Καταλογισμός. ζητείται η ακύρωση της 218/2013 πράξης του Β΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία καταλογίστηκε ο εκκαλών, πρώην υπάλληλος του ...,με το ποσό των 6.826,03 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι αντιστοιχεί σε αποδοχές που καταβλήθηκαν σε αυτόν αχρεωστήτως...o εκκαλών...δεν κατέθεσε το αποδεικτικό πληρωμής του οικείου παραβόλου έφεσης εντός των προθεσμιών που προβλέπονται στον Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο (άρθρο 73 παρ. 1 και 3, βλ. σκ. ΙΙ), ήτοι μέχρι την πρώτη συζήτηση της έφεσης ή εντός πενθημέρου από την επομένη αυτής..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν στη σκέψη που προηγήθηκε, η έφεση πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.

Αμοιβή δικηγόρου για την άσκηση έφεσης:..Με τα δεδομένα αυτά, η ..., καταρχάς, νομίμως προσέφυγε   σε εξωτερικό δικηγόρο για την άσκηση έφεσης κατά της 115/2018 απόφασης του Ειρηνοδικείου ..., διότι όπως βεβαιώνεται στο 4000/23.9.2019 έγγραφο επανυποβολής της Διευθύντριας Οικονομικών και Διοικητικών Υπηρεσιών της,  η Επιχείρηση δεν απασχολεί δικηγόρο με πάγια αντιμισθία. Περαιτέρω, όμως, η εντελλόμενη με το ελεγχόμενο ένταλμα δαπάνη δεν είναι νόμιμη, προεχόντως διότι στην απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ..., με την οποία δόθηκε η εντολή στην δικηγόρο ... να ασκήσει έφεση κατά της απόφασης του Ειρηνοδικείου και να παρασταθεί για την υποστήριξη αυτής ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου ... και συμφωνήθηκε, κατόπιν ελεύθερης διαπραγμάτευσης, η αμοιβή της, δεν περιλαμβάνεται αιτιολογία για τον προσδιορισμό αυτής σε ποσό υψηλότερο έναντι της νόμιμης. Τούτο δε διότι, η αμοιβή της ως  άνω δικηγόρου υπολογίστηκε εσφαλμένα κατ’ εφαρμογή των άρθρων 63 και 68 του Κώδικα Δικηγόρων, που αφορούν στην άσκηση αγωγής με βάση την αξία του αντικειμένου αυτής, καθόσον η νόμιμη αμοιβή για την άσκηση έφεσης προσδιορίζεται, ενόψει της έλλειψης σχετικής πρόβλεψης στον Κώδικα Δικηγόρων, κατ’ άρθρο 63 παρ. 2 με βάση το Παράρτημα I αυτού (περ. Β. Λ. Μονομελές Πρωτοδικείο ως β΄ θμιο), όπως αυτό τροποποιήθηκε με την παρ. 14 του άρθρου 7 του ν. 4205/2013 (Φ.Ε.Κ. Α 242), σε 260 ευρώ (130 Χ 2) για την άσκηση της έφεσης και την παράσταση ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου. Ως εκ τούτου, εφόσον στην 21/8.2.2019 απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Επιχείρησης δεν περιλαμβάνεται ειδική αιτιολογία αναφορικά με την υπέρβαση της κατά τα ανωτέρω νόμιμης αμοιβής, ώστε να κριθεί το εύλογο αυτής, δεν έχει τηρηθεί η διαγραφόμενη κατά τα ανωτέρω διαδικασία, η οποία ειδικώς στην συγκεκριμένη περίπτωση παρίσταται αναγκαία, καθόσον παρατηρείται υπερβολική απόκλιση της καθορισθείσας αμοιβής σε σχέση με την οριζόμενη στον Κώδικα Δικηγόρων. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη και το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα δεν πρέπει να θεωρηθεί.

Παροχή διευκρινίσεων σχετικά με το ζήτημα της έκδοσης και κοινοποίησης καταλογιστικών πράξεων εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών παραγραφής

ΘΕΜΑ: «Κοινοποίηση της υπ' αριθ. 233/2013 Γνωμοδότησης του Β' Τμήματος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, αναφορικά με την επανάληψη διαδικασίας σε εκτέλεση πρωτόδικων αποφάσεων και την παράλληλη άσκηση έφεσης»(επισυνάπτεται)

Φορολογία. Επί αχρεώστητης καταβολής φόρων, τόκοι οφείλονται από την άσκηση της προσφυγής, με την οποία υποβάλλεται το σχετικό αίτημα. Το άρθρο 38 παρ. 2 του ν. 1473/1984, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 3 του ν. 2120/1993, καθ’ ό μέρος ορίζει διαφορετικό χρόνο έναρξης της τοκοφορίας, αντίκειται στα άρθρα 4 παρ. 5 και 17 παρ. 1 του Συντάγματος και 1 του ΠΠΠ της ΕΣΔΑ. Επιτρέπεται να υποβληθεί το πρώτον κατ’ έφεση αίτημα περί επιδικάσεως τόκων, γεννηθέντων μετά την τελευταία 13 συζήτηση στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, με την έφεση και όχι με το υπόμνημα. Το ίδιο ισχύει και για τη συζήτηση της έφεσης ενώπιον του μετ’ αναίρεση επιλαμβανόμενου δικαστηρίου. Νομίμως το διοικητικό εφετείο απέρριψε το περί τόκων αίτημα της αναιρεσείουσας. Απορρίπτεται η αναίρεση (επικυρώνει την αριθμ. 2148/2008 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Αθηνών). Όμοια με την αρ. 2909/2019 ΣτΕ. 

Εσωτερικό δίκτυο αποχέτευσης λυμάτων.Δημοσιονομική διόρθωση...Με την έφεση αυτή ο εκκαλών Δήμος επιδιώκει την ακύρωση της 1054/16.3.2016 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών..Ενόψει των ως άνω λόγων το Δικαστήριο κρίνει ότι πρέπει να αναβληθεί η έκδοση οριστικής απόφασης, διότι από τα υπάρχοντα στο φάκελο στοιχεία δεν δύναται να σχηματίσει ασφαλή δικανική πεποίθηση επί των προβληθέντων λόγων έφεσης, προκειμένου να προσκομισθούν με επιμέλεια του Ελληνικού Δημοσίου και του εκκαλούντος Δήμου, εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας, τα κάτωθι ελλείποντα έγγραφα και στοιχεία, τα οποία είναι ουσιώδη και αναγκαία για την εκφορά δικαστικής κρίσης..(..)Μετά την κατά τα ανωτέρω συμπλήρωση των στοιχείων του φακέλου, πρέπει να ορισθεί αρμοδίως νέα δικάσιμος για τη συζήτηση της ένδικης έφεσης, με μέριμνα της Γραμματείας του Ι Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου και να κλητευθούν νομίμως οι διάδικοι για να παρασταθούν στη νέα αυτή συζήτηση της υπόθεσης.

Παράταση των προθεσμιών ως προς την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής και αιτήματος αναστολής, καθώς και την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 ν.4174/2013 AΔA:ΨΦΟ746ΜΠ3Ζ-ΗΓΣ

ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ.(...)Με τα δεδομένα αυτά, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη τα υφιστάμενα στο φάκελο στοιχεία, καθώς και τους προβαλλόμενους με την κρινόμενη έφεση λόγους, διαπιστώνει ότι δεν δύναται να σχηματίσει ασφαλή δικανική πεποίθηση ως προς τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης με ανάκτηση, καθώς από τη δικογραφία λείπουν κρίσιμα έγγραφα και στοιχεία, ασκούντα ουσιώδη  επιρροή. Ενόψει αυτού, κρίνει αναγκαία την αναβολή έκδοσης οριστικής απόφασης, προκειμένου εντός προθεσμίας δύο (2) μηνών από την κοινοποίηση της παρούσας απόφασης να προσκομιστούν κρίσιμα για τη διάγνωσή της έγγραφα, όπως προσδιορίζονται στη συνέχεια. Για  τους  λόγους αυτούςΑναβάλλει την έκδοση οριστικής απόφασης επί της έφεσης με αριθμό βιβλίου δικογράφων 2358/30.7.2018.

Παράταση των προθεσμιών της παρ. 4 του άρθρου έκτου της από 30.03.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α’ 75) ως προς την άσκηση ενδικοφανούς προσφυγής και αιτήματος αναστολής καθώς και την εξέταση της ενδικοφανούς προσφυγής του άρθρου 63 ν. 4174/2013.

Διαδοχικές συμβάσεις ανάθεσης έργου - καταβολή αποδοχών...Το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που με την προσβαλλόμενη απόφασή του τα ίδια έκρινε έστω και με ελλιπή αιτιολογία η οποία αντικαθίσταται από την παρούσα δεν έσφαλε και πρέπει ο πρώτος λόγος της έφεσης, σύμφωνα με τον οποίο το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο εσφαλμένα δεν δέχθηκε τους ισχυρισμούς τους, ότι ο εναρκτήριος χρόνος της διετούς παραγραφής είναι το τέλος του χρόνου που οι αξιώσεις τους κατέστησαν απαιτητές και όχι ο χρόνος της γέννησή τους, ότι η διετής παραγραφή αντίκειται στις διατάξεις του Συντάγματος και της ΕΣΔΑ και ότι λόγο της δόλιας συμπεριφοράς του εναγόμενου παρεμποδίστηκαν να ασκήσουν νωρίτερα την αγωγή, είναι αβάσιμος. Κατόπιν τούτου ο δεύτερος λόγος της έφεσης, με τον οποίο οι εκκαλούντες – ενάγοντες παραπονούνται ότι το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του αποδεικτικά στοιχεία που αποδεικνύουν όσα ισχυρίστηκαν στον πρώτο λόγο της έφεσης και ο τρίτος λόγος της έφεσης με τον οποίο παραπονούνται για ελλιπή αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης ως προς το θέμα της παραγραφής των αξιώσεών τους, είναι ομοίως αβάσιμοι.Κατόπιν των ανωτέρω και εφόσον δεν υπάρχει άλλος λόγος έφεσης, πρέπει να απορριφθεί η έφεση στο σύνολό της.