Με την έφεση αυτή, όπως οι λόγοι της αναπτύσσονται με τα από 7.1.2019 και από 24.2.2022 νομίμως κατατεθέντα υπομνήματα και αντικρούονται με τα από 19.12.2018 και 1.3.2022 υπομνήματα του εφεσίβλητου, ζητείται η ακύρωση της απόφασης της 29ης Τακτικής Συνεδρίασης της 10.11.2017 του Διοικητικού Συμβουλίου του Γενικού Νοσοκομείου Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών (Γ.Ν.Ν.Θ.Α.) «Η ΣΩΤΗΡΙΑ» (θέμα 11ο), με την οποία εγκρίθηκε η επιστροφή από τον εκκαλούντα, μόνιμο υπάλληλο του Νοσοκομείου, κλάδου ΠΕ Ηλεκτρολόγων – Μηχανικών, ποσού 19.845,22 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί σε προσαύξηση αποδοχών, που φέρεται ότι έλαβε αχρεωστήτως κατά το χρονικό διάστημα της εκπαιδευτικής του άδειας από 7.8.2006 έως 7.8.2008 για την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής, πλέον τόκων 16.297,79 ευρώ, ήτοι συνολικού ποσού 36.143,01 ευρώ, με παρακράτηση μηνιαίως του 1/10 των μηνιαίων αποδοχών του. 

Με την υπό κρίση έφεση, για την οποία καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το με κωδικό πληρωμής 541067497953 0424 0028 δεσμευμένο ηλεκτρονικό παράβολο), όπως αναπτύσσεται με τα από 24.10.2022 και 3.11.2022 παραδεκτώς κατατεθέντα υπομνήματα του εκκαλούντος και αντικρούεται με το από 7.11.2022 υπόμνημα του Ελληνικού Δημοσίου, ζητείται η ακύρωση, άλλως η μεταρρύθμιση της ....καταλογιστικής πράξης του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (Κλάδος Ε΄, Διεύθυνση Ε3), με την οποία καταλογίσθηκε σε βάρος του εκκαλούντος, Υποπλοιάρχου Υγειονομικού (Υ.Ι.) εν αποστρατεία, το ποσό των εκατόν ενενήντα οκτώ χιλιάδων εκατόν εξήντα εννέα ευρώ και είκοσι ενός λεπτών (198.169,21), ως αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου λόγω της κατόπιν παραιτήσεως εξόδου του από τις Ένοπλες Δυνάμεις πριν από τη συμπλήρωση του απαιτουμένου από τις διατάξεις του άρθρου 64 του ν.δ/τος 1400/1973, όπως αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 του ν. 3257/2004, χρόνου υποχρεωτικής παραμονής του σ’ αυτές. 

Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με τα από 19.2.2019 και 23.1.2023 νομίμως κατατεθέντα υπομνήματα, ο εκκαλών, πρώην σπουδαστής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων (ΣΣΕ), παραδεκτώς στρέφεται κατά της .... πράξης του Διευθυντή της Διεύθυνσης Οικονομικού/3α του Γενικού Επιτελείου Στρατού και ζητεί την ακύρωσή της (βλ. την 2078/2021 απόφαση του Τμήματος). Με την πράξη αυτή καταλογίστηκε σε βάρος του το ποσό των τριάντα χιλιάδων διακοσίων ενενήντα οκτώ ευρώ και εξήντα τεσσάρων λεπτών (30.298,64 €), που αντιστοιχεί σε αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου βάσει της παρ. 1 του άρθρου 8 του ν. 1911/1990, όπως ισχύει, λόγω της αποχώρησής του κατά τη διάρκεια του τέταρτου έτους σπουδών του από την ως άνω Σχολή.

Με την υπό κρίση αγωγή, η οποία παραπέμφθηκε προς εκδίκαση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου με την 13761/2022 απόφαση του Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα 25ο), το αίτημα της οποίας μετατράπηκε από καταψηφιστικό σε έντοκο αναγνωριστικό κατά τη συζήτηση της παρούσας στο ακροατήριο, δήλωση που περιλήφθηκε και στο επί της αγωγής από 10.4.2024 υπόμνημα (βλ. άρθρο 136 παρ.2 του ν. 4700/2020), η ενάγουσα, πρώην υπάλληλος του εναγόμενου Δήμου, με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου, ζητάει να αναγνωριστεί η υποχρέωση του τελευταίου να της καταβάλει το ποσό των 55.903,56 ευρώ (αντί του ορθού 55.912,56), που αντιστοιχεί, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της, κατά το ποσό των 52.182,92 ευρώ, στις αποδοχές ενεργού υπηρεσίας της, συμπεριλαμβανομένου του οικείου φόρου μισθωτών υπηρεσιών, οι οποίες, μετά την αναδρομική ανάκληση του διορισμού της ως παράνομου, καταλογίστηκαν σε βάρος της με την 1/20.1.2017 πράξη της Επιτρόπου του Ελεγκτικού Συνεδρίου στον Δήμο Αθηναίων, και κατά το ποσό των 3.729,64 ευρώ, ως προσαύξηση εκπρόθεσμης καταβολής της ως άνω οφειλής. Η ενάγουσα ζητάει να αναγνωριστεί ότι ο εναγόμενος Δήμος Αθηναίων υποχρεούται να της καταβάλει το ως άνω ποσό, νομιμοτόκως από τον χρόνο επιστροφής του, άλλως από την επίδοση της παρούσας αγωγής, ως αποζημίωση είτε κατά τις διατάξεις των άρθρων 105 και 106 του Εισαγωγικού Νόμου του Αστικού Κώδικα και 914 του Αστικού Κώδικα, είτε κατ’ εφαρμογή των αρχών της χρηστής διοίκησης και της αναλογικότητας, άλλως, κατά τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού του άρθρου 904 επ. του Α.Κ. 

Το υπό κρίση δικόγραφο, μολονότι επιγράφεται «προσφυγή», συνιστά κατ’ εκτίμηση του περιεχομένου του έφεση που ασκείται για την επίλυση δημοσιονομικής διαφοράς και ορθώς ως εκ τούτου παραπέμφθηκε προς εκδίκαση στο Ελεγκτικό Συνέδριο με την 514/2021 απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Πατρών. Με την έφεση αυτή, όπως οι λόγοι της αναπτύσσονται με το από 11.11.2020 υπόμνημα και αντικρούονται με τα από 14.2.2023 και 15.2.2023 υπομνήματα των αντιδίκων, άπαντα νομίμως κατατεθέντα, ζητείται η ακύρωση: α) του ΕΜΠ 522/19.10.2016 εγγράφου του υπογράφοντος κατ’ εξουσιοδότηση του Διοικητή Υποδιοικητή της 6ης Δ.Υ.Πε., με το οποίο ενημερώθηκε η εκκαλούσα ότι η υπηρεσία εμμένει στα διαλαμβανόμενα στην ΕΜΠ 605/14.12.2015 απόφαση του ίδιου ως άνω Διοικητή και κλήθηκε όπως, εντός 10 ημερών από την παραλαβή του πρώτου εγγράφου, επιστρέψει το ποσό των 16.800,62 ευρώ, β) του Α2β/Γ.Π.οικ.72587/29.9.2016 εγγράφου της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Ανθρωπίνων Πόρων Νομικών Προσώπων του Υπουργείου Υγείας, με το οποίο γνωστοποιήθηκε στην 6η Δ.Υ.Πε., ότι η θητεία της εκκαλούσας ως Υποδιοικήτριας της εν λόγω Δ.Υ.Πε. έληξε αυτοδικαίως μετά την παρέλευση της προβλεπόμενης από το νόμο διετίας από το διορισμό της στην ως άνω θέση, γ) της ΕΜΠ 605/14.12.2015 απόφασης του υπογράφοντος κατ’ εξουσιοδότηση του Διοικητή Υποδιοικητή της ως άνω Δ.Υ.Πε., με το οποίο κλήθηκε η εκκαλούσα να επιστρέψει το ποσό των 16.800,62 ευρώ που αντιστοιχεί σε αποδοχές που φέρεται ότι έλαβε αχρεωστήτως κατά το χρονικό διάστημα από 11.10.2014 έως 7.4.2015, λόγω αυτοδίκαιης λήξης της θητείας της ως Υποδιοικήτριας της 6ης Δ.Υ.Πε. στις 11.10.2014, 

Με την υπό κρίση αίτηση και τους πρόσθετους λόγους αυτής, όπως αναπτύσσονται με τα από 7.1.2021 υπομνήματα του αναιρεσείοντος, ζητείται η αναίρεση της 726/2019 απόφασης του V Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με την οποία, κατά μερική παραδοχή της από 24.3.2016 αίτησης του Γενικού Επιτρόπου της Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο, καταλογίσθηκε σε βάρος του αναιρεσείοντος, τέως υπαλλήλου του Υπουργείου Οικονομικών (εφοριακού), και υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου, το ποσό των 138.873,72 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στη φερόμενη ως αδικαιολόγητη προσαύξηση της περιουσίας του κατά τα έτη 2003, 2004, 2005, 2006 και 2011.

Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με τα από 5.10.2021 και 8.10.2021 νομίμως κατατεθέντα υπομνήματα, ο εκκαλών, Υπολοχαγός Υγειονομικού Ιατρών (ΥΙ) ε.α., ζητεί την ακύρωση της ...πράξης του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού (Διεύθυνση Οικονομικού/3α), με την οποία καταλογίστηκε σε βάρος του ποσό 129.415,92 ευρώ, ως αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου λόγω παραίτησής του από τις ένοπλες δυνάμεις πριν από τη συμπλήρωση του προβλεπόμενου χρόνου υποχρεωτικής παραμονής σ’ αυτές. Η ένδικη έφεση, για την οποία καταβλήθηκε το προσήκον παράβολο (με το με κωδικό 404404312951 1122 0081 δεσμευμένο ηλεκτρονικό παράβολο), έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα και, επομένως, πρέπει να εξετασθεί περαιτέρω ως προς τη βασιμότητά της.

Κατασκευή Μονάδας Επεξεργασίας Αστικών Αποβλήτων στην Αλεξανδρούπολη-2η συμπληρωματική σύμβαση. (...)	Με την υπό κρίση προσφυγή, όπως αυτή αναπτύσσεται με το νομίμως κατατεθέν στις 15.11.2024 υπόμνημα, ζητείται η ανάκληση της 431/2024 Πράξης του Ε΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου.Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη 5, το Δικαστήριο κρίνει ότι η ελεγχόμενη 2η συμπληρωματική σύμβαση δεν συνιστά ήσσονος σημασίας τροποποίηση κατά την έννοια των διατάξεων των άρθρων 132 παρ. 2 και 6 και 156 παρ. 3 περ. α΄ του ν. 4412/2016, καθόσον η καθαρή σωρευτική αξία αυτής και της οικείας 1ης συμπληρωματικής σύμβασης ανέρχεται στο ποσό των 4.702.321,24 ευρώ χωρίς αναθεώρηση και ΦΠΑ (699.463,30 + 4.002.857,94) και, ως εκ τούτου, υπερβαίνει το 15% της αξίας της αρχικής σύμβασης που ανέρχεται σε 4.030.992,93 ευρώ (26.873.286,19 ευρώ Χ 15%), ενώ, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 156 παρ. 4 του ν. 4412/2016, που ορίζει ότι τα όρια και τα ποσοστά του άρθρου αυτού αναφέρονται στα αρχικά ποσά και τις τιμές της σύμβασης χωρίς να περιλαμβάνονται σε αυτά αναθεώρηση τιμών και μεταγενέστερη τροποποίησή τους, στην αξία της αρχικής σύμβασης δεν περιλαμβάνεται το οικείο ενεργοποιηθέν δικαίωμα προαίρεσης, καθόσον αυτό, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 132 παρ. 1 περ. α΄ του ιδίου νόμου, αποτελεί τροποποίηση της σύμβασης. Συνεπώς, όσα αντίθετα προβάλλονται με την υπό κρίση προσφυγή είναι απορριπτέα ως αβάσιμα.Κατόπιν των ανωτέρω, η υπό κρίση προσφυγή, με την οποία ζητήθηκε η εν μέρει ανάκληση της προσβαλλόμενης Πράξης, πρέπει να απορριφθεί ως αβάσιμη, και να διαταχθεί η κατάπτωση υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου του κατατεθέντος από την προσφεύγουσα παραβόλου. Για τους λόγους αυτούς.Απορρίπτει την προσφυγή ανάκλησης. 

Με την υπό κρίση έφεση, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το από 19.03.2024 νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, και για την άσκηση της οποίας έχει καταβληθεί παράβολο (βλ. το με κωδικό 653929312954 0820 0046 δεσμευμένο ηλεκτρονικό παράβολο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων), ζητείται η ακύρωση των 0014/8ης/22.11.2019 και 0015/8ης/22.11.2019 Πράξεων του Β’ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με τις οποίες καταλογίστηκαν, υπέρ του ν.π.δ.δ. «Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά», αλληλεγγύως και εις ολόκληρον, οι εκκαλούντες, με τα αναφερόμενα στις πράξεις ποσά, τα οποία αντιστοιχούν σε ισόποσο έλλειμμα που φέρεται ότι οι ίδιοι προκάλεσαν στο νομικό αυτό πρόσωπο, κατά τα οικονομικά έτη 1997 και 1998, αντίστοιχα, ως εκ της συμμετοχής τους στις οικείες αποφάσεις του Διοικητικού Συμβουλίου (Δ.Σ.) της Ιεράς Μονής Παναγίας Σουμελά, με τις οποίες εγκρίθηκε η πραγματοποίηση μη νομίμων δαπανών.

Παροχή υπηρεσίας φιλοξενίας...Με τα δεδομένα αυτά, το πρακτικό συμβιβαστικής επίλυσης διαφοράς που συνάφθηκε μεταξύ της ... και της φερόμενης ως δικαιούχου των ελεγχόμενων δαπανών, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 214Α του Κ.Πολ.Δ., το οποίο επικυρώθηκε με την 17/2017 πράξη του Ειρηνοδίκη ..., αποτελεί εκτελεστό τίτλο, κατά την έννοια του άρθρου 904 παρ. 2 περ. γ΄ του Κ.Πολ.Δ., που δεσμεύει το Ελεγκτικό Συνέδριο κατά τον προληπτικό έλεγχο των δαπανών. Τούτο διότι περιεχόμενό του είναι απαίτηση με καταψηφιστικό χαρακτήρα, ο οποίος προκύπτει από το καταψηφιστικό αίτημα της αγωγής, και κυρίως από την πρόβλεψη των μερών για άμεση απόδοση του συμφωνηθέντος στο πρακτικό ποσού, το οποίο θεωρούν εκτελεστό και εκκαθαρισμένο, με την επικύρωσή του από τον αρμόδιο Ειρηνοδίκη. Επομένως, το εν λόγω πρακτικό συμβιβαστικής επίλυσης διαφοράς συνιστά νόμιμο και πλήρες δικαιολογητικό της ελεγχόμενης δαπάνης και ως εκ τούτου το χρηματικό ένταλμα πληρωμής, που εκδόθηκε δυνάμει του ως άνω πρακτικού, πρέπει να θεωρηθεί.