Σύμβαση ενεχύρασης κατά το ΝΔ 17.7/13.8.1923 – Σύμβαση πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) – Εκχώρηση – Κατάσχεση εις χείρας τρίτου. 1) Η σύμβαση ενεχύρασης κατά τα άρθρα 36 και 39 ν.δ. 17.7/13.8.1923 θεωρείται σύμβαση εκχώρησης υπό τις αναλυόμενες στην παρ. ΙΙΙ 2 ειδικότερες προϋποθέσεις. (ομοφ.) 2) Σε περίπτωση επιβολής εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου κατάσχεσης εις χείρας τρίτου κατά τα άρθρα 30 επ. Κ.Ε.Δ.Ε. μετά την επίδοση της ως άνω σύμβασης ενεχύρασης, η κατάσχεση αυτή είναι άκυρη και συνεπώς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το κατασχόν Ελληνικό Δημόσιο. (ομοφ.) 3) η σύμβαση πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) θεωρείται σύμβαση εκχώρησης υπό τις αναλυόμενες στην παρ. ΙΙΙ 3 ειδικότερες προϋποθέσεις. (ομοφ.) 4) Σε περίπτωση επιβολής εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου κατάσχεσης εις χείρας τρίτου κατά τα άρθρα 30 επ. Κ.Ε.Δ.Ε. μετά την αναγγελία της σύμβασης πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring), που περιέχει εκχώρηση και ικανοποιεί τις παραπάνω προϋποθέσεις, η κατάσχεση αυτή είναι άκυρη και συνεπώς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το κατασχόν Ελληνικό Δημόσιο. (ομοφ.) 5) Η αναγγελία (μεταξύ ιδιωτών) μπορεί νομίμως να πραγματοποιηθεί με κάθε πρόσφορο (για να λάβει γνώση ο οφειλέτης) τρόπο και, συνεπώς, και με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας (τηλεομοιοτυπία – FAX και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) ή με συστημένη επιστολή, πρέπει όμως να αποδεικνύεται παραχρήμα και να προσδιορίζονται σ’ αυτή επαρκώς οι απαιτήσεις, στις οποίες αφορά και η ταυτότητα του πράκτορα. Αντί της αναγγελίας μπορεί επίσης να γνωστοποιηθεί (με fax ή με οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο τρόπο) η ίδια η σύμβαση πρακτορείας. Η μέλλουσα απαίτηση μπορεί νομίμως να εκχωρηθεί, εφόσον μπορεί να προσδιοριστεί κατ’ είδος και οφειλέτη. Η εγκυρότητα δε της σύμβασης πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων δεν εξαρτάται κατά τον Ν. 1905/1990 από την κατάθεση αυτής στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. (ομοφ.)

Για τη σύμβαση πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων και άλλες διατάξεις

Όροι και προϋποθέσεις για τη χορήγηση άδειας ίδρυσης και λειτουργίας εταιρειών: α) χρηματοδοτικής μίσθωσης, β) παροχής πιστώσεων και γ) πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων Ειδικές συμμετοχές Κατάργηση της υπ' αρ. 2622/21.12.2009 πράξης του Διοικητή "Προϋποθέσεις για την παροχή άδειας ίδρυσης και λειτουργίας και κανόνες εποπτείας των α) εταιρειών χρηματοδοτικής μίσθωσης, β) εταιρειών παροχής πιστώσεων και γ) εταιρειών πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων" (Β' 3/2010) και άλλων Πράξεων Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος.

Προϋποθέσεις για την παροχή άδειας ίδρυσης και λειτουργίας και κανόνες εποπτείας των: α) εταιρειών χρηματοδοτικής μίσθωσης, β) εταιρειών παροχής πιστώσεων και γ) εταιρειών πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων

193/1/2021- ΦΕΚ: 4642/Β/7.10.2021:Κατάργηση της υπ' αρ. 2622/21.12.2009 πράξης του Διοικητή "Προϋποθέσεις για την παροχή άδειας ίδρυσης και λειτουργίας και κανόνες εποπτείας των α) εταιρειών χρηματοδοτικής μίσθωσης, β) εταιρειών παροχής πιστώσεων και γ) εταιρειών πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων" (Β' 3/2010) και άλλων Πράξεων Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος

Προϋποθέσεις για το κύρος της αναγγελίας της σύμβασης ενεχυρίασης και εκχώρησης απαίτησης. Για την ισχύ της αναγγελίας της σύμβασης ενεχυρίασης και εκχώρησης απαίτησης, πρέπει να αναγράφεται ρητά στο κάτω μέρος του πρωτοτύπου ή επικυρωμένου αντιγράφου του εκχωρητηρίου εγγράφου, ότι η κοινοποίηση γίνεται για το λόγο αυτό. (πλειοψ.)

Ενεχύραση απαιτήσεων κατά του Δημοσίου – Χαρακτήρας αυτών ως συμβάσεων εκχώρησης - Αναλογική εφαρμογή άρθρου 145 του ν. 4270/2014, όσον αφορά στις αναγκαίες επιδόσεις - Καταχώρηση αυτών στα Βιβλία Εκχωρήσεων.Η σύμβαση ενεχύρασης απαίτησης δανειστή του Δημοσίου σε Τράπεζα έχει το χαρακτήρα εκχώρησης της απαίτησης, και υπόκειται επί ποινή ακυρότητας της αναγγελίας, στις διατάξεις του άρθρου 145 του ν. 4270/2014, όσον αφορά στην υποχρέωση επίδοσής της σε συγκεκριμένα όργανα του δημοσίου. Η νομίμως επιδοθείσα σύμβαση ενεχύρασης απαίτησης μπορεί να καταχωρισθεί στο Μητρώο Εκχωρήσεων.

Συμψηφισμός απαίτησης ιδιώτη κατά του Δημοσίου, η οποία ενεχυράσθηκε σε τράπεζα, με οφειλές του προς το Δημόσιο.Σε περίπτωση κατά την οποία, δανειστής του Δημοσίου, ο οποίος έχει συνάψει σύμβαση ενεχύρασης της απαίτησής του με τράπεζα και έχει ταυτόχρονα οφειλές προς το Δημόσιο, βεβαιωμένες στις Δ.Ο.Υ., ή καταστάσεις ληξιπρόθεσμες πριν από την αναγγελία της εκχώρησης, οι οφειλές αυτές νομίμως συμψηφίζονται με εκχωρηθείσες κατά του Δημοσίου απαιτήσεις και νομίμως, περαιτέρω, αποδίδονται μέσω της αρμόδιας φορολογικής αρχής στο δημόσιο ταμείο.(ΑΔΑ: 70Ρ2ΟΡΡΕ-32Τ) 

Ισχύς ή όχι ειδικού πληρεξουσίου μετά το θάνατο του παρέχοντος τη πληρεξουσιότητα – Εγκυρότητα ή μη της εκχώρησης απαίτησης έναντι του Δημοσίου μετά το θάνατο του εκχωρητή. α) Το συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο με το οποίο ο Γ.Κ.Μ., διόρισε από κοινού τους ……... ως πληρεξουσίους, αντιπροσώπους και αντικλήτους για την είσπραξη από το Δημόσιο της ανωτέρω αμοιβής του, για τη συμβολή του στην κατάσχεση του αρχαιολογικού θησαυρού, έπαυσε να ισχύει από την ημερομηνία θανάτου του παρέχοντος τη πληρεξουσιότητα. β) Λόγω μη συντέλεσης, των κατ άρθρο 95 του Ν 2362/1995 «Περί Δημοσίου Λογιστικού, ελέγχου των δαπανών του Κράτους και άλλες διατάξεις» νομίμων κοινοποιήσεων προς τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Δημοσίου, της αναγγελίας της ανωτέρω εκχώρησης της απαίτησης του Γ.Κ.Μ., έναντι του Δημοσίου, η εν λόγω εκχώρηση είναι μη νόμιμη, και δεν παράγει έννομα αποτελέσματα για το Ελλ. Δημόσιο.

Προϋποθέσεις και διαδικασία εκχώρησης στο Ελληνικό Δημόσιο απαιτήσεων υπό εκκαθάριση ποδοσφαιρικών ανωνύμων εταιρειών (Π.Α.Ε.) έναντι τρίτων ληξιπρόθεσμων χρεών κατά τις διατάξεις του άρθρου 10 του ν. 4224/2013 (ΦΕΚ 288 Α΄).(ΑΔΑ: ΒΙΞΒΗ-ΘΦ3)

Εκχώρηση των αποδοχών δημοσίου υπαλλήλου με εργολαβικό δίκης, κατ’ εξαίρεση του κανόνα περί του ανεκχώρητου των αποδοχών. Προσδιορισμός του αντικειμένου της δίκης επί αγωγικού αιτήματος για το νομικό χαρακτηρισμό της εργασιακής σχέσης με το Δημόσιο και την κατάταξη του ενάγοντος σε θέση εργασίας αορίστου χρόνου. Αοριστία της εκχωρούμενης απαίτησης και προσδιορισμός της με την αναγγελία της εκχώρησης.(...)Ο κανόνας του ανεκχώρητου των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων, κατ’ άρθρο 1 παρ. 1 του α.ν. 1453/1938, κάμπτεται με τις διατάξεις του Κώδικα Δικηγόρων που ρητά επιτρέπουν την εκχώρησή τους με το εργολαβικό της δίκης και στην περίπτωση που αυτή έχει ως αντικείμενο τον χαρακτηρισμό της εργασιακής σχέσης των εκχωρητών με το Δημόσιο, ως αορίστου χρόνου, και την κατάταξή τους σε αντίστοιχες θέσεις εργασίας. Η αξία του αντικειμένου της διαφοράς προσδιορίζεται από το δεκαπλάσιο της ετήσιας παροχής (εν προκειμένω των αποδοχών), σύμφωνα με το άρθρο 11 περ. 7 του ΚΠολΔ (ομόφωνα). Στα περιληφθέντα στην αναγγελία εργολαβικά δίκης δεν περιέχεται σαφής δήλωση των εντολέων περί εκχώρησης των αποδοχών τους, ούτε περί του ποσοστού ή του χρόνου της επιτρεπόμενης παρακράτησής τους προς εξόφληση της δικηγορικής αμοιβής και οι ελλείψεις αυτές δεν μπορούν να συμπληρωθούν μονομερώς με την αναγγελία της εκχώρησης, από τον εκδοχέα. Συνεπώς δεν επιτρέπεται η παρακράτησή τους από το αρμόδιο για την πληρωμή τους όργανο του ΥΠΠΟΑ (Α΄ Γνώμη). Στα εργολαβικά της δίκης περιέχεται σαφής δήλωση των εντολέων περί εκχώρησης των αποδοχών που πηγάζουν περιοδικώς από την εργασιακή σχέση τους με το Δημόσιο, το μεταγενέστερο δε περιεχόμενο των αναγγελιών είναι ευνοϊκότερο γι’ αυτούς, συγκριτικά με το περιεχόμενο των εργολαβικών, ως προς το ποσοστό και το χρονικό επιμερισμό της επιτρεπόμενης παρακράτησης των αποδοχών τους. Με την προϋπόθεση ότι πληρούνται και οι λοιπές προϋποθέσεις εγκυρότητας του συμφωνητικού και της αναγγελίας της εκχώρησης, το αρμόδιο για την πληρωμή των αποδοχών όργανο του ΥΠΠΟΑ οφείλει να προβεί στην παρακράτηση και απόδοση στη δικηγορική εταιρεία του αιτούμενου ποσοστού των μηνιαίων αποδοχών των υπαλλήλων του (Β΄ Γνώμη). Η υπόθεση παραπέμπεται ομόφωνα στην Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 7 παρ. 3 εδ.ε΄ του ν. 3086/2002, λόγω της ισοψηφίας που ανέκυψε ως προς το ζήτημα της διατύπωσης ή μη στα εργολαβικά δίκης του ερωτήματος, επαρκώς ορισμένης δήλωσης των υπαλλήλων του Υπουργείου Πολιτισμού περί εκχώρησης της απαίτησης επί των αποδοχών τους.