Υποχρέωση τοποθέτησης ευφυούς ταχογράφου 2ης έκδοσης σε οχήματα μεταφοράς εμπορευμάτων ή επιβατών που κυκλοφορούν σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος της ταξινόμησης. ΑΔΑ:ΨΒΜΧ465ΧΘΞ-ΤΘ7
Φ450/243084/2024-24.12.2024:Ταχογράφος - Εφαρμογή από 1-1-2025 της υποχρέωσης οχημάτων που φέρουν αναλογικό ή ψηφιακό μη ευφυή ταχογράφο και κυκλοφορούν σε Κράτος Μέλος ΕΕ διαφορετικό από το Κράτος Μέλος της ταξινόμησής τους να εξοπλιστούν με ευφυή ταχογράφο 2ης έκδοσης. ΑΔΑ:98ΗΒ465ΧΘΞ-ΞΧΘ

Ταχογράφος – Υποχρέωση τοποθέτησης ευφυούς ταχογράφου 2ης έκδοσης (retrofit) – Τήρηση αρχείων 56 ημερών από τον οδηγό. ΑΔΑ:ΨΥΖΖ465ΧΘΞ-ΡΒΔ
ΣΧΕΤΙΚΕΣ:
(1) Η αριθμ. πρωτ. Φ450/243084/2024 (ΑΔΑ: 98ΗΒ465ΧΘΞ-ΞΧΘ ) εγκύκλιος «Ταχογράφος - Εφαρμογή από 1-1-2025 της υποχρέωσης οχημάτων που φέρουν αναλογικό ή ψηφιακό μη ευφυή ταχογράφο και κυκλοφορούν σε Κράτος Μέλος ΕΕ διαφορετικό από το Κράτος Μέλος της ταξινόμησής τους να εξοπλιστούν με ευφυή ταχογράφο 2ης έκδοσης» 
(2) Η αριθμ. πρωτ. Β4/239794/2024 (ΑΔΑ: 6ΝΧΦ465ΧΘΞ-ΖΧΗ) εγκύκλιος «Κανονισμοί (ΕΚ) 1072/2009 και (ΕΚ) 1073/2009 - Υποχρέωση τοποθέτησης ευφυούς ταχογράφου 2ης έκδοσης – Επικυρωμένα γνήσια αντίγραφα κοινοτικών αδειών» 
(3) Η αριθμ. πρωτ. 170428/2024 (ΑΔΑ ΨΒΜΧ465ΧΘΞ-ΤΘ7) εγκύκλιος «Υποχρέωση τοποθέτησης ευφυούς ταχογράφου 2ης έκδοσης σε οχήματα μεταφοράς εμπορευμάτων ή επιβατών που κυκλοφορούν σε κράτος μέλος διαφορετικό από το κράτος μέλος της ταξινόμησης» 
(4) Η αριθμ. πρωτ. Φ450/174630/2024 (ΑΔΑ Ρ3ΞΥ465ΧΘΞ-ΙΨΚ ) εγκύκλιος «Κοινωνικές διατάξεις μεταφορών – Ταχογράφος - Οδικοί έλεγχοι σε οχήματα χωρών AETR και τρίτων χωρών εκτός AETR» 
(5) Η αριθμ. πρωτ. Φ450/οικ.108226/2023 (ΑΔΑ Ψ7ΚΛ465ΧΘΞ-8ΛΧ) εγκύκλιος «Κοινοποίηση κυα αριθμ. Φ450/89969/2023 (Β’ 1858) - Διοικητικές κυρώσεις για παραβάσεις των κοινωνικών διατάξεων μεταφορών» 

Το ζήτημα αν μπορεί να γίνει επίκληση των διατάξεων, αυτών καθαυτών, της οδηγίας ενώπιον εθνικού δικαστηρίου δεν τίθεται παρά μόνο αν το οικείο κράτος μέλος δεν μετέφερε την οδηγία στο εθνικό δίκαιο εντός των προθεσμιών ή αν προέβη σε πλημμελή μεταφορά. Λαμβάνοντας υπόψη τις αρνητικές απαντήσεις που δόθηκαν στα δύο πρώτα ερωτήματα, οι λύσεις που επισημαίνονται σ' αυτές δεν είναι, ωστόσο, διαφορετικές στην περίπτωση που η ταχθείσα στο κράτος μέλος προθεσμία προς προσαρμογή της εθνικής νομοθεσίας δεν έχει ακόμα παρέλθει στην κρίσιμη ημερομηνία. Ως προς το τρίτο ερώτημα, που αφορά τα όρια που μπορεί να θέσει το κοινοτικό δίκαιο στην υποχρέωση ή στην ευχέρεια του εθνικού δικαστή να ερμηνεύει τους κανόνες του εθνικού του δικαίου υπό το φως της οδηγίας, αυτό το πρόβλημα δεν τίθεται κατά διαφορετικό τρόπο ανάλογα με το αν παρήλθε ή όχι η προθεσμία μεταφοράς στο εσωτερικό δίκαιο.

Περίληψη της αποφάσεως 1. Μεταφορές – Αεροπορικές μεταφορές – Έννοια – Εμπορική αεροπορική μεταφορά επιβατών με αερόστατο θερμού αέρος (Άρθρα 12 ΕΚ, 49 ΕΚ, 51 § 1, ΕΚ και 80 § 2, ΕΚ) 2. Κοινοτικό δίκαιο – Αρχές – Ίση μεταχείριση – Διάκριση λόγω ιθαγενείας – Απαγορεύεται (Άρθρο 12 ΕΚ) 3. Κοινοτικό δίκαιο – Αρχές – Ίση μεταχείριση – Διάκριση λόγω ιθαγενείας – Απαγορεύεται (Άρθρο 12 ΕΚ) 1. Η εμπορική αεροπορική μεταφορά επιβατών με αερόστατο θερμού αέρος εμπίπτει στον τομέα των μεταφορών και, ειδικότερα, στον τομέα των αεροπορικών μεταφορών, τον οποίο αφορά το άρθρο 80, παράγραφος 2, ΕΚ. Καίτοι βάσει του εν λόγω άρθρου 80, παράγραφος 2, ΕΚ, εφόσον ο κοινοτικός νομοθέτης δεν έχει αποφασίσει άλλως, οι θαλάσσιες και οι αεροπορικές μεταφορές εξαιρούνται από τους κανόνες του κεφαλαίου V του τρίτου μέρους της Συνθήκης που αφορούν την κοινή πολιτική μεταφορών, εντούτοις οι μεταφορές αυτές, όπως οι λοιποί τρόποι μεταφοράς, εξακολουθούν να υπόκεινται στους γενικούς κανόνες της Συνθήκης. Παρά ταύτα, όσον αφορά την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, βάσει του άρθρου 51, παράγραφος 1, ΕΚ, το άρθρο 49 ΕΚ δεν έχει αυτό καθ’ εαυτό εφαρμογή στον τομέα της αεροπλοΐας. Αντιθέτως, η εμπορική αεροπορική μεταφορά επιβατών με αερόστατο θερμού αέρος εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Συνθήκης και επομένως υπόκειται σε γενικό κανόνα της τελευταίας όπως το άρθρο 12 ΕΚ. Συγκεκριμένα, ο κοινοτικός νομοθέτης έχει θεσπίσει διάφορα μέτρα βάσει του άρθρου 80, παράγραφος 2, ΕΚ, τα οποία δύνανται να αφορούν μια τέτοια αεροπορική μεταφορά. Όσον αφορά τον κανονισμό 2407/92 περί της εκδόσεως αδειών των αερομεταφορέων, από τις δύο πρώτες αιτιολογικές σκέψεις του προκύπτει ότι ο σκοπός που το Συμβούλιο επεδίωκε με την έκδοση του εν λόγω κανονισμού ήταν να εφαρμοστεί, από τις 31 Δεκεμβρίου 1992, μια πολιτική αεροπορικών μεταφορών ώστε να πραγματωθεί σταδιακώς η εσωτερική αγορά, η οποία συνεπάγεται έναν χώρο χωρίς εσωτερικά σύνορα εντός του οποίου διασφαλίζεται η ελεύθερη κυκλοφορία των εμπορευμάτων, των προσώπων, των υπηρεσιών και των κεφαλαίων. Πάντως, ο ευρύς αυτός σκοπός a priori καταλαμβάνει και μια εμπορική αεροπορική μεταφορά επιβατών με αερόστατο θερμού αέρος. (βλ. σκέψεις 19, 21-23, 26-27, 29) 2. Το άρθρο 12 ΕΚ αποκλείει ρύθμιση κράτους μέλους η οποία, για την οργάνωση πτήσεων με αερόστατο εντός αυτού του κράτους μέλους και με την απειλή διοικητικών κυρώσεων σε περίπτωση μη τηρήσεως της ρυθμίσεως αυτής, απαιτεί από πρόσωπο, το οποίο κατοικεί ή είναι εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος και διαθέτει σε αυτό το δεύτερο κράτος μέλος άδεια οργανώσεως εμπορικών πτήσεων με αερόστατο, να έχει κατοικία ή έδρα στο πρώτο κράτος μέλος. Συγκεκριμένα, αφενός, το κριτήριο διαφοροποιήσεως που στηρίζεται στην κατοικία καταλήγει, στην πράξη, στο ίδιο αποτέλεσμα με τις διακρίσεις λόγω ιθαγενείας, εφόσον δημιουργεί τον κίνδυνο να αποβεί εις βάρος κυρίως των υπηκόων άλλων κρατών μελών, στο μέτρο που οι μη κάτοικοι ημεδαπής είναι το συνηθέστερο αλλοδαποί. Αφετέρου, το κριτήριο διαφοροποιήσεως που στηρίζεται στον τόπο της έδρας, κατ’ αρχήν, δημιουργεί διακρίσεις λόγω ιθαγενείας. (βλ. σκέψεις 34, 37, 44 και διατακτ.) 3. Το άρθρο 12 ΕΚ αποκλείει ρύθμιση κράτους μέλους η οποία, για την οργάνωση πτήσεων με αερόστατο εντός αυτού του κράτους μέλους και με την απειλή διοικητικών κυρώσεων σε περίπτωση μη τηρήσεως της ρυθμίσεως αυτής, επιβάλλει σε πρόσωπο, το οποίο κατοικεί ή είναι εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος και διαθέτει σε αυτό το δεύτερο κράτος μέλος άδεια οργανώσεως εμπορικών πτήσεων με αερόστατο, υποχρέωση αποκτήσεως νέας άδειας χωρίς να λαμβάνεται δεόντως υπόψη το γεγονός ότι οι προϋποθέσεις αδειοδοτήσεως είναι στην ουσία ίδιες με εκείνες βάσει των οποίων του έχει ήδη χορηγηθεί άδεια στο δεύτερο κράτος μέλος. Συγκεκριμένα, μια τέτοια ρύθμιση εισάγει κριτήριο διαφοροποιήσεως το οποίο στην πράξη καταλήγει στο ίδιο αποτέλεσμα με κριτήριο στηριζόμενο στην ιθαγένεια, επειδή στην πράξη η υποχρέωση που επιβάλλεται από την ρύθμιση αυτή αφορά κυρίως υπηκόους άλλων κρατών μελών ή εταιρίες που εδρεύουν σε άλλα κράτη μέλη. Ασφαλώς, το συμφέρον προστασίας της ζωής και της υγείας των μεταφερομένων προσώπων και το συμφέρον ασφάλειας της αεροπλοΐας συνιστούν αναντίρρητα θεμιτούς σκοπούς. Παρά ταύτα, το γεγονός ότι κράτος μέλος επιβάλλει σε ένα πρόσωπο υποχρέωση αποκτήσεως νέας άδειας, χωρίς να λαμβάνεται δεόντως υπόψη το γεγονός ότι οι προϋποθέσεις αδειοδοτήσεως είναι στην ουσία ίδιες με εκείνες βάσει των οποίων του έχει ήδη χορηγηθεί άδεια σε άλλο κράτος μέλος, δεν είναι αναλογικό με τους θεμιτούς σκοπούς που επιδιώκονται. Συγκεκριμένα, εφόσον στην ουσία είναι ίδιες οι προϋποθέσεις χορηγήσεως, εντός των δύο κρατών μελών, των αδειών μεταφοράς, πρέπει να θεωρηθεί ότι τα προαναφερθέντα έννομα συμφέροντα έχουν ήδη ληφθεί υπόψη κατά τη χορήγηση της πρώτης άδειας εντός του άλλου κράτους μέλους. (βλ. σκέψεις 38-39, 42, 44 και διατακτ.)

«Παράβαση κράτους μέλους – Εκδήλωση από το Ελεγκτικό Συνέδριο της πρόθεσης να διενεργήσει ελέγχους σε ένα κράτος μέλος – Άρνηση του εν λόγω κράτους μέλους – Εξουσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου – Άρθρο 248 ΕΚ – Έλεγχος της συνεργασίας των εθνικών διοικητικών αρχών στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας – Κανονισμός (ΕΚ) 1798/2003 – Έσοδα της Κοινότητας – Ίδιοι πόροι προερχόμενοι από τον φόρο προστιθέμενης αξίας»(....)Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τμήμα μείζονος συνθέσεως) αποφασίζει: 1) Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, αρνούμενη να επιτρέψει στο Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διενεργήσει στη Γερμανία ελέγχους σχετικά με τη διοικητική συνεργασία που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) 1798/2003 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2003, για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα του φόρου προστιθεμένης αξίας, και από τους κανόνες εφαρμογής του, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 248, παράγραφοι 1 έως 3, ΕΚ. 2) Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά. 3) Καταδικάζει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα. 4) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

ΠΡΟΜΗΘΕΙΑ ΕΙΔΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ:..ζητείται η ανάκληση της 22/2018 πράξης του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα..Με αυτά τα δεδομένα, το Τμήμα κρίνει ότι, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, τόσο το σύστημα μεταφοράς εικόνας και ήχου όσο και το απαραίτητο για τη λειτουργία του λογισμικό δεν αποτελούν ομοειδή με τα λοιπά αναφερόμενα στην προσβαλλόμενη πράξη είδη [μηχανικά μέρη (hardware) Η/Υ και περιφερειακές συσκευές που συνδέονται με Η/Υ, καθώς και άλλες συσκευές που έχουν παρακολουθηματικό χαρακτήρα σε σχέση με τα εν λόγω είδη αλλά και το λογισμικό (software)]. Και τούτο, διότι οι δύο αυτές κατηγορίες αγαθών, καίτοι αποτελούν ηλεκτρονικά/ψηφιακά είδη, κατατείνουν σε διαφορετικό λειτουργικό σκοπό και εξυπηρετούν διαφορετικές ανάγκες. Ειδικότερα, η μεν πρώτη κατηγορία αγαθών επιτελεί το σκοπό της μεταφοράς ήχου και εικόνας και εμφάνισης με σήμα αναλογικό ή/και ψηφιακό (εν προκειμένω, το εν λόγω σύστημα διευρύνει την οπτικοακουστική προσβασιμότητα στα εκάστοτε τεκταινόμενα εντός του αμφιθεάτρου του Συνεδριακού Κέντρου), η δε δεύτερη κατηγορία (Η/Υ και περιφερειακές συσκευές, λογισμικό) αγαθών αναφέρεται σε είδη πληροφορικής, που επιτελούν τον σκοπό της επεξεργασίας και αποθήκευσης δεδομένων και πληροφοριών. Το συνεκτιμηθέν δε από το Κλιμάκιο κριτήριο της δυνατότητας μιας επιχείρησης ενός τομέα να παρέχει ένα ευρύ φάσμα προϊόντων, όπως εν προκειμένω, που η φερόμενη ως δικαιούχος εταιρεία προμήθευσε και τις δύο κατηγορίες αγαθών, είναι απλώς ενδεικτικό και όχι καθοριστικό για τον χαρακτηρισμό αγαθών ως ομοειδών ή μη (πρβλ. ΔΕΕ απόφαση της 5.10.2000 επί τη υπόθεσης C-16/98, σκ. 42 επ.). Επομένως, πρόκειται για μη ομοειδή είδη, κατά τη φύση τους και την αντίληψη των συναλλαγών, χωρίς να δύναται να υποστηριχθεί το αντίθετο επειδή εντάσσονται σε μια ευρύτατη κατηγορία, αυτή των ηλεκτρονικών-ψηφιακών ειδών. Και τούτο ανεξαρτήτως του ότι η προμήθεια του συστήματος εικόνας και ήχου εντάσσεται σε διαφορετικό Κ.Α.Ε. σε σχέση με τα είδη πληροφορικής, ενώ καταχωρίζεται και σε διαφορετική γενική ομάδα CPV .. Ενόψει τούτων, η δαπάνη του, απορροφηθέντος στο αιτούν, Τ.Ε.Ι. ... για προμήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών και συναφών ειδών ανήλθε, κατά το έτος 2017, σύμφωνα με τα προσκομισθέντα ενώπιον του Κλιμακίου στοιχεία, στο ποσό των 52.357,56 ευρώ, άνευ ΦΠΑ [βλ. επίμαχη προμήθεια αθροιστικά με τις προμήθειες υπό α), β), γ), δ), ε), η), θ), ι), ια)] και συνεπώς, ήταν νόμιμη η ανάθεση των επίμαχων ειδών κατόπιν διενέργειας συνοπτικού διαγωνισμού, καθόσον δεν προκύπτει υπέρβαση του χρηματικού ορίου των 60.000 ευρώ, μέχρι του οποίου είναι επιτρεπτή η προσφυγή στην εν λόγω διαγωνιστική διαδικασία. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να γίνει δεκτή η υπό κρίση αίτηση και να ανακληθεί η 22/2018 πράξη του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο IV Τμήμα​

Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, και δεν αμφισβητείται, ο παρεμβαίνων οικονομικός φορέας στο υποβληθέν ΕΕΕΣ του απάντησε καταφατικά στο ερώτημα της Ενότητας Α του Μέρους ΙΙ περί εγγραφής σε επίσημο κατάλογο, δηλώνοντας αριθμ. ΜΕΕΠ «29459» και ειδικότερα: «[…]ΟΔΟΠΟΙΙΑ 2η, ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ 2η, ΥΔΡΑΥΛΙΚΑ 2η ΛΙΜΕΝΙΚΑ Α1, Η/Μ 2ης, ΒΙΟΜ- ΕΝΡ. 2η , ΕΡΓΑ ΠΡΑΣΙΝΟΥ 2η. Παράταση πτυχίου ΜΕΕΠ 29459 μέχρι την 31/12/2022 σύμφωνα με το ΦΕΚ 134A/2021 αρθ. 74 του Ν. 4821/2021». Δοθέντος όμως ότι, αφενός μεν η εγγραφή στο ΜΕΕΠ χωρίς ενημερότητα πτυχίου δεν θεωρείται ως επίσημο μητρώο/κατάλογος, αφετέρου δε ενημερότητα πτυχίου δεν χορηγείται σε εργοληπτικές επιχειρήσεις κατώτερες της 3ης τάξης σύμφωνα με την ΥΑ Δ15/οικ/15658/2013 (ΦΕΚ Β ́ 2300), εσφαλμένως ο παρεμβαίνων οικονομικός φορέας απάντησε ΝΑΙ στην Ενότητα Α του Μέρους ΙΙ του ΕΕΕΣ περί εγγραφής σε επίσημο κατάλογο/Μητρώο. Περαιτέρω, ο παρεμβαίνων οικονομικός φορέας ομοίως έδωσε εσφαλμένη θετική απάντηση στο ερώτημα «Η εγγραφή ή ταυτοποίηση καλύπτει όλα τα απαιτούμενη κριτήρια επιλογής» με αποτέλεσμα να μην ενεργοποιηθεί το υπό ε ́ ερώτημα ότι είναι σε θέση να προσκομίσει βεβαίωση πληρωμής εισφορών κοινωνικής ασφάλισης και  φόρων ή να παράσχει πληροφορίες που θα δίνουν τη δυνατότητα στην αναθέτουσα αρχή να τις λάβει απευθείας μέσω πρόσβασης σε εθνική βάση δεδομένων σε οποιοδήποτε κράτος μέλος αυτήν διατίθεται δωρεάν. Σημειώνεται ότι στο Τμήμα Β του Μέρους ΙΙΙ του υποβληθέντος ΕΕΕΣ του ο παρεμβαίνων οικονομικός φορέας απάντησε ότι δεν έχει ανεκπλήρωτες φορολογικές και κοινωνικοασφαλιστικές υποχρεώσεις. Ως εκ τούτου, και κατά τα εκτεθέντα υπό σκέψη 28, η μη απάντηση του παρεμβαίνοντος οικονομικού φορέα σε ερώτημα που, εν προκειμένω, δεν τυγχάνει εφαρμογής για αυτόν διότι δεν είναι εγγεγραμμένος σε επίσημο κατάλογο, δεν μπορεί να αποτελέσει λόγο απόρριψης της προσφοράς του και ο σχετικός λόγος της προσφυγής πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμος