Επειδή κατόπιν των ανωτέρω η προσφυγή πρέπει να γίνει εν μέρει μόνον δεκτή και δη κατά το σκέλος αυτής που βάλλει κατά της αποδοχής της προσφοράς της συμμετέχουσας εταιρείας «...», να απορριφθούν δε οι λοιποί λόγοι της προσφυγής. Να γίνει δεκτή η παρέμβαση. Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη υπ’ αριθ. 233/2022 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Αναθέτουσας Αρχής, ως και η ενσωματωμένη στην ανωτέρω απόφαση, υπ’ αριθ. 203/2022 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής, με την οποία εγκρίθηκε το από 16.6.2022 Πρακτικό ελέγχου δικαιολογητικών συμμετοχής, τεχνικών και οικονομικών προσφορών της Επιτροπής του Διαγωνισμού, καθ΄ο μέρος έγινε δεκτή η προσφορά της συμμετέχουσας εταιρείας με την επωνυμία «...». 

Επειδή κατόπιν των ανωτέρω η υπό εξέταση προσφυγή πρέπει να γίνει εν μέρει μόνον δεκτή και δη κατά το μέρος της που στρέφεται κατά της αποδοχής της προσφοράς της παρεμβαίνουσας εταιρείας, η προσφορά της οποίας μη νομίμως έγινε δεκτή κατ’ αποδοχή συμπληρωτικής υποβολής του συνόλου των εξαρχής και εξολοκλήρου ελλειπόντων, Πινάκων Συμμόρφωσης, ενώ πρέπει να απορριφθεί κατά το μέρος της που βάλλει κατά της απόρριψης της προσφοράς της προσφεύγουσας. Να γίνει εν μέρει δεκτή η παρέμβαση καθ’ ο μέρος απορρίπτεται η προσφυγή. Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη με Αριθμός απόφασης: 1370/2022 35 αριθ. 202/2022 απόφαση της Αναθέτουσας Αρχής, ως και η ενσωματωμένη σε αυτήν με αριθ. 160/2022 απόφαση της Αναθέτουσας Αρχή κατά το μέρος που έκανε δεκτή την προσφορά της παρεμβαίνουσας και ανέδειξε αυτήν οριστική ανάδοχο της σύμβασης, σύμφωνα με το σκεπτικό της παρούσας.

Επειδή, δέον όπως επισημανθεί ότι η ΕΑΔΗΣΥ δεν δύναται να απορρίψει προσφορά ως ασυνήθιστα χαμηλή, χωρίς προηγουμένως να έχει τοποθετηθεί αιτιολογημένα η αναθέτουσα αρχή στους ουσιώδεις ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τις ελλείψεις στις εξηγήσεις της για την αιτιολόγηση της προσφοράς της. Περαιτέρω, κατά τα ως άνω αναφερόμενα, η ΕΑΔΗΣΥ δεν δύναται το πρώτον, καθ’ υποκατάσταση της αναθέτουσας αρχής, να απορρίψει την προσφορά της προσφεύγουσας κρίνοντάς την ως ασυνήθιστα χαμηλή, αφ’ ης στιγμής στην προσφορά της περιλαμβάνονται όλα τα επιμέρους κόστη και έχει προσηκόντως συμπληρωθεί το έντυπο της οικονομικής της προσφοράς, η δε προσβαλλόμενη πάσχει ακυρότητα λόγω μη νόμιμης, ήτοι σαφούς, ειδικής και επαρκούς, αιτιολογίας. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πρέπει να ακυρωθεί, κατά τα ειδικώς αναφερόμενα στις ανωτέρω σκέψεις, και η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στην αναθέτουσα αρχή, προκειμένου αυτή να ασκήσει τις κατά νόμο αρμοδιότητές της

Επειδή, όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου και δεν αμφισβητείται, ο οικονομικός φορέας «...», δεν υπέβαλε με τα δικαιολογητικά κατακύρωσης φορολογική ενημερότητα που να καλύπτει το χρόνο υποβολής της προσφοράς (16.03.2022). Συνεπώς, η αναθέτουσα αρχή όφειλε να μην αποδεχτεί την προσφορά του προσωρινού αναδόχου αλλά να τον καλέσει να υποβάλλει τα ελλείποντα δικαιολογητικά κατακύρωσης και συγκεκριμένα να προσκομίσει φορολογική ενημερότητα που να καλύπτει το χρόνο υποβολής των προσφορών (βλ. απόφαση ΕΑΔΗΣΥ 756/2022) και ο σχετικός λόγος της προσφυγής θα πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτός ως βάσιμος. Εντούτοις, δοθέντος ότι κατά τα εκτεθέντα στη σκέψη 30 συντρέχει λόγος αποκλεισμού του οικονομικού φορέα «...», η κλήση του προς προσκόμιση των ελλειπόντων δικαιολογητικών κατακύρωσης παρέλκει εν προκειμένω ως αλυσιτελής. 

Όπως όμως βάσιμα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα και συνομολογεί και η παρεμβαίνουσα, αλλά και η αναθέτουσα, η παρεμβαίνουσα διαμόρφωσε την οικονομική της προσφορά υπολογίζοντας τις εργοδοτικές εισφορές (περίοδος 01η -01-2023 και έπειτα) με βάση το ποσοστό 22,54% αντί του ποσοστού 24,33%, προκύπτουσας έτσι διαφοράς και «ελλείμματος» στην οικονομική της προσφορά ύψους 1.193,33€. Υπολογίζοντας η Απαρεμβαίνουσα τις ασφαλιστικές εισφορές με βάση τα μειωμένα αυτά ποσοστά και για το πέραν της 31ης.12.2022 χρονικό διάστημα κατ’ εφαρμογή της ανωτέρω προσωρινού χαρακτήρα νομοθετικής ρύθμισης, η παρεμβαίνουσα υπέβαλε προσφορά κατά παράβαση της ισχύουσας νομοθεσίας και ως εκ τούτου απορριπτέα. . Εξάλλου, κρίσιμος χρόνος, από την άποψη του ισχύοντος νομοθετικού καθεστώτος, για τη διαμόρφωση της προσφοράς συμμετέχοντος σε διαγωνισμό, είναι ο χρόνος της διενέργειας του διαγωνισμού (στην προκείμενη περίπτωση η 11-05-2022) και ως εκ τούτου όφειλε η παρεμβαίνουσα να έχει υπολογίσει τις εργοδοτικές εισφορές με τη μείωση που προβλέπει ο νόμος μόνο για την περίοδο έως 31.12.2022, ενώ για την περίοδο από 01.01.2023 και έπειτα, θα έπρεπε να τις έχει υπολογίσει με βάση το αυξημένο ποσοστό που ίσχυε πριν από τη δημοσίευση της εν λόγω ρύθμισης. Με τον τρόπο όμως αυτόν η παρεμβαίνουσα δεν τήρησε τους ισχύοντες κοινωνικοασφαλιστικούς κανόνες, υπολογίζοντας ασφαλιστικές εισφορές κατώτερες των νομίμων, κατά παράβαση των όρων της Διακήρυξης, καθώς και των αντίστοιχων άρθρων 18 παρ. 2 και 95 παρ. 5 α΄ του ν. 4412/2016. (207/2022 ΑΕΠΠ). Η πλημμέλεια δε αυτή συνιστά λόγο απόρριψης της προσφοράς της παρεμβαίνουσας, γενομένων δεκτών των ισχυρισμών της προσφεύγουσας και απορριπτομένων των περί αντιθέτου ισχυρισμών της παρεμβαίνουσας και της αναθέτουσας. Κατόπιν των ανωτέρω, ο προκείμενος λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός. 

Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η προδικαστική προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή. Να γίνει δεκτή η παρέμβαση, κατά το σκέλος αυτής που αφορά τη κατ’ επίκληση του άρθρου 102 δυνατότητα διόρθωσης της εσφαλμένης δήλωσης του ΕΕΕΣ. Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη υπ’ αριθ. 859/2022 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Αναθέτουσας Αρχής (απόσπασμα εκ του με αριθ. 28ο /5.7.2022 Πρακτικού Συνεδρίασης), καθ’ ο μέρος κρίθηκε αποδεκτή η προσφορά του παρεμβαίνοντος άνευ ετέρου και χωρίς προηγούμενη κλήση του προς διόρθωση και διευκρίνιση της εσφαλμένης δηλώσεώς του, κατ’ άρθρο 102 Ν. 4412/2016 και 3.1.2.1. της Διακήρυξης

Μονάδα επεξεργασίας στραγγισμάτων...Από τη στιγμή όμως που ρητά και με σαφήνεια ορίζεται η απαιτούμενη θερμοκρασία υπολογισμού του ποσοστού ανάκτησης στους 16οC, δεν υπάρχει περιθώριο παρερμηνείας της συμμόρφωσης των διαγωνιζομένων στην απαίτηση αυτή και σε κάθε περίπτωση μια τέτοια ερμηνευτική εκδοχή θα συνιστούσε αλλοίωση της βούλησης της αναθέτουσας αρχής, η οποία αποτυπώθηκε ρητά στον όρο 2.3.1.Κ1. Υπό τα δεδομένα τούτα βάσιμα προβάλλεται από την προσφεύγουσα ο τέταρτος αυτός λόγος προσφυγής και πρέπει να γίνει δεκτός, απορριπτομένων ως αβάσιμων των ισχυρισμών της παρεμβαίνουσας και της αναθέτουσας αρχής. Επειδή, κατ΄ ακολουθίαν, η κρινόμενη πρώτη Προδικαστική Προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή κατά το σκέλος με το οποίο βάλλει κατά της αποδοχής της προσφοράς της πρώτης παρεμβαίνουσας με την επωνυμία « ………………» και να απορριφθεί κατά το σκέλος που βάλλει κατά της βαθμολόγησης των προσφορών, και να απορριφθεί η ασκηθείσα πρώτη Παρέμβαση κατ’ αποδοχή της πρώτης προσφυγής. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν η κρινόμενη δεύτερη Προδικαστική Προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή κατά το σκέλος με το οποίο βάλλει κατά της αποδοχής της προσφοράς της δεύτερης παρεμβαίνουσας με την επωνυμία « ………..» και να απορριφθεί η ασκηθείσα δεύτερη Παρέμβαση κατ’ αποδοχή της δεύτερης προσφυγής 

Παροχή υπηρεσιών φύλαξης:..Ο αναθέτων φορέας, κρίνοντας έστω και σιωπηρά ότι η ως άνω προσφορά της αναδόχου δεν είναι ασυνήθιστα χαμηλή ενόψει του προβλεπόμενου σε αυτή χαμηλού διοικητικού κόστους και εργολαβικού κέρδους ίσου με ποσοστό 1,2% και 1% αντίστοιχα επί του συνολικού τιμήματος, δεν υπερέβη τα άκρα όρια της διακριτικής του ευχέρειας, καθόσον: α) δεν υποβλήθηκαν ενστάσεις κατά της αξιολόγησης της οικονομικής προσφοράς της αναδόχου, (βλ. άρθρο 17 της Διακήρυξης), β) το ύψος της οικονομικής προσφοράς της αναδόχου που ανέρχεται σε 58.259,24 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. δεν αποκλίνει ουσιωδώς από το ύψος της προϋπολογιζόμενης με βάση τη διακήρυξη δαπάνης ίσης με 66.960,00 ευρώ πλέον Φ.Π.Α. (πρβλ. απόφαση Ελ. Συν. VI Τμ. 1724/2012, Ε.Α. ΣτΕ 127/2009), γ) στην οικονομική προσφορά της αναδόχου προβλέπεται εργολαβικό κέρδος, έστω και μικρό, δεδομένου ότι το ζήτημα του ύψους του εργολαβικού κέρδους ανάγεται στον επιχειρηματικό κίνδυνο που αναλαμβάνει ο οικονομικός φορέας που συμμετέχει σε ένα δημόσιο διαγωνισμό (βλ. απόφαση Ελ. Συν. VI Τμ. 2090/2011, πρβλ. Ε.Α. ΣτΕ 792/2008, 974/2007) και δ) στην ανωτέρω οικονομική προσφορά έχουν συνυπολογισθεί, πέραν του εργολαβικού οφέλους, όλα τα με βάση το άρθρο 68 παρ. 1 του ν. 3863/2010 (ΦΕΚ Α΄ 115/15.7.2010) απαιτούμενα λοιπά στοιχεία, δηλαδή οι νόμιμες αποδοχές των εργαζομένων, οι νόμιμες υπέρ Δημοσίου και τρίτων κρατήσεις και το τυχόν, λοιπό εύλογο διοικητικό κόστος παροχής των προς ανάθεση υπηρεσιών. Επομένως, ο α΄ λόγος της Επιτρόπου δεν ευσταθεί.β) Όπως προκύπτει από τα εκτιθέμενα στην 6η σκέψη, η οικονομική προσφορά της φερομένης ως δικαιούχου διαμορφώθηκε με βάση τα κατώτατα όρια αποδοχών για εργαζομένους κάτω των 25 ετών. Βάσει, δε, των δεδομένων αυτών, τα οποία, σύμφωνα με το άρθρο 68 παρ. 3 του ν. 3863/2010, αποτελούν ουσιώδες και απαιτούμενο επί ποινή ακυρότητας στοιχείο της συμβάσεως, συνήφθη και η 3572/2018 μεταξύ του ΕΙΚ και της εταιρείας σύμβαση. Ενόψει, όμως, της επιλογής ως κριτηρίου αναθέσεως αυτού της χαμηλότερης τιμής, καθώς επίσης και της υποχρεώσεως των διαγωνιζομένων, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 68 του ν. 3863/2010, να υπολογίσουν στην προσφορά τους εύλογο ποσοστό διοικητικού κόστους, αναλωσίμων και εργολαβικού κέρδους, η απασχόληση από την ανάδοχο εταιρεία, κατά την εκτέλεση της συμβάσεως, εργαζομένων άνω των 25 ετών, συνιστά ουσιώδη τροποποίηση της οικείας συμβάσεως (πρβλ. Ελ.Συν. Κ.Π.Ε.Δ. στο IV Τμ. Πρ. 80, 34/2017, 172/2016, 247, 32/2015, 143/2014). (...)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα πληρωμής πρέπει να θεωρηθεί.

Παροχή υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου:..Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την διαφωνούσα Επίτροπο, μη νομίμως ανατέθηκαν οι επίμαχες υπηρεσίες εσωτερικού ελέγχου στην φερόμενη ως δικαιούχο, αφού δεν έχει ακόμη εκδοθεί από το Υπουργείο Υγείας ο προβλεπόμενος από το άρθρο 25 του ν. 4025/2011 «Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας των μονάδων υγείας σε θέματα διοικητικά, διαχειριστικά και λογιστικά». Ειδικότερα, σύμφωνα με τα γενόμενα δεκτά στη σκέψη ΙΙ, το θεσμοθετούμενο με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του άρθρου 25 του ν. 4025/2011 σύστημα εσωτερικού ελέγχου, το οποίο προβλέπει ως έναν από τους δύο βασικούς πυλώνες του τον Εσωτερικό Ελεγκτή, αποσκοπεί στην παρακολούθηση της τηρήσεως ακριβώς αυτού του Εσωτερικού Κανονισμού, στον οποίο ορίζονται οι λεπτομέρειες που αφορούν την οργάνωση και λειτουργία του συστήματος εσωτερικού ελέγχου, καθώς επίσης και τα καθήκοντα του Εσωτερικού Ελεγκτή. Συνεπώς, η έκδοση του εν λόγω Κανονισμού αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την λειτουργία του συστήματος του εσωτερικού ελέγχου και συνακολούθως για την ανάθεση των οικείων υπηρεσιών σε ιδιώτη εσωτερικό ελεγκτή. Περαιτέρω, η ρητή και σαφής νομοθετική επιλογή να ανατεθεί αποκλειστικά στο Υπουργείο Υγείας, ήτοι στον αρμόδιο Υπουργό, ως προϊστάμενο της οργανικής μονάδας του Υπουργείου (πρβλ. ΣτΕ 2725/2001 σκ. 6), η αρμοδιότητα για την έκδοση του Κανονισμού αυτού, δικαιολογείται από την επιδίωξη του νομοθέτη να υπάρξει ενιαία ρύθμιση σε κεντρικό επίπεδο των διοικητικών, διαχειριστικών και λογιστικών θεμάτων των Μονάδων Υγείας για την αναμόρφωση του Τομέα Υγείας σε εθνικό επίπεδο, με συνέπεια να μην είναι επιτρεπτή η υποκατάσταση του εν λόγω Υπουργού στην άσκηση της ως άνω αποκλειστικής αρμοδιότητάς του προς έκδοση Εσωτερικού Κανονισμού Λειτουργίας των Μονάδων Υγείας από άλλα διοικητικά όργανα. Επιπλέον, παρέκκλιση από την ανωτέρω ρύθμιση δεν δύναται να δικαιολογηθεί ούτε από την καθυστέρηση άσκησης της σχετικής αρμοδιότητας εκ μέρους του Υπουργείου (πρβλ. Ελ.Συν. IV Tμ.  32/2015). Ως εκ τούτου, η έκδοση από το Υπουργείο Υγείας των ΓΠΔΥ5γ/οικ129854/22.11.2011, 94064/1.10.2012 και οικ.53560/5.6.2013 εγκυκλίων (βλ. σκ. ΙV.Γ.Δ.Ε.), στις οποίες αναφέρονται αναλυτικώς τα καθήκοντα των εσωτερικών ελεγκτών και προσδιορίζεται το περιεχόμενο των συμβάσεων που καλούνται τα Νοσοκομεία να συνάψουν για την ανάθεση των οικείων υπηρεσιών, δεν δύναται θεωρηθεί ως συμμόρφωση της Διοικήσεως προς την υποχρέωση εκδόσεως Ενιαίου Εσωτερικού Κανονισμού σύμφωνα με τη ρητή επιταγή του άρθρου 25 του ν. 4025/2011, ούτε επίσης δύναται να αναπληρώσει την παράλειψη εκδόσεως του εν λόγω Εσωτερικού Κανονισμού, αφενός μεν διότι ο νομοθέτης επιβάλλει τη ρύθμιση των ανωτέρω ζητημάτων με υπουργική απόφαση, οι δε εγκύκλιοι δεν αποτελούν δεσμευτικούς κανόνες δικαίου (ΣτΕ 2787, 2077, 922/2017, 2884, 2877/2016, 4243/2014, ΔΕφΠειρ. 111/2019, ΔΕφΑθ 7/2019 κ.α.), αφετέρου δε, διότι οι εν λόγω εγκύκλιοι δεν έχουν το περιεχόμενο που, σύμφωνα με τις προδιαληφθείσες διατάξεις του ν. 4025/2011, πρέπει να έχει ο Ενιαίος Εσωτερικός Κανονισμός Λειτουργίας, ήτοι τη ρύθμιση όλων των διοικητικών, διαχειριστικών και λογιστικών θεμάτων των Μονάδων Υγείας.Κατόπιν τούτων, δεν ήταν νόμιμη η ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών εσωτερικού ελέγχου στη φερόμενη ως δικαιούχο, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα από το Νοσοκομείο είναι απορριπτέα ως αβάσιμα. (...)κρίνει ότι τα αρμόδια όργανα του Νοσοκομείου ενήργησαν χωρίς πρόθεση καταστρατηγήσεως των οικείων διατάξεων αλλά επειδή πεπλανημένως πίστευαν ότι ενεργούσαν νομίμως και μάλιστα, όσον αφορά τον πρώτο λόγο, σε συμμόρφωση προς τις σαφείς οδηγίες που τους απηύθυναν οι εποπτεύουσες αυτά αρχές.

Περαιτέρω, απορριπτέος τυγχάνει ο ισχυρισμός της αναθέτουσας αρχής ότι, παρά το γεγονός ότι ελλείπει η ζητούμενη σήμανση κάνει δεκτή την προσφορά του ανωτέρω οικονομικού φορέα καθώς ο κατασκευαστής τους, όπως ο ίδιος βεβαιώνει με δήλωσή του, δεν τα προορίζει για διαγνωστική αλλά μόνο για γενική χρήση, γεγονός που του επιτρέπει να μην συμμορφωθεί προς την οδηγία 98/79/ΕΚ για τα ιατροτεχνολογικά βοηθήματα που χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση in vitro, όπως ίσχυε κατά το χρόνο δημοσίευσης της διακήρυξης. Και τούτο διότι αφενός μεν ο ανωτέρω ισχυρισμός έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη διακήρυξη, η οποία δεν θέτει προϋποθέσεις σχετικά με την πλήρωση της τεχνικής προδιαγραφής. Άλλωστε, ενόψει των αρχών της ισότητας και της ίσης μεταχείρισης των διαγωνιζομένων δεν μπορεί να γίνει δεκτό άλλο πιστοποιητικό, βεβαίωση κλπ σε αντικατάσταση/υποκατάσταση του ζητούμενου αλλά η αναθέτουσα αρχή, όπως και οι συμμετέχοντες δεσμεύεται από τους όρους που η ίδια έθεσε. Εξάλλου εάν υπήρχε οποιαδήποτε αμφιβολία από τον ανωτέρω συμμετέχοντα σχετικά με την ορθότητα του όρου όφειλε να αμφισβητήσει αυτόν επικαίρως με την άσκησης προδικαστικής προσφυγής, αντιθέτως, όμως, αυτός συμμετείχε ανεπιφύλακτα στο διαγωνισμό, χωρίς ουδέποτε να εκφράσει τις αντιρρήσεις του. Τέλος, απορριπτέος τυγχάνει και ο ισχυρισμός της αναθέτουσας αρχής ότι η επίμαχη «κατακύρωση έγινε μειοδοτικά και προς οικονομικό όφελος του Νοσοκομείου». Και τούτο διότι η κατακύρωση στην προσφορά με τη χαμηλότερη τιμή προϋποθέτει νομίμως υποβληθείσα προσφορά και όχι αντίθετη προς τους όρους της διακήρυξης, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να οδηγήσει σε μη σύννομη συμμετοχή διαγωνιζομένου σε διαγωνισμό, όπως συμβαίνει στην προκειμένη περίπτωση. Συνεπώς, η προσφορά του ανωτέρω οικονομικού φορέα έπρεπε ν’απορριφθεί κατά δεσμία αρμοδιότητα της αναθέτουσας αρχής, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς αυτής κι, επομένως, ο λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός.