ΘΕΜΑ: «Διάγραμμα ισχύουσας νομοθεσίας πυρασφάλειας» ΑΔΑ: ΩΠ8Φ46ΜΤΛΒ-9Χ8

ΣΧΕΤ.:α. Η υπ΄ αριθ. 57830 Φ.701.1/01-12-2008 Εγκύκλιος Διαταγή 10 Α.Π.Σ όπως τροποποιήθηκε, συμπληρώθηκε και ισχύει (ΑΔΑ: 4ΙΞ7Ι- Ρ/18-10-2010) β. Π.Δ. 41/2018 (Α΄ 80) γ. Η υπ΄ αριθ. 13/2013 Πυροσβεστική Διάταξη (Β΄ 1586) δ. Η υπ΄ αριθ. 18363 Φ.701.1/29.3.2019 Διαταγή Α.Π.Σ.   

Υπολογισμός του χρόνου υπηρεσίας δικηγόρου που απασχολήθηκε στο Δημόσιο με σχέση έμμισθης εντολής για την καταβολή σ’ αυτόν αποζημίωσης, του άρθρου 94 του Κώδικα περί Δικηγόρων Ν.Δ. 3026/1954. Στην περίπτωση του δικηγόρου Α.Π., προκειμένου να υπολογιστεί το ποσό της καταβλητέας σ’ αυτόν αποζημίωσης του άρθρου 94 του Ν.Δ. 3026/1954, ως χρόνος έναρξης της απασχόλησής του πρέπει να θεωρηθεί η 15/2/1977, (ημερομηνία της αρχικής πρόσληψης τούτου στο Δημόσιο) και η υπηρεσία αυτή πρέπει να θεωρηθεί ως σύμβαση έμμισθης εντολής αορίστου χρόνου με πάγια αντιμισθία και ότι υπήρξε συνεχής και άνευ διακοπής μέχρι της ημερομηνίας υποβολής της παραίτησής του, αφαιρουμένου μόνο του χρονικού διαστήματος από της 19/8/1993 έως 18/4/1994, κατά το οποίο αυτός δεν απασχολήθηκε στο Δημόσιο.

Με τα δεδομένα αυτά, κατά την άποψη που κράτησε στο Τμήμα, η εντελλόμενη δαπάνη, που στηρίζεται στην από 12.4.2011 προσωρινή διαταγή, η οποία από τα στοιχεία του φακέλου δεν προκύπτει ότι έχει ανακληθεί, είναι νόμιμη, καθόσον το Ελεγκτικό Συνέδριο, κατά τον υπ’ αυτού ασκούμενο προληπτικό έλεγχο δαπανών, δεσμεύεται από αυτήν και συνεπώς δεν δύναται να προβεί σε παρεμπίπτοντα έλεγχο της νομιμότητάς της. Ειδικότερα, ακόμη και αν ήθελε γίνει δεκτό ότι ο Δήμος …δεν υποχρεούτο, σε συμμόρφωση προς την ως άνω προσωρινή διαταγή, να προβεί στην έκδοση νομικής πράξης και δη της 212/3.6.2011 απόφασής του, στην οποία η φερόμενη ως δικαιούχος αναφέρεται ως υπάλληλος της κατηγορίας ΔΕ Διοικητικού, ζήτημα για το οποίο δεν περιέχεται κρίση στη χορηγηθείσα προσωρινή διαταγή, πάντως σε κάθε περίπτωση ο υπολογισμός της αμοιβής της με βάση το οικείο μισθολογικό κλιμάκιο του ν.3205/2003 και η ασφάλισή της στο ΙΚΑ εντάσσονται στο επιβαλλόμενο και αναγκαίο πλαίσιο συμμόρφωσης του Δήμου προς αυτήν, καθόσον με την ως άνω προσωρινή διαταγή δεν υποχρεώθηκε απλώς ο Δήμος να συνεχίσει να αποδέχεται τις υπηρεσίες της, οπότε πράγματι σε αυτή την περίπτωση το μισθολογικό και ασφαλιστικό καθεστώς αυτής θα παρέμενε αναλλοίωτο, αλλά περιελήφθη ρητή κρίση περί παροχής απ’ αυτήν εξαρτημένης (και όχι έργου) εργασίας με μισθό (και όχι εργολαβικό αντάλλαγμα), καθώς πιθανολογήθηκε ότι πρόκειται για σύμβαση αορίστου χρόνου προς κάλυψη πάγιων και διαρκών αναγκών του φορέα. Συνεπώς, σε συμμόρφωση προς αυτήν, όφειλε ο Δήμος …..να εξομοιώσει τη φερόμενη ως δικαιούχο, αναφορικά με το μισθολογικό και ασφαλιστικό της καθεστώς, με το αντίστοιχο προσωπικό που παρέχει στο Δήμο υπηρεσίες στο πλαίσιο συμβάσεων εξαρτημένης εργασίας.

Ο σκοπός της καθιερώσεως της διαταγής πληρωμής και ως τίτλου επιβολής συντηρητικής κατασχέσεως είναι συνακόλουθος με το σκοπό της εισαγωγής της διαδικασίας της διαταγής πληρωμής, η οποία συνιστά μέτρον που προάγει κατ" εξοχήν την ταχύτητα κατά την απονομή της δικαιοσύνης (βλ. !. Καστριώτη, Η κατάσχεσις εις χείρας τρίτου, τομ. Δεύτερος (1986) σ. 553, όπου και περαιτέρω παραπομπές στην υποσ. 20). Το γεγονός και μόνο ότι ο νόμος παρέχει ευχέρεια επιβολής αναγκαστικής κατασχέσεως με βάση τη διαταγή πληρωμής, δεν καθιστά περιττή τη δυνατότητα συντηρητικής κατασχέσεως, ενόψει και του ότι σύμφωνα με το άρθρο 632 §2 ΚΠολΔ το δικαστήριο που εξέδωσε τη διαταγή πληρωμής, μπορεί κατά τη διαδικασία των άρθρων 686 επ. να χορηγήσει αναστολή, ώσπου να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση για την ανακοπή. Επομένως, συντηρητική κατάσχεση , επιβαλλόμενη βάσει διαταγής πληρωμής, είναι νοητή και δυνατή κατά το διάστημα της αναστολής του άρθρου 632 §2 ΚΠολΔ, το οποίο εκτείνεται μέχρι την τελεσιδικία της αποφάσεως επί της ασκηθείσας ανακοπής (βλ. I. Καστριώτη ό.π. σ. 559, Κ. Μπέη Δ 10. 350, βλ. όμως και Σ. Ματθία Δ 10. 347 επ). Ο ΚΠολΔ σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει επί της συντηρητής κατασχέσεως, που διατάσσεται από το Δικαστήριο (αρθρ. 722 §2) δεν ορίζει τίποτε σχετικά με τη δυνατότητα και το χρόνο μεταβίβασης της κατασχεθείσας απαίτησης προς τον κατασχόντα συντηρητικώς σια- χέρια τρίτου, βάσει διαταγής πληρωμής, θα πρέπει όμως να γίνει δεκτό ότι η αναγκαστική εκχώρηση λαβαίνει χώρα από την επέλευση της τελεσιδικίας της επί της ασκηθείσας ανακοπής αποφάσεως, οπότε η επιβληθείσα συντηρητική κατάσχεση τρέπεται σε αναγκαστική και παύει η ευχέρεια του δανειστή να επιβάλει συντηρητική κατάσχεση (βλ. \\ Καστριώτη ο.ττ. σ. 561, 562 πρβλ. και Θ. Λιβαθηνό, ΝοΒ 20. 1131, ΕφΑΘ 10153/1985 ΕλΑΔνη 1985. 1150).

Αν η μετάθεση του χρόνου έναρξης καταβολής μισθώματος, εμπίπτει στην έννοια της αναπροσαρμογής του μισθώματος, κατ’ άρθρο 24 παρ.10 του ν. 4182/2013.Η τροποποιητική μισθωτικής συμβάσεως, σύμβαση για μετάθεση του χρόνου έναρξης καταβολής του μισθώματος, δεν συνιστά μεν περίπτωση αναπροσαρμογής μισθώματος και δεν ρυθμίζεται από το άρθρο 24 παρ.10 του ν. 4182/2013, αλλά η σύμβαση μπορεί να συναφθεί υπό τους όρους των σχετικών διατάξεων του Α.Κ., οπότε εφαρμόζεται αναλογικά η διάταξη της παρ.10 του άρθρου 24 του ν. 4182/2013, καθόσον αφορά στην υποβολή της τροποποιητικής σύμβασης στην αρμόδια Αρχή προς έγκριση. (ομόφ.)

Eρωτάται: α) Εάν η διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1 της με αριθμ. 142413/Ζ1/19-10-2020 απόφασης του Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων (Β΄ 4617), εκδόθηκε καθ’ υπέρβαση της νομοθετικής εξουσιοδότησης και είναι αντίθετη με το άρθρο 76 παρ.1 του ν. 4692/2020 (Α΄ 111), σύμφωνα με το οποίο τίθεται ως προϋπόθεση μετεγγραφής, μεταξύ άλλων, τα αδέλφια να σπουδάζουν σε Τμήματα Α.Ε.Ι./Α.Ε.Α, τα οποία εδρεύουν σε διαφορετική Περιφερειακή Ενότητα τόσο μεταξύ τους όσο και από την Περιφερειακή Ενότητα στην οποία διαμένουν μόνιμα οι γονείς ή οι ίδιοι ή οι γονείς τους έχουν πλήρη κυριότητα ή επικαρπία κατοικίας και αν, ως εκ τούτου, πρέπει να ανακληθεί η απορριπτική περί μετεγγραφής απόφαση της Σχολής Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και να μετεγγραφεί ο φοιτητής Φ.Κ. στην ανωτέρω Σχολή και σε θετική περίπτωση και β) εάν η ως άνω Σχολή υποχρεούται να ανακαλέσει τις αποφάσεις της περί έγκρισης μετεγγραφής του φοιτητή Γ.Α. καθώς και άλλων φοιτητών, στις περιπτώσεις, που τα αδέλφια φοιτούν σε διαφορετικές Περιφερειακές Ενότητες από αυτές που διαμένουν μόνιμα οι γονείς τους και στις οποίες οι γονείς τους δεν διαθέτουν πλήρη κυριότητα κατοικίας ή επικαρπία κυριότητας.(...)α) Η διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1 της με αριθμ. 142413/Ζ1/19-10-2020 απόφασης του Υφυπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων (Β΄ 4617) δεν έχει εκδοθεί καθ’ υπέρβαση των ορίων της νομοθετικής εξουσιοδότησης του άρθρου 81 παρ. 2 του ν. 4692/2020 (Α΄ 111) και δεν είναι αντίθετη με το άρθρο 76 παρ. 1 του ν. 4692/2020 (Α΄ 111) και, επομένως, η Σχολή Μηχανολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου δεν υποχρεούται να ανακαλέσει την απορριπτική απόφασή της και να κάνει δεκτή την αίτηση μετεγγραφής του Φ.Κ. β) Εφόσον η απάντηση στο εν λόγω ερώτημα είναι αρνητική, παρέλκει η εξέταση του δεύτερου υποερωτήματος (κατά πλειοψηφία).

Ασφαλιστικά μέτρα.Με τα δεδομένα αυτά το Κλιμάκιο κρίνει ότι ο φερόμενος ως δικαιούχος του χρηματικού εντάλματος μη νομίμως απασχολήθηκε δυνάμει της 1493/2012 απόφασης ασφαλιστικών μέτρων για το πέραν της εκδόσεως της 2535/2013 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών χρονικό διάστημα, ήτοι από το χρόνο δημοσίευσής της (9.10.2013) και εντεύθεν, καθόσον η τελευταία είναι οριστική απόφαση που εκδόθηκε σε βάρος του ενάγοντα, εφόσον το αρμόδιο Δικαστήριο προέβη με αυτήν σε διάγνωση περί της ανυπαρξίας του ουσιαστικού του δικαιώματος. Συνεπώς, η 1493/2012 απόφαση ασφαλιστικών μέτρων έχει ήδη πάψει να αναπτύσσει τα αποτελέσματά της και τούτο αυτοδικαίως από 9.10.2013, κατ’ εφαρμογή του άρθρου 105 παρ. 4 του ν. 4172/2013, σύμφωνα με το οποίο αίρεται αυτοδικαίως η ισχύς της απόφασης ασφαλιστικών μέτρων, μεταξύ άλλων, και στην περίπτωση έκδοσης οριστικής απόφασης σε βάρος εκείνου που ζήτησε τα ασφαλιστικά μέτρα. Εξάλλου, η άσκηση έφεσης κατά της ως άνω 2535/2013 πρωτόδικης απόφασης σε καμία περίπτωση δεν αίρει την οριστικότητα της τελευταίας, αλλά δύναται να δικαιολογήσει την υποβολή νέας αίτησης ασφαλιστικών μέτρων για το εντεύθεν χρονικό διάστημα, μη συντρέχουσας της αρνητικής προϋπόθεσης του προσωρινού δεδικασμένου.

Έναρξη απονομής σύνταξης:Τα ανωτέρω δεχθέν το δικάσαν Τμήμα ορθώς τις επίμαχες διατάξεις ερμήνευσε και εφήρμοσε, οι δε περί του αντιθέτου ισχυρισμοί του αναιρεσείοντος ότι δηλαδή υπέβαλε την αίτηση για συνταξιοδότηση μετά την κατάργηση με το άρθρο 2 του ν.3518/2006 του Ειδικού Λογαριασμού πρόσθετων παροχών (..) του Ταμείου Συντάξεων ..(..), από το οποίο επρόκειτο να συνταξιοδοτηθεί καθώς και ότι η δαπάνη για τη σύνταξή του εγκρίθηκε με την ... έγκριση οικονομικής επιβάρυνσης, είναι απορριπτέοι ως άνευ εννόμου επιρροής και προβαλλόμενοι αλυσιτελώς, καθόσον, όπως αναπτύχθηκε σε προηγούμενη σκέψη, η συνταξιοδοτική αξίωση γεννάται δια της υποβολής της σχετικής αιτήσεως αφετηρία δε της αξιώσεως αυτής αποτελεί η πρώτη ημέρα του μήνα που ακολουθεί αυτόν κατά τον οποίο υπεβλήθη η σχετική αίτηση. Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω και μη προβαλλομένου άλλου λόγου αναιρέσεως, η υπό κρίση αίτηση πρέπει να απορριφθεί

ΑΠΟΔΟΧΕΣ:Μη νόμιμη η καταβολή αποδοχών ποσού 2.768,97 ευρώ, σε Γενικό Γραμματέα Δήμου, για το χρονικό διάστημα από 1.9. έως 30.9.2014, καθόσον η αξίωση του φερόμενου ως δικαιούχου του εντάλματος Γενικού Γραμματέα του Δήμου για την καταβολή των αποδοχών της θέσης του άρχισε στις 13.10.2014, δηλαδή την ημέρα που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, οπότε και έλαβε νόμιμη υπόσταση, η απόφαση για τον διορισμό του στο Δήμο και δεν είναι νόμιμη η καταβολή σε αυτόν αποδοχών Γενικού Γραμματέα για το προγενέστερο της 13ης Οκτωβρίου 2014 χρονικό διάστημα, ούτε, άλλωστε, έχει νομιμοποιηθεί η ως άνω δαπάνη με τη διάταξη της παραγράφου 4 του άρθρου 12 του ν. 4071/2012, η οποία δεν εφαρμόζεται στην τρέχουσα δημοτική περίοδο (2014-2019).

Διαταγή πληρωμής(..}σύμφωνα με την παράγραφο 8 του άρθρου 30 του ν.2789/2000, εξαιρούνται από τη ρύθμιση του εν λόγω άρθρου και συναφώς και από την προβλεπόμενη από αυτό απαγόρευση της έναρξης ή συνέχισης των πράξεων της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, εκτός των άλλων, και απαιτήσεις που καίτοι θα περιλαμβανόταν κατ' αρχή στη ρύθμιση του άρθρου 30 παρ.1 του Ν.2789/2000 κρίθηκαν οποτεδήποτε τελεσίδικα έως τη δημοσίευση του εν λόγω νόμου, έως δηλαδή την 11-2-2000, εκτός εάν η υπόθεση κατά την ημερομηνία ψήφισης αυτού εκκρεμεί στον ' Αρειο Πάγο. Στην εξαίρεση αυτή εμπίπτει όχι μόνο η έκδοση τελεσίδικης δικαστικής απόφασης για την απαίτηση, αλλά και η επιδίκαση της απαίτησης με διαταγή πληρωμής, εφόσον αυτή απέκτησε ισχύ δεδικασμένου αφού, όπως προκύπτει από τις διατάξεις των άρθρων 631, 632 παρ.1, 633 παρ.2, 904 παρ.2, 933 παρ.3 και 330 του ΚΠολΔ, η κατά τα άρθρα 623 επ. του ΚΠολΔ εκδιδόμενη διαταγή πληρωμής, μολονότι δε φέρει χαρακτήρα δικαστικής απόφασης, αλλ' αποτελεί απλώς τίτλο εκτελεστό, αποκτά εντούτοις ισχύ δεδικασμένου και ισοδυναμεί συνεπώς με τελεσίδικη επιδίκαση της απαίτησης, μετά την τελεσίδικη απόρριψη της ανακοπής που ασκήθηκε κατ' αυτής ή μετά την άπρακτη πάροδο των προθεσμιών, προς άσκηση ανακοπής των άρθρων 632 παρ.1 και 633 παρ.2 του ΚΠολΔ, οπότε δεν μπορεί να προσβληθεί πλέον, παρά μόνο με αναψηλάφιση ... Επομένως, δεν τίθεται ζήτημα εφαρμογής της ρυθμιστικής εξαίρεσης της παρ.8 του άρθρου 30 του Ν.2789/2000 στις περιπτώσεις εκείνες οφειλών προς Τράπεζες, από πιστωτικές συμβάσεις, που κατά τα προαναφερόμενα δεν υπαγόταν καθόλου στις ρυθμίσεις του άρθρου 30 παρ.1 του Ν.2789/2000 και 47 παρ.1 του Ν.2873/2000 μέχρι την 9-5-2001, που άρχισε να ισχύει ο Νόμος 2912/2001, δηλαδή εκτός άλλων ειδικότερα και για οφειλές από συμβάσεις δανείων που έληξαν με καταγγελία μέχρι την 15-4-1998 και η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης για την ικανοποίησή τους είχε ολοκληρωθεί μέχρι την 9-5-2001...