Π.Δ. 27/1985
Τύπος: Προεδρικά Διατάγματα
Τεχνικός Κανονισμός για τον τρόπο κατανομής δαπανών κεντρικής θέρμανσης σε κτίρια που περιλαμβάνουν περισσότερες της μιας ιδιοκτησίας
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
Αριθ. 31856/2003
Τεχνικός Κανονισμός εγκαταστάσεων υγραερίου στα κτίρια (πλην βιομηχανιών-βιοτεχνιών).
3894/87/2010
Καθορισμός προϋποθέσεων και όρων κατανομής και καταβολής δαπανών θέρμανσης στις δευτεροβάθμιες και τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις.
39491/Φ.701.33/2013
ΘΕΜΑ: «Διευκρινήσεις για την ορθή εφαρμογή της ισχύουσας νομοθεσίας πυροπροστασίας σε επιχειρήσεις-εγκαταστάσεις που εμπίπτουν στην ΚΥΑ 31856/2003» ΣΧΕΤ.: α. Κ.Υ.Α. 31856/2003 (ΦΕΚ Β΄ 1257) «Τεχνικός Κανονισμός Εγκαταστάσεων Υγραερίου στα κτίρια (πλην βιομηχανιών-βιοτεχνιών)» β. 47871 Φ. 701.33/29-10-2010 Εγκύκλιος ΑΠΣ (ΑΔΑ : 4ΙΗΘΙ-8Ν) γ. Υ.Α. 3046/1989 «Κτιριοδομικός Κανονισμός» (ΦΕΚ Δ΄ 89) όπως ισχύει
79752/2014
Ρυθμίσεις σχετικά με το ύψος, τη διαδικασία, τον τρόπο, το χρόνο και τους όρους είσπραξης και απόδοσης των ανταποδοτικών τελών Γ.Ε.ΜΗ., την κατανομή, τα κριτήρια κατανομής αυτών μεταξύ των δικαιούχων, τη διαχείριση αυτών, το ποσοστό από αυτά που διατίθεται για την κάλυψη των ελαχίστων πάγιων δαπανών λειτουργίας της κεντρικής υπηρεσίας Γ.Ε.ΜΗ, των υπηρεσιών Γ.Ε.ΜΗ κάθε επιμελητηρίου και του εποπτικού συμβουλίου αυτού, τα παραστατικά καταβολής, τη διαδικασία ελέγχου τους, τον τρόπο έκδοσης, θεώρησης και υπογραφής των αντιγράφων ή αποσπασμάτων σε έντυπη ή ηλεκτρονική μορφή, τα ελάχιστα καταχωριζόμενα στοιχεία των υπόχρεων καταχώρισης στο Γ.Ε.ΜΗ. κάθε χρόνο, καθώς και κάθε άλλη αναγκαία λεπτομέρεια.
Υπόθεση C-388/2012
Υπόθεση C-388/12: Απόφαση του Δικαστηρίου (τέταρτο τμήμα) της 14ης Νοεμβρίου 2013 [αίτηση του Tribunale Amministrativo Regionale per le Marche (Ιταλία) για την έκδοση προδικαστικής απόφασης] — Comune di Ancona κατά Regione Marche [Διαρθρωτικά Ταμεία — Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ) — Χρηματοδοτική συμμετοχή διαρθρωτικού Ταμείου — Κριτήρια επιλεξιμότητας των δαπανών — Κανονισμός (ΕΚ) 1260/1999 — Άρθρο 30, παράγραφος 4 — Αρχή της διάρκειας της πράξης — Έννοια της «σημαντικής τροποποίησης» μιας πράξης — Σύναψη σύμβασης παραχώρησης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση και διεξαγωγή δημόσιου διαγωνισμού]
ΕΣ/ΚΛ.Ε/468/2020
ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Να ελέγξει τη νομιμότητα της 3ης συμπληρωματικής σύμβασης του έργου «Ανέγερση οικισμού 176 κατοικιών σε διώροφα κτίρια τύπων 2.25, 2.52, 2.56, 2.21, 2.24, μιας αίθουσας συγκέντρωσης τύπου 1.12, έξι καταστημάτων τύπου 1.17, και ενός βιολογικού σταθμού με τις εγκαταστάσεις τους και τα έργα υποδομής τους και διαμόρφωσης (οδοποιία, δίκτυα ύδρευσης - αποχέτευσης, ηλεκτροφωτισμός περιβάλλοντος χώρου, φύτευση κ.λπ.) στην …, θέση … του Ν. …, με την επωνυμία “… V”», συνολικής δαπάνης 2.442.800,00 ευρώ (συμπεριλαμβανομένων απρόβλεπτων δαπανών, αναθεώρησης και Φ.Π.Α. 24%).(....)Εξάλλου, οι εν λόγω εργασίες δεν συνιστούν ανεπίτρεπτη τροποποίηση του τεχνικού αντικειμένου της αρχικής σύμβασης, αλλά αντιθέτως είναι απολύτως αναγκαίες για την τελειοποίηση του και την επιτέλεση του λειτουργικού προορισμού του έργου, που είναι η κάλυψη των στεγαστικών αναγκών των δικαιούχων οικιστών.Δεν κωλύεται η υπογραφή της 3ης συμπληρωματικής σύμβασης του έργου.
2/81691/ΔΠΓΚ/2015
Καθορισμός των μειζόνων κατηγοριών δαπανών του Κρατικού Προϋπολογισμού − Διαδικασία κατανομής πιστώσεων του Κρατικού Προϋπολογισμού σε αναλυτικό επίπεδο.
2/58493/ΔΠΓΚ/2018- ΦΕΚ: 3240/Β/2018:Οικονομική και Διοικητική Ταξινόμηση του Κρατικού Προϋπολογισμού.(..) Η παρούσα ισχύει για την κατάρτιση και εκτέλεση του Κρατικού Προϋπολογισμού του οικονομικού έτους 2019 και εφεξής, οπότε και παύει να ισχύει η αριθ. 2/81691/ ΔΠΓΚ/22.5.2015 (Β’2876) απόφαση του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, όπως είχε τροποποιηθεί με τις αριθ. 2/88591/ΔΠΓΚ/14.11.2016 (Β΄3675) και 2/86777/ΔΠΓΚ/28.11.2017 (Β’4160) όμοιες αποφάσεις, καθώς και η αριθμ. 2/50418/0020/17.9.2002 εγκύκλιος (κώδικας κατάταξης εσόδων – εξόδων του Κρατικού Προϋπολογισμού) για τους φορείς της Κεντρικής Διοίκησης.
EλΣυν/Τμ.7(ΚΠΕ)/28/2013
Προκειμένου δε να διαπιστωθεί το ποσό στο οποίο ανέρχεται η δαπάνη συγκεκριμένης προμήθειας και, κατ’ επέκταση, η δυνατότητα ανάθεσής της απευθείας, με διαπραγμάτευση, πρόχειρο ή ανοιχτό διαγωνισμό, λαμβάνεται υπόψη η συνολική δαπάνη που απαιτείται για να καλυφθούν οι ανάγκες του δήμου σε αγαθά που, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας και τις συναλλακτικές αντιλήψεις θεωρούνται όμοια ή ομοειδή ή που ως εκ της φύσεώς τους, του αντικειμένου τους ή της λειτουργικότητάς τους εντάσσονται σε όμοιες ή παρεμφερείς κατηγορίες αγαθών. Συνεπώς, δεν είναι νόμιμος, ο επιμερισμός της κατά τα ανωτέρω συνολικής ποσότητας όμοιων ή ομοειδών αγαθών σε περισσότερες μικρότερες ποσότητες ή μερικότερες όμοιες ή ομοειδείς κατηγορίες, με σκοπό την απευθείας ανάθεση των μερικότερων αυτών προμηθειών με βάση το ύψος της δαπάνης που προκύπτει από την κατάτμηση της συνολικής ποσότητας, αντί της διενέργειας μιας ενιαίας για τα είδη αυτά προμήθειας, γιατί με τον τρόπο αυτό επιχειρείται, κατά περιγραφή των οικείων διατάξεων, η αποφυγή τήρησης της οριζόμενης από αυτές διαδικασίας του διαγωνισμού (βλ. πράξ. VΙΙ Τμ. 62/2012, 76/2011, πράξ. Κλιμακίου τούτου 34, 64/2012).
ΕλΣυν/ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ/26η/2014
Προληπτικός έλεγχος-Ορια.(...) Συμπερασματικά, η προτεινόμενη τροποποίηση του π.δ/τος 136/2011 και η άνοδος του ορίου υπαγωγής στον προληπτικό έλεγχο των δαπανών της Κεντρικής Διοίκησης δεν είναι συμβατή προς τις εξουσιοδοτικές διατάξεις των άρθρων 27 του ν.2362/1995, όπως τροποποιήθηκε με το ταυτάριθμο άρθρο του ν. 3871/2010 και ήδη των άρθρων 30 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο και 69 του ν. 4270/2014. Και τούτο διότι, όπως εκτέθηκε αναλυτικώς ανωτέρω, δεν έχει παρέλθει εύλογος χρόνος από την προηγούμενη μεταβολή των ορίων που θεσπίσθηκε με το π.δ. 87/2014. Δεν έχει προηγηθεί μελέτη, με την οποία να αιτιολογείται η αναγκαιότητα και η προσφορότητα της επέμβασης, κατά τρόπο ώστε να μην αναιρείται η πρακτική αποτελεσματικότητα του προληπτικού ελέγχου βάσει του άρθρου 98 του Συντάγματος, ενώ η ποσοτική απλώς μετατόπιση του ex ante ελέγχου, στο ύψος στο οποίο γίνεται, κατόπιν των δύο προηγούμενων οριοθετήσεων (π.δ 136/2011 και 87/2014), δεν συνιστά μεθοδολογία προσδιορισμού του ελεγκτέου πεδίου σύμφωνη προς τους κανόνες της ελεγκτικής αλλά και τα διεθνή ελεγκτικά πρότυπα, αφού δεν έχει γίνει ανάλυση των κινδύνων στο εξαιρούμενο του προληπτικού ελέγχου διαχειριστικό φάσμα, ούτε εκτίμηση αυτών σε συσχέτιση με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των δαπανών που τον απαρτίζουν, βάσει των στατιστικών δεδομένων.
ΣΤΕ/3893/2010
Προμήθειες...Επειδή, εν προκειμένω, η αιτούσα μετέσχε στον επίμαχο διαγωνισμό υποβάλλοντας δύο τεχνικές προσφορές για το υπό προμήθεια είδος, προερχόμενες από γερμανό και κινέζο κατασκευαστή, αντίστοιχα, και συνοδευόμενες από χωριστές εκάστη εγγυητικές επιστολές, φύλλα συμμορφώσεως, σχετικές δηλώσεις κλπ. Η απόρριψη της προσφοράς της με την υπ’ αριθμ. ... πράξη του Προϊσταμένου της ως άνω Διευθύνσεως και, ακολούθως, με την προσβαλλόμενη πράξη, στηρίχθηκε στην 208/2009 γνωμοδότηση του Γ΄ Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με την οποία ο υποψήφιος προμηθευτής που μετέχει με περισσότερες της μιας προσφορές τίθεται σε πλεονεκτικότερη θέση έναντι των λοιπών, νοθεύοντας τον ανταγωνισμό, πράγμα που καθιστά μη νόμιμη την συμμετοχή του· πολλώ δε μάλλον, όταν η οικεία διακήρυξη αποκλείει και τις εναλλακτικές ακόμα προσφορές. Ενόψει των όσων έχουν γίνει δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, νομίμως απορρίφθηκαν και οι δυο κύριες προσφορές της αιτούσας. Και ισχυρίζεται μεν η αιτούσα ότι α) οι δύο κύριες προσφορές δεν ισοδυναμούν με εναλλακτική προσφορά, διότι έχουν υποβληθεί δύο εγγυητικές επιστολές, ούτε με αντιπροσφορά, η οποία υποβάλλεται υπό την αίρεση απορρίψεως της κύριας προσφοράς, β) ως εκ της εκ μέρους της καταθέσεως δύο κύριων προσφορών, δεν υφίσταται, εν προκειμένω, κίνδυνος νοθεύσεως του ανταγωνισμού, λόγω της συμμετοχής μεγάλου αριθμού υποψηφίων προμηθευτών γ) δεν της παρασχέθηκε η δυνατότητα να προβάλει σχετικούς ισχυρισμούς, δ) η προσβαλλομένη πράξη στερείται αιτιολογίας, και, τέλος, ε) παραβιάζονται οι αρχές της χρηστής διοικήσεως και της ίσης μεταχείρισης, εφόσον επιτρέπεται η υποβολή κοινής προσφοράς από ένωση προμηθευτών, οι οποίοι με τον τρόπο αυτό αποκτούν πλεονεκτική θέση έναντι των λοιπών. Οι ισχυρισμοί, όμως, αυτοί, ενόψει των γενομένων δεκτών στην προηγούμενη σκέψη περί της εννοίας της διακηρύξεως, είναι αβάσιμοι.