Όπως όμως βάσιμα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα και συνομολογεί και η παρεμβαίνουσα, αλλά και η αναθέτουσα, η παρεμβαίνουσα διαμόρφωσε την οικονομική της προσφορά υπολογίζοντας τις εργοδοτικές εισφορές (περίοδος 01η -01-2023 και έπειτα) με βάση το ποσοστό 22,54% αντί του ποσοστού 24,33%, προκύπτουσας έτσι διαφοράς και «ελλείμματος» στην οικονομική της προσφορά ύψους 1.193,33€. Υπολογίζοντας η Απαρεμβαίνουσα τις ασφαλιστικές εισφορές με βάση τα μειωμένα αυτά ποσοστά και για το πέραν της 31ης.12.2022 χρονικό διάστημα κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω προσωρινού χαρακτήρα νομοθετικής ρύθμισης, η παρεμβαίνουσα υπέβαλε προσφορά κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας και ως εκ τούτου απορριπτέα. . Εξάλλου, κρίσιμος χρόνος, από την άποψη του ισχύοντος νομοθετικού καθεστώτος, για τη διαμόρφωση της προσφοράς συμμετέχοντος σε διαγωνισμό, είναι ο χρόνος της διενέργειας του διαγωνισμού (στην προκείμενη περίπτωση η 11-05-2022) και ως εκ τούτου όφειλε η παρεμβαίνουσα να έχει υπολογίσει τις εργοδοτικές εισφορές με τη μείωση που προβλέπει ο νόμος μόνο για την περίοδο έως 31.12.2022, ενώ για την περίοδο από 01.01.2023 και έπειτα, θα έπρεπε να τις έχει υπολογίσει με βάση το αυξημένο ποσοστό που ίσχυε πριν από τη δημοσίευση της εν λόγω ρύθμισης. Με τον τρόπο όμως αυτόν η παρεμβαίνουσα δεν τήρησε τους ισχύοντες κοινωνικοασφαλιστικούς κανόνες, υπολογίζοντας ασφαλιστικές εισφορές κατώτερες των νομίμων, κατά παράβαση των όρων της Διακήρυξης, καθώς και των αντίστοιχων άρθρων 18 παρ. 2 και 95 παρ. 5 α΄ του ν. 4412/2016. (207/2022 ΑΕΠΠ). Η πλημμέλεια δε αυτή συνιστά λόγο απόρριψης της προσφοράς της παρεμβαίνουσας, γενομένων δεκτών των ισχυρισμών της προσφεύγουσας και απορριπτομένων των περί αντιθέτου ισχυρισμών της παρεμβαίνουσας και της αναθέτουσας. Κατόπιν των ανωτέρω, ο προκείμενος λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός. 

Επίσχεση εργασίας – Καταχρηστική άσκηση δικαιώματος – Καταβολή μισθοδοσίας – Ασφαλιστικές εισφορές – Αρμοδιότητες ΝΣΚ.Η άσκηση επίσχεσης εργασίας από υπάλληλο ΙΔΟΧ, δύναται, υπό προϋποθέσεις, να κριθεί από την Υπηρεσία ως καταχρηστική, ώστε να μην οφείλονται αποδοχές και ασφαλιστικές εισφορές του σχετικού διαστήματος.

Διευκρινίσεις επί ερωτημάτων αναφορικά με την εκτέλεση δαπανών προϋπολογισμού έτους 2017 για εργοδοτικές εισφορές και αποδόσεις σε ασφαλιστικούς οργανισμούς.(ΑΔΑ:ΩΓΑΓΗ-ΤΨΞ)

Σύμβαση εξηρτημένης εργασίας- τροπή πλήρους σε μερική απασχόληση:..Με βάση τα παραπάνω, καθίσταται πρόδηλο ότι η πρόταση της εναγομένης προς τους φύλακες των εγκαταστάσεων του ..., μεταξύ των οποίων και προς τον ενάγοντα, για μείωση του ημερησίου ωραρίου εργασίας τους, σύμφωνα με τη σύμβαση που είχε καταρτίσει με το τελευταίο, δεν αποτελούσε δυσμενή μεταβολή των όρων εργασίας του και τούτο, διότι αυτή έγινε στα πλαίσια διαβουλεύσεων με τους εργαζομένους της εταιρίας, με σκοπό την εξεύρεση συναινετικής λύσης στο ζήτημα που είχε ανακύψει και με την παροχή σε αυτόν της δυνατότητας να μην αποδεχθεί την τροποποίηση του ημερησίου ωραρίου εργασίας του και να μετακινηθεί στη φύλαξη άλλης εγκατάστασης, όπου θα εξακολουθούσε να εργάζεται επί οκτάωρο ημερησίως. Ούτε εξάλλου η μετακίνηση του ενάγοντος στη φύλαξη άλλης εγκατάστασης δύναται να θεωρηθεί ότι συνιστά δυσμενή μεταβολή των όρων υπό τους οποίους παρείχε την εργασία του, καθόσον, ενόψει της εξέλιξης αυτής, η εναγόμενη δεν είχε άλλη επιλογή από το να μεταβάλλει τον τόπο εργασίας του, προκειμένου να συνεχίσει να τον απασχολεί επί οκτάωρο ημερησίως, ενώ σε κάθε περίπτωση, ο ακριβής τόπος παροχής της εργασίας του ενάγοντος ουδέποτε είχε αποτελέσει ρητό όρο της μεταξύ τους, από 07-08- 1995, σύμβασης εργασίας. Ως εκ τούτου, δεν συντρέχει περίπτωση δυσμενούς μεταβολής των όρων της εργασιακής σχέσης του ενάγοντος και το αγωγικό αίτημα, περί αναγνωρίσεως του ότι η μεταβολή αυτή συνιστά καταγγελία της εργασιακής του σχέσης, πρέπει να απορριφθεί ως κατ` ουσίαν αβάσιμο, όπως ορθά έκρινε και η εκκαλουμένη απόφαση, ο δε σχετικός λόγος της έφεσης του ενάγοντος πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμος.(...)Συνεπώς, δεν αποδείχτηκε, ότι η ανωτέρω εξώδικη δήλωση της εναγομένης εργοδότριας εταιρίας αποτελεί στην πραγματικότητα εκδήλωση της πρόθεσής της να παύσει οριστικά να αποδέχεται στο εξής την εργασία του ενάγοντος, οπότε αυτή δεν συνιστά καταγγελία της εργασιακής τους σχέσης, με συνέπεια να μην οφείλεται στον τελευταίο η καταβολή αποζημίωσης απόλυσης, το δε σχετικό αίτημα της αγωγής πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμο. Η εκκαλουμένη απόφαση, που δέχτηκε το ανωτέρω αίτημα, ως ουσιαστικά βάσιμο, εσφαλμένα εκτίμησε τις αποδείξεις, γι` αυτό και ο σχετικός λόγος της έφεσης της εναγομένης πρέπει να γίνει δεκτός και, ως ουσιαστικά βάσιμος, ο δε αντίστοιχος λόγος της έφεσης του ενάγοντος, που διώκει την επιδίκαση μεγαλύτερου ποσού αποζημιώσεως απολύσεως, πρέπει να απορριφθεί, ως ουσιαστικά αβάσιμος.

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΕΣ ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Με δεδομένα τα ανωτέρω, το Κλιμάκιο κρίνει ότι η αποχή του Δήμου Νέας ..... από τη ρητή καταγγελία της σχέσεως εργασίας, με τις προϋποθέσεις και τους όρους νομιμότητας για την καταγγελία των σχέσεων εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου (π.δ. 410/1988, ιδίως άρθρα 46, 54, 55), μετά την αναγνώρισή της ως τέτοιας με την οικεία δικαστική απόφαση, η οποία κατέστη αμετάκλητη -το διατακτικό της οποίας δεν περιείχε καταδίκη του σε υποχρέωση να αποδέχεται εντεύθεν την εργασία της- και η κατάταξη της υπαλλήλου σε συνιστώμενη προσωποπαγή θέση ως προϊόν της αναγνώρισης της σχέσης εργασίας ως ενιαίας, είναι υποστηρίξιμη ως νόμιμη διοικητική ενέργεια κατά την αρχή της χρηστής διοίκησης. Η αντίθετη εκδοχή, ότι δηλαδή το κρίσιμο χρονικό διάστημα δεν πρέπει να συνυπολογιστεί ως ενιαίος χρόνος εργασίας που διανύθηκε στο πλαίσιο της ίδιας έννομης σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, ενέχει την παραδοχή ότι η αρχική σχέση εργασίας λύθηκε, είτε με σιωπηρή καταγγελία από την υπάλληλο (μέσω της σύναψης συμβάσεων εργασίας όχι με το Δήμο αλλά με νομικό του πρόσωπο, με ειδικότητα μουσικού και αντίστοιχα καθήκοντα, προφανώς διαφορετικά από τον κλάδο Διοικητικού στον οποίο προσλήφθηκε, σε συνδυασμό με την αδράνειά της να επιδιώξει την τελεσιδικία της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου ....., πρβλ. ΑΠ 690/2006) είτε με άλλο νόμιμο τρόπο. Η εκδοχή αυτή, ωστόσο, δεν στοιχειοθετείται πλήρως από τα στοιχεία του φακέλου, ενόψει της εν τέλει σύγκλισης της βούλησης των μερών, Δήμου και εργαζομένης, όπως εκδηλώθηκε οψίμως, να λάβει συνέχεια η σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου που αναγνωρίστηκε δικαστικά, σε συμμόρφωση προς την προηγηθείσα αμετάκλητη δικαστική απόφαση.

Αν η υποβολή αίτησης παραίτησης υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, επιφέρει ή όχι τη λύση της σύμβασης εργασίας του όταν εκκρεμεί σε βάρος του πειθαρχική δίωξη ενώπιον του πειθαρχικού συμβουλίου για παράπτωμα που μπορεί να επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης.(...) Η υποβληθείσα αίτηση παραίτησης υπαλλήλου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, αποτελεί καταγγελία της σύμβασης εργασίας του που επιφέρει τη λύση της, ανεξάρτητα από την προηγηθείσα έναρξη της ποινικής δίωξης σε βάρος του για παράπτωμα που μπορεί να επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης. Συνεπώς η διοίκηση οφείλει να εκδώσει διαπιστωτική πράξη λύσης της σχέσης εργασίας του προαναφερθέντος υπαλλήλου, πλην, η ήδη αρξάμενη σε βάρος του πειθαρχική δίωξη στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο, που μπορεί να επισύρει την ποινή της οριστικής παύσης, συνεχίζεται και μετά την λύση της υπαλληλικής σχέσης (ομόφ.)

Μεταφορά προσωπικού.Η μη τήρηση κατά τη διαδικασία πρόσληψης των διατάξεων της παρ. 3 του άρθρου 1 του ν.2527/1997, δεν πλήττει τη νομιμότητα της επίμαχης μεταφοράς, αφού πρόδηλος σκοπός των διατάξεων των άρθρων 269 του ν.3463/2006 ήταν η τακτοποίηση του προσωπικού δημοτικών επιχειρήσεων που λύθηκαν, συγχωνεύθηκαν ή μετατράπηκαν, εφόσον αυτό υπηρετούσε με σχέση εργασίας αορίστου χρόνου μέχρι 31.12.2005, χωρίς να συνιστά ή να τίθεται ως προϋπόθεση για την πραγματοποίηση της μεταφοράς η νομότυπη σύναψη σχέσης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με τους εν λόγω φορείς (δημοτικές επιχειρήσεις).

Αναγνώριση, με απόφαση πολιτικού δικαστηρίου, της σχέσης εργασίας εργαζομένων σε φορείς του δημόσιου τομέα ως αορίστου χρόνου και επιβολή απασχόλησής τους. Χρόνος σύστασης σχετικών θέσεων, χρόνος βαθμολογικής και μισθολογικής κατάταξης, ληπτέα υπόψη υπηρεσία.Το χρονικό σημείο σύστασης των θέσεων υπαλλήλων, που με αμετάκλητες δικαστικές αποφάσεις αναγνωρίστηκε ότι η απασχόλησή τους σε φορείς του Δημοσίου κ.λπ., διανύθηκε με συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και όχι με συμβάσεις ορισμένου χρόνου ή μίσθωσης έργου, αναδράμει για κάθε εργαζόμενο στο χρονικό σημείο έναρξης του συμβατικού δεσμού με βάση την πρώτη κατά σειρά οικεία σύμβαση εργασίας ορισμένου χρόνου ή σύμβαση έργου. Στο ίδιο χρονικό σημείο θα πρέπει να αναδράμει και η βαθμολογική και μισθολογική κατάταξη των ως άνω υπαλλήλων και να διαμορφωθεί στη συνέχεια δια της εφαρμογής των οικείων διατάξεων που διαδοχικά ίσχυσαν ως και των διατάξεων που σήμερα ισχύουν. Ο χρόνος υπηρεσίας, που λαμβάνεται υπόψη για την κατάταξη των ανωτέρω υπαλλήλων, καθορίζεται από τις διατάξεις που κάθε φορά εφαρμόζονται για την κατάταξη ενός εκάστου υπαλλήλου (πλειοψ.).

ΚΑΤΑΒΟΛΗ ΑΠΟΔΟΧΩΝ:Με δεδομένα αυτά, η εντελλόμενη δαπάνη είναι μη νόμιμη, δεδομένου ότι κατά το χρόνο έκδοσης της απόφασης για τη συγχώνευση των υφιστάμενων Δ.Ε.Υ.Α. (.... και ....), καθώς και των υπηρεσιών ύδρευσης των Δημοτικών Ενοτήτων .... και Κυπρίνου στην ενιαία Δ.Ε.Υ.Α.Ο. (3.6.2011)       ο φερόμενος ως δικαιούχος δεν είχε ενεργή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου με τη συγχωνευθείσα και, εν συνεχεία, την απορροφώσα Δ.Ε.Υ.Α., η οποία να έχει διαγνωσθεί ως τέτοιου είδους σχέση εργασίας είτε με ρητή διοικητική πράξη, το κύρος της οποίας να μην έχει προσβληθεί κατά την προβλεπόμενη διοικητική διαδικασία, ή, σε περίπτωση αμφισβήτησης του χαρακτήρα της, να έχει αναγνωριστεί ως σχέση εργασίας αορίστου χρόνου                 με δικαστική απόφαση που να παράγει δεδικασμένο. Αντιθέτως, το Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α.Ο. με την 42/14.6.2011 απόφαση ανέβαλε την τοποθέτηση του συγκεκριμένου σε οργανική θέση, το δε Α.Σ.Ε.Π. με την 13044/24.8.2011 πράξη ρητώς έκρινε ότι η παραμονή του στη Δ.Ε.Υ.Α.Ο. κατά μετατροπή της σχέσης εργασίας του και η τοποθέτησή του σε κενή οργανική θέση του Οργανισμού της επιχείρησης έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τις διατάξεις των άρθρων 103 του Συντάγματος, 21 του ν. 2190/1994 και 6 του ν. 2527/1997, απόφαση που επικα-λέστηκε, άλλωστε, το Δ.Σ. της Δ.Ε.Υ.Α.Ο., προκειμένου να προχωρήσει στην καταγγελία της σύμβασης και την απόλυσή του. Επιπλέον, η ασκηθείσα από 23.12.2011 αγωγή του ανωτέρω για αναγνώριση της ακυρότητας της ως άνω καταγγελίας της εργασιακής του σχέσης απορρίφθηκε με την 15/2012 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου ..... Συνεπώς, αφού ο υπάλληλος δεν συνδεόταν πράγματι κατά τον κρίσιμο χρόνο με τη συγχωνευθείσα, συνεπώς και την απορροφώσα Δ.Ε.Υ.Α., με ενεργή σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου κατά την έννοια του άρθρου 13 του ν. 4483/2017, δεν μπορούσε να καταταχθεί νομίμως σε θέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου στην τελευταία αυτή επιχείρηση κατ’ επίκληση του εν λόγω άρθρου.      

Παροχή υπηρεσιών καθαρισμού...Οι τεχνικές προδιαγραφές της υπό ανάθεση υπηρεσίας, οι οποίες είναι κατά τα ανωτέρω υποχρεωτικές, αναφέρουν στο Παράρτημα IV και συγκεκριμένα στο Κεφάλαιο 10. ΕΙΔΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ τα εξής: «10.1 Τονίζεται ότι η παρούσα προδιαγραφή αφορά στο έργο καθαρισμού που δεν εκτελείται από προσωπικό καθαρισμού της *********. Πρόκειται για καθαρισμό κυρίως μεγάλων χώρων όπως συνεργεία και αποθήκες, εξωτερικούς χώρους, περιοδικό καθαρισμό υαλοπινάκων και για επιμελημένους καθαρισμούς σε όλους τους χώρους. 10.2 Στα αμαξοστάσια Σεπολίων, Ελαιώνα και Σταυρού οι εργασίες καθαρισμού θα γίνονται σύμφωνα µε την κάτωθι κατηγοριοποίηση των χώρων, την προδιαγεγραμμένη συχνότητα και την διαθεσιμότητα των χώρων για καθαρισμό. Στα αμαξοστάσια Πειραιά, Φαλήρου και Ελληνικού επιλέγεται η συνεχής παρουσία καθαριστών κυρίως κατά τις ώρες εργασίας του τεχνικού προσωπικού. Πέραν των προδιαγεγραμμένων εργασιών, τα άτομα αυτά θα κατευθύνονται από τους εκεί υπεύθυνους καθαρισμού για τις εργασίες καθαρισμού. Τα ίδια άτομα θα καλύπτουν και τις απαιτήσεις των περιοδικών καθαρισμών. Ο ανάδοχος θα διαθέσει άτομα ως εξής: Αμαξοστάσιο Πειραιά: Άτομα 2 από 07:00 έως 14:00 Δευτέρα – Παρασκευή συν 2 Σάββατα ανά μήνα. Αμαξοστάσιο Φαλήρου: Άτομο 1 από 07:00 έως 14:00 Δευτέρα – Παρασκευή συν 2 Σάββατα ανά μήνα. Αμαξοστάσιο Ελληνικού: Άτομα 2 από 08:00 έως 15:00». Από την  προαναφερόμενη διατύπωση των τεχνικών προδιαγραφών του Τμήματος 2 προκύπτει αναμφίβολα ότι ο αναθέτων φορέας επιθυμούσε και όρισε ρητά συγκεκριμένο αριθμό εργαζομένων καθώς και συγκεκριμένο ωράριο ανά εργαζόμενο. Η αναφορά «άτομα 2 από 08.00 έως 15.00» όπως και η αναφορά «άτομα 2 από 07.00 έως 14.00» δεν χρήζουν περαιτέρω ερμηνείας, καθώς προβλέπουν συγκεκριμένα, ρητά και δεσμευτικά ότι το σύνολο των 7 ωρών εργασίας ανά βάρδια καλύπτεται από 2 συγκεκριμένα άτομα, χωρίς δυνατότητα εναλλαγής μεταξύ τους ή με άλλους εργαζόμενους. Σε αντίθετη περίπτωση, θα γινόταν αναφορά στις 2 7ωρες βάρδιες, χωρίς να γίνει μνεία στο πλήθος των εργαζομένων. Συνακόλουθα, δεδομένου ότι κάθε ένας από τους εργαζόμενους θα απασχολείται για περισσότερες από 6 ώρες ημερησίως, θα πρέπει να ασφαλίζεται με βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα (εργοδοτικές εισφορές 26,96%). Λαμβάνοντας υπόψη ότι η προσφεύγουσα συνομολογεί ότι έχει υπολογίσει τις εργοδοτικές εισφορές με ποσοστό 24,81%, διαπιστώνεται ότι το εργατικό κόστος υπολείπεται του νομίμου και, κατά συνέπεια, ορθώς απορρίφθηκε η οικονομική προσφορά της από τον αναθέτοντα φορέα