Όπως όμως βάσιμα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα και συνομολογεί και η παρεμβαίνουσα, αλλά και η αναθέτουσα, η παρεμβαίνουσα διαμόρφωσε την οικονομική της προσφορά υπολογίζοντας τις εργοδοτικές εισφορές (περίοδος 01η -01-2023 και έπειτα) με βάση το ποσοστό 22,54% αντί του ποσοστού 24,33%, προκύπτουσας έτσι διαφοράς και «ελλείμματος» στην οικονομική της προσφορά ύψους 1.193,33€. Υπολογίζοντας η Απαρεμβαίνουσα τις ασφαλιστικές εισφορές με βάση τα μειωμένα αυτά ποσοστά και για το πέραν της 31ης.12.2022 χρονικό διάστημα κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω προσωρινού χαρακτήρα νομοθετικής ρύθμισης, η παρεμβαίνουσα υπέβαλε προσφορά κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας και ως εκ τούτου απορριπτέα. . Εξάλλου, κρίσιμος χρόνος, από την άποψη του ισχύοντος νομοθετικού καθεστώτος, για τη διαμόρφωση της προσφοράς συμμετέχοντος σε διαγωνισμό, είναι ο χρόνος της διενέργειας του διαγωνισμού (στην προκείμενη περίπτωση η 11-05-2022) και ως εκ τούτου όφειλε η παρεμβαίνουσα να έχει υπολογίσει τις εργοδοτικές εισφορές με τη μείωση που προβλέπει ο νόμος μόνο για την περίοδο έως 31.12.2022, ενώ για την περίοδο από 01.01.2023 και έπειτα, θα έπρεπε να τις έχει υπολογίσει με βάση το αυξημένο ποσοστό που ίσχυε πριν από τη δημοσίευση της εν λόγω ρύθμισης. Με τον τρόπο όμως αυτόν η παρεμβαίνουσα δεν τήρησε τους ισχύοντες κοινωνικοασφαλιστικούς κανόνες, υπολογίζοντας ασφαλιστικές εισφορές κατώτερες των νομίμων, κατά παράβαση των όρων της Διακήρυξης, καθώς και των αντίστοιχων άρθρων 18 παρ. 2 και 95 παρ. 5 α΄ του ν. 4412/2016. (207/2022 ΑΕΠΠ). Η πλημμέλεια δε αυτή συνιστά λόγο απόρριψης της προσφοράς της παρεμβαίνουσας, γενομένων δεκτών των ισχυρισμών της προσφεύγουσας και απορριπτομένων των περί αντιθέτου ισχυρισμών της παρεμβαίνουσας και της αναθέτουσας. Κατόπιν των ανωτέρω, ο προκείμενος λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός. 

Επίσχεση εργασίας – Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος – Καταβολή μισθοδοσίας – Ασφαλιστικές εισφορές – Αρμοδιότητες ΝΣΚ.Η άσκηση επίσχεσης εργασίας από υπάλληλο ΙΔΟΧ, δύναται, υπό προϋποθέσεις, να κριθεί από την Υπηρεσία ως καταχρηστική, ώστε να μην οφείλονται αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές του σχετικού διαστήματος.

Διευκρινίσεις επί ερωτημάτων αναφορικά με την εκτέλεση δαπανών προϋπολογισμού έτους 2017 για εργοδοτικές εισφορές και αποδόσεις σε ασφαλιστικούς οργανισμούς.(ΑΔΑ:ΩΓΑΓΗ-ΤΨΞ)

Σύμβαση εξηρτημένης εργασίας- τροπή πλήρους σε μερική απασχόληση:..Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται πρόδηλο ότι η πρόταση της εναγομένης προς τους φύλακες των εγκαταστάσεων του ..., μεταξύ των οποίων και προς τον ενάγοντα, για μείωση του ημερησίου ωραρίου εργασίας τους, σύμφωνα με τη σύμβαση που είχε καταρτίσει με το τελευταίο, δεν αποτελούσε δυσμενή μεταβολή των όρων εργασίας του και τούτο, διότι αυτή έγινε στα πλαίσια διαβουλεύσεων με τους εργαζομένους της εταιρίας, με σκοπό την εξεύρεση συναινετικής λύσης στο ζήτημα που είχε ανακύψει και με την παροχή σε αυτόν της δυνατότητας να μην αποδεχθεί την τροποποίηση του ημερησίου ωραρίου εργασίας του και να μετακινηθεί στη φύλαξη άλλης εγκατάστασης, όπου θα εξακολουθούσε να εργάζεται επί οκτάωρο ημερησίως. Ούτε εξάλλου η μετακίνηση του ενάγοντος στη φύλαξη άλλης εγκατάστασης δύναται να θεωρηθεί ότι συνιστά δυσμενή μεταβολή των όρων υπό τους οποίους παρείχε την εργασία του, καθόσον, ενόψει της εξέλιξης αυτής, η εναγόμενη δεν είχε άλλη επιλογή από το να μεταβάλλει τον τόπο εργασίας του, προκειμένου να συνεχίσει να τον απασχολεί επί οκτάωρο ημερησίως, ενώ σε κάθε περίπτωση, ο ακριβής τόπος παροχής της εργασίας του ενάγοντος ουδέποτε είχε αποτελέσει ρητό όρο της μεταξύ τους, από 07-08- 1995, σύμβασης εργασίας. Ως εκ τούτου, δεν συντρέχει περίπτωση δυσμενούς μεταβολής των όρων της εργασιακής σχέσης του ενάγοντος και το αγωγικό αίτημα, περί αναγνωρίσεως του ότι η μεταβολή αυτή συνιστά καταγγελία της εργασιακής του σχέσης, πρέπει να απορριφθεί ως κατ` ουσίαν αβάσιμο, όπως ορθά έκρινε και η εκκαλουμένη απόφαση, ο δε σχετικός λόγος της έφεσης του ενάγοντος πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμος.(...)Συνεπώς, δεν αποδείχτηκε, ότι η ανωτέρω εξώδικη δήλωση της εναγομένης εργοδότριας εταιρίας αποτελεί στην πραγματικότητα εκδήλωση της πρόθεσής της να παύσει οριστικά να αποδέχεται στο εξής την εργασία του ενάγοντος, οπότε αυτή δεν συνιστά καταγγελία της εργασιακής τους σχέσης, με συνέπεια να μην οφείλεται στον τελευταίο η καταβολή αποζημίωσης απόλυσης, το δε σχετικό αίτημα της αγωγής πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμο. Η εκκαλουμένη απόφαση, που δέχτηκε το ανωτέρω αίτημα, ως ουσιαστικά βάσιμο, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, γι` αυτό και ο σχετικός λόγος της έφεσης της εναγομένης πρέπει να γίνει δεκτός και, ως ουσιαστικά βάσιμος, ο δε αντίστοιχος λόγος της έφεσης του ενάγοντος, που διώκει την επιδίκαση μεγαλύτερου ποσού αποζημιώσεως απολύσεως, πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμος.

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με δεδομένα τα ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η αποχή του Δήμου Νέας ..... από τη ρητή καταγγελία της σχέσεως εργασίας, με τις προϋποθέσεις και τους όρους νομιμότητας για την καταγγελία των σχέσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (π.δ. 410/1988, ιδίως άρθρα 46, 54, 55), μετά την αναγνώρισή της ως τέτοιας με την οικεία δικαστική απόφαση, η οποία κατέστη αμετάκλητη -το διατακτικό της οποίας δεν περιείχε καταδίκη του σε υποχρέωση να αποδέχεται εντεύθεν την εργασία της- και η κατάταξη της υπαλλήλου σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση ως προϊόν της αναγνώρισης της σχέσης εργασίας ως ενιαίας, είναι υποστηρίξιμη ως νόμιμη διοικητική ενέργεια κατά την αρχή της χρηστής διοίκησης. Η αντίθετη εκδοχή, ότι δηλαδή το κρίσιμο χρονικό διάστημα δεν πρέπει να συνυπολογιστεί ως ενιαίος χρόνος εργασίας που διανύθηκε στο πλαίσιο της ίδιας έννομης σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ενέχει την παραδοχή ότι η αρχική σχέση εργασίας λύθηκε, είτε με σιωπηρή καταγγελία από την υπάλληλο (μέσω της σύναψης συμβάσεων εργασίας όχι με το Δήμο αλλά με νομικό του πρόσωπο, με ειδικότητα μουσικού και αντίστοιχα καθήκοντα, προφανώς διαφορετικά από τον κλάδο Διοικητικού στον οποίο προσλήφθηκε, σε συνδυασμό με την αδράνειά της να επιδιώξει την τελεσιδικία της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ....., πρβλ. ΑΠ 690/2006) είτε με άλλο νόμιμο τρόπο. Η εκδοχή αυτή, ωστόσο, δεν στοιχειοθετείται πλήρως από τα στοιχεία του φακέλου, ενόψει της εν τέλει σύγκλισης της βούλησης των μερών, Δήμου και εργαζομένης, όπως εκδηλώθηκε οψίμως, να λάβει συνέχεια η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που αναγνωρίστηκε δικαστικά, σε συμμόρφωση προς την προηγηθείσα αμετάκλητη δικαστική απόφαση.

Αν η υποβολή αίτησης παραίτησης υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, επιφέρει ή όχι τη λύση της σύμβασης εργασίας του όταν εκκρεμεί σε βάρος του πειθαρχική δίωξη ενώπιον του πειθαρχικού συμβουλίου για παράπτωμα που μπορεί να επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης.(...) Η υποβληθείσα αίτηση παραίτησης υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, αποτελεί καταγγελία της σύμβασης εργασίας του που επιφέρει τη λύση της, ανεξάρτητα από την προηγηθείσα έναρξη της ποινικής δίωξης σε βάρος του για παράπτωμα που μπορεί να επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης. Συνεπώς η διοίκηση οφείλει να εκδώσει διαπιστωτική πράξη λύσης της σχέσης εργασίας του προαναφερθέντος υπαλλήλου, πλην, η ήδη αρξάμενη σε βάρος του πειθαρχική δίωξη στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, που μπορεί να επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης, συνεχίζεται και μετά την λύση της υπαλληλικής σχέσης (ομόφ.)

Καταβολή αποζημιώσεων καταβολή αποζημίωσης σε δημοτικούς συμβούλους για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου : Με δεδομένα τα ανωτέρω και σε συνδυασμό με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙV της παρούσας, κρίνεται ότι ο πρώτος προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας είναι απορριπτέος. Και τούτο, ειδικότερα, διότι επιτρεπτώς, δυνάμει της πρόσδοσης αναδρομικής ισχύος στις διατάξεις της προαναφερθείσας Κ.Υ.Α., εκδόθηκε, με την από 25.10.2018 ανάρτησή της στο πρόγραμμα ΔΙΑΥΓΕΙΑ, η ως άνω απόφαση ανάληψης (δημοσιονομικής δέσμευσης) της εντελλόμενης  με το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα πληρωμής δαπάνηςσε συνέχεια των 291/31.8.2018 και 340/27.9.2018 αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου του ως άνω Δήμου, ήτοι σε χρόνο μετά την πραγματοποίηση των αντίστοιχων συνεδριάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, στις οποίες οι ως άνω δικαιούχοι δημοτικοί σύμβουλοι συμμετείχαν, αφού η ανάληψη της σχετικής δαπάνης, που αφορά στην πρώτη καταβολή της επίμαχης αποζημίωσης ακόμα και για το προηγούμενο οικονομικό έτος (2017), δεν ήταν εφικτό να προηγηθεί των προαναφερθεισών αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία ορίστηκαν οι ως άνω δικαιούχοι δημοτικοί σύμβουλοι και το ύψος της αποζημίωσης, συνακόλουθα δε και η αναγκαία προς ανάληψη δαπάνη. Ο δεύτερος, όμως, προβαλλόμενος από την Επίτροπο λόγος διαφωνίας πρέπει να γίνει δεκτός, ως βάσιμος, καθώς πράγματι, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙI, μη νομίμως η εντελλόμενη δαπάνη, που αφορά σε αποζημίωση δημοτικών συμβούλων του ως άνω Δήμου για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, βαρύνει τις πιστώσεις του Κ.Α.Ε. 00-6132 του προϋπολογισμού του έτους 2018, που αφορά σε αμοιβές τρίτων μη ελεύθερων επαγγελματιών για τη συμμετοχή τους σε συλλογικά όργανα (συμβούλια, επιτροπές), και όχι τις πιστώσεις του Κ.Α.Ε. 6122 του ίδιου προϋπολογισμού, που αφορά ειδικώς σε αποζημιώσεις των δημοτικών συμβούλων του για συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις, όπως οι επίμαχες. Ωστόσο, η ως άνω παραβίαση της ειδικότητας των σχετικών πιστώσεων οφείλεται σε συγγνωστή πλάνη των αρμοδίων οργάνων του ως άνω Δήμου, καθώς έγινε εκ παραδρομής, όπως αναφέρει ο Δήμος στο ως άνω έγγραφο επανυποβολής του ελεγχόμενου εντάλματος για θεώρηση, και δεν υφίσταται κίνδυνος να διατεθούν οι σχετικές πιστώσεις (12.000 ευρώ, εκ των οποίων 4.061,25 ευρώ έχουν ήδη δεσμευθεί για την πληρωμή της εντελλόμενης δαπάνης, σύμφωνα με την από 25.10.2018 βεβαίωση του Δήμου περί ύπαρξης πίστωσης στον Κ.Α.Ε. 00-6132) για άλλου είδους δαπάνες, πλην των αποζημιώσεων δημοτικών συμβούλων για τη συμμετοχή τους σε συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου, καθώς αρχικώς οι πιστώσεις στον επίμαχο Κ.Α.Ε. (00-6132) ήταν μηδενικές και το σύνολο των σχετικών πιστώσεων (12.000 ευρώ) μεταφέρθηκαν σ’ αυτόν, με τις 326/31.8.2018 και 370/27.9.2018 αποφάσεις του ως άνω Δημοτικού Συμβουλίου, αποκλειστικώς «… για την καταβολή της προβλεπόμενης στην παρ. 3 του άρθρου 33 του ν. 4483/2017 υποχρεωτικής κατά συνεδρίαση αποζημίωσης …» δημοτικών συμβούλων, όπως ρητώς αναφέρεται στην ως άνω πράξη επιστροφής του ελεγχόμενου εντάλματος. Επομένως, αν και η εντελλόμενη με το 161Β, οικονομικού έτους 2018, χρηματικό ένταλμα πληρωμής  του Δήμου Κεντρικών ..... δαπάνη είναι μη νόμιμη για τον δεύτερο ως άνω λόγο της Επιτρόπου, αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί, λόγω συγγνωστής πλάνης, εάν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

ΕΡΓΑ.(Τεχνικό Πρόγραμμα).Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ήδη δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, μη νομίμως και δη κατά παράβαση της διάταξης της παρ. 3 του άρθρου 208 του ν. 3669/2008 (Δ.Κ.Κ.), ο ως άνω Δήμος προέβη στη διενέργεια πρόχειρου διαγωνισμού για την ανάθεση του επίμαχου δημοτικού έργου, χωρίς αυτό να έχει ενταχθεί στο τεχνικό πρόγραμμά του για το έτος 2011. Εξάλλου, η κατ’ επιταγή του άρθρου 158 παρ. 6 του ν. 3669/2008 εξασφάλιση της σχετικής πίστωσης, με την 426/23.11.2011 απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, μετά από αναμόρφωση του προϋπολογισμού του Δήμου, σύμφωνα με το άρθρο 161 παρ. 1 του ίδιου νόμου, δεν αρκεί για τη νόμιμη διενέργεια του ως άνω πρόχειρου διαγωνισμού, όπως αβάσιμα υποστηρίζει ο Δήμος, με το προαναφερόμενο έγγραφο του Δημάρχου του. Τούτο δε, διότι, σύμφωνα με όσα έχουν προεκτεθεί, απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη της διαδικασίας εκτέλεσης ενός δημοτικού έργου είναι, μεταξύ άλλων, η ένταξή του στο τεχνικό πρόγραμμα του Δήμου είτε κατά την κατάρτισή του, είτε με τροποποίηση αυτού, ύστερα από αιτιολογημένη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι με την ανωτέρω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την αναμόρφωση του προϋπολογισμού του Δήμου οικονομικού έτους 2011 τροποποιήθηκε και το τεχνικό πρόγραμμα αυτού για το ίδιο έτος, καθόσον η γενική και αόριστη επίκληση «υπηρεσιακών γεγονότων» και «απρόοπτων αναγκών» για την ανάγκη μεταφοράς πιστώσεων, χωρίς συγκεκριμένη αναφορά στους λόγους που επέβαλαν την εκτέλεση του επίμαχου έργου στη θέση των ανωτέρω αρχικά αποφασισθέντων έργων, από τα οποία και μεταφέρθηκαν οι πιστώσεις για τη δημιουργία του ως άνω νέου Κ.Α., δεν συνιστά την απαιτούμενη από το νόμο ειδική αιτιολογία για την αντίστοιχη αναμόρφωση και του τεχνικού προγράμματος του Δήμου. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη με το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα δαπάνη δεν είναι νόμιμη και, ως εκ τούτου, αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί,

Μεταφορά προσωπικού.Η μη τήρηση κατά τη διαδικασία πρόσληψης των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν.2527/1997, δεν πλήττει τη νομιμότητα της επίμαχης μεταφοράς, αφού πρόδηλος σκοπός των διατάξεων των άρθρων 269 του ν.3463/2006 ήταν η τακτοποίηση του προσωπικού δημοτικών επιχειρήσεων που λύθηκαν, συγχωνεύθηκαν ή μετατράπηκαν, εφόσον αυτό υπηρετούσε με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου μέχρι 31.12.2005, χωρίς να συνιστά ή να τίθεται ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της μεταφοράς η νομότυπη σύναψη σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με τους εν λόγω φορείς (δημοτικές επιχειρήσεις).

Αναγνώριση, με απόφαση πολιτικού δικαστηρίου, της σχέσης εργασίας εργαζομένων σε φορείς του δημόσιου τομέα ως αορίστου χρόνου και επιβολή απασχόλησής τους. Χρόνος σύστασης σχετικών θέσεων, χρόνος βαθμολογικής και μισθολογικής κατάταξης, ληπτέα υπόψη υπηρεσία.Το χρονικό σημείο σύστασης των θέσεων υπαλλήλων, που με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις αναγνωρίστηκε ότι η απασχόλησή τους σε φορείς του Δημοσίου κ.λπ., διανύθηκε με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και όχι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή μίσθωσης έργου, αναδράμει για κάθε εργαζόμενο στο χρονικό σημείο έναρξης του συμβατικού δεσμού με βάση την πρώτη κατά σειρά οικεία σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ή σύμβαση έργου. Στο ίδιο χρονικό σημείο θα πρέπει να αναδράμει και η βαθμολογική και μισθολογική κατάταξη των ως άνω υπαλλήλων και να διαμορφωθεί στη συνέχεια δια της εφαρμογής των οικείων διατάξεων που διαδοχικά ίσχυσαν ως και των διατάξεων που σήμερα ισχύουν. Ο χρόνος υπηρεσίας, που λαμβάνεται υπόψη για την κατάταξη των ανωτέρω υπαλλήλων, καθορίζεται από τις διατάξεις που κάθε φορά εφαρμόζονται για την κατάταξη ενός εκάστου υπαλλήλου (πλειοψ.).