμενών καταστάσεων κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς και γ. ότι μεσολάβησαν ελάχιστες (από μία έως τρεις) ημέρες μεταξύ της υπογραφής των δηλώσεων και της υποβολής της προσφοράς. Εξάλλου, τα πρόσθετα επιχειρήματα που προβάλλει η Σχολή με το υπόμνημά της, σχετικώς με τις πρακτικές δυσχέρειες τήρησης της απαίτησης αυτής, αμφισβητούν κατ΄ ουσίαν απαραδέκτως το κύρος της επίμαχης ρήτρας της διακήρυξης που η ίδια εξέδωσε και αποτελεί το κανονιστικό πλαίσιο διεξαγωγής του διαγωνισμού. Αν και, κατά την άποψη του Συμβούλου Η. Τσακόπουλου, η αιτιολογία απόρριψης της προσφυγής της αιτούσας παρίσταται νόμιμη, σύμφωνα με τα ανωτέρω γενόμενα δεκτά από τη μειοψηφήσασα άποψη, δεδομένου ότι οι υπεύθυνες δηλώσεις υπεγράφησαν εντός του διαστήματος κατά το οποίο επιτρεπόταν η υποβολή των προσφορών και η προσφορά υπεβλήθη τελικώς με χρονική απόσταση μίας έως τριών ημερών από την υπογραφή των εν λόγω δηλώσεων, ενώ, σε κάθε περίπτωση, η τυχόν συνδρομή των σχετικών κωλυμάτων (πτώχευσης, καταδικών κ.λ.π.) θα ελεγχθεί στο πρόσωπο του υποψηφίου αναδόχου, προκειμένου να κατακυρωθεί υπέρ αυτού το αποτέλεσμα του διαγωνισμού.

Η τυχόν εκ των υστέρων κρίσις των άνευ εγγράφου εντολής εκτελεσθεισών εργασιών ως βαρυνουσών τον κύριον του έργου δεν παρέχει εις τον ανάδοχον το δικαίωμα να ζητήση άνευ ετέρου διά της προσφυγής την επιδίκασιν των δαπανών εις τας οποίας υπεβλήθη προς τούτο, αλλ' απαιτείται και εις την περίπτωσιν ταύτην διά τον καθορισμόν του διά τας εργασίας ταύτας ανταλλάγματος η τήρησις της ως άνω διαδικασίας καταρτίσεως συγκριτικού πίνακος και πρωτοκόλλου κανονισμού τιμής μονάδος νέων εργασιών, διά δε την πληρωμήν η διενέργεια επιμετρήσεως και η έγκρισις του σχετικού λογαριασμού, αποτελούντος την προς τούτο απαιτουμένην πιστοποίησιν, κατά τα οριζόμενα εις τα άρθρα 5 παρ. 7 επ. και 8 του ν. 1418/1984 ως και 38, 40, 43 και 44 του Π. Διατάγματος 609/1985. Οθεν, κατόπιν της διά της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως χαρακτηρισμού της ως άνω εργασίας ως βαρυνούσης το Ελληνικόν Δημόσιον και της ακυρώσεως της περί του αντιθέτου αποφάσεως του Β' Υπαρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ανακύπτει μεν συμφώνως προς το άρθρον 56 παρ. 4 του Π. Διατάγματος 341/1978, εις το οποίον το άρθρον 4 του ν. 1406/1983 παραπέμπει, υποχρέωσις της αρμοδίας υπηρεσίας του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης να προβή εις τας ως άνω ενεργείας προς καθορισμόν και πληρωμήν εις τον ανάδοχον του διά την εργασίαν ταύτην ανταλλάγματος, ουχί νομίμως όμως το εκδόν την αναιρεσιβαλλομένην απόφασιν Διοικητικόν Εφετείον προέβη αυτό εις κρίσιν περί του οφειλομένου διά τας εργασίας ταύτας ποσού και επιδίκασιν εις την αναιρεσίβλητον ανάδοχον κοινοπραξίαν το υπό ταύτης διά της προσφυγής αιτηθέν ποσόν των δαπανών εις τας οποίας αύτη, κατά τους ισχυρισμούς της, υπεβλήθη, χωρίς να βεβαιώση ότι είχεν εν προκειμένω κινηθή ενώπιον της αρμοδίας υπηρεσίας του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης η υπό των ανωτέρω διατάξεων διά τον καθορισμόν του σχετικού ποσού διαδικασία, εις τούτο δε δεν ήσκει επιρροήν το ότι το καθ' ου η προσφυγή Ελληνικόν Δημόσιον δεν ημφισβήτησε το ύψος της δαπάνης ταύτης, εφ' όσον τούτο ηρνείτο κατ' αρχήν την υποχρέωσίν του να αποκαταστήση την δαπάνην ταύτην.