Μεταφορά με την ίδια εργασιακή σχέση σε αντίστοιχες υπηρεσίες του Δήμου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 269 του Κ.Δ.Δ. Δεν γεννάται ζήτημα καταστρατήγησης των συνταγματικών διατάξεων του άρθρου 103 παρ. 7 περί πρόσληψης υπαλλήλων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα με διαγωνισμό ή επιλογή , ούτε παραβίασης των όμοιων του άρθρου 103 παρ. 8 που θεσπίζουν την απαγόρευση της από το νόμο μονιμοποίησης προσωπικού που υπηρετεί με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου , με την προϋπόθεση ότι οι φερόμενοι ως δικαιούχοι υπάλληλοι νομίμως απασχολούνταν την 31.12.2005 στην ως άνω λυθείσα εταιρεία με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, η συνδρομή της οποίας (προϋπόθεσης) πρέπει να ερευνηθεί και διαπιστωθεί

Μεταφορά προσωπικού.Η μη τήρηση κατά τη διαδικασία πρόσληψης των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν.2527/1997, δεν πλήττει τη νομιμότητα της επίμαχης μεταφοράς, αφού πρόδηλος σκοπός των διατάξεων των άρθρων 269 του ν.3463/2006 ήταν η τακτοποίηση του προσωπικού δημοτικών επιχειρήσεων που λύθηκαν, συγχωνεύθηκαν ή μετατράπηκαν, εφόσον αυτό υπηρετούσε με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου μέχρι 31.12.2005, χωρίς να συνιστά ή να τίθεται ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της μεταφοράς η νομότυπη σύναψη σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με τους εν λόγω φορείς (δημοτικές επιχειρήσεις).

Μεταφορά προσωπικού απο λυθείσα ΑΕ.Απόφαση του Μον. Πρωτοδ. που αφορά καταβολή αποδοχών σε υπαλλήλους του Δήμου με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, οι οποίοι μεταφέρθηκαν σ' αυτόν κατ' εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 269 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων (ν. 3463/2006.Προσωρινά εκτελεστή απόφαση, επί της οποία ερείδεται η εντελλόμενη δαπάνη, αποτελεί έγκυρο εκτελεστό τίτλο κατ' άρθρο 904 του Κ.Πολ.Δ και δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο ως προς το καταψηφιστικό σκέλος της, παράγουσα άμεση υποχρέωση συμμόρφωσης σε βάρος του Δήμου Ζακυνθίων (άρθρο 904 παρ. 2α' του Κ.Πολ.Δ.).

Για την μεταφορά προσωπικού στους ΟΤΑ ,αρκεί το πραγματικό γεγονός της απασχόλησης αυτού στις οικείες δημοτικές επιχειρήσεις με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου μέχρι 31.12.2005, χωρίς να απαιτείται επιπρόσθετα οι εν λόγω εργαζόμενοι να έχουν προσληφθεί κατόπιν τήρησης των νόμιμων διαδικασιών, αφού τέτοια προϋπόθεση δεν τάσσεται ρητά ούτε συνάγεται από το σκοπό του νόμου, ο οποίος προδήλως συνίστατο στην τακτοποίηση του εν λόγω προσωπικού, λόγω της κατά κανόνα μακροχρόνιας απασχόλησης του στις οικείες δημοτικές επιχειρήσεις.

Νόμιμη η καταβολή αποδοχών σε υπαλλήλους ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου Δήμου, οι οποίοι μεταφέρθηκαν  από λυθείσα και εκκαθαρισθείσα Αναπτυξιακή Εταιρεία του Δήμου, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 109 παρ. 7 του ν.3852/2010. (..) Με τα δεδομένα αυτά, το Κλιμάκιο κρίνει ότι νομίμως έλαβε χώρα η μεταφορά των φερόμενων ως δικαιούχων των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων στο Δήμο …, κατ’ εφαρμογή της διάταξης της παραγράφου 7 του άρθρου 109 του ν.3852/2010. Και τούτο, διότι εφόσον οι φερόμενοι ως δικαιούχοι, κατά το χρόνο λύσης της Αναπτυξιακής Εταιρείας Δήμου … και Δήμου …, με διακριτικό τίτλο «… Α.Ε.», υπηρετούσαν σε αυτήν με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου (σχετ. οι από 31.3.2016 βεβαιώσεις προϋπηρεσίας του Προέδρου της εταιρείας), και με την 334/28.6.2016 [επικυρωθείσα κατά τα ανωτέρω ως προς την πληρότητα της αιτιολογίας με την 84/13ης Συν/24.11.2016 απόφασή της 2η Ειδικής Επιτροπής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης …] απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου … περί λύσης της εταιρείας λαμβάνεται ειδικά μέριμνα για τη συνέχιση από τον Δήμο των δράσεων αυτής, στις οποίες απασχολούνταν οι ως άνω υπάλληλοι, ήτοι της λειτουργίας κυνοκομείου και των διαδικασιών ένταξης και εκτέλεσης προγραμμάτων, όπως το πρόγραμμα «φύλαξη ακτών» και μαζικού αθλητισμού, πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 109 παρ. 7 του ν. 3852/2010 και η προεκτεθείσα απόφαση παρίσταται, κατά τούτο, προσηκόντως αιτιολογημένη, απορριπτομένων των προβαλλόμενων λόγων διαφωνίας.

Συγχώνευση Δ.Ε.Υ.Α.-Μη νόμιμη κατάταξη υπαλλήλου σε θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατ’ επίκληση του άρθρου 13 του ν. 4483/2017. Με δεδομένα αυτά, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, δεδομένου ότι κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης για τη συγχώνευση των υφιστάμενων Δ.Ε.Υ.Α. ..., … και … στην ενιαία Δ.Ε.Υ.Α.... ο φερόμενος ως δικαιούχος δεν είχε ενεργή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με τη συγχωνευθείσα Δ.Ε.Υ.Α...., η οποία να έχει διαγνωσθεί ως τέτοιου είδους σχέση εργασίας είτε με ρητή διοικητική πράξη, το κύρος της οποίας να μην έχει προσβληθεί κατά την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία, ή, σε περίπτωση αμφισβήτησης του χαρακτήρα της, να έχει αναγνωριστεί ως σχέση εργασίας αορίστου χρόνου με δικαστική απόφαση που να παράγει δεδικασμένο. Αντιθέτως, μετά τη λήξη των συμβάσεών του με την πρώην Δ.Ε.Υ.Α. ... απασχολείτο σε αυτή δυνάμει διαδοχικών προσωρινών διαταγών του Προέδρου του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..., η τελευταία των οποίων διατηρήθηκε σε ισχύ έως τις 8.12.2010 και, στη συνέχεια, κατά ανοχή και χωρίς εναντίωση αυτής, έως την κρίσιμη ημερομηνία συγχώνευσης στις 19.4.2011, η δε σχετικώς ασκηθείσα αγωγή του εργαζομένου με αίτημα την αναγνώριση της σχέσης εργασίας του ως ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου δεν είχε κατά τον ως άνω κρίσιμο χρόνο τελεσιδικήσει. Ομοίως, αυτός απασχολείτο στην απορροφώσα Δ.Ε.Υ.Α.... κατά ανοχή της Επιχείρησης για το διάστημα από 19.4.2011 έως 31.8.2011, ως ειδικότερα προαναφέρεται. Επιπλέον, με την ανωτέρω 528/2013 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..., εκδοθείσα κατά τη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων, κρίθηκε ότι οι συμβάσεις εργασίας που τον συνέδεαν με τη Δ.Ε.Υ.Α.... σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν ως αορίστου χρόνου είτε με την μετατροπή τους σε τέτοια είτε με τον εξ υπαρχής χαρακτηρισμό τους ως αορίστου χρόνου. Συνεπώς, αφού ο υπάλληλος δεν συνδεόταν πράγματι κατά τον κρίσιμο χρόνο με τη συγχωνευθείσα, συνεπώς και την απορροφώσα Δ.Ε.Υ.Α., με ενεργή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά την έννοια του άρθρου 13 του ν. 4483/2017, δεν μπορούσε να καταταχθεί νομίμως σε θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στην τελευταία αυτή Επιχείρηση κατ’ επίκληση του εν λόγω άρθρου.     

Επιστημονικός συνεργάτης της Προεδρίας της Δημοκρατίας με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου, που διατηρεί το δικαίωμα άσκησης ελεύθερης δικηγορίας. Συνταξιοδότηση υπό την ανωτέρω εργασιακή σχέση. Αν δικαιούται αποζημίωση κατά το άρθρο 46 παρ.3 του Κώδικα Δικηγόρων.(...)Δικηγόρος, ο οποίος είχε προσληφθεί βάσει ειδικών διατάξεων στην Προεδρία της Δημοκρατίας ως επιστημονικός συνεργάτης με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, δεν δικαιούται την προβλεπόμενη από το άρθρο 46 παρ.3 του Δικηγορικού Κώδικα αποζημίωση, εξαιτίας της απόλυσής του λόγω συμπλήρωσης του ανωτάτου ορίου ηλικίας, διότι η ως άνω εργασιακή του σχέση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως σχέση έμμισθης εντολής (ομόφωνα).

Διευκρινήσεις για τη χορήγηση της άδειας σύμφωνα με το αρ.53 του Υ.Κ. στο προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου μερικής απασχόλησης .

Καταβολή αποδοχών σε προσωπικό ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου...:Με δεδομένα αυτά οι φερόμενοι ως δικαιούχοι των ενταλμάτων έξι υπάλληλοι δεν συνδέονταν κατά τον κρίσιμο χρόνο της συγχώνευσης των προπαρατεθεισών Δ.Ε.Υ.Α. με ενεργή σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, κατά την έννοια του άρθρου 108 του ν. 4583/2018, με αυτές, με συνέπεια να μην μπορούν να καταταχθούν νομίμως σε θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στη ..., κατ’ επίκληση του εν λόγω άρθρου. Ο ισχυρισμός δε της ... ότι η εργασιακή σχέση των ανωτέρω είχε, κατά το χρονικό σημείο της συγχώνευσης, χαρακτήρα σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, με το επιχείρημα ότι εξυπηρετούσαν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, όπως βεβαιώνεται από το Δ.Σ. της Επιχείρησης (κατά τα προβλεπόμενα στην αιτιολογική έκθεση του ν. 4483/2017), πρέπει να απορριφθεί, καθόσον η σχέση εργασίας τους κατά τον χρόνο της συγχώνευσης της Επιχείρησης δεν αναγνωρίστηκε ως αορίστου χρόνου από τις προεκτεθείεσες δικαστικές αποφάσεις 615/2010, 613/2010, 601/2010, 602/ 2010, 600/2010 και 616/2010 του Μονομελούς Πρωτοδικείου ... και την 486/2012 απόφαση του Ειρηνοδικείου ... Αντιθέτως, αυτή εδραζόταν στις συμβάσεις ορισμένου χρόνου που είχαν συναφθεί μέσω προγράμματος του ΟΑΕΔ και είχαν λήξει με την παρέλευση διετίας από τη σύναψή τους, ανεξαρτήτως του ότι η ... υποχρεούτο να αποδέχεται τις υπηρεσίες τους με δικαστικές προσωρινές διαταγές ως τις 16.12.2011, τα άρθρα δε 13 του ν. 4483/2017 και 108 του ν. 4583/2018 προϋποθέτουν ενεργή σχέση εργασίας αορίστου χρόνου. Απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της ... ότι είναι δυνατή, κατ’ ορθό νομικό χαρακτηρισμό, η αναγνώριση του πραγματικού χαρακτήρα της σχέσης εργασίας των φερόμενων ως δικαιούχων ως αόριστης χρονικής διάρκειας από το Δ.Σ. της ..., με την αιτιολογία ότι κάλυπταν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, δοθέντος ότι αφενός μεν κατά τις παρατεθείσες στη νομική σκέψη συνταγματικές διατάξεις δεν καταλείπεται πεδίο εκτίμησης των εν λόγω συμβάσεων ως αορίστου χρόνου, αφετέρου δε δεν επιτρέπεται η μετατροπή τους σε αορίστου χρόνου, όπως επιβεβαίωσαν οι ως άνω δικαστικές αποφάσεις, και, συνακόλουθα, η εκ πλαγίου πρόσληψη προσωπικού χωρίς διαφανή διαδικασία αξιολόγησης με προκαθορισμένα και αντικειμενικά κριτήρια υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ. Επομένως, οι εντελλόμενες δαπάνες είναι μη νόμιμες και τα επίμαχα χρηματικά εντάλματα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθούν.Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, τα υπό κρίση χρηματικά εντάλματα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθούν.

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ:..Με δεδομένα αυτά, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, δεδομένου ότι κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης για τη συγχώνευση των υφιστάμενων Δ.Ε.Υ.Α. ..., στην ενιαία Δ.Ε.Υ.Α.Τ. ο φερόμενος ως δικαιούχος δεν είχε ενεργή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με τη συγχωνευθείσα και, εν συνεχεία, την απορροφώσα Δ.Ε.Υ.Α., η οποία να έχει διαγνωσθεί ως τέτοιου είδους σχέση εργασίας είτε με ρητή διοικητική πράξη, το κύρος της οποίας να μην έχει προσβληθεί κατά την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία, ή, σε περίπτωση αμφισβήτησης, να έχει αναγνωριστεί ως σχέση εργασίας αορίστου χρόνου με δικαστική απόφαση που να παράγει δεδικασμένο. Αντιθέτως, απασχολείτο σε αυτές σε θέση προβλεπόμενη σε Ειδικό Πρόγραμμα Ολοκληρωμένης Παρέμβασης του Ο.Α.Ε.Δ., με ορισμένο χρόνο διάρκειας της απασχόλησής του. Άλλωστε, σε ουδεμία εκ των κρίσιμων αποφάσεων του Δ.Σ. της επιχείρησης αυτός χαρακτηρίσθηκε ρητώς ως εργαζόμενος αορίστου χρόνου, παρά απλώς ως εργαζόμενος καλύπτων πάγιες και διαρκείς ανάγκες του φορέα. Συνεπώς, αφού ο υπάλληλος δεν συνδεόταν πράγματι κατά τον κρίσιμο χρόνο με τη συγχωνευθείσα, συνεπώς και την απορροφώσα Δ.Ε.Υ.Α., με ενεργή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά την έννοια του άρθρου 13 του ν. 4483/2017, δεν μπορούσε να καταταχθεί νομίμως σε θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στην τελευταία αυτή επιχείρηση κατ’ επίκληση του εν λόγω άρθρου.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνη είναι μη νόμιμη και αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί.

ΔΕΝ ΑΝΑΚΛΗΘΗΚΕ ΜΕ ΤΗΝ ΕΣ/ΤΜ.7/1/2019