ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν.5078/2023-ΦΕΚ:211/Α/20.12.2023

ΟΠΩΣ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΩΝ Ν.5006/2022-ΦΕΚ:239/Α/22.12.2022, Ν.4997/2022-ΦΕΚ:219/Α/25.11.2022, Ν.4967/2022-ΦΕΚ:171/Α/09.09.2022, Ν.4921/2022-ΦΕΚ:75/Α/18.04.2022, Ν.4892/2022-ΦΕΚ:28/Α/22.2.2022

ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΦΕΚ

Καθορισμός διαδικασίας, χρόνου και τρόπου είσπραξης και απόδοσης στο Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (Τ.Ε.Κ.Α.) των εισφορών των ασφαλισμένων και των εργοδοτών και καθορισμός αποζημίωσης του e-ΕΦΚΑ για το σύνολο των υπηρεσιών που προσφέρει στο Τ.Ε.Κ.Α.

Αναδιάταξη περιφερειών και αποκέντρωση αρμοδιοτήτων των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, οργάνωση της τηλεματικής συνεδρίασης, μετατροπή μεταβατικών εδρών και ίδρυση δικαστικών γραφείων τηλεματικής - Λοιπές επείγουσες ρυθμίσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις.

Περί υπαγωγής δημοσιογράφων στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. (..) Ειδικότερα, το διοικητικό εφετείο έκρινε, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 1264/1982, ότι από τη δημοσίευση του εν λόγω νόμου οι δημοσιογράφοι υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π., ανεξαρτήτως του εάν αυτοί είναι ή όχι μέλη των ενώσεων που αναφέρονται στο άρθρο 1 του α.ν. 248/1967. Και τούτο, κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου, διότι, στην ανωτέρω διάταξη ορίζεται ρητώς ότι καταργείται κάθε διάταξη νόμου που περιορίζει ή εξαρτά τόσο την εργασία των απασχολουμένων στον τύπο, όσο και την παροχή παρεπόμενων της εργασίας τους δικαιωμάτων –μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα της ασφαλίσεως– από τη συμμετοχή τους ή μη σε επαγγελματική οργάνωση, τέτοιες δε διατάξεις είναι και αυτές των άρθρων 1 και 3 του α.ν. 248/1967.(..)Κατόπιν αυτών το διοικητικό εφετείο έκρινε ότι, μετά τη δημοσίευση του ν. 1264/1982, οι εργαζόμενοι ως δημοσιογράφοι υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση του Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. (για ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη, παροχή εφάπαξ οικονομικής ενισχύσεως και μηνιαίας επι...εως), ανεξάρτητα από τη συμμετοχή τους στις ως άνω επαγγελματικές ενώσεις, και απέρριψε ως αβάσιμους τους ισχυρισμούς που προέβαλαν τα αναιρεσείοντα Ταμεία. ..Περαιτέρω, κατά την κρίση του δικάσαντος δικαστηρίου, ως παρεπόμενα της εργασίας δικαιώματα, εφόσον η ως άνω διάταξη δεν περιορίζει και δεν εξειδικεύει αυτά, εννοούνται τα πάσης φύσεως υπό ευρεία έννοια δικαιώματα και παροχές των εργαζομένων, τα οποία είναι απότοκα της εργασίας τους, δεδομένου δε ότι από τη νομοθεσία και το Σύνταγμα (άρθρο 22) επιβάλλεται με τη μέριμνα του Κράτους η κοινωνική ασφάλιση των εργαζομένων, και υπό την έννοια αυτή, η ασφαλιστική προστασία χαρακτηρίζεται από το, συμπλεκόμενο με το εργατικό, δίκαιο κοινωνικής ασφαλίσεως ως αυτοτελές μεν αλλά και ως παρεπόμενο της εργασίας δικαίωμα (βλ. σχετικές γνωμοδοτήσεις του καθηγητή Κ. Σταθόπουλου και την 673/2002 γνωμοδότηση της Ολομελείας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους). Τέλος, το γεγονός ότι ενδεχομένως οι ως άνω δημοσιογράφοι δεν έχουν υποβάλει προς τον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. την προβλεπόμενη από την παρ. 4 του άρθρου 3 του Καταστατικού του αίτηση για την υπαγωγή τους στην ασφάλιση αυτού δεν αναιρεί, κατά την κρίση του διοικητικού εφετείου, το μη σύννομο της εκ μέρους του ΙΚΑ επιβολής εισφορών για την ασφάλισή τους, καθόσον κρίσιμο στοιχείο στην προκειμένη περίπτωση δεν είναι αν αυτοί είχαν ολοκληρώσει τη διαδικασία ενάρξεως της ασφαλίσεώς τους στον Ε.Δ.Ο.Ε.Α.Π. αλλά το γεγονός ότι αυτοί υπάγονταν, και μάλιστα υποχρεωτικώς, στην επικουρική ασφάλιση του τελευταίου αυτού Οργανισμού. (..)Επειδή, το διοικητικό εφετείο ορθώς έκρινε, ερμηνεύοντας τη διάταξη του άρθρου 31 παρ. 2 του ν. 1264/1982, ότι στην έννοια των παρεπόμενων της εργασίας δικαιωμάτων περιλαμβάνονται και τα δικαιώματα κοινωνικής ασφαλίσεως, τα περί του αντιθέτου δε προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα

Κοινοποίηση των διατάξεων των άρθρων 40 και 46 του ν. 5028/2023 (Α΄ 54/09-03-2023) «Αναδιάταξη περιφερειών και αποκέντρωση αρμοδιοτήτων των τακτικών διοικητικών δικαστηρίων, οργάνωση της τηλεματικής συνεδρίασης, μετατροπή μεταβατικών εδρών και ίδρυση δικαστικών γραφείων τηλεματικής - Λοιπές επείγουσες ρυθμίσεις του Υπουργείου Δικαιοσύνης και άλλες διατάξεις.»

Εκσυγχρονισμός της μουσειακής πολιτικής και ζητημάτων διαχείρισης της πολιτιστικής κληρονομιάς: ίδρυση μουσείων - Ν.Π.Δ.Δ., κρατική ασφάλιση της κινητικότητας των πολιτιστικών αγαθών, δράσεις του Ο.Δ.Α.Π. και του Μουσείου Ακρόπολης, ρυθμίσεις ποινικής προστασίας της πολιτιστικής κληρονομιάς, Συμβούλια του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, Μητρώο Προσωπικού Αρχαιολογικών Εργασιών, λοιπές διατάξεις σχετικά με το προσωπικό του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και την αντιμετώπιση των συνεπειών της πανδημίας στον πολιτισμό και άλλες επείγουσες ρυθμίσεις.

112/1997 - Δημοσίου Ιδιωτικό Προσωπικό. Αποχώρηση. Σύνταξη γήρατος. Αποζημίωση. Θέματα : ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ,ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ,ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΗΡΑΤΟΣ,ΤΑΜΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ,ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ,ΕΦΑΠΑΞ, Διατάξεις : Ν 993/1979Α49Π4 Ν 1539/1985Α16 ΠΔ 410/1988Α55Π4 ΠΔ 410/1988Α55Π7 ΝΔ 3736/1957Α1 ΝΔ 3736/1957Α2 ΝΔ 3736/1957Α3 ΝΔ 3736/1957Α4 ΝΔ 3736/1957Α18 ΝΔ 3737/1957Α1 ΝΔ 3737/1957Α2 ΝΔ 3737/1957Α3 ΝΔ 3737/1957Α4 ΝΔ 3737/1957Α18 α) Το συνδεόμενο μετά του Δημοσίου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικό του Υ.Ε.Ν., το οποίο υπάγεται στην ασφάλιση του Ν.Α.Τ. ως οργανισμού κυρίας ασφαλίσεως για τη χορήγηση συντάξεως γήρατος, όταν αποχωρεί από την υπηρεσία και έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη πλήρους συντάξεως γήρατος δικαιούται της προβλεπομένης στο άρθρο 55 παρ.4 εδ.α του π.δ.410/1988 (=άρθρο 49 παρ.4 εδ.α του ν.993/1979) αποζημιώσεως. β) Η τυχόν, όμως, ασφάλιση του προσωπικού αυτού στο Τ.Π.Α.Ε.Ν. ή Τ.Π.Κ.Π.Ε.Ν. για τη χορήγηση εφάπαξ χρηματικής παροχής (βοηθήματος) δεν είναι επικουρική για την εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως και η απόληψη της παροχής αυτής ή η συμπλήρωση των προϋποθέσεων απολήψεώς της, αφενός μεν δεν αναιρεί το δικαίωμα λήψεως της αποζημιώσεως αποχωρήσεως, αφετέρου δε δεν συνιστά συνδρομή περιπτώσεως περαιτέρω μειώσεως της αποζημιώσεως σε ποσοστό 40%. Αντιθέτως, η τυχόν ασφάλιση του εν λόγω προσωπικού στον Κ.Ε.Α.Ν. (ή σε άλλο φορέα επικουρικής ασφαλίσεως) και η συμπλήρωση των προϋποθέσεων για τη λήψη επικουρικής συντάξεως από αυτόν συνεπάγεται τη μείωση της οφειλομένης αποζημιώσεως αποχωρήσεως σε ποσοστό 40%. 

Αποζημίωση συνταξιοδότησης.(...)Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, το προσωπικό των Δήμων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που δεν υπάγεται για τη χορήγηση σύνταξης στην ασφάλιση του Δημοσίου, όταν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για λήψη σύνταξης από τον ασφαλιστικό φορέα στον οποίο υπάγεται, δικαιούται από την υπηρεσία του αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, η οποία υπολογίζεται όπως η αποζημίωση λόγω καταγγελίας, μειωμένη κατά τα προβλεπόμενα στο νόμο.  Η επικουρική ασφάλιση και η συμπλήρωση των προϋποθέσεων απόληψης επικουρικής σύνταξης δεν αποτελεί προϋπόθεση, αλλά συνιστά περίπτωση περαιτέρω περιορισμού της μειωμένης αποζημίωσης.  Αντιθέτως, η υπαγωγή του αποχωρούντος υπαλλήλου σε φορέα που έχει ως σκοπό τη χορήγηση στους ασφαλισμένους του εφάπαξ βοηθήματος, δεν κωλύει ούτε περιορίζει την παράλληλη καταβολή σε αυτόν της ανωτέρω αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης (ΑΠ 1720/2012, ΝΣΚ 112/1997, Ε.Σ. Κλ. Τμ. VΙΙ Πρακτικά Συν. 7η/12.3.2013).   (...)Επιπλέον, οι διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 103/1975 (Α΄167) τις οποίες επικαλείται μεταξύ άλλων η Επίτροπος και οι οποίες αποκλείουν την παράλληλη καταβολή στους αποχωρούντες υπαλλήλους άλλου εφ’ άπαξ χρηματικού βοηθήματος ή αποζημιώσεως, αφορούν αποκλειστικά στο βοήθημα που χορηγείται βάσει των διατάξεων του νόμου αυτού και δεν εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση. Τέλος, ο λόγος περί αντίθεσης στην αρχή της ισότητας προβάλλεται αορίστως, επιπλέον δε, η κρίσιμη διάταξη, η οποία είναι γενική, εφαρμόζεται αδιακρίτως σε όλους τους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και δεν προκύπτει ότι εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ υπαλλήλων που βρίσκονται σε όμοιες συνθήκες.  

ΙΚΑ-ΕΤΑΜ – Συμβασιούχοι – Επίσχεση εργασίας – Ασφαλιστική υπαγωγή – Αρμοδιότητες ασφαλιστικών οργάνων.Κατά την διάρκεια της επίσχεσης εργασίας, παραμένει ενεργή και η ασφαλιστική σχέση του εργαζόμενου με το Ι.Κ.Α., ανεξαρτήτως του εάν η ασφαλιστέα εργασία ήταν υπακτέα στην κοινή ασφάλιση του Ι.Κ.Α. ή στον ΚΒΑΕ αυτού. Επί νόμιμης επίσχεσης η ασφάλιση στο Ι.Κ.Α. συνεχίζεται, προσδιοριζόμενη εκάστοτε με βάση τα στοιχεία που διαθέτουν τα ασφαλιστικά όργανα (τα οποία εκφέρουν διακεκριμένη και αυτοτελή, μη εξαρτώμενη δηλαδή από την τυχόν προσφυγή των ενδιαφερομένων μερών - εργοδότη και μισθωτού - στα πολιτικά δικαστήρια για την διευθέτηση των μεταξύ τους εργασιακών διαφορών, κρίση) και πάντοτε σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστης και των χρηστών συναλλακτικών ηθών (άρθρα 200, 288 Α.Κ.), όχι όμως πέραν του ευλόγου χρόνου διάρκειας αυτής, κατά τον οποίο οφείλονται αποδοχές, ο οποίος (εύλογος χρόνος) δεν μπορεί να υπερβεί τους πέντε μήνες, αφού μετά από αυτόν, η αποχή του μισθωτού από την εργασία του, συνιστά, κατά κρίση αντικειμενική, σιωπηρή εκ μέρους του καταγγελία της σύμβασης, εκτός εάν προσκομισθεί αντίθετη δικαστική απόφαση από την οποία να προκύπτει η μη λύση της εργασιακής σχέσης και η συνέχιση της επίσχεσης και πέραν του πενταμήνου αυτού και υπό την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι τα ασφαλιστικά όργανα του Ι.Κ.Α. θα υιοθετήσουν τις παραδοχές της. Για το πεντάμηνο αυτό, τα εν λόγω όργανα του Ι.Κ.Α., οφείλουν να βεβαιώνουν χωρίς προσκόμματα, τον χρόνο ασφάλισης του μισθωτού, με βάση το ασφαλιστικό καθεστώς που αντιστοιχεί στην ειδικότητά του, καθώς επίσης και να εκδίδουν Πράξεις Επιβολής Εισφορών (ΠΕΕ) κατά του αρνούμενου να καταβάλει οικειοθελώς τις οφειλόμενες εισφορές του, εν λόγω χρονικού διαστήματος, εργοδότη. Η προσκόμιση, ενώπιον των ασφαλιστικών αυτών οργάνων, απόφασης πολιτικού δικαστηρίου, που εκδόθηκε μεταξύ εργοδότη και μισθωτού και αποφαίνεται για τη χρονική διάρκεια της επίσχεσης, δεν τα δεσμεύει, αφού αυτή δεν ισχύει έναντι πάντων, αλλά δύνανται, τα ασφαλιστικά αυτά όργανα, είτε να συμφωνήσουν με τις παραδοχές της απόφασης αυτής και να προβούν σε όλες τις ως άνω ενδεδειγμένες ενέργειές τους (πλήρης ασφαλιστική κάλυψη του μισθωτού και μετά το πεντάμηνο, έκδοση Π.Ε.Ε. σε βάρος του εργοδότη του κ.λπ.), είτε να κρίνουν αντιθέτως, αιτιολογώντας όμως ειδικώς την αντίθετη αυτή κρίση τους (ομοφ.)

Ασφάλιση Τεχνικών Έργων:(....)Επομένως, δεν αποδείχθηκε εν προκειμένω ότι δηλώθηκε κατά τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης η αξία των πραγμάτων που ασφαλίστηκαν, ώστε να μπορεί να εφαρμοστεί στην προκειμένη περίπτωση η προβλεπόμενη από την διάταξη του άρθρου 17 παρ. 3 του Ν. 2496/1997 δυνατότητα του ασφαλιστή απαλλαγής του από το υπερβάλλον, σε περίπτωση που η αξία των πραγμάτων που δηλώθηκε κατά τη σύναψη της ασφαλιστικής σύμβασης υπερβαίνει την τρέχουσα ή, αν δεν υπάρχει, τη συνηθισμένη αξία αυτών κατά το χρόνο επέλευσης του κινδύνου (υπερασφάλιση) ή να μπορεί να προσβληθεί η επίμαχη ασφαλιστική σύμβαση ως άκυρη αν η κατά τα ανωτέρω υπερασφάλιση οφείλεται σε δόλο του λήπτη της ασφάλισης, του ασφαλισμένου ή του δικαιούχου του ασφαλίσματος. Ως εκ τούτου πρέπει να απορριφθεί ως ουσιαστικά αβάσιμος ο ανωτέρω ισχυρισμός της εφεσίβλητης - εναγομένης εταιρείας περί ακυρότητας της ασφαλιστικής σύμβασης, στην οποία στηρίζει η ενάγουσα - εκκαλούσα ασφαλιστική εταιρεία την απαίτηση της εναντίον της, λόγω δόλιας υπερασφάλισης, με σκοπό την κερδοσκοπία. I) Επί της υπό στοιχείο Α΄ ΕΦΕΣΗΣ (με ημερομηνία 19.6.2020 και με Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. .../.../....2020 ενώπιον της Γραμματείας του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. .../.../....2020 ενώπιον της Γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου - αριθ. πινακίου ...):ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά και κατ’ ουσίαν την υπό στοιχείο I με ημερομηνία .... έφεση, η οποία έχει κατατεθεί με γενικό αριθμό κατάθεσης .... και με ειδικό αριθμό κατάθεσης .....τη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Αθηνών, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε, αυθημερόν, στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, με γενικό αριθμό κατάθεσης .... και με ειδικό αριθμό κατάθεσης .... της εκκαλούσας – ενάγουσας ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «... ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ... Α.Ε.Γ.Α.», κατά της υπ’ αριθμ. 7354/2019 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τακτική Διαδικασία). ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ την ως άνω υπ’ αριθμ. 7354/2019 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών (Τακτική Διαδικασία) επί της από 1.6.2011 αγωγής, με Γ.Α.Κ. .../....2011 και Α.Κ.Δ. .../....2011. ΚΡΑΤΕΙ την υπόθεση. ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’ ουσίαν την από 1.6.2011 αγωγή, με Γ.Α.Κ. .../....2011 και Α.Κ.Δ. .../....2011. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ ό,τι κρίθηκε απορριπτέο.ΔΕΧΕΤΑΙ εν μέρει την από 1.6.2011 αγωγή, με Γ.Α.Κ. .../....2011 και Α.Κ.Δ. .../....2011. ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ την εναγόμενη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «... ΑΝΩΝΥΜΟΣ ... ... ΕΤΑΙΡΕΙΑ» να καταβάλει στην ενάγουσα ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «... ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ... Α.Ε.Γ.Α.» το ποσό των τριάντα πέντε χιλιάδων ενενήντα έξι ευρώ και τριάντα επτά λεπτών (35.096,37€), με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την ολοσχερή εξόφληση. ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την επιστροφή στην εκκαλούσα ανώνυμη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «... ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ... Α.Ε.Γ.Α.» του κατατεθέντος από αυτήν παράβολου εφέσεως, βάσει του υπ’ αριθμ. ..... ηλεκτρονικού παράβολου, συνολικού ποσού εκατό (100 €) ευρώ. ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εφεσίβλητη - εναγομένη ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «... ΑΝΩΝΥΜΟΣ ... ... ΕΤΑΙΡΕΙΑ» στην πληρωμή μέρους των δικαστικών εξόδων της εκκαλούσας - ενάγουσας ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «... ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ... Α.Ε.Γ.Α.» και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας, το οποίο ορίζει στο ποσό των χιλίων επτακοσίων πενήντα πέντε (...55) ευρώ.

II) Επί της υπό στοιχείο Β’ ΕΦΕΣΗΣ (με ημερομηνία 13.9.2021 και με Γ.Α.Κ./Ε,Α.Κ..../.../....2021 ενώπιον της Γραμματείας του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου και Γ.Α.Κ./Ε.Α.Κ. .../.../14,9.2021 ενώπιον της Γραμματείας του Δικαστηρίου τούτου - αριθ. πινακίου 40): ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την υπό στοιχεία II με ημερομηνία 13.9.2021 έφεση, η οποία έχει κατατεθεί με γενικό αριθμό κατάθεσης .../....2021 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης .../....2021 στη Γραμματεία του Πρωτοδικείου Αθηνών, αντίγραφο δε αυτής κατατέθηκε, αυθημερόν, στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού, με γενικό αριθμό κατάθεσης .../....2021 και με ειδικό αριθμό κατάθεσης .../....2021. ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ την εισαγωγή στο Δημόσιο Ταμείο του κατατεθέντος από την εκκαλούσα ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «... ΑΝΩΝΥΜΟΣ ... ... ΕΤΑΙΡΕΙΑ» υπ’ αριθμ. .... ηλεκτρονικού παράβολου, συνολικού ποσού εκατό (100 €) ευρώ. ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ την εκκαλούσα ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «... ΑΝΩΝΥΜΟΣ ... ... ΕΤΑΙΡΕΙΑ» στα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «... .... ΕΤΑΙΡΙΑ» για τον παρόντα βαθμό δικαιοδοσίας, τα οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500) ευρώ.

Παροχή υπηρεσιών εσωτερικού ελεγκτή: ζητείται παραδεκτώς η ανάκληση της 129/2018 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα(...)Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα, μετά από νέα έρευνα της υπόθεσης, κρίνει ότι δεν συντρέχει νόμιμος λόγος να αποστεί από όσα δέχθηκε το Κλιμάκιο με την 129/2018 πράξη του, στις ορθές σκέψεις και λεπτομερείς αιτιολογίες της οποίας εμμένοντας, αναφέρεται εκ νέου, προς αποφυγή περιττών επαναλήψεων. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα γενόμενα ανωτέρω δεκτά (σκέψη ΙΙΙ), με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του άρθρου 25 του ν. 4025/2011 προβλέπεται, στο πλαίσιο των δεσμεύσεων που έχει αναλάβει η Χώρα για μεταρρύθμιση και αναμόρφωση του τομέα υγείας, η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος εσωτερικού ελέγχου στις δημόσιες μονάδες υγείας, ώστε να επιτευχθεί η βέλτιστη χρηματοοικονομική διαχείριση τους, με την εισαγωγή και υλοποίηση ισχυρότερων μηχανισμών ελέγχου των δαπανών, μέσω της παρακολούθησης σημαντικών δραστηριοτήτων, όπως προμήθειες, διαδικασίες κοστολόγησης και τιμολόγησης προϊόντων και υπηρεσιών. Ένας από τους δύο βασικούς πυλώνες του εν λόγω συστήματος εσωτερικού ελέγχου είναι ο Εσωτερικός Ελεγκτής, ο οποίος διενεργεί στην πράξη τον εσωτερικό έλεγχο συντάσσοντας σχετικές εκθέσεις και ο οποίος απολαμβάνει πλήρους ανεξαρτησίας κατά την άσκηση των καθηκόντων του. Οι λεπτομέρειες που αφορούν την οργάνωση και λειτουργία του συστήματος εσωτερικού ελέγχου, καθώς επίσης και τα καθήκοντα του Εσωτερικού Ελεγκτή προβλέπονται, σύμφωνα με τις προμνησθείσες διατάξεις του άρθρου 25 του ν. 4025/2011 από τον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας των μονάδων υγείας, η σύνταξη του οποίου ανατίθεται με τις ίδιες διατάξεις στο Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Συγκεκριμένα, με τις διατάξεις αυτές προβλέφθηκε η υποχρέωση του εν λόγω Υπουργείου να συντάξει εντός τριών μηνών από τη δημοσίευση του νόμου, Ενιαίο Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας των μονάδων υγείας, σε θέματα διοικητικά, διαχειριστικά και λογιστικά με σκοπό να ρυθμιστούν συνολικά και ενιαία τα διοικητικά, διαχειριστικά και λογιστικά θέματα των Μονάδων Υγείας. Συνεπώς, όπως ορθώς κρίθηκε με την προσβαλλόμενη πράξη, το θεσμοθετούμενο με τις ανωτέρω διατάξεις του ν. 4025/2011 σύστημα εσωτερικού ελέγχου αποσκοπεί στην παρακολούθηση της τήρησης ακριβώς αυτού του Εσωτερικού Κανονισμού και συνεπώς, η έκδοσή του αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την λειτουργία του συστήματος του εσωτερικού ελέγχου και συνακολούθως για την ανάθεση των οικείων υπηρεσιών σε ιδιώτη εσωτερικό ελεγκτή. Περαιτέρω, η ρητή και σαφής νομοθετική επιλογή να ανατεθεί αποκλειστικά στο ως άνω Υπουργείο η αρμοδιότητα για την έκδοση του Κανονισμού αυτού δικαιολογείται από την επιδίωξη του νομοθέτη να υπάρξει ενιαία ρύθμιση σε κεντρικό επίπεδο των διοικητικών, διαχειριστικών και λογιστικών θεμάτων των Μονάδων Υγείας για την αναμόρφωση του Τομέα Υγείας σε εθνικό επίπεδο, με συνέπεια να μην είναι επιτρεπτή η υποκατάσταση του Υπουργείου Υγείας στην άσκηση της ως άνω αποκλειστικής αρμοδιότητάς του προς έκδοση Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας των Μονάδων Υγείας από άλλα διοικητικά όργανα, η δε παρέκκλιση από την ως άνω ρύθμιση δεν δύναται να δικαιολογηθεί ούτε από την καθυστέρηση άσκησης της σχετικής αρμοδιότητας εκ μέρους του Υπουργείου (πρβλ. Ελ.Συν. IV Tμ.  32/2015). Επίσης, η έκδοση από το Υπουργείο Υγείας των ΓΠΔΥ5γ/οικ129854/22.11.2011, 94064/1.10.2012 και οικ.53560/5.6.2013 εγκυκλίων (βλ. σκ. ΙV), στις οποίες αναφέρονται αναλυτικώς τα καθήκοντα των εσωτερικών ελεγκτών και προσδιορίζεται το περιεχόμενο των συμβάσεων που καλούνται τα Νοσοκομεία να συνάψουν για την ανάθεση των οικείων υπηρεσιών, δεν δύναται θεωρηθεί ως συμμόρφωση της Διοίκησης προς την υποχρέωση έκδοσης Ενιαίου Εσωτερικού Κανονισμού σύμφωνα με τη ρητή επιταγή του άρθρου 25 του ν. 4025/2011, ούτε να αναπληρώσει την παράλειψη έκδοσης του εν λόγω Εσωτερικού Κανονισμού, αφενός μεν διότι ο νομοθέτης επιβάλλει τη ρύθμιση των ανωτέρω ζητημάτων με υπουργική απόφαση, οι δε εγκύκλιοι δεν αποτελούν δεσμευτικούς κανόνες δικαίου (ΣτΕ 2787, 2077, 922/2017, 2884, 2877/2016, 4243/2014, ΔΕφΠειρ. 111/2019, ΔΕφΑθ 7/2019 κ.α.), αφετέρου δε διότι αυτές δεν έχουν το περιεχόμενο που σύμφωνα με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του ν. 4025/2011 απαιτείται να έχει ο Ενιαίος Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, ήτοι τη ρύθμιση όλων των διοικητικών, διαχειριστικών και λογιστικών θεμάτων των Μονάδων Υγείας. Κατόπιν τούτων, όσον αφορά την ελεγχόμενη δαπάνη, δεν ήταν νόμιμη η ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου στη φερόμενη ως δικαιούχο, δοθέντος ότι δεν είχε ακόμη εκδοθεί απόφαση του Υπουργού Υγείας σχετικώς με τον Εσωτερικό Κανονισμό Λειτουργίας των Μονάδων Υγείας, η έλλειψη δε αυτή δεν δύναται να αναπληρωθεί από τις στερούμενες δεσμευτικότητας εγκυκλίους του Υπουργείου Υγείας, οι οποίες περιορίζονται στη διατύπωση αποσπασματικών οδηγιών για διάφορα ζητήματα, αλλά ούτε και από τον εγκριθέντα από το Διοικητικό Συμβούλιο του αιτούντος Εσωτερικό Κανονισμό, που συντάχθηκε από την 5η Υ.ΠΕ., λόγω αναρμοδιότητας του εν λόγω οργάνου. Συναφώς, δε, το Τμήμα επισημαίνει ότι έχουν παρέλθει ήδη οκτώ (8) περίπου έτη από την δημοσίευση του ν. 4025/2011 και εν τούτοις δεν έχει εισέτι εκδοθεί ο Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας των Μονάδων Υγείας, εκ της παραλείψεως δε αυτής αναφύονται ζητήματα, όπως το κρινόμενο, ως προς τον εσωτερικό έλεγχο των μονάδων Υγείας, τα οποία δεν δύναται πλέον να θεραπευθούν με τις κατά διαστήματα εκδοθείσες εγκυκλίους του Υπουργείου Υγείας. Εντούτοις, όμως, το Τμήμα, συνεκτιμώντας ότι με την ΓΠΔΥ5γ/οικ129854/22.11.2011 εγκύκλιο του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, τα Νοσοκομεία κλήθηκαν να εφαρμόσουν την προαναφερόμενη διάταξη του ν. 4025/2011 το ταχύτερο δυνατό και ότι στην εγκύκλιο αυτήν παρατίθενται - έως την έκδοση από το Υπουργείο Υγείας του «Εσωτερικού Κανονισμού» - αναλυτικά οι υποχρεώσεις του εσωτερικού ελεγκτή και οι λοιπές προϋποθέσεις εφαρμογής της διάταξης, εν συνεχεία δε, τα έτη 2012 και 2013, επακολούθησαν και νέες, ομοίου περιεχομένου εγκύκλιοι στις οποίες επαναλαμβανόταν η επιτακτική υποχρέωση των Νοσοκομείων να προβούν σε ανάθεση των υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου, κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του αιτούντος ενήργησαν χωρίς πρόθεση καταστρατήγησης των οικείων διατάξεων, αλλά σε συμμόρφωση προς τις σαφείς οδηγίες που τους απηύθυναν οι εποπτεύουσες αυτά αρχές.Δέχεται την αίτηση.​