Συνδρομητική Υπηρεσία. Για να έχετε πλήρη πρόσβαση στο mydocman.gr πρέπει να συνδεθείτε: Είσοδος

ΕλΣυν.Τμ.7/12/2018

Τύπος: Νομολογία Ελεγκ. Συνεδρίου

ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ: 1225/1981, 3472/2006

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΔΗΜΟΥ: Η παράκαμψη από τον εκκαλούντα των νόμιμων διαδικασιών και η εκ μέρους του, δια μέσου των αρμόδιων διαχειριστικών οργάνων, εξωταμειακή διαχείριση των χρηματικών διαθεσίμων του Δήμου υπό τις ειδικότερες μορφές, υπό τις οποίες αυτή εμφανίσθηκε στην κρινόμενη υπόθεση, δεν καταλείπουν περιθώριο εφαρμογής των νομιμοποιητικών διατάξεων του άρθρου 26 του Ν. 3274/2004, όπως αυτές ερμηνεύθηκαν γνησίως από το άρθρο 26 παρ.1 του Ν. 3274/2004. Ενόψει δε του ότι το έλλειμμα δεν είναι τυπικό, αλλά ουσιαστικό και ο επίδικος καταλογισμός αποσκοπεί στην αποκατάσταση της προκληθείσας στο Δήμο ζημίας, δεν τίθεται ζήτημα παράβασης της αρχής της αναλογικότητας, απορριπτόμενου ως αβάσιμου του οικείου λόγου έφεσης. Πρέπει, όμως, να διερευνηθεί η δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 37 παρ.1 του Ν. 3801/2009.  Λαμβάνοντας υπ’ όψιν τις γενικότερες περιστάσεις υπό τις οποίες ενήργησε ο εκκαλών (πλήρης απουσία εφαρμογής των κανόνων του λογιστικού των Ο.Τ.Α. επί μακρό χρονικό διάστημα, η οποία τελούσε σε γνώση του Δημάρχου και του Αντιδημάρχου Οικονομικού) και συνεκτιμώντας ότι με την 1584/2014 απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων … απαλλάχθηκε από την κατηγορία της συνέργειας σε υπεξαίρεση, μολονότι στη συγκεκριμένη υπόθεση οι δημοσιονομικές παραβάσεις, για τις οποίες καταλογίσθηκε, είναι ιδιαίτερα σοβαρές, το γεγονός ότι ο ίδιος ενημέρωνε εγγράφως και ανελλιπώς τη Διοίκηση του Δήμου περί της μη νομιμότητας   των δαπανών, τη διενέργεια των οποίων αυτή διέτασσε, σε συνδυασμό με το ότι η εξωταμειακή διαχείριση, ως πρακτική εκταμίευσης δημοτικού χρήματος που διαπιστώθηκε στη συγκεκριμένη υπόθεση εφαρμοζόταν παγίως κατά το παρελθόν από τις υπηρεσίες του Δήμου …, τη ανοχή ή και καθ’ υπόδειξη της ηγεσίας του, συνηγορεί υπέρ της παραδοχής ότι τελούσε υπό καθεστώς ηθικής και ψυχολογικής πίεσης ως προς την εφαρμογή της ως άνω πρακτικής. Με βάση τα ανωτέρω και ενόψει του μεγάλου ποσού του επιβληθέντος καταλογισμού και της οικονομικής κατάστασής του, όπως αυτή προκύπτει από τα εκκαθαριστικά σημειώματα φόρου εισοδήματος οικονομικών ετών 2010 – 2012, που προσκομίζει ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το Τμήμα κρίνει ότι συντρέχει περίπτωση απαλλαγής του από τις προσαυξήσεις και μείωσης του σε βάρος του καταλογισθέντος ποσού έως το ένα δέκατο (1/10) του εναπομένοντος, μετά την εν μέρει ακύρωση της καταλογιστικής πράξης, κεφαλαίου. Συνεπεία αυτού ο καταλογισμός πρέπει να περιορισθεί στο ύψος των 241.899,62  


Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)

Σχετικά Έγγραφα

ΕΣ/ΤΜ.4/1/2018

Καταλογισμός ελλείμματος. ζητείται η ακύρωση...της ληφθείσας κατά την 41η συνεδρίαση/22.10.2014 απόφασης του Δ.Σ. του ...., κατά το μέρος που με αυτήν καταλογίστηκε ο εκκαλών, με την ιδιότητα του υπολόγου, με το προαναφερόμενο ποσό....(..)για να είναι νομίμως αιτιολογημένη η καταλογιστική πράξη, πρέπει στο σώμα αυτής να διαλαμβάνονται - ή έστω από τα στοιχεία του φακέλου να προκύπτουν - όλα τα πραγματικά περιστατικά στα οποία ερείδεται η αξίωση του Δημοσίου ή του ν.π.δ.δ. έναντι του υπολόγου, με συνέπεια ο καταλογισμός να καθίσταται νομικώς πλημμελής, όταν δεν εξειδικεύονται οι συγκεκριμένες πράξεις ή παραλείψεις με τις οποίες ο υπόλογος συνετέλεσε στην επέλευση του καταλογισθέντος σε βάρος του ελλείμματος (..)Περαιτέρω, ο ίδιος προβάλλει ότι ουδεμία ευθύνη και υπαιτιότητα φέρει για τη δημιουργία του ελλείμματος, καθόσον στις εκχωρηθείσες σε αυτόν αρμοδιότητες δεν περιλαμβανόταν η παρακολούθηση και διαχείριση του χαρτοφυλακίου του ...., ούτε άλλωστε μπορούσε να προβεί σε οποιαδήποτε ενέργεια αναφορικά με αυτό. Εν προκειμένω, η προσβαλλόμενη απόφαση θεμελιώνει τη δημοσιολογιστική ευθύνη του εκκαλούντος στην ιδιότητά του ως υπολόγου. Ωστόσο, η κρίση αυτή δεν ερείδεται στα στοιχεία του φακέλου, ειδικά ως προς την ιδιότητα του εκκαλούντος ως υπολόγου λόγω της ανάμειξής του σε πράξεις διαχείρισης αναφορικά με το χαρτοφυλάκιο των χρηματογράφων του (..)Ενόψει των ανωτέρω και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις ΙΙΙ και ΙV της παρούσας, το Τμήμα άγεται στην κρίση, κατά παραδοχή του σχετικού ισχυρισμού του εκκαλούντος, ότι η αιτιολογία της προσβαλλόμενης πράξης, όπως αυτή συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου, καθίσταται ανεπαρκής ως προς το αναγκαίο για τη θεμελίωση της δημοσιολογιστικής ευθύνης του εκκαλούντος στοιχείο της ιδιότητάς του ως υπολόγου, ειδικώς όσον αφορά στη διαχείριση του χαρτοφυλακίου των χρηματογράφων του ...., δοθέντος ότι ούτε στο σώμα της διαλαμβάνονται οι απαιτούμενες προς τούτο αναφορές, ούτε στα λοιπά στοιχεία του φακέλου βρίσκει έρεισμα η εκφερθείσα με αυτήν απόφανση. Συνεπεία της ως άνω ανεπάρκειας και ελλείψεως ως προς την αιτιολογία της, η προσβαλλόμενη καθίσταται νομικώς πλημμελής και συνεπώς ακυρωτέα.


Ελ.Συν.Ολομ/124/2017

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ-ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΥΠΟΛΟΓΟΙ:Με βάση τα προεκτεθέντα, το Τμήμα, κρίνοντας ότι δεν μπορεί να αποστεί από την αθωωτική κρίση του ποινικού δικαστηρίου ως προς το ότι η ήδη αναιρεσίβλητη δεν τέλεσε τις αποδιδόμενες σε αυτήν ποινικά κολάσιμες πράξεις, που έχουν την ίδια αντικειμενική υπόσταση με τις αποδοθείσες σ’ αυτήν με την καταλογιστική απόφαση παράνομες πράξεις, οι οποίες αποτέλεσαν την γενεσιουργό αιτία πρόκλησης του ελλείμματος στη διαχείριση του ..., δεν έσφαλε ως προς την ερμηνεία και εφαρμογή των ως άνω διατάξεων.(..)Σε κάθε περίπτωση, το αντικείμενο της υπό κρίση διαφοράς, το οποίο συνίσταται κατά το μεγαλύτερο μέρος του στην επιβολή των νόμιμων προσαυξήσεων, οι οποίες επιβλήθηκαν στην ανωτέρω, λόγω της επιγενόμενης αναπλήρωσης του δημιουργηθέντος στην διαχείρισή της ελλείμματος, δεν θίγει την αθωωτική κρίση του ποινικού δικαστηρίου, αλλά συμπορεύεται μ’ αυτήν, δοθέντος ότι, το ως άνω έλλειμμα, κατά ρητή παραδοχή του ποινικού Δικαστηρίου, επεστράφη από αυτήν και κατατέθηκε σε λογαριασμό του ..., λόγω της ιδιότητάς της ως υπολόγου. Όμως η γνώμη αυτή δεν εκράτησε.Κατόπιν των ανωτέρω, μη υπάρχοντος άλλου αναιρετικού λόγου, η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί.


ΕΣ/ΤΜ.6/635/2020

Καταλογισμοί...Με την υπό κρίση αίτηση, όπως αυτή αναπτύσσεται με το κατατεθέν στις 12.3.2020 υπόμνημα, ο αιτών προβάλλει, ως λόγο αναστολής, ότι η εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα του επιφέρει ανεπανόρθωτη οικονομική βλάβη. Προς απόδειξη δε των ισχυρισμών του προσκομίζει αντίγραφα πράξεων διοικητικού προσδιορισμού φόρου των φορολογικών ετών 2018, 2017 και 2016, από τα οποία προκύπτει ότι το φορολογητέο του εισόδημα, κατά τα έτη αυτά, ανήλθε σε 24.299,77  ευρώ, 24.438,06 ευρώ και 24.587,57 ευρώ, αντίστοιχα. Κατόπιν αυτών και συνεκτιμώντας το σύνολο των προσκομιζόμενων εγγράφων, τα οποία επικαλείται στο υπό κρίση δικόγραφο ο αιτών, καθώς και το ύψος του βεβαιωθέντος σε βάρος του ποσού (1.359.224,58 ευρώ), το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη και την 517/2020 απόφαση του Τμήματος τούτου, με την οποία αναστέλλεται, ως προς τον αιτούντα, κατ΄ αποδοχή αίτησής του, η εκτέλεση της .... απόφασης καταλογισμού (ποσού ύψους 1.359.224,58  ευρώ) της Οικονομικής Επιθεωρήτριας της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου (Τμήμα Δ΄) της ..., μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση για την έφεση που έχει ασκήσει κατά της ως άνω απόφασης καταλογισμού, κρίνει ότι η άμεση εκτέλεση της προσβαλλόμενης πράξης θα προκαλέσει κίνδυνο ανεπανόρθωτης οικονομικής βλάβης του αιτούντος, σε περίπτωση ευδοκίμησης της εκκρεμούσας ανακοπής. Κατά συνέπεια, συντρέχει, εν προκειμένω, λόγος που δικαιολογεί τη χορήγηση της αιτούμενης αναστολής εκτέλεσης.Κατ΄ ακολουθίαν των ανωτέρω, το Τμήμα κρίνει ότι πρέπει η υπό κρίση αίτηση να γίνει δεκτή και να ανασταλεί, ως προς τον αιτούντα, η εκτέλεση της 8714/4.12.2019 πράξης ταμειακής βεβαίωσης ποσού της Δ΄ Δ.Ο.Υ. ...., μέχρι να εκδοθεί οριστική απόφαση για την ανακοπή που έχει ασκήσει κατά της πράξης αυτής ή μέχρι την κατάργηση της επ’ αυτής δίκης. Μετά την παραδοχή της αίτησης, πρέπει να επιστραφεί στον αιτούντα το παράβολο που κατέθεσε για την άσκησή της (βλ. άρθρο 277 παρ. 9 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, σε συνδυασμό με το άρθρο 123 του π.δ/τος 1225/1981, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 12 παρ. 2 του ν. 3472/2006).


ΕλΣυν.Τμ.7/13/2018

ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΔΗΜΟΥ:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙΙΙ της παρούσας, οι δαπάνες οι οποίες ενταλματοποιήθηκαν με τα 22, 32,     68, 71, 72, και 97, οικονομικού έτους 1997, χρηματικά εντάλματα πληρωμής του Συνδέσμου, είναι νόμιμες, δεδομένου ότι οι αποφάσεις του πρώτου εκκαλούντος, Προέδρου του Διοικητικού Συμβουλίου του Συνδέσμου, περί απευθείας ανάθεσης των εργασιών, επί των οποίων αυτές ερείδονται, ελήφθησαν σύμφωνα με το άρθρο 267 του π.δ. 410/1995, όπως το άρθρο αυτό εφαρμοζόταν πριν την έναρξη ισχύος του ν. 2539/1997, χωρίς δηλαδή να απαιτείται η επίκληση έκτακτων και επειγουσών αναγκών, όπως βασίμως προβάλλεται με την κρινόμενη έφεση. Αντιθέτως, οι από 11.12.1997 και 23.12.1997 αποφάσεις του ανωτέρω για την απευθείας ανάθεση της εκτέλεσης των εργασιών καθαρισμού χωματερών ελήφθησαν υπό την ισχύ του άρθρου 17 του ν. 2539/1997, σύμφωνα με το οποίο έπρεπε να αιτιολογείται η συνδρομή έκτακτων και επειγουσών συνθηκών που να δικαιολογεί την απευθείας ανάθεσή τους, στην προκειμένη δε περίπτωση ουδόλως αιτιολογούνται οι ως άνω αποφάσεις για την προσφυγή στην εξαιρετική διαδικασία της απευθείας ανάθεσης, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. Ωστόσο, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην IV σκέψη της παρούσας οι ως άνω δαπάνες έχουν νομιμοποιηθεί με τη διάταξη του άρθρου 42 παρ. 1 του ν. 3731/2008, όπως βασίμως προβάλλεται, και, ως εκ τούτου, δεν συνιστούν έλλειμμα στη χρηματική διαχείριση του Συνδέσμου για το οικονομικό έτος 1997. Ενόψει των ανωτέρω, η προσβαλλόμενη πράξη τυγχάνει ακυρωτέα καθ’ ό μέρος καταλογίστηκαν οι δύο πρώτοι εκ των εκκαλούντων με το ποσό των 3.149.234 δραχμών ή 9.242,07 ευρώ, το οποίο αντιστοιχεί στις δαπάνες καθαρισμού χωματερών από περιοχές αρμοδιότητας του Συνδέσμου..(..)Κατ’ ακολουθία των προεκτεθέντων, η ένδικη έφεση πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να μεταρρυθμιστεί η προσβαλλόμενη πράξη και να περιοριστεί το καταλογισθέν σε βάρος των εκκαλούντων ποσό


ΕλΣυν.Τμ.V/13/2017

ΚΑΤΑΛΟΓΙΣΜΟΙ:Με την 2823.10/2015/αριθμ. σχεδίου 48352/28.12.2015 πράξη του Υπουργού Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής καταλογίστηκε σε βάρος του αιτούντος, απόστρατου αξιωματικού του Λιμενικού Σώματος, και υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου το ποσό των 1.500,00 ευρώ, το οποίο φέρεται ότι αντιστοιχεί σε αχρεωστήτως καταβληθείσα στον αιτούντα, το έτος 2007, προκαταβολή έναντι οδοιπορικών εξόδων. Στη συνέχεια, εκδόθηκε η προσβαλλόμενη 1252/26.2.2016 ταμειακή βεβαίωση της Δ.Ο.Υ. .., με την οποία βεβαιώθηκε εις βάρος του το ανωτέρω ποσό. Με την υπό κρίση αίτηση προβάλλεται ότι η από 11.3.2016 .. ανακοπή είναι βάσιμη, καθόσον η προσβαλλόμενη πράξη ταμειακής βεβαίωσης εκδόθηκε χωρίς να προηγηθεί η επίδοση ή κοινοποίηση στον αιτούντα της προαναφερόμενης καταλογιστικής πράξης, η οποία αποτελεί τον νόμιμο τίτλο, βάσει του οποίου έγινε η ως άνω ταμειακή βεβαίωση. Ειδικότερα ο αιτών υποστηρίζει ότι στις 7.3.2016 έλαβε γνώση της προαναφερόμενης καταλογιστικής πράξης, η οποία κοινοποιήθηκε σ’ αυτόν με το 4378/7.3.2016 έγγραφο της Δ.Ο.Υ. .., κατόπιν σχετικής αιτήσεώς του, ενώ είχε προηγηθεί η από 26.2.2016 ταμειακή βεβαίωση του καταλογιζόμενου με βάση την ανωτέρω πράξη ποσού. Ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται βάσιμος, καθόσον, από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι είχε κοινοποιηθεί στον αιτούντα, σε χρόνο προγενέστερο της έκδοσης της προσβαλλόμενης 1252/26.2.2016 πράξης ταμειακής βεβαίωσης, η σε βάρος του εκδοθείσα πράξη καταλογισμού. Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη νομική σκέψη (ΙΙΙ.Β), η ασκηθείσα από τον αιτούντα ανακοπή παρίσταται προδήλως βάσιμη και ως εκ τούτου η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή..


ΕΣ/ΤΜ.ΕΒΔΟΜΟ/392/2021

Δημοσιονομική διόρθωση ποσού..Το Δικαστήριο: α) υπό το φως της αρχής της αναλογικότητας, ως εθνικής συνταγματικής αρχής και γενικής αρχής του ενωσιακού δικαίου (βλ.σκέψη 10), που επιβάλλει το αποκαταστατικό μέτρο της ανάκτησης της χρηματοδότησης να τελεί  σε εύλογη σχέση αναλογίας προς τη διαπιστούμενη απόκλιση από την επίτευξη των στόχων της ενισχυόμενης δράσης και να παρίσταται πρόσφορο για την υλοποίηση του επιδιωκόμενου από την οικεία διάταξη σκοπού, προκειμένου τούτο (μέτρο) να διατηρεί τον  επανορθωτικό του χαρακτήρα και να μην καταλήγει σε  κυρωτικό μέτρο, λαμβανομένων περαιτέρω υπόψη των  συντρεχουσών περιστάσεων και ιδίως το πραγματικό γεγονός, που πιστοποιήθηκε από τους επιγενόμενους της ένταξης ελέγχους της επένδυσης και δεν αμφισβητείται,  β) ότι η εκκαλούσα ως επενδυτής, σε κάθε περίπτωση, υλοποίησε στο ακέραιο τις υποχρεώσεις που απέρρευσαν από την απόφαση υπαγωγής της στον αναπτυξιακό νόμο και αξιοποίησε πλήρως την χορηγηθείσα σε αυτήν ενίσχυση, υπηρετώντας έτσι τους οικείους σκοπούς ανάπτυξης και ενίσχυσης των ιδιωτικών επενδύσεων, συμβάλλοντας  περαιτέρω  στην επίτευξη των στόχων της περιφερειακής ανάπτυξης και γ)  ότι το ύψος του ληφθέντος μέτρου, ήτοι ο καταλογισμός της με το ποσό των 90.815,45 ευρώ βαίνει  πέραν των ορίων του πρόσφορου, του κατάλληλου και του αναγκαίου για την πραγματοποίηση του επιδιωκόμενου σκοπού της διασφάλισης της χρηστής δημοσιονομικής διαχείρισης και της μη διακινδύνευσης των ενωσιακών πόρων, κρίνει, για τους λόγους αυτούς, ότι πρέπει το ποσό της  ένδικης διόρθωσης να περιοριστεί στο ύψος των 45.000,00 ευρώ.Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η ένδικη έφεση να γίνει εν μέρει δεκτή και να περιοριστεί ο επίδικος καταλογισμός στο ποσό των 45.000,00 ευρώ, μεταρρυθμιζομένης κατά τούτο της προσβαλλομένης απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης.


ΕΣ/ΟΛΟΜ.1272/2019

Έλλειμμα διαχείρισης ταμείου...Σύμφωνα δε με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά και όπως προκύπτει από τα αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, ο μεταποβιώσας εκκαλών, με την παρατύπως ασκηθείσα διαχείρισή του, δεν παραβίασε συγκεκριμένες και ρητώς προβλεπόμενες, από το νόμο ή τους κανονισμούς, υποχρεώσεις του, ούτε διέθεσε τα ακαταχώρητα χρηματικά διαθέσιμα για σκοπό διαφορετικό από τον κατά νόμο προβλεπόμενο, με αποτέλεσμα η διαχειριστική του συμπεριφορά να μην συνιστά ιδιαιτέρως σοβαρή εκτροπή από το νόμο και τους κανόνες των συναλλαγών και να μην στοιχειοθετείται, ως εκ τούτου, η συνδρομή βαριάς αμέλειας στο πρόσωπό του κατά την άσκηση των διαχειριστικών καθηκόντων του, που συνιστά την αναγκαία προϋπόθεση για την νόμιμη επιβολή σε βάρος του των επίδικων προσαυξήσεων. Κατά συνέπεια η από 8.12.2014 έφεση του μεταποβιώσαντος εκκαλούντος κατά της ....2014 καταλογιστικής απόφασης του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΠΔΥ, πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή, να απαλλαγεί αυτός από το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό των 131.142,85 ευρώ που αντιστοιχεί σε προσαυξήσεις, να μεταρρυθμιστεί η ....2014 καταλογιστική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΠΔΥ και να περιοριστεί το καταλογισθέν σε βάρος του ποσό σε 30.044,80 ευρώ.


ΕΣ/ΤΜ.6/314/2019

Ελλειμμα στη διαχείριση νομικού προσώπου...Σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν  και ενόψει των προεκτεθέντων πραγματικών δεδομένων, το Τμήμα κρίνει ότι, εφόσον το αντικείμενο των  ως άνω συναφθεισών συμβάσεων αφορούσε στην εκτέλεση δημοσίων έργων, αποκλειστικά αρμόδια για την ανάθεσή του και τη σύναψη της σχετικής σύμβασης ήταν η Γ.Γ.Α. και όχι η Κ.Ο.Ε., κατά τις ορθές κρίσεις και της προσβαλλόμενης πράξης. Ωστόσο, το Τμήμα λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σχετικώς καταβληθείσες δαπάνες αφορούν σε έργα, η εκτέλεση των οποίων αποφασίσθηκε από την Κ.Ο.Ε. για τη βέλτιστη διοργάνωση των αγώνων του  πρωταθλήματος και την εξυπηρέτηση των αθλητών, ότι στα στοιχεία του φακέλου υπάρχουν όλα τα σχετικά παραστατικά (επιμετρήσεις εργασιών, τιμολόγια κ.λ.π.) που αποδεικνύουν την εκτέλεσή τους καθώς και ότι δεν αμφισβητείται από τον έλεγχο η  παράδοση αυτών, και συνεκτιμώντας : α) τις περιστάσεις, υπό τις οποίες έγιναν οι επίμαχες αναθέσεις  και ιδίως τον ελάχιστο διαθέσιμο χρόνο (μόλις 2 έτη) που είχε η Χώρα μας για την προετοιμασία του Πρωταθλήματος σε σχέση με τον συνήθη προβλεπόμενο για ανάλογα γεγονότα χρόνο των 5 ετών, εξαιτίας της εσπευσμένης εκ μέρους της  ανάληψης της εν λόγω διοργάνωσης (τέλη Μαΐου 1995) και την εν γένει δυσκολία, κατά τα διδάγματα της κοινής πείρας, σχεδιασμού και προετοιμασίας ενός αθλητικού γεγονότος ανάλογου βεληνεκούς, β) το ύψος της  δαπάνης για τη εκτέλεση των συγκεκριμένων έργων σε σχέση με το σύνολο των δαπανών που διενεργήθηκαν για  το Πρωτάθλημα, γ) τον τυπικό χαρακτήρα του ελλείμματος που δεν ήγαγε σε ουσιαστική έλλειψη χρημάτων και δ) τη μικρή βαρύτητα της αποδιδόμενης στον εκκαλούντα δημοσιονομικής παράβασης, δεδομένου ότι η ανάθεση των εν λόγω έργων ήταν αναγκαία για την ορθή διοργάνωση του Πρωταθλήματος και ότι η χρηματοδότησή τους θα επιβάρυνε, σε κάθε περίπτωση, τον κρατικό προϋπολογισμό, άγεται στην κρίση, ενόψει και του κυρωτικού χαρακτήρα του καταλογισμού λόγω της φύσης του ελλείμματος, ότι εν προκειμένω, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα με την ένδικη έφεση, ο ένδικος καταλογισμός δεν τελεί σε εύλογη σχέση αναλογίας προς την βαρύτητα της ως άνω δημοσιονομικής παράβασης και τις συνθήκες τέλεσής της. Συνεπώς, πρέπει, σύμφωνα με την αρχή της αναλογικότητας να αρθεί ο καταλογισμός κατά το κεφάλαιο τούτο, ως προς τον εκκαλούντα.


ΕΣ/ΤΜ.7/3065/2011

Καταλογισμός - έλλειμμα διαχείρισης Δήμου...Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν ανωτέρω δεκτά (σκέψη IΧ), το Τμήμα, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι το σε βάρος του εκκαλούντος ποσό του καταλογισμού μειώθηκε, όπως προεκτέθηκε, σε 46.901,85 ευρώ (ποσό καταλογισμού 327.778,90 ευρώ  - 280.877,05 ευρώ) και ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση δεν έχουν επιβληθεί προσαυξήσεις στο καταλογισθέν ποσό και, περαιτέρω, συνεκτιμώντας την έκταση και τη σοβαρότητα των δημοσιονομικών παραβάσεων στις οποίες υπέπεσε αυτός και τη συνδρομή στο πρόσωπό του τουλάχιστον βαρείας αμέλειας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του λόγω ακριβώς των παραβάσεων αυτών, κρίνει ότι δεν συντρέχει περίπτωση απαλλαγής του εκκαλούντος από το ποσό του καταλογισμού ούτε μείωσης του ποσού αυτού, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της παρ. 1 του άρθρου 37 του ν. 3801/2009.   


ΕΣ/ΤΜ.ΔΕΥΤΕΡΟ/4/2021

Καταλογισμός - έλλειμμα στη διαχείριση Δήμου...Κατά τα λοιπά, ως προς τις λοιπές ως άνω κατηγορίες δαπανών, οι οποίες, παρά τα αντιθέτως προβαλλόμενα με το δικόγραφο της έφεσης, ορθώς κρίθηκαν μη νόμιμες και  μη δυνάμενες να νομιμοποιηθούν με τις αιτιολογίες που εκτίθενται στην προσβαλλομένη, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη την πάροδο ιδιαίτερα μεγάλου χρονικού διαστήματος από το οικονομικό έτος (2002) στο οποίο αφορούν οι καταλογισθείσες δαπάνες, ότι από την πληρωμή των  δαπανών αυτών δεν προκλήθηκε πραγματική ζημία εις βάρος των οικονομικών του Δήμου, ότι  από τα στοιχεία του φακέλου δεν προέκυψε η τέλεση εκ μέρους του δικαιοπαρόχου των εκκαλούντων οποιουδήποτε ποινικού αδικήματος σε σχέση με τη διαχείριση του δημοτικού χρήματος κατά το κρίσιμο έτος (2002), την οικονομική κατάσταση των εκκαλούντων, κληρονόμων του ...., όπως τούτη προκύπτει από τα προσκομισθέντα στοιχεία σε συνδυασμό με το γεγονός ότι για την άσκηση της υπό κρίση έφεσης χορηγήθηκε σε αυτούς το ευεργέτημα της πενίας, κρίνει, κατ’ αποδοχή σχετικού λόγου έφεσης, ότι το ποσό του καταλογισμού που απομένει ύστερα από την αφαίρεση των 58.362,48 ευρώ, (37.586,47 + 20.776,01 ευρώ), πρέπει, σύμφωνα με όσα ανωτέρω εκτίθενται στη σκέψη 14, να μειωθεί μέχρι το 1/20 αυτού.Κατ’ ακολουθία, πρέπει η  έφεση των εκκαλούντων να γίνει εν μέρει δεκτή, να απαλλαγούν αυτοί από το ποσό των 58.362,48 ευρώ, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στις σκέψεις 18 και 19 της παρούσας και το εναπομείναν ποσό κατα-λογισμού, δηλαδή το ποσό των  27.737,53 (86.100,01 - 58.362,48) ευρώ, να μειωθεί στο 1/20, ήτοι στο ποσό των 1.386,87 ευρώ, κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας. Κατ’ εκτίμηση δε των περιστάσεων, πρέπει να απαλλαγεί ο Δήμος .... και το Ελληνικό Δημόσιο από τα δικαστικά έξοδα των εκκαλούντων (άρθρο 275 παρ. 1 του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, που κατ’ άρθρο 123 του π.δ.1225/1981, όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με το άρθρο 12  παρ.2 του ν.3472/2006, Α΄ 135, εφαρμόζεται και στην παρούσα δίκη).