ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ.Λόγω συνταξιοδότησης:Μη κανονική η καταβολή από Υπουργείο σε αποχωρούντες υπαλλήλους του της εφάπαξ αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης, καθόσον οι αποφάσεις καταβολής προσωρινής σύνταξης, σύμφωνα με το άρθρο 38 του ν. 3996/2011 (ΦΕΚ Α' 170/2011), δεν αποτελούν νόμιμο δικαιολογητικό για την καταβολή της ανωτέρω αποζημίωσης, διότι από αυτές δεν προκύπτει ότι οι ανωτέρω υπάλληλοι πληρούν τις προϋποθέσεις για τη λήψη σύνταξης και κατ' επέκταση, για τη λήψη της εντελλόμενης προς αυτούς αποζημίωσης, όπως τούτο απαιτείται από τη σχετική διάταξη του π.δ. 410/1988.(Όμοιες οι 53, 97 και 104/2015 Πράξεις του ιδίου ως άνω Κλιμακίου και 277/2015 του Κλιμακίου Προληπτικού Ελέγχου Δαπανών στο VII Τμήμα.)

Εξοδα μεταφοράς οικοσκευής.(..)Με το περιεχόμενο τούτο, ο λόγος ερείδεται επί εσφαλμένης νομικής και πραγματικής προϋπόθεσης, καθόσον η δαπάνη στην οποία αφορά το ελεγχόμενο χρηματικό ένταλμα, συνολικού ποσού 641,50 ευρώ, αφορά στα έξοδα κίνησης με συγκοινωνιακό μέσο (κατά το ποσό των 41,50 ευρώ) και μεταφοράς οικοσκευής (κατά το ποσό των 600,00 ευρώ), κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 14 της Υποπαραγράφου Δ9 του άρθρου 2 του ν. 4336/2015, που κατέβαλε ο προαναφερόμενος υπάλληλος για την μετακίνηση και μετακόμισή του στον τόπο μετάθεσης του και όχι στην καταβολή του προβλεπόμενου από τις διατάξεις του άρθρου 2 παρ. 2 του ν. 2606/1998, εφάπαξ χρηματικού ποσού λόγω μετάθεσης και παραμονής τουλάχιστον για τριετία σε προβληματική περιοχή.

ΕΦΑΠΑΞ ΧΡΗΜΑΤΙΚΟ ΒΟΗΘΗΜΑ-ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ:Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, η αξίωση της φερόμενης ως δικαιούχου για λήψη της άνω διαφοράς του εφάπαξ βοηθήματος του ν. 103/1975 έχει παραγραφεί, αφού από το τέλος του οικονομικού έτους 1993, κατά το οποίο, λόγω της αποχώρησής της από την υπηρεσία, η αξίωση αυτή γεννήθηκε και ήταν δικαστικά επιδιώξιμη, παρήλθε χρονικό διάστημα μεγαλύτερο της πενταετίας. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω , η εντελλόμενη με το επίμαχο χρηματικό ένταλμα δαπάνη δεν είναι νόμιμη και, ως εκ τούτου, αυτό δεν πρέπει να θεωρηθεί

Καταβολή του προβλεπόμενου από την παρ. 2α του άρθρου 20 του ν.2606/1998 εφάπαξ χρηματικού ποσού, λόγω μετάθεσής τους σε προβληματική περιοχήΜε τα δεδομένα αυτά, ο πρώτος λόγος διαφωνίας της Επιτρόπου δεν ευσταθεί, καθόσον το ως άνω εφάπαξ χρηματικό ποσό, με βάση τα γενόμενα δεκτά σε προηγούμενη σκέψη (ΙΙ), νομίμως καταβάλλεται αμέσως μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας μετάθεσης, χωρίς να απαιτείται και η συμπλήρωση τριετούς παραμονής του υπαλλήλου στην υπηρεσία της προβληματικής περιοχής. Περαιτέρω, η ίδια παροχή δεν υπόκειται, με βάση όσα εκτίθενται στην προηγούμενη σκέψη (ΙΙΙ), σε μείωση κατά ποσοστό 12% και επιπλέον 8%, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 1 του ν.3833/2010 και τρίτου του ν.3845/2010, αλλά ούτε και στις επιβληθείσες, με τις διατάξεις της παρ. 2 του άρθρου 38 του ν.3986/2011, εισφορές σε ποσοστό 2% (για την καταπολέμηση της ανεργίας) και 1% (υπέρ του Τ.Π.Δ.Υ.), αντίστοιχα, καθώς δεν συνιστά στοιχείο των αποδοχών, υπό οποιανδήποτε έννοια, των μετατιθέμενων υπαλλήλων. Κατ’ ακολουθία των ανωτέρω, η εντελλόμενη δαπάνη είναι νόμιμη και συνεπώς το επίμαχο χρηματικό ένταλμα πληρωμής θα μπορούσε να θεωρηθεί, αν δεν είχε λήξει το οικονομικό έτος 2011, τις πιστώσεις του οποίου βαρύνει.

Εγκυρότητα εκχώρησης της εισπρακτέας αμοιβής του Αναδόχου σε Τράπεζα. Μηνιαία έντοκη προθεσμιακή κατάθεση μέρους της προκαταβολής του Αναδόχου. α) Η εκχώρηση – ενεχυρίαση της εισπρακτέας αμοιβής του Αναδόχου σε Τράπεζα, προς εξασφάλιση ποσού δανείου (παροχής πίστωσης με ανοικτό αλληλόχρεο λογαριασμό) που χρησιμοποιήθηκε για την κάλυψη εγγυητικών επιστολών (προκαταβολής και καλής εκτέλεσης) με ρήτρα πληρωμής «σε πρώτη ζήτηση» εκδοθεισών από την Τράπεζα για την υλοποίηση του έργου, δεν αντίκειται σε όρο της μεταξύ Αναδόχου και Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων συναφθείσας σύμβασης έργου, σύμφωνα με τον οποίο η εν λόγω εκχώρηση επιτρέπεται μόνο για τη λήψη βραχυπροθέσμου δανείου που χρησιμοποιείται αποκλειστικά για το έργο, διότι στην έννοια του έργου που αποτελεί το σύνολο των υποχρεώσεων και παροχών του Αναδόχου, στα πλαίσια της σύμβασης, εντάσσεται και το σύνολο των εγγυητικών επιστολών που αυτός όφειλε να προσκομίσει. Συνεπώς η εν λόγω εκχώρηση είναι έγκυρη έναντι του Δημοσίου για απαίτηση ίση με το συνολικό ποσό των εγγυητικών επιστολών και υπό την προϋπόθεση ότι η σύμβαση ενεχυρίασης – εκχώρησης κοινοποιήθηκε κατά την ειδική διαδικασία του άρθρου 95 του Ν 2362/95. β) Η μηνιαία, έντοκη προθεσμιακή κατάθεση σε Τράπεζα μέρους της χορηγηθείσας στον Ανάδοχο προκαταβολής αποτελεί μη προσήκουσα εκπλήρωση του όρου της σύμβασης, σύμφωνα με τον οποίο η προκαταβολή απαγορεύεται να χρησιμοποιηθεί για δαπάνες που δεν σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το συμφωνημένο έργο. (πλειοψ.)

Δυνατότητα επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών για την απόληψη συμπληρωματικού εφάπαξ βοηθήματος, σε συνταξιούχους και εν ενεργεία υπαλλήλους του τέως Ταμείου Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΥΔΚΥ), μετά τη κατάργηση του π.δ/τος 674/1979.  Α) Οι εν ενεργεία υπάλληλοι του τέως Ταμείου Υγείας Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων (ΤΥΔΚΥ), στους οποίους έγιναν κρατήσεις μέχρι τη κατάργηση του π.δ. 674/1979, για τη λήψη συμπληρωματικού εφάπαξ, δεν δικαιούνται να αξιώσουν την επιστροφή των εισφορών που κατέβαλαν, μέχρι τον χρόνο αποχώρησής τους από την υπηρεσία, δεδομένου ότι, κατά τα άρθρα 38 παρ.2 και 56 παρ.2 ν. 2084/1992, η απαίτηση γεννάται κατά τον χρόνο αυτό. Β) Συνταξιούχοι υπάλληλοι του ΤΥΔΚΥ, οι οποίοι εξήλθαν από την υπηρεσία τόσο πριν όσο και μετά τη κατάργηση του π.δ. 674/1979, δικαιούνται να αξιώσουν την επιστροφή των ποσών που κατέβαλαν, η αξίωσή τους δε ερείδεται στο γεγονός της εξίσωσης του εφάπαξ ποσού, που χορηγείται από το ν. 103/1975 με εκείνο που εχορηγείτο από το ΤΠΔΥ, ενώ δεν είναι κρίσιμο γεγονός η κατάργηση του εν λόγω π.δ/τος. Γ) Όσοι εξήλθαν από την υπηρεσία τους μέχρι την 12-5-2016, δικαιούνται έντοκης επιστροφής των εισφορών που κατέβαλαν, ενώ όσοι εξήλθαν ή εξέρχονται μετά την ημερομηνία αυτή λαμβάνουν τα σχετικά ποσά ατόκως. Οίκοθεν νοείται ότι η αξίωση μπορεί να ασκηθεί εάν συντρέχουν αθροιστικά, σε ένα έκαστο των δικαιούχων, όλες οι προϋποθέσεις εφαρμογής των κρίσιμων διατάξεων (ομόφ.).

Έκτακτα μέτρα προστασίας της δημόσιας υγείας από τον κίνδυνο περαιτέρω διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 στο σύνολο της Επικράτειας για το διάστημα από τη Δευτέρα, 5 Ιουλίου 2021 και ώρα 6:00 έως και τη Δευτέρα, 12 Ιουλίου 2021 και ώρα 6:00. (Το παρόν ΦΕΚ επανεκτυπώθηκε λόγω σφάλματος)

Τροποποιείται με την Δ1α/ΓΠ.οικ. 42640/2021, ΦΕΚ: 2979/Β/07.08.2021 και την Δ1α/Γ.Π.οικ. 42012/2021 ΦΕΚ: 2955/Β/06.07.2021

οικ.47981/2021Διευκρινίσεις επί του σημείου 2 του Πίνακα που περιλαμβάνεται στην παρ. 1 του άρθρου 1 της υπό στοιχεία Δ1α/Γ.Π.οικ.41332/02.07.2021 ΚΥΑ ( Β’ 2879), σχετικά με την τηλεργασία. ΑΔΑ: ΨΜΡΕ46ΜΤΛΚ-53Η

112/1997 - Δημοσίου Ιδιωτικό Προσωπικό. Αποχώρηση. Σύνταξη γήρατος. Αποζημίωση. Θέματα : ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ,ΑΠΟΛΥΣΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ,ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΟΡΙΣΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ,ΣΥΝΤΑΞΗ ΓΗΡΑΤΟΣ,ΤΑΜΕΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ,ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ,ΕΦΑΠΑΞ, Διατάξεις : Ν 993/1979Α49Π4 Ν 1539/1985Α16 ΠΔ 410/1988Α55Π4 ΠΔ 410/1988Α55Π7 ΝΔ 3736/1957Α1 ΝΔ 3736/1957Α2 ΝΔ 3736/1957Α3 ΝΔ 3736/1957Α4 ΝΔ 3736/1957Α18 ΝΔ 3737/1957Α1 ΝΔ 3737/1957Α2 ΝΔ 3737/1957Α3 ΝΔ 3737/1957Α4 ΝΔ 3737/1957Α18 α) Το συνδεόμενο μετά του Δημοσίου με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου προσωπικό του Υ.Ε.Ν., το οποίο υπάγεται στην ασφάλιση του Ν.Α.Τ. ως οργανισμού κυρίας ασφαλίσεως για τη χορήγηση συντάξεως γήρατος, όταν αποχωρεί από την υπηρεσία και έχει συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για τη λήψη πλήρους συντάξεως γήρατος δικαιούται της προβλεπομένης στο άρθρο 55 παρ.4 εδ.α του π.δ.410/1988 (=άρθρο 49 παρ.4 εδ.α του ν.993/1979) αποζημιώσεως. β) Η τυχόν, όμως, ασφάλιση του προσωπικού αυτού στο Τ.Π.Α.Ε.Ν. ή Τ.Π.Κ.Π.Ε.Ν. για τη χορήγηση εφάπαξ χρηματικής παροχής (βοηθήματος) δεν είναι επικουρική για την εφαρμογή της ανωτέρω διατάξεως και η απόληψη της παροχής αυτής ή η συμπλήρωση των προϋποθέσεων απολήψεώς της, αφενός μεν δεν αναιρεί το δικαίωμα λήψεως της αποζημιώσεως αποχωρήσεως, αφετέρου δε δεν συνιστά συνδρομή περιπτώσεως περαιτέρω μειώσεως της αποζημιώσεως σε ποσοστό 40%. Αντιθέτως, η τυχόν ασφάλιση του εν λόγω προσωπικού στον Κ.Ε.Α.Ν. (ή σε άλλο φορέα επικουρικής ασφαλίσεως) και η συμπλήρωση των προϋποθέσεων για τη λήψη επικουρικής συντάξεως από αυτόν συνεπάγεται τη μείωση της οφειλομένης αποζημιώσεως αποχωρήσεως σε ποσοστό 40%. 

Αποζημίωση συνταξιοδότησης.(...)Κατά την έννοια των ανωτέρω διατάξεων, το προσωπικό των Δήμων με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, που δεν υπάγεται για τη χορήγηση σύνταξης στην ασφάλιση του Δημοσίου, όταν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για λήψη σύνταξης από τον ασφαλιστικό φορέα στον οποίο υπάγεται, δικαιούται από την υπηρεσία του αποζημίωση λόγω συνταξιοδότησης, η οποία υπολογίζεται όπως η αποζημίωση λόγω καταγγελίας, μειωμένη κατά τα προβλεπόμενα στο νόμο.  Η επικουρική ασφάλιση και η συμπλήρωση των προϋποθέσεων απόληψης επικουρικής σύνταξης δεν αποτελεί προϋπόθεση, αλλά συνιστά περίπτωση περαιτέρω περιορισμού της μειωμένης αποζημίωσης.  Αντιθέτως, η υπαγωγή του αποχωρούντος υπαλλήλου σε φορέα που έχει ως σκοπό τη χορήγηση στους ασφαλισμένους του εφάπαξ βοηθήματος, δεν κωλύει ούτε περιορίζει την παράλληλη καταβολή σε αυτόν της ανωτέρω αποζημίωσης λόγω συνταξιοδότησης (ΑΠ 1720/2012, ΝΣΚ 112/1997, Ε.Σ. Κλ. Τμ. VΙΙ Πρακτικά Συν. 7η/12.3.2013).   (...)Επιπλέον, οι διατάξεις του άρθρου 4 του ν. 103/1975 (Α΄167) τις οποίες επικαλείται μεταξύ άλλων η Επίτροπος και οι οποίες αποκλείουν την παράλληλη καταβολή στους αποχωρούντες υπαλλήλους άλλου εφ’ άπαξ χρηματικού βοηθήματος ή αποζημιώσεως, αφορούν αποκλειστικά στο βοήθημα που χορηγείται βάσει των διατάξεων του νόμου αυτού και δεν εφαρμόζονται στην προκειμένη περίπτωση. Τέλος, ο λόγος περί αντίθεσης στην αρχή της ισότητας προβάλλεται αορίστως, επιπλέον δε, η κρίσιμη διάταξη, η οποία είναι γενική, εφαρμόζεται αδιακρίτως σε όλους τους υπαλλήλους με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου και δεν προκύπτει ότι εισάγει διαφορετική μεταχείριση μεταξύ υπαλλήλων που βρίσκονται σε όμοιες συνθήκες.  

ΕΦΑΠΑΞ:Με δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα ειδικότερα έγιναν ερμηνευτικά δεκτά στη νομική σκέψη της παρούσας (υπό στοιχ ΙΙ.Α και Β), το Κλιμάκιο κρίνει ότι η υπό κρίση δαπάνη παρίσταται, εν προκειμένω, νόμιμη. Και τούτο, διότι, λαμβάνοντας υπόψη ότι με το άρθρο 56 παρ. 1 του ν. 2084/1992 εισήχθη, καταρχήν, για τους μέχρι 31.12.1992 ασφαλισμένους σε οποιοδήποτε φορέα κύριας ασφάλισης, όπως η ....– …., η οποία κατά το χρονικό αυτό σημείο ήταν ασφαλισμένη στο Τ.Α.Ε., ευνοϊκή ρύθμιση για τα τέκνα θανόντος ασφαλισμένου που κληρονομούν εξ αδιαθέτου, οι φερόμενοι ως δικαιούχοι του χρηματικού εντάλματος πληρωμής, τέκνα της προαναφερόμενης δημοτικής υπαλλήλου, δικαιούνται σε κάθε περίπτωση να λάβουν το εφάπαξ βοήθημα, κατά το λόγο της κληρονομικής τους μερίδας, ελλείψει άλλων δικαιούχων προσώπων, ήτοι κατά το ένα τρίτο έκαστος, μολονότι η δικαιοπάροχός τους δεν είχε κατά το χρόνο του θανάτου της αποκτήσει δικαίωμα για τη λήψη αυτού και ανεξαρτήτως του ότι οι ίδιοι δεν δικαιούνται να λάβουν σύνταξη από το Δημόσιο ταμείο λόγω του θανάτου της μητέρας τους. Ως εκ τούτου, ο προβαλλόμενος λόγος διαφωνίας τυγχάνει απορριπτέος ως αβάσιμος, καθόσον εφαρμοστέες, εν προκειμένω, δεν είναι οι διατάξεις του ν. 103/1975 αλλά οι καταστατικές διατάξεις του Τ.Π.Δ.Υ., βάσει των οποίων ρυθμίζεται το ζήτημα της λήψης του εν λόγω βοηθήματος από τα μέλη της οικογένειας θανόντος ασφαλισμένου, τούτο δε κατά ρητή πρόβλεψη του άρθρου 21 του ν. 3232/2004.