Νομιμότητα απόσπασης στο εξωτερικό εκπαιδευτικού καταδικασθέντος πρωτοδίκως για τα αδικήματα της ψευδούς βεβαίωσης και της νόθευσης δημοσίου εγγράφου.(...)Η πρόβλεψη με απόφαση του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων, κωλυμάτων απόσπασης εκπαιδευτικών στο εξωτερικό, πλέον των προβλεπόμενων στον νόμο, είναι νόμιμη, ως ερειδόμενη στην παρασχεθείσα προς τον Υπουργό νομοθετική εξουσιοδότηση. Στα κωλύματα αυτά δεν εμπίπτει η καταδίκη για το πλημμέλημα της ψευδούς βεβαίωσης (ομόφωνα), ενώ εμπίπτει η καταδίκη για το πλημμέλημα της νόθευσης δημοσίου εγγράφου (κατά πλειοψηφία).

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Αυτοδίκαιη έκπτωση υπαλλήλου λόγω ποινικής καταδίκης.Ο υπάλληλος του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, ο οποίος καταδικάστηκε αμετάκλητα σε ποινή φυλάκισης δύο (2) ετών και τριών (3) μηνών για το αδίκημα, μεταξύ άλλων, της υπεξαίρεσης στην υπηρεσία, με τριετή αναστολή έκτισης αυτής, υπόκειται στην αυτοδίκαιη έκπτωση, κατ’ άρθρο 149 του Υπαλληλικού Κώδικα, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η εν λόγω αναστολή, η οποία άρχισε από τις 26-3-2015, ημερομηνία κατά την οποία κατέστη αμετάκλητη η ποινική καταδικαστική απόφαση σε βάρος του, και λήγει στις 26-3-2018, ημερομηνία, μετά την πάροδο της οποίας δεν είναι δυνατή η έκδοση απόφασης έκπτωσής του από την αρμόδια υπηρεσία του Ιδρύματος. (ομοφ.)

Αυτοδίκαιη έκπτωση υπαλλήλου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, λόγω αμετάκλητης καταδικαστικής απόφασης ποινικού δικαστηρίου .(..)Η αρμόδια υπηρεσία εκδίδει και επιδίδει στην υπάλληλο διαπιστωτική πράξη για αυτοδίκαιη έκπτωση αυτής από την υπηρεσία, με ημερομηνία εκείνη της αυτοδίκαιης έκπτωσης, κατά την οποία η ποινική απόφαση κατέστη αμετάκλητη, κατ' εφαρμογή των διατάξεων του π.δ. 410/1988 και επιπλέον επειδή η υποβληθείσα από την υπάλληλο δήλωση παραιτήσεως δεν παρήγαγε οποιαδήποτε έννομη συνέπεια, εφόσον η καταδικαστική απόφαση του ποινικού δικαστηρίου για το αδίκημα της απάτης είχε γίνει αμετάκλητη πριν την υποβολή της παραίτησης και επομένως δεν υπήρχε πλέον ενεργή σύμβαση εργασίας (ομοφ.).

Αχρεωστήτως καταβληθείσες αποδοχές:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις προηγούμενες νομικές σκέψεις (βλ. σκ. IV), το Δικαστήριο κρίνει ότι, εφόσον η αυτοδίκαιη έκπτωση του εκκαλούντος από την υπηρεσία επήλθε από την ημερομηνία δημοσίευσης, στις 7.7.2008, της 1764/2008 απόφασης του Αρείου Πάγου, με την οποία κατέστη αμετάκλητη η ποινική του καταδίκη για την τέλεση εγκλήματος στρεφόμενου κατά της γενετήσιας ελευθερίας, ο ένδικος καταλογισμός, κατά το μέρος που αφορά στα ποσά που εισέπραξε ο εκκαλών ως αποδοχές κατά το χρονικό διάστημα από 7.7.2008 έως 30.9.2011, παρίσταται νόμιμος, αφού κατά τον χρόνο αυτό είχε επέλθει η λύση της υπαλληλικής του σχέσης και δεν είχε πλέον νόμιμη αξίωση για καταβολή μισθούΕπομένως, είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος με την έφεση ισχυρισμός ότι υφίστατο ενεργή σχέση εργασίας μεταξύ του εκκαλούντος και του Δημοσίου και, ως εκ τούτου, είχε αξίωση καταβολής μισθού για την προσφερόμενη εργασία του. Συναφώς, απορριπτέος ως αβάσιμος είναι ο ισχυρισμός ότι ο ένδικος καταλογισμός αντιβαίνει στο άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. για την προστασία της ιδιοκτησίας και στο άρθρο 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη (ν. 1426/1984) περί του δικαιώματος σε δίκαιη αμοιβή, καθόσον ο ένδικος καταλογισμός αποτελεί άμεση συνέπεια των προαναφερόμενων διατάξεων περί αυτοδίκαιης έκπτωσης, που απορρέουν από την αρχή της αξιοκρατίας, η δε αναζήτηση των αποδοχών, που καταβλήθηκαν σε αυτοδικαίως εκπεσόντα υπάλληλο, ο οποίος συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες του μετά την αμετάκλητη καταδίκη του, υπηρετεί θεμιτό σκοπό δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή την αφαίρεση από τον υπάλληλο κάθε κινήτρου για την απόκρυψη από την υπηρεσία της σε βάρος του καταδίκης.(..)Κατ’ ακολουθίαν, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη απόφαση με μείωση του καταλογισθέντος ποσού στο ύψος των 65.333,85 ευρώ (78.664,77 - 13.330,92), να αποδοθεί στον εκκαλούντα ανάλογο της μειώσεως μέρος του παραβόλου που καταβλήθηκε για την άσκηση της έφεσής του, ύψους 133,31 ευρώ (άρθρο 73 παρ. 4 εδ. β΄ του κυρωθέντος με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013 «Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο», Α΄ 52) και το υπόλοιπο ύψους 653,34 ευρώ να καταπέσει υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου και να συμψηφισθούν μεταξύ των διαδίκων, λόγω μερικής νίκης και μερικής ήττας αυτών, τα δικαστικά έξοδα, σύμφωνα με την αναλόγως εφαρμοστέα διάταξη του άρθρου 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας.

α) Χρόνος επανόδου στην υπηρεσία προφυλακισθέντος και ευρισκόμενου σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας υπαλλήλου του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ), κατά του οποίου εκδόθηκε καταδικαστική απόφαση σε ποινή φυλάκισης με αναστολή και β) Υποχρέωση ή μη της Υπηρεσίας προς καταβολή στον ανωτέρω υπάλληλο του μέρους των αποδοχών του, που παρακρατήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα που αυτός τελούσε σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας.(...)1.α) Η αποφυλάκιση του προφυλακισθέντος υπαλλήλου, εξαιτίας του ότι η εκδοθείσα εις βάρος του οριστική ποινική απόφαση όρισε ότι τυχόν ασκηθησόμενη κατ’ αυτής έφεση θα έχει ανασταλτικό χαρακτήρα, δεν συνεπάγεται ότι εξέλιπε ο λόγος για τον οποίο αυτός τέθηκε σε αυτοδίκαιη αργία. Η εκδοθείσα από τον Διοικητή του Ηλεκτρονικού Εθνικού Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (e-ΕΦΚΑ) διαπιστωτική πράξη περί αυτοδίκαιης επανόδου του υπαλλήλου στην υπηρεσία δεν έχει νόμιμο έρεισμα και συντρέχει λόγος ανάκλησής της, η οποία ανάκληση θα έχει αναδρομική ισχύ. Στην περίπτωση αυτή, ο χρόνος μετά την ημερομηνία έκδοσης του αποφυλακιστηρίου του υπαλλήλου αποτελεί χρόνο κατά τον οποίο συνεχίζει να βρίσκεται σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας (κατά πλειοψηφία). β) Εάν δεν ανακληθεί η διαπιστωτική πράξη του Διοικητή του e-ΕΦΚΑ περί επανόδου του προφυλακισθέντος υπαλλήλου στην υπηρεσία μετά την αποφυλάκισή του, ως ημερομηνία επανόδου του υπαλλήλου στα καθήκοντά του λογίζεται η επομένη της αποφυλάκισής του (ομόφωνα). 2.α) Εάν λάβει χώρα ανάκληση της διαπιστωτικής πράξης του Διοικητή του e-ΕΦΚΑ περί επανόδου του προφυλακισθέντος υπαλλήλου στην υπηρεσία, αυτός θα περιέλθει αναδρομικά σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας. Στην περίπτωση αυτή, η Υπηρεσία δεν οφείλει να του καταβάλει τις αποδοχές που παρακρατήθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μετά την αποφυλάκιση (ομόφωνα). β) Εάν δε λάβει χώρα η ανωτέρω ανάκληση, γίνεται δεκτό ότι με την έκδοση και την κοινοποίηση στον εν λόγω υπάλληλο της ως άνω διαπιστωτικής πράξης, καθώς και της απόφασης του e-ΕΦΚΑ περί εκτέλεσης της επιβληθείσας σε αυτόν πειθαρχικής ποινής από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, λογίζεται ότι τούτος είχε επανέλθει στην υπηρεσία και στα καθήκοντά του από την αποφυλάκισή του μέχρι και την έναρξη εκτέλεσης της επιβληθείσας σε αυτόν πειθαρχικής ποινής, χρονικό διάστημα για το οποίο η Υπηρεσία θα πρέπει αυτεπαγγέλτως και χωρίς να απαιτείται σχετική αίτηση του υπαλλήλου να επιστρέψει σε εκείνον το ήμισυ των αποδοχών του, το οποίο είχε παρακρατηθεί (ομόφωνα).

Εφαρμοστέο δίκαιο στις περιπτώσεις αυτοδίκαιης έκπτωσης ιατρών ΕΣΥ λόγω αμετάκλητης ποινικής καταδίκης και θέσης αυτών σε δυνητική αργία λόγω εκκρεμούς ποινικής δίωξης για ποινικά αδικήματα που δεν περιλαμβάνονταν στα κωλύματα διορισμού της παρ. 4 του άρθρου 27 ν.1397/1983, πριν την τροποποίησή της με το άρθρο 9 του ν.4999/2022.(..) Νομίμως εκδίδεται πράξη διαπιστωτική της αυτοδίκαιης έκπτωσης ιατρού που έχει καταδικαστεί για αδίκημα που προστέθηκε με τον ν. 4999/2022, ακόμη κι αν τελέστηκε πριν τη θέση σε ισχύ του νόμου (07-12-2022), υπό την προϋπόθεση ότι η καταδικαστική απόφαση κατέστη αμετάκλητη μετά τη θέση σε ισχύ του νόμου. Αντιθέτως δεν είναι νόμιμη η έκπτωση στις περιπτώσεις, που η καταδικαστική απόφαση κατέστη αμετάκλητη πριν τη θέση σε ισχύ του νόμου. Νομίμως εκδίδεται, μετά τη θέση σε ισχύ του ίδιου νόμου, απόφαση θέσης σε δυνητική αργία ιατρού, σε βάρος του οποίου εκκρεμεί ποινική δίωξη για αδίκημα που προστέθηκε με τον ν. 4999/2022 ή ο οποίος έχει παραπεμφθεί στο ακροατήριο στην περίπτωση της δίωξης για παράβαση καθήκοντος, ακόμη κι αν η ποινική δίωξη ή η παραπομπή ανάγεται σε χρόνο πριν την θέση σε ισχύ του νόμου αυτού, υπό την προϋπόθεση ότι υπάρχει αιτιολογημένη κρίση ως προς την συνδρομή ή μη λόγων δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι εξετάζονται, in concreto, αν δικαιολογούν ή μη την θέση του ιατρού σε αργία (ομόφωνα)

Δήμοι. Αιρετά όργανα. Ασυμβίβαστο προϊσταμένου οργανικής μονάδας υπηρεσίας του Δημοσίου ή ν.π.δ.δ., επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης ή Διεύθυνσης. Αυτοδίκαιη έκπτωση.(...)α) Ο Γενικός Γραμματέας της Περιφέρειας υποχρεούται, σύμφωνα με το άρθρο 29 παρ. 8 και 9 Κ.Δ.Κ. να προέλθει στην έκδοση διαπιστωτικής πράξεως εκπτώσεως αιρετού οργάνου, το οποίο ασκεί, ασυμβιβάστως, καθήκοντα προϊσταμένου οργανικής μονάδας επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης ή Διεύθυνσης, σε υπηρεσία που εδρεύει στο Δήμο ή στην Κοινότητα όπου εξελέγη, ανεξαρτήτως της φύσης, του χαρακτήρα και του εύρους των ασκούμενων καθηκόντων. β) Στο ασυμβίβαστο της παραγράφου 8 του άρθρου 29 του Κ.Δ.Κ. εμπίπτει και ο προϊστάμενος Οικονομικής Επιθεώρησης, δοθέντος ότι, σύμφωνα με το άρθρο 1 παρ. 2 του Π.Δ/τος 211/1996, έχει συγκροτηθεί σε επίπεδο Διεύθυνσης.

Ζητήματα που προκύπτουν σε σχέση με την άδεια άνευ αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και συγκεκριμένα α) τη δυνατότητα δικαστικής υπαλλήλου να καταστεί άμεσα ή έμμεσα ασφαλισμένη του Κλάδου Ασθένειας του ΟΠΑΔ, για το χρονικό διάστημα που βρίσκεται σε άδεια άνευ αποδοχών και β) στην περίπτωση θανάτου τακτικής υπαλλήλου νοσοκομείου (ν.π.δ.δ.) του Ε.Σ.Υ. που τελούσε σε άδεια άνευ αποδοχών, ποιος φορέας υποχρεούται στην καταβολή των σχετικών εξόδων κηδείας ο ΟΠΑΔ ή το νοσοκομείο.α) Δικαστική υπάλληλος, που τελεί σε άδεια άνευ αποδοχών, με βάση το άρθρο 46 § 3 του Ν 2812/2000 (ως σύζυγος, δηλαδή, δημοσίου υπαλλήλου υπηρετούντος σε υπηρεσία ή φορέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης), δεν μπορεί, μέχρι την έναρξη ισχύος (1-3-2018) του Ν 4529/2018, να συνεχίσει την ασφάλισή της για υγειονομική περίθαλψη στον τ. Ο.Π.Α.Δ. (Ε.Φ.Κ.Α.), με την ιδιότητα της άμεσα, παρά μόνο της έμμεσα ασφαλισμένης του οργανισμού αυτού, ήτοι ως μέλος της οικογένειας του άμεσα δικαιούχου συζύγου της. β) Επί θανάτου τακτικής υπαλλήλου ν.π.δ.δ. (νοσοκομείου του Ε.Σ.Υ), υπόχρεο σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 57 του ισχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007) προς καταβολή των σχετικών εξόδων κηδείας, είναι το νοσοκομείο και όχι ο Ο.Π.Α.Δ., το οποίο οφείλει να χορηγήσει τα έξοδα αυτά στο προβλεπόμενο από την κοινή υπουργική απόφαση της παραγράφου 4 του ίδιου άρθρου 57 ύψος και μάλιστα χωρίς την έκπτωση από αυτά οποιουδήποτε ποσού.

Αποζημίωση για την αποκατάσταση της ζημίας που, κατά τους ισχυρισμούς του, υπέστη εξαιτίας της παράνομης θέσεώς του σε αργία και της στερήσεως, για τον λόγο αυτό, του ημίσεος των αποδοχών του, καθώς και ποσό 15.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης.(...)Επειδή, στο άρθρο 103 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 2683/1999 Α΄ 19), ορίζεται ότι: «Τίθεται αυτοδίκαια σε αργία ο υπάλληλος στον οποίο επιβλήθηκε η ποινή της οριστικής παύσης. Η αργία αρχίζει από την κοινοποίηση της πειθαρχικής αποφάσεως και λήγει την τελευταία ημέρα της προθεσμίας άσκησης προσφυγής ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας ή την ημέρα που δημοσιεύθηκε η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας εφόσον έχει ασκηθεί προσφυγή». Όπως έχει κριθεί, η αυτοδίκαια θέση υπαλλήλου σε κατάσταση αργίας, σε περίπτωση κατά την οποία έχει επιβληθεί σε αυτόν, με απόφαση πειθαρχικού συμβουλίου η ποινή της οριστικής παύσεως, δεν επιφέρει την λύση της υπαλληλικής σχέσεως ούτε την απώλεια της οργανικής θέσεως ή του κατεχομένου από τον υπάλληλο βαθμού ούτε αποτελεί πράξη απολύσεως του υπαλλήλου από την υπηρεσία ή πράξη εκτελέσεως της σχετικής αποφάσεως του πειθαρχικού συμβουλίου, αλλά συνιστά προσωρινό διοικητικό μέτρο, το οποίο συνεπάγεται την, για λόγους δημοσίου συμφέροντος, διακοπή της ενεργού ασκήσεως των υπηρεσιακών καθηκόντων των υπαλλήλων, κατά τη διάρκεια της εκκρεμότητας της πειθαρχικής του υποθέσεως (ΣτΕ 2163/2004 7μ., επίσης πρβλ. ΣτΕ 1990/2014 Ολομ., 3622/2012, 4919/1995, 1241/1993, 140/1992, 1506/1989, 4635/1987). Εξάλλου, όπως προκύπτει από την διατύπωση της διατάξεως του άρθρου 103 παρ. 2 του Υπαλληλικού Κώδικα, η διάταξη αυτή δεν τροποποιήθηκε, τόσο ως προς τις διαδικαστικές, όσο και ως προς τις ουσιαστικές προϋποθέσεις θέσεως του υπαλλήλου σε καθεστώς αυτοδίκαιης αργίας, μετά την πρόβλεψη, με τις προαναφερθείσες διατάξεις του άρθρου 15 του ν. 2839/2000, οι οποίες τροποποίησαν τις ανωτέρω διατάξεις του Υπαλληλικού Κώδικα, ενστάσεως κατά των πειθαρχικών αποφάσεων των πρωτοβαθμίων συμβουλίων. Το γεγονός δε αυτό, σε συνδυασμό με το ότι η αυτοδίκαια αργία υπαλλήλου δεν αποτελεί, κατά τα ήδη εκτεθέντα, πράξη εκτελέσεως της πειθαρχικής αποφάσεως, αλλά διοικητικό μέτρο που αποβλέπει στην προστασία του δημοσίου συμφέροντος, δικαιολογεί την εφαρμογή του μέτρου αυτού, αμέσως μετά την έκδοση της αποφάσεως περί οριστικής παύσεως του υπαλλήλου από το πρωτοβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο. Εξάλλου, τυχόν αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή, που θα εξαρτούσε την εφαρμογή του διοικητικού αυτού μέτρου από την προηγούμενη έκδοση αποφάσεως του δευτεροβάθμιου πειθαρχικού συμβουλίου, θα αναιρούσε, λόγω της καθυστερήσεως, τον επιδιωκόμενο με το μέτρο αυτό σκοπό της άμεσης διασφαλίσεως του δημοσίου συμφέροντος, το οποίο επιβάλλει την άμεση απομάκρυνση του διωκόμενου υπαλλήλου από την ενεργό υπηρεσία. Κατόπιν τούτων πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος ο προβαλλόμενος λόγος ότι το δικάσαν δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα τις διατάξεις των άρθρων 103 παρ. 2, 104, 121, 142, 144, 145 του Υπαλληλικού Κώδικα, δεχόμενο ότι για την αυτοδίκαιη αργία αρκεί η έκδοση αποφάσεως του πρωτοβαθμίου πειθαρχικού συμβουλίου περί οριστικής παύσεως του υπαλλήλου, χωρίς να απαιτείται η έκδοση αποφάσεως και από το δευτεροβάθμιο πειθαρχικό συμβούλιο.8. Επειδή, κατόπιν τούτων η κρινόμενη αίτηση πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της.Δια ταύταΑπορρίπτει την αίτηση.

Έλεγχος νομιμότητας σχεδίου σύμβασης με αντικείμενο την προμήθεια φυσικού αερίου (...)Αίτηση ανάκλησης της 46/2018 Πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.(...)Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα κρίνει τα ακόλουθα:α. Το Σύστημα Ποινικών Μητρώων περιέχει δεδομένα σχετικά με ποινικά αδικήματα και τα αποτελέσματα τους, που κυμαίνονται από ποινές στερητικές της ελευθερίας έως καταδίκη αντί δίωξης ή απόρριψη των κατηγοριών. Η υπηρεσία Justis μπορεί επίσης να συμβουλεύεται τα αρχεία της αστυνομίας και να ζητά πληροφορίες από την Εισαγγελία….Αν από την έρευνα προκύψει ότι δεν υπάρχει ποινικό μητρώο, το πιστοποιητικό εκδίδεται». Τούτων δοθέντων, τα υποβληθέντα «Πιστοποιητικά Καλής Διαγωγής» αποτελούν ισοδύναμα έγγραφα με τα αντίγραφα ποινικού μητρώου, όπως βάσιμα υποστηρίζεται με την υπό κρίση αίτηση, ως εκ τούτου, πληρούνται οι όροι του άρθρου 80 παρ. 2 περίπτ. β΄ του ν. 4412/2016 και του άρθρου 7ου του Παραρτήματος «Α΄» της διακήρυξης. (..)β. Από τα δικαιολογητικά κατακύρωσης της αναδόχου εταιρείας ΕΠΑ Αττικής προκύπτει, μεταξύ άλλων, ότι το εργατοϋπαλληλικό δυναμικό της αποτελείται από πενήντα(50) άτομα (βλ. την από 27.12.2017 υπεύθυνη δήλωση), ενώ η εταιρεία εφαρμόζει το Σύστημα Διαχείρισης Ποιότητας κατά ISO 9001:2015 (βλ. το από 14.2.2017 πιστοποιητικό) και υπεύθυνη διασφάλισης της ποιότητας είναι η.... Συνεπώς, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την υπό κρίση αίτηση, υποβλήθηκαν τα απαιτούμενα δικαιολογητικά κατακύρωσης σχετικά με την αναφορά του τεχνικού προσωπικού και ιδίως των υπευθύνων προσώπων για τη διασφάλιση της ποιότητας. Τουναντίον, δεν υποβλήθηκαν τα προβλεπόμενα δικαιολογητικά κατακύρωσης σχετικά με την περιγραφή του τεχνικού εξοπλισμού και των εγκαταστάσεων που διαθέτει η ανάδοχος για την εκτέλεση της σύμβασης. Ωστόσο, όπως είναι γνωστό στο Δικαστήριο τούτο ( βλ. την 109/2015 Πράξη του ΣΤ΄ Κλιμακίου, την 84/2016 Πράξη της Επιτρόπου της Υπηρεσίας Επιτρόπου στο ..... και την 66/2016 απόφαση της ΕΑΑΔΗΣΥ), η ΕΠΑ Αττικής, ήταν αποκλειστικός διανομέας φυσικού αερίου στην Αττική και στο Δήμο Αθηναίων έως τις 31.12.2016 και κάλυπτε, μεταξύ άλλων, τις ανάγκες του 251 ΓΝΑ. Ακολούθως, εφόσον η ανάδοχος εταιρεία, πριν την απελευθέρωση της αγοράς του φυσικού αερίου την 1.1.2017 (αρ.82 του ν. 4001/2011 (ΦΕΚ Α΄ 179), ήταν αποκλειστικός προμηθευτής φυσικού αερίου στο 251 ΓΝΑ το Τμήμα κρίνει ότι εν προκειμένω, τεκμαίρεται η απαιτούμενη τεχνική και επαγγελματική καταλληλόλητα της ΕΠΑ Αττικής, ενώ η μη προσκόμιση των εν λόγω δικαιολογητικών κατακύρωσης δεν αποτελεί πλημμέλεια που κωλύει την υπογραφή της σύμβασης. (…)γ. Αναφορικά με την τρίτη αιτίαση της προσβαλλόμενης Πράξης πρέπει, κατά την κρίση του Τμήματος, να ληφθεί υπόψη ότι στην προκειμένη περίπτωση το συμβατικό τίμημα καθορίζεται, σύμφωνα με τη διακήρυξη από μαθηματικό τύπο με κυμαινόμενους συντελεστές. Ειδικότερα, ο ανωτέρω τύπος καθορίζεται από μεταβλητές παραμέτρους που καθορίζουν την τελική τιµή πώλησης του φυσικού αερίου [ήτοι της συναλλαγµατικής ισοτιµίας Ευρώ- ∆ολαρίου ΗΠΑ, του Συντελεστή Χρέωσης ∆υναµικότητας (Σ∆Κ) για την Εµπορική Χρήση και Χρήση Συµπαραγωγής, του Συντελεστή Χρέωσης Ενέργειας (ΣEΚ) για την Εµπορική Χρήση και Χρήση Συµπαραγωγής]. Η μόνη σταθερή παράμετρος στον εν λόγω μαθηματικό τύπο εξαγωγής της τιμής πώλησης του φυσικού αερίου είναι ο συντελεστής Premium (P), ήτοι το µικτό κέρδος της εταιρείας. Ακολούθως, λόγω της εξάρτησης της τιμής του φυσικού αερίου από τις ως άνω μεταβλητές παραμέτρους, ο προϋπολογισμός της προμήθειας και η ζητούμενη ποσότητα προσλαμβάνουν ενδεικτικό χαρακτήρα, οι δε σχετικές προβλέψεις της διακήρυξης όσον αφορά τις υποβληθείσες προσφορές και αντίστοιχα την κατακυρωτική απόφαση είναι απολύτως συμβατές με τον μεταβλητό χαρακτήρα της τιμής του συγκεκριμένου υπό προμήθεια είδους. Περαιτέρω, ενόψει του ενδεικτικού χαρακτήρα των ανωτέρω στοιχείων ορθώς η χρονική διάρκεια της σύμβασης ορίστηκε είτε έως την ανάλωση του συνόλου της προϋπολογισθείσας αξίας , είτε έως τη παραλαβή του συνόλου της ποσότητας του Φυσικού αερίου, όποιο γεγονός από τα δύο επέλθει πρώτα (παρ.6 άρθρο 19 Παράρτημα Α της διακήρυξης). (…)Τέλος, το Τμήμα επισημαίνει ότι στο σημείο ε΄ της σελ.16 της κατακυρωτικής απόφασης ορίζεται ότι «Για την καλή εκτέλεση των όρων της σύμβασης ο προμηθευτής υποχρεούται να καταθέσει εγγυητική επιστολή που θα καλύπτει ποσό ίσο με ποσοστό πέντε τοις εκατό (5%) επί της συμβατικής αξίας του αντικειμένου που κατακυρώθηκε σε αυτόν», ως εκ τούτου, προβλέπεται ρητώς η υποχρέωση της αναθέτουσας αρχής να αποσαφηνίσει το ποσό της εγγύησης καλής εκτέλεσης, με βάση τις τιμές αναφοράς που ελήφθησαν υπόψη για την υποβολή της οικονομικής προσφοράς της μειοδότριας εταιρείας. Ανακαλεί την 46/2018 Πράξη του Στ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.​