Εξαίρεση εγγράφων και μηνυμάτων αρμοδιότητας του Υπουργείου Οικονομικών , από την, κατά τις διατάξεις των παρ. 3 και 4 του άρθρου 14 του Ν. 2672/1998 διακίνησή τους με ηλεκτρονικά μέσα (τηλεομοιοτυπία και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, αντίστοιχα).

Διακίνηση εγγράφων με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μεταξύ των δημοσίων υπηρεσιών, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. ή μεταξύ αυτών και των φυσικών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου και ενώσεων φυσικών προσώπων.

Το π.δ. 342/2002 «Διακίνηση εγγράφων με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μεταξύ των δημοσίων υπηρεσιών, Ν.Π.Δ.Δ. και Ο.Τ.Α. ή μεταξύ αυτών και των φυσικών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου και ενώσεων φυσικών προσώπων» (Α΄ 284) καταργήθηκε με τις διατάξεις της παρ.5 του άρθρου 48 του N. 3979/2011 (ΦΕΚ 138 Α/16-6-2011)

Καταχώρηση (πρωτοκόλληση), αρχειοθέτηση κ.λ.π. εγγράφων ,μηνυμάτων που διακινούνται με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.

Επίδοση εγγράφων με ηλεκτρονικά μέσα.

Θέμα: «Διαχείριση εισερχομένων εγγράφων με ηλεκτρονικά μέσα»

Η γνωστοποίηση εγγράφου με fax αποτελεί νόμιμο τρόπο γνωστοποίησης, εφόσον έχουν όμως τηρηθεί οι τύποι που τάσσονται με τις διατάξεις του άρθρου 14 του ν. 2672/1998 (σχετικές οι αποφάσεις της ΕπΑναστ. ΣτΕ 608/06, 509/2004, 727/2003 κ.ο.κ.). Τηλεομοιοτυπία εγγράφου η οποία έφερε τα στοιχεία: ημερομηνία αποστολής, αριθμό κλήσης της υπηρεσίας που το έστειλε, αριθμό σελίδων, έναρξη και λήξη αποστολής και αριθμούς κλήσης στους οποίους έγινε επιτυχημένη αποστολή δεν είναι νόμιμη, επειδή λείπουν α) η ταυτότητα του αποσταλέντος εγγράφου και β) το έγγραφο που πρέπει να συνοδεύει κατά το άρθρο 14 παρ. 11 του ν. 2672/1998 την τηλεομοιοτυπία (ΕΑ 383/2006), συγκεκριμένα δε δεν προκύπτει ο αριθμός πρωτοκόλλου του αποσταλέντος εγγράφου.Το νόμιμο ή μη της γνωστοποίησης έχει συνέπειες μόνο στην έναρξη της προθεσμίας άσκησης ενστάσεως ή προσφυγής και όχι στην εγκυρότητα του εγγράφου καθεαυτού.

Προμήθεια οφθαλμολογικών φακών...Άλλωστε, το νομότυπο της κοινοποίησης με τηλεομοιοτυπία στο αιτούν νομικό πρόσωπο της 100/2010 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν αίρεται, όπως αβασίμως υποστηρίζει το ήδη αιτούν, από το γεγονός ότι το αριθμ. πρωτ. 58979/8.12.2010 διαβιβαστικό έγγραφο της Γραμματείας του ως άνω Κλιμακίου δεν πρωτοκολλήθηκε στο ηλεκτρονικό πρωτόκολλο του αιτούντος, όπως τούτο βεβαιώνεται με το αριθμ. πρωτ. 7558/10.3.2011 έγγραφο της Υποδιευθύντριας Διοικητικού του Γενικού Νοσοκομείου ...., καθόσον, παρά το ότι αυτό, ως εισερχόμενο με τηλεομοιοτυπία έγγραφο, έπρεπε, σύμφωνα με τις διατάξεις της παρ. 13 του άρθρου 14 του ν. 2672/1998, να πρωτοκολληθεί με την ημερομηνία και κατά τη σειρά λήψης του, η παράλειψη αυτή ανάγεται στη σφαίρα δράσης και ευθύνης του προαναφερόμενου νοσοκομείου (πρβλ. και ΣτΕ 377/2007). Τέλος, απορριπτέος ως αόριστος είναι και ο ισχυρισμός του αιτούντος νομικού προσώπου ότι έλαβε γνώση της 100/2010 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου, μόνο όταν αυτή απεστάλη για δεύτερη φορά σ’ αυτό, οπότε και πρέπει να θεωρηθεί ως εμπροθέσμως ασκηθείσα η αίτησή του για την ανάκλησή της. Και αυτό, γιατί, ναι μεν κατά την παρ. 14 του άρθρου 14 του ν. 2672/1998 το τεκμήριο της πλήρους και κανονικής λήψης του αποστελλόμενου με τηλεομοιοτυπία εγγράφου και άρα της νόμιμης κοινοποίησής του δεν ισχύει αν ο παραλήπτης ζητήσει, μέσα σε εύλογο χρονικό διάστημα, τηλεφωνικώς ή με τηλεομοιοτυπία την εκ νέου αποστολή του, πλην όμως στην κρινόμενη περίπτωση το αιτούν νομικό πρόσωπο ούτε επικαλείται ούτε αποδεικνύει αν η εκ νέου αποστολή ζητήθηκε από το ίδιο, πότε ζητήθηκε και πότε έλαβε χώρα αυτή. Κατόπιν αυτών, εφόσον ορθώς απορρίφθηκε με την προσβαλλόμενη απόφαση του VI Τμήματος ως εκπρόθεσμη η αίτηση του Γενικού Νοσοκομείου .... για ανάκληση της 100/2010 πράξης του ΣΤ΄ Κλιμακίου, παρέλκει η εξέταση των λοιπών λόγων που προβάλλονται με την κρινόμενη αίτηση αναθεώρησης και πλήττουν την κρίση του Κλιμακίου.Ακολούθως, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση του Γενικού Νοσοκομείου .... για αναθεώρηση της 1639/2011 απόφασης του VI Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, καθώς και η υπέρ αυτού ασκηθείσα παρέμβαση της ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «…».

Δημιουργία της ηλεκτρονικής υπηρεσίας των άρθρων 155 και 156 του ν. 4620/2019 (Α΄ 96) για την πραγματοποίηση επιδόσεων εγγράφων της ποινικής διαδικασίας με ηλεκτρονικά μέσα. 

Σύμβαση ενεχύρασης κατά το ΝΔ 17.7/13.8.1923 – Σύμβαση πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) – Εκχώρηση – Κατάσχεση εις χείρας τρίτου. 1) Η σύμβαση ενεχύρασης κατά τα άρθρα 36 και 39 ν.δ. 17.7/13.8.1923 θεωρείται σύμβαση εκχώρησης υπό τις αναλυόμενες στην παρ. ΙΙΙ 2 ειδικότερες προϋποθέσεις. (ομοφ.) 2) Σε περίπτωση επιβολής εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου κατάσχεσης εις χείρας τρίτου κατά τα άρθρα 30 επ. Κ.Ε.Δ.Ε. μετά την επίδοση της ως άνω σύμβασης ενεχύρασης, η κατάσχεση αυτή είναι άκυρη και συνεπώς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το κατασχόν Ελληνικό Δημόσιο. (ομοφ.) 3) η σύμβαση πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring) θεωρείται σύμβαση εκχώρησης υπό τις αναλυόμενες στην παρ. ΙΙΙ 3 ειδικότερες προϋποθέσεις. (ομοφ.) 4) Σε περίπτωση επιβολής εκ μέρους του Ελληνικού Δημοσίου κατάσχεσης εις χείρας τρίτου κατά τα άρθρα 30 επ. Κ.Ε.Δ.Ε. μετά την αναγγελία της σύμβασης πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων (factoring), που περιέχει εκχώρηση και ικανοποιεί τις παραπάνω προϋποθέσεις, η κατάσχεση αυτή είναι άκυρη και συνεπώς δεν μπορεί να ικανοποιηθεί το κατασχόν Ελληνικό Δημόσιο. (ομοφ.) 5) Η αναγγελία (μεταξύ ιδιωτών) μπορεί νομίμως να πραγματοποιηθεί με κάθε πρόσφορο (για να λάβει γνώση ο οφειλέτης) τρόπο και, συνεπώς, και με τα σύγχρονα ηλεκτρονικά μέσα επικοινωνίας (τηλεομοιοτυπία – FAX και ηλεκτρονικό ταχυδρομείο) ή με συστημένη επιστολή, πρέπει όμως να αποδεικνύεται παραχρήμα και να προσδιορίζονται σ’ αυτή επαρκώς οι απαιτήσεις, στις οποίες αφορά και η ταυτότητα του πράκτορα. Αντί της αναγγελίας μπορεί επίσης να γνωστοποιηθεί (με fax ή με οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο τρόπο) η ίδια η σύμβαση πρακτορείας. Η μέλλουσα απαίτηση μπορεί νομίμως να εκχωρηθεί, εφόσον μπορεί να προσδιοριστεί κατ’ είδος και οφειλέτη. Η εγκυρότητα δε της σύμβασης πρακτορείας επιχειρηματικών απαιτήσεων δεν εξαρτάται κατά τον Ν. 1905/1990 από την κατάθεση αυτής στην αρμόδια Δ.Ο.Υ. (ομοφ.)

Κατασκευή κλειστού κολυμβητηρίου...ζητείται η αναθεώρηση της 2201/2011 απόφασης του VI Τμήματος..Με τα δεδομένα αυτά, το Τμήμα κρίνει ότι η υπό κρίση αίτηση ασκηθείσα μετά την πάροδο της τασσόμενης από το νόμο δεκαπενθήμερης προθεσμίας είναι εκπρόθεσμη και, ως εκ τούτου, πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη, χωρίς να ασκούν επιρροή, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, οι ισχυρισμοί, τους οποίους ο αιτών Δήμος προβάλλει με το από 8.11.2011 υπόμνημά του, ότι η προθεσμία άσκησης αίτησης αναθεώρησης άρχεται από την επίδοση στην αναθέτουσα αρχή, η οποία πρέπει να γίνεται κατά τις διατάξεις του π.δ.1225/1981 περί επιδόσεων εγγράφων, καθόσον οι διατάξεις αυτές δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην κρινόμενη περίπτωση, δεδομένου ότι ο νομοθέτης ορίζει ρητά ότι η απόφαση του Τμήματος κοινοποιείται (και όχι ότι επιδίδεται) στην αναθέτουσα αρχή. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ο Δήμος ότι δεν παρέλαβε την τηλεομοιοτυπία της 16.9.2011, προς απόδειξη δε του ισχυρισμού του αυτού επικαλείται το 322/9.11.2011 έγγραφο του Δημάρχου ..., με το οποίο όμως το μόνο που βεβαιώνεται είναι ότι η 2201/2011 απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου δεν πρωτοκολλήθηκε κατά το χρονικό διάστημα από 16.9.2011 έως 21.9.2011 από την υπηρεσία του Δήμου. Το νομότυπο όμως της κοινοποιήσεως με τηλεομοιοτυπία της προσβαλλόμενης αποφάσεως του VI Τμήματος στο Δήμο … δεν αίρεται από το βεβαιούμενο στο ως άνω έγγραφο του Δημάρχου γεγονός της μη πρωτοκολλήσεως της αποφάσεως, καθόσον ναι μεν κατά τις διατάξεις του άρθρου 12 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας, ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2690/1999 (βλ. παρ. 13 του άρθρου 14 του ν. 2672/1998), έπρεπε τούτο να πρωτοκολληθεί με την ημερομηνία και κατά τη σειρά λήψης του, η παράλειψη όμως αυτή ανάγεται στη σφαίρα δράσης και ευθύνης του προαναφερόμενου Δήμου (βλ. Τμήμα Μείζονος – Επταμελούς Συνθέσεως 2163/2011) και δεν δύναται να ασκήσει επιρροή επί της ήδη αρξαμένης -από της κοινοποιήσεως -προθεσμίας ασκήσεως αιτήσεως αναθεωρήσεως.