ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ:Ζητείται η ακύρωση της 432/19312/11.2.2014 (...)  Περαιτέρω, με τον έτερο λόγο έφεσης η εκκαλούσα διατείνεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δημοσιονομικής διόρθωσης έχει εκδοθεί κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Κατά τις ειδικότερες δε αιτιάσεις αυτής η καταλογίζουσα αρχή δεν συνεκτίμησε την έλλειψη υπαιτιότητάς της ως προς τις αποδιδόμενες παρατυπίες. Επί του λόγου αυτού πρέπει καταρχάς να επισημανθεί ότι, σύμφωνα και με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη IVA της παρούσας η ευθύνη του τελικού αποδέκτη είναι γνήσια αντικειμενική, διότι, όπως επιβάλλεται από τις προεκτεθείσες ρυθμίσεις του δικαίου της Ένωσης, σε περιπτώσεις διοικητικών μέτρων αμιγώς αποκαταστατικού χαρακτήρα, όπως η επιστροφή των αχρεωστήτως ή παρανόμως καταβληθέντων κονδυλίων που σκοπεί προεχόντως στην τακτοποίηση των λογαριασμών και την αποκατάσταση της διαχείρισης των κοινοτικών πόρων προς άρση της τυχόν επελθούσας ζημίας τόσο στον κοινοτικό όσο και στον εθνικό προϋπολογισμό ή προς αποτροπή ενδεχόμενης ζημίας, τυχόν εξάρτηση της επιβολής του μέτρου αυτού από το πταίσμα του υπεύθυνου φορέα θα δυσχέραινε την επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθέντων πόρων και θα αντέβαινε στην αρχή της πρακτικής αποτελεσματικότητας του Δικαίου της Ένωσης. Συναφώς, ότι στο σύστημα των μέτρων του Κανονισμού 1257/1999, ως προεκτέθη στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, προβλέπονται συγκεκριμένοι όροι που δικαιολογούν την απαλλαγή του λήπτη της ενίσχυσης, μεταξύ των οποίων και η συνδρομή λόγων ανωτέρας βίας, ενώ, μόνο το γεγονός ότι ο λήπτης της ενίσχυσης τήρησε κάποιους από τους όρους χορήγησης της ενίσχυσης, όπως η κατασκευή της επένδυσης, δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την διατήρηση της ενίσχυσης, αφού απαιτείται η συνδρομή όλων των όρων επιλεξιμότητας αυτής. Απορρίπτει την έφεση