Επιβολή των διοικητικών μέτρων της αργίας και της έκπτωσης σε αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης - Εφαρμογή των άρθρων 236 και 236Α του ν. 3852/2010 ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  638/2022 ΑΔΑ:6ΟΞΔ46ΜΤΛ6-8Ψ1

Έλεγχος νομιμότητας πράξεων των ΟΤΑ α΄ και β΄ βαθμού και των νομικών τους προσώπων, Πειθαρχική και Αστική ευθύνη αιρετών, Επιβολή διοικητικών μέτρων μέχρι την έναρξη λειτουργίας της Αυτοτελούς Υπηρεσίας Εποπτείας ΟΤΑ, (άρθρο 238 του ν.3852/2010 (Α’ 87), όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 131 του ν.4555/2018 (Α΄133) (Πρόγραμμα “ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι”) (ΑΔΑ: 6ΖΝ1465ΧΘ7-Δ51) ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ 27/2018

Διαδικασία έκτισης της πειθαρχικής ποινής της αργίας και της έκπτωσης (άρθρο 234, παρ. 6 του ν. 3852/2010).(ΑΔΑ:7ΖΩΗ465ΧΘ7-Ι9Σ) ΕΓΚ/13/2018

Νομική υποστήριξη αιρετών δήμων και περιφερειών(ΑΔΑ: ΒΙΞΡΝ-ΒΧΑ)

Επιβολή του διοικητικού μέτρου της αργίας σε βάρος αιρετού.Α) Για την θέση αιρετού σε κατάσταση αυτοδίκαιης αργίας, κατά τις διατάξεις της παρ. 2 άρθρου 236 του ν. 3852/2010, όπως ήδη ισχύουν, απαιτείται σωρευτικά η συνδρομή α) της εκδόσεως αμετακλήτου παραπεμπτικού βουλεύματος για κακούργημα και β) της επιβολής ή ισχύος περιοριστικών όρων ή προσωρινής κρατήσεως. Β) Η ισχύς του διοικητικού μέτρου της αυτοδίκαιης αργίας, ανατρέχει σε χρόνο προγενέστερο της εκδόσεως της οικείας πράξεως, εφόσον, κατ’ αυτόν τον χρόνο, συνέπιπταν και ίσχυαν και οι δύο, ως άνω, προϋποθέσεις και εξακολουθούν να συντρέχουν κατά τον χρόνο εκδόσεως της πράξεως. Η ισχύς του διοικητικού μέτρου δεν επηρεάζεται από την τυχόν άρση της επιβολής ή ισχύος περιοριστικών μέτρων ή της προσωρινής κρατήσεως σε χρόνο μεταγενέστερο από αυτόν κατά τον οποίο συνέπεσαν οι δύο προϋποθέσεις ή τον χρόνο εκδόσεως της οικείας πράξεως. Γ) Στην ειδικότερη περίπτωση του παραπεμφθέντος τελεσιδίκως για κακούργημα Δημάρχου «Κ» Θ.Μ., δεν συντρέχει η μια εκ των ανωτέρω προϋποθέσεων και, συνεπώς, δεν δύναται αυτός να τεθεί σε κατάσταση αργίας (ομόφ.)

Αριθμ. Εγκυκλίου : 26 ΘΕΜΑ: θέματα δημοσίων συμβάσεων έργων, μελετών και υπηρεσιών του ν.3316/2005 νεοσύστατων Δήμων και Περιφερειών του Ν.3852/2010. 

Θέμα: Συνεργεία λήψης, συγκέντρωσης και ανακοίνωσης των αποτελεσμάτων των εκλογών της 18ης Μαΐου 2014 για την ανάδειξη των αιρετών αρχών των Δήμων και των Περιφερειών της Χώρας.  

Καθορισμός ημερών μετακίνησης εκτός έδρας αιρετών Δήμων και Περιφερειών.

ΘΕΜΑ: 1η Τροποποίηση της Οριζόντιας Πράξης "Υποστήριξη των Δήμων και των Περιφερειών στην εφαρμογή των ρυθμίσεων του Ν. 3852/2010 για τα Νομικά Πρόσωπα Δ.Δ. και Ι.Δ. αυτών" με κωδικό MIS 301035 στα Επιχειρησιακά Προγράμματα :<< Διοικητική Μεταρρύθμιση 2007-2013 >>

Αιρετοί-ποινή της αργίας: Επειδή, οι προαναφερόμενες διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 9 και 10 του π.δ/τος 30/1996 προέβλεπαν ότι το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, που επισύρει την επιβολή του διοικητικού μέτρου της αργίας, πρέπει να στρέφεται «κατά της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης ή νομικών προσώπων της». Κατά την έννοια των διατάξεων αυτών, δεν απαιτείτο η παράβαση καθήκοντος να έχει επιφέρει εν γένει βλάβη σε βάρος της Νομαρχιακής Αυτοδιοικήσεως, ούτε να αποβλέπει στην πρόκληση τέτοιας βλάβης, αλλά αρκούσε ότι η παράβαση στρέφεται κατά της Ν.Α., υπό την έννοια ότι πλήσσει τη νόμιμη και εύρυθμη λειτουργία της και, επομένως, βλάπτει το δημόσιο συμφέρον (βλ. ΣτΕ 1421/2011, πρβλ. ΣτΕ 766/2006, 1120/2005). Εξάλλου, και η εφαρμογή των επίμαχων διατάξεων του άρθρου 236, παρ. 2, περιπτ. β.α. και β.β., του Ν. 3852/2010, προϋποθέτει παράβαση καθήκοντος η οποία, από τη φύση της ως έγκλημα περί την υπηρεσία, στρέφεται κατά της καλής λειτουργίας του οικείου Ο.Τ.Α., στο πλαίσιο του κράτους δικαίου, ενώ σύμφωνα και με την αιτιολογική έκθεση του νόμου, σε καμμία περίπτωση δεν απαιτείται να έχει προξενήσει και οικονομική βλάβη σε βάρος του οικείου Ο.Τ.Α. Με τα δεδομένα αυτά, ο προβαλλόμενος με την υπό κρίση αίτηση λόγος ακυρώσεως ότι εφαρμοστέες εν προκειμένω, ήσαν όχι οι ως άνω διατάξεις του άρθρου 236 του Ν. 3852/2010, αλλά οι ισχύουσες κατά τον χρόνο τελέσεως του αδικήματος της παράβασης καθήκοντος και ευμενέστερες, κατά τον αιτούντα, ανωτέρω διατάξεις του άρθρου 72 παρ. 9 και 10 του π.δ/τος 30/1996, είναι αβάσιμος και πρέπει να απορριφθεί.