Απόδοση ποσού από την εισφορά της παρ. 1 του άρθρου 43 του ν. 4111/2013, όπως ισχύει, στο Κεφάλαιο Ναυτικής Εκπαίδευσης (Κ.Ν.Ε.) του Υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής.

Τύπος και περιεχόμενο της δήλωσης εισφοράς επί του ετήσιου συνολικού εισαγόμενου και μετατρεπόμενου σε ευρώ συναλλάγματος και εισαγόμενου ποσού σε ευρώ, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 43 του ν. 4111/2013, όπως ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το άρθρο 53 του ν. 4607/2019, φορολογικών ετών 2019 και μετά, τρόπος υποβολής και καθορισμός των δικαιολογητικών.

Συμπληρωματικές οδηγίες και διευκρινήσεις σχετικά με την δήλωση εισφοράς σε εταιρείες του άρθρου 25 του Ν. 27/75 (ΦΕΚ-77),συνυποβαλλόμενα με αυτή δικαιολογητικά έγγραφα και εφαρμογή των διατάξεων του άρθροου  43 του Ν. 4111/2013 (φεκ-18 Α) όπως ισχύουν  και μετά την τροποποήση του με το άρρθο 45 του Ν. 4111/2013 (φεκ-18 Α) 

Παροχή οδηγιών για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 43 του ν.4111/2013, όπως αυτές ισχύουν μετά την αντικατάστασή τους με το άρθρο 53 του ν.4607/2019.(ΑΔΑ:6ΠΚΜ46ΜΠ3Ζ-2ΞΕ)

Τύπος και περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης φόρου μερισμάτων, καθώς και εκτάκτων αμοιβών και ποσοστών (bonus) επιπλέον των μισθών, με βάση τις διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 43 του ν. 4111/2013 (Α΄18), όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρο 53 του ν. 4607/2019 (Α΄65), καθορισμός των δικαιολογητικών που συνυποβάλλονται με αυτή και κάθε άλλης αναγκαίας λεπτομέρειας για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών.

Τροποποίηση της υπό στοιχεία Α.1223/2019 απόφασης του Διοικητή της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων «Τύπος και περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης φόρου μερισμάτων, καθώς και εκτάκτων αμοιβών και ποσοστών (bonus) επιπλέον των μισθών, με βάση τις διατάξεις της παραγράφου 5 του άρθρου 43 του ν. 4111/2013 (Α΄ 18), όπως ισχύουν μετά την τροποποίησή τους με το άρθρο 53 του ν. 4607/2019 (Α΄ 65), καθορισμός των δικαιολογητικών που συνυποβάλλονται με αυτή και κάθε άλλης αναγκαίας λεπτομέρειας για την εφαρμογή των διατάξεων αυτών» (B΄ 2357) αναφορικά με τον τύπο και περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης φόρου μερισμάτων, καθώς και έκτακτων αμοιβών και ποσοστών (bonus) επιπλέον των μισθών, που καταβάλλονται ή πιστώνονται στα έτη 2023 και επόμενα. 

ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ:Με τα δεδομένα αυτά το Κλιμάκιο κρίνει ότι, όπως βάσιμα με το σχετικό λόγο διαφωνίας η Επίτροπος προβάλλει, τα ποσά των ανωτέρω αποφάσεων ανάληψης υποχρέωσης, που αφορούν στη σύναψη των αντίστοιχων επίμαχων συμβάσεων με τις ανωτέρω αντίστοιχες αναδόχους εταιρείες, μη νομίμως, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στη σκέψη ΙV, υπολείπονται των αντίστοιχων συνολικών συμβατικών αμοιβών των εταιρειών αυτών, ήτοι των συνολικών ποσών των αντίστοιχων δαπανών... Επομένως, οι εντελλόμενες δαπάνες είναι μη νόμιμες και τα ελεγχόμενα εντάλματα (58, 366/2016) δεν πρέπει να θεωρηθούν

Έκτακτη εισφορά..Επειδή, όπως προελέχθη, (σκέψη 12), σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 1 περ. β και γ του ν. 3758/2009, αντικείμενο της επίδικης εισφοράς αποτελεί το «συνολικό καθαρό εισόδημα» των δηλώσεων οικονομικού έτους 2008, «φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο», εξαιρέσει των εισοδημάτων της παραγράφου 1 του άρθρου 14 και της περίπτωσης γ της παραγράφου 4 του άρθρου 45 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. (Πρόκειται, αντιστοίχως, για την αυτοτελή φορολόγηση αποζημιώσεων στο πλαίσιο μισθωτών υπηρεσιών και την απαλλαγή ορισμένων εφάπαξ ασφαλιστικών παροχών). Όπως συνάγεται από τις διατάξεις αυτές, στην επίδικη εισφορά, πλην των συγκεκριμένων ως άνω εξαιρέσεων, υπόκειται κάθε έσοδο που εμπίπτει, κατ’ αρχήν, στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, άρα και οι «αυτοτελώς φορολογούμενες ειδικές περιπτώσεις» των άρθρων 11 κ.επ. αυτού. Συνεπώς, ισχυρισμός που είχε προβληθεί εν προκειμένω ενώπιον των δικαστηρίων της ουσίας ότι δεν έπρεπε να υπαχθεί στην επίδικη εισφορά ορισμένο κονδύλιο «που αφορά αυτοτελώς φορολ. ποσά», χωρίς να διευκρινίζεται ειδικότερα η φύση των εν λόγω ποσών, δεν ήταν ουσιώδης και ορθώς κατ’ αποτέλεσμα δεν ελήφθη υπ’ όψη από το διοικητικό εφετείο, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι απορριπτέα. (Βλ. την ως άνω επί της αιτήσεως του κυρίως διαδίκου ΣτΕ, Ολομ., 1685/2013). Ομοίως, παράπονα της κρινόμενης αίτησης σχετικά με τον ενιαίο τρόπο εμφανίσεως στις οικείες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, αφ’ ενός μεν των αυτοτελώς φορολογουμένων εσόδων των υπαγομένων στην εισφορά, αφ’ ετέρου δε των κατά τ’ ανωτέρω εξαιρουμένων από αυτήν, έτσι ώστε τα τελευταία να μη διακρίνονται και να υπόκεινται, ως μη έδει, σε εισφορά, προβάλλονται άνευ εννόμου συμφέροντος, καθώς το αναιρεσείον δεν ισχυρίζεται ούτε προκύπτει ότι στα ένδικα εισοδήματα περιλαμβάνονται και τέτοια εξαιρούμενα της εισφοράς έσοδα. Εξ άλλου, το ότι τα υποκείμενα στην εισφορά ως άνω αυτοτελώς φορολογούμενα έσοδα δηλώνονταν, όπως ισχυρίζεται το αιτούν σωματείο, προαιρετικώς στις αντίστοιχες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, δεν άγει, από πλευράς επιβολής της επίδικης εισφοράς, σε άνιση ευνοϊκή μεταχείριση όσων δεν προέβησαν σε σχετική δήλωση, αφού και στους τελευταίους, πάντως, «βεβαιώνεται οίκοθεν» η εισφορά κατόπιν ελέγχου (παρ. 3 περ. α, β και δ ανωτ. άρθρου 18 ν. 3758). Συνεπώς, και οι περί του αντιθέτου λόγοι αναιρέσεως είναι αβάσιμοι και απορριπτέοι. (Βλ. την ως άνω ΣτΕ, Ολομ., 1685/2013).

Φορολογία εισοδήματος..Επειδή, όπως προελέχθη, (σκέψη 10), σύμφωνα με το άρθρο 18 παρ. 1 περ. β και γ του ν. 3758/2009, αντικείμενο της επίδικης εισφοράς αποτελεί το «συνολικό καθαρό εισόδημα» των δηλώσεων οικονομικού έτους 2008, «φορολογούμενο ή απαλλασσόμενο», εξαιρέσει των εισοδημάτων της παραγράφου 1 του άρθρου 14 και της περίπτωσης γ της παραγράφου 4 του άρθρου 45 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος. (Πρόκειται, αντιστοίχως, για την αυτοτελή φορολόγηση αποζημιώσεων στο πλαίσιο μισθωτών υπηρεσιών και την απαλλαγή ορισμένων εφάπαξ ασφαλιστικών παροχών). Όπως συνάγεται από τις διατάξεις αυτές, στην επίδικη εισφορά, πλην των συγκεκριμένων ως άνω εξαιρέσεων, υπόκειται κάθε έσοδο που εμπίπτει, κατ’ αρχήν, στο πεδίο εφαρμογής του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος, άρα και οι «αυτοτελώς φορολογούμενες ειδικές περιπτώσεις» των άρθρων 11 κ.επ. αυτού. Συνεπώς, ισχυρισμός που είχε προβάλει ο αιτών με την προσφυγή του ότι δεν έπρεπε να υπαχθεί στην εισφορά «ποσό 55.720,13 ευρώ που αφορά αυτοτελώς φορολ. ποσά», χωρίς να διευκρινίζει ειδικότερα τη φύση των εν λόγω ποσών, δεν ήταν ουσιώδης και ορθώς κατ’ αποτέλεσμα δεν ελήφθη υπ’ όψη από το διοικητικό εφετείο, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη αίτηση είναι αβάσιμα και απορριπτέα. Ομοίως, παράπονα της κρινόμενης αίτησης σχετικά με τον ενιαίο τρόπο εμφανίσεως στις οικείες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, αφ’ ενός μεν των αυτοτελώς φορολογουμένων εσόδων των υπαγομένων στην εισφορά, αφ’ ετέρου δε των κατά τ’ ανωτέρω εξαιρουμένων από αυτήν, έτσι ώστε τα τελευταία να μη διακρίνονται και να υπόκεινται, ως μη έδει, σε εισφορά, προβάλλονται άνευ εννόμου συμφέροντος, καθώς ο αναιρεσείων δεν ισχυρίζεται ούτε προκύπτει ότι στα ένδικα εισοδήματά του περιλαμβάνονται και τέτοια εξαιρούμενα της εισφοράς έσοδα. Εξ άλλου, το ότι τα υποκείμενα στην εισφορά ως άνω αυτοτελώς φορολογούμενα έσοδα δηλώνονταν, όπως ισχυρίζεται ο αιτών, προαιρετικώς στις αντίστοιχες δηλώσεις φορολογίας εισοδήματος, δεν άγει, από πλευράς επιβολής της επίδικης εισφοράς, σε άνιση ευνοϊκή μεταχείριση όσων δεν προέβησαν σε σχετική δήλωση, αφού και στους τελευταίους, πάντως, «βεβαιώνεται οίκοθεν» η εισφορά κατόπιν ελέγχου (παρ. 3 περ. α, β και δ ανωτ. άρθρου 18 ν. 3758). Συνεπώς, και ο περί του αντιθέτου λόγος αναιρέσεως είναι αβάσιμος και απορριπτέος.

Καταβολή ποσών , ως αμοιβές σε αντίστοιχους καλλιτέχνες για την εκ μέρους τους παροχή διδακτικού ή εκπαιδευτικού έργου.(...) Στο προσωπικό δε αυτό έχει ήδη καταβληθεί με αντίστοιχα χρηματικά εντάλματα η πρώτη δόση της αντίστοιχης συνολικής συμβατικής του αμοιβής (βλ. το από 30.7.2016 έγγραφο του Προϊσταμένου του Τμήματος εξόδων του Δήμου, σύμφωνα με το οποίο οι αντίστοιχες συμβατικές αμοιβές έχουν πληρωθεί για όλο το χρονικό διάστημα από 20.11.2015 έως 31.5.2016, σε συνδυασμό με το από 12.2.2016 φύλλο ελέγχου των 136 έως 148/2016 χρηματικών ενταλμάτων πληρωμής προηγούμενων όμοιων με τις επίμαχες αμοιβών του Δήμου προς το ίδιο ως άνω προσωπικό στο πλαίσιο εκτέλεσης των ίδιων αντίστοιχων συμβάσεων μίσθωσης έργου, το οποίο εκδόθηκε από την ίδια ως άνω Επίτροπο).Επομένως τα χρηματικά αυτά εντάλματα δεν υπάγονται, σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στην προηγούμενη σκέψη, στον προληπτικό έλεγχο νομιμότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου, από τον οποίο και πρέπει αυτό να απέχει. Οι τυχόν, όμως, καταβληθησόμενες, διά της εξόφλησής τους, δαπάνες υπάγονται στον κατασταλτικό του έλεγχο (άρθρα 38 και 39 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013, Α΄ 52).