ΠΑΡΟΧΗ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΦΥΛΑΞΗΣ:Επομένως, κατ’ αποδοχή των οικείων ισχυρισμών και του δεύτερου προσφεύγοντος, η προσφορά του δεύτερου παρεμβαίνοντος είναι απορριπτέα, λόγω εξαρχής αποδεδειγμένης άνευ ετέρου, ανεπάρκειας τόσο του κονδυλίου διοικητικού κόστους αυτής, όσο και αυτοτελώς του κονδυλίου εξοπλισμούαναλωσίμων αυτής. Αβάσιμοι είναι δε οι ισχυρισμοί του αναθέτοντος ως προς τους οικείους περί διοικητικού κόστους κσι κόστους αναλωσίμων του δεύτερου παρεμβαίνοντος, ισχυρισμούς αμφοτέρων των προσφυγών, περί πιθανότητας επίτευξης χαμηλότερου κόστους διότι τα ως άνω προκύπτουν επί τη βάσει παράλειψης υπολογισμού εν όλω ή έστω στο όλως κατ’ ελάχιστο απαιτητό κόστος, κονδυλίων διοικητικού κόστους και εξοπλισμού, ενώ ομοίως απορριπτέοι είναι και οι ισχυρισμοί του αναθέτοντος περί κάλυψης τυχόν ανεπαρκώς προϋπολογισθέντος κόστους εκ του όλως διακριτού κονδυλίου του εργολαβικού κέρδους, πολλώ δε μάλλον ενώ αυτό υπολογίσθηκε σε όλως χαμηλά επίπεδα ύψους 0,05% επί της προσφοράς, με αποτέλεσμα ακόμη και ήταν δυνατός σχετικός συμψηφισμός να μην προκύπτει ότι καταλείπεται ποσό για εύλογο εργολαβικό κέρδος και ενώ άλλωστε, τα αποδεικνυόμενα ως παραλειφθέντα να υπολογιστούν οικεία ποσά κατά τα ανωτέρω, υπερβαίνουν το ως άνω κέρδος 814,15 ευρώ. Ομοίως, πρέπει να γίνουν δεκτοί και οι ισχυρισμοί του δεύτερου προσφεύγοντος περί εσφαλμένου υπολογισμού κόστους ώρας απασχόλησης σε 3,899 ευρώ, λόγω εσφαλμένης στρογγυλοποίησης προς τα κάτω, που άγει σε ακάλυπτο υπόλοιπο εργατικού και ασφαλιστικού κόστους, όπως υπολογίσθηκε στη νυν σκέψη ακριβώς ανωτέρω, στο πλαίσιο των ίδιων ισχυρισμών και του πρώτου προσφεύγοντος.(...) Δέχεται την πρώτη Προδικαστική Προσφυγή. Δέχεται εν μέρει τη δεύτερη Προδικαστική Προσφυγή.Ακυρώνει την Απόφαση με αρ. ********* του αναθέτοντος, καθ’ ο μέρος έκρινε ως αποδεκτές τις προσφορές του πρώτου και του δεύτερου παρεμβαίνοντα.

ΑΚΥΡΩΘΗΚΕ ΕΝ ΜΕΡΕΙ ΜΕ ΤΙΣ ΣΤΕ/601/2021 ΚΑΙ ΣΤΕ/602/2021.

ΒΛΕΠΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΣ/ΚΛ.Ζ/943/2022.

ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ:Στην προκείμενη περίπτωση, ούτε στην, από 24.05.2022, Εξώδικη Διαμαρτυρία του προσφεύγοντος (η οποία παραπέμπει στην, από 14.02.2022, Εξώδικη Διαμαρτυρία του), αλλά κυρίως ούτε και στην, από 14.02.2022, Εξώδικη Διαμαρτυρία, προβλήθηκαν ειδικοί και συγκεκριμένοι ισχυρισμοί ως προς το «ασυνήθιστα χαμηλό» ποσό της Προσφοράς του οικονομικού φορέα με την επωνυμία «…», ώστε να έχει γεννηθεί υποχρέωση της αναθέτουσας αρχής να τους εξετάσει (βλ. σκ. 8 της παρούσας). Όπως μάλιστα προκύπτει από το περιεχόμενο των προαναφερθέντων, δύο (2) Εξώδικων Δηλώσεων, ο εξωδίκως διαμαρτυρόμενος οικονομικός φορέας αναφέρεται γενικώς και αορίστως στην ανάγκη αιτιολόγησης της συγκεκριμένης Προσφοράς για λόγους δημοσίου συμφέροντος, χωρίς να αναφέρει συγκεκριμένα τους λόγους εκείνους για τους οποίους η επίμαχη Προσφορά χρήζει περαιτέρω διερεύνησης, υπό την έννοια του άρ. 88 του Ν. 4412/2016. Επίσης, δέον επισημανθεί ότι στην προγενέστερη, υπό ΓΑΚ 348/04.03.2022 Προσφυγή του (νυν) προσφεύγοντος, επί της οποίας εκδόθηκε η με αρ. 656/2022 Απόφαση της Αρχής, δεν γινόταν καμία αναφορά στην, από 14.02.2022, Εξώδικη Διαμαρτυρία του προς την αναθέτουσα αρχή και επομένως, ορθώς κρίθηκε από την Αρχή, ότι απόκειται στη διακριτική Αριθμός απόφασης: 1098 /2022 24 ευχέρεια του υπόψη Δήμου, όπως εντοπίσει τις «ασυνήθιστα χαμηλές» Προσφορές και όπως προβεί - εν συνεχεία - στη διαδικασία του ως άνω άρθρου, προκειμένου να αξιολογήσει τις παρασχεθείσες διευκρινίσεις, εκτός και εάν έχουν προβληθεί συγκεκριμένοι ισχυρισμοί από άλλον διαγωνιζόμενο. Ακόμη, όμως, και στην περίπτωση που η, από 14.02.2022, Εξώδικη Διαμαρτυρία είχε ρητώς αναφερθεί στην προγενέστερη Προσφυγή του οικονομικού φορέα με την επωνυμία «…», ήτοι, είχε περιέλθει σε γνώση της Αρχής κατά την εξέταση της προγενέστερης Προσφυγής του, ο επίμαχος λόγος Προσφυγής θα είχε απορριφθεί (όπως πράγματι απορρίφθηκε), λόγω του ότι στην εν λόγω Διαμαρτυρία δεν περιλαμβάνονται, ως προελέχθη, ειδικοί και συγκεκριμένοι ισχυρισμοί ως προς το δήθεν «ασυνήθιστα χαμηλό» ποσό της εν λόγω Προσφοράς. Ως, εξάλλου, κρίθηκε με την με αρ. 656/2022 Απόφαση της Αρχής, ο υπόψη Δήμος, αφενός μεν, είχε δικαίωμα να μην θεωρήσει ως «ασυνήθιστα χαμηλή» την εν λόγω Προσφορά, αφετέρου δε, ουδόλως υπερέβη τα άκρα όρια της διακριτικής του ευχέρειας στην προκείμενη περίπτωση. Τέλος, γίνονται δεκτοί οι ισχυρισμοί της οικείας αναθέτουσας αρχής, ότι δηλαδή η Οικονομική Επιτροπή (αποφασιστικό όργανο), μπορεί νομίμως να απόσχει από την γνώμη της Επιτροπής Διενέργειας Διαγωνισμού (γνωμοδοτικό όργανο). Με βάση το σύνολο των προλεχθέντων και δοθέντος ότι η Απόφαση της αναθέτουσας αρχής, με την οποία συμμορφώνεται με την Απόφαση της ΕΑΔΗΣΥ δεν μπορεί να προσβληθεί παραδεκτά ως προς τα ήδη κριθέντα με την Απόφαση της ΕΑΔΗΣΥ (άλλως, θα παραβίαζε τις διατάξεις των άρθρων 367 και 372 του Ν. 4412/2016, σύμφωνα με τα οποία οι κρίσεις της ΕΑΔΗΣΥ δύνανται να προσβληθούν μόνο με τα συγκεκριμένα ένδικα βοηθήματα της αίτησης αναστολής και ακύρωσης (ΣτΕ 54/2018), καθώς και τις διατάξεις που προβλέπουν την ταχεία άσκηση αίτησης αναστολής και την αποκλειστική προθεσμία εντός της οποίας υποχρεούται να εκδώσει απόφαση η ΕΑΔΗΣΥ (ΔΕφΠειρ ΕΑ 219/2018), οι αιτιάσεις της προσφεύγουσας, που αφορούν στον οικονομικό φορέα με την επωνυμία «…», θα πρέπει να απορριφθούν ως απαράδεκτες

Επειδή, κατόπιν των ανωτέρω, η προδικαστική προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή. Να γίνει δεκτή η παρέμβαση, κατά το σκέλος αυτής που αφορά τη κατ’ επίκληση του άρθρου 102 δυνατότητα διόρθωσης της εσφαλμένης δήλωσης του ΕΕΕΣ. Να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη υπ’ αριθ. 859/2022 απόφαση της Οικονομικής Επιτροπής της Αναθέτουσας Αρχής (απόσπασμα εκ του με αριθ. 28ο /5.7.2022 Πρακτικού Συνεδρίασης), καθ’ ο μέρος κρίθηκε αποδεκτή η προσφορά του παρεμβαίνοντος άνευ ετέρου και χωρίς προηγούμενη κλήση του προς διόρθωση και διευκρίνιση της εσφαλμένης δηλώσεώς του, κατ’ άρθρο 102 Ν. 4412/2016 και 3.1.2.1. της Διακήρυξης

Επειδή, δέον όπως επισημανθεί ότι η ΕΑΔΗΣΥ δεν δύναται να απορρίψει προσφορά ως ασυνήθιστα χαμηλή, χωρίς προηγουμένως να έχει τοποθετηθεί αιτιολογημένα η αναθέτουσα αρχή στους ουσιώδεις ισχυρισμούς της προσφεύγουσας σχετικά με τις ελλείψεις στις εξηγήσεις της για την αιτιολόγηση της προσφοράς της. Περαιτέρω, κατά τα ως άνω αναφερόμενα, η ΕΑΔΗΣΥ δεν δύναται το πρώτον, καθ’ υποκατάσταση της αναθέτουσας αρχής, να απορρίψει την προσφορά της προσφεύγουσας κρίνοντάς την ως ασυνήθιστα χαμηλή, αφ’ ης στιγμής στην προσφορά της περιλαμβάνονται όλα τα επιμέρους κόστη και έχει προσηκόντως συμπληρωθεί το έντυπο της οικονομικής της προσφοράς, η δε προσβαλλόμενη πάσχει ακυρότητα λόγω μη νόμιμης, ήτοι σαφούς, ειδικής και επαρκούς, αιτιολογίας. Ως εκ τούτου, η προσβαλλόμενη πρέπει να ακυρωθεί, κατά τα ειδικώς αναφερόμενα στις ανωτέρω σκέψεις, και η υπόθεση πρέπει να αναπεμφθεί στην αναθέτουσα αρχή, προκειμένου αυτή να ασκήσει τις κατά νόμο αρμοδιότητές της

Επομένως, οι ισχυρισμοί της παρεμβαίνουσας, σύμφωνα με τους οποίους και η Προσφορά της προσφεύγουσας θα έπρεπε να είχε απορριφθεί, επειδή έχει ηλώσει μικρότερο ποσό, ως εργολαβικό όφελος, σε σχέση με το όφελος που δήλωσε η ίδια στην οικονομική της προσφορά, είναι προδήλως απαράδεκτοι. Β) Περαιτέρω, υπενθυμίζεται ότι, σύµφωνα µε την αρχή της νοµιµότητας, που διέπει το σύνολο της διοικητικής δράσης, κάθε Διακήρυξη δηµόσιου διαγωνισµού, πρέπει να ερμηνεύεται ως επιβάλλουσα την τήρηση των κείμενων διατάξεων, της εργατικής νοµοθεσίας περί της κατώτερης νόµιµης αµοιβής της εργασίας και της νοµοθεσίας περί κοινωνικής ασφάλισης. Αντίθετη εκδοχή, δημιουργεί ζητήματα ως προς την εφαρμογή διατάξεων αναγκαστικού δικαίου και της προστασίας των εργαζομένων αλλά και συνθήκες αθέµιτου ανταγωνισµού και προσκρούει, για το λόγο αυτό και στις αρχές της ισότητας των διαγωνιζομένων και της διαφάνειας της διαδικασίας (βλ. σχετικά ΕΑ ΣτΕ 134/2011, 1100/2010, 873/2010, 628/2010, 58/2009, 1344/2008, 840/2008, 791/2008, 1172/2008, 1090/2006, 4058/2001, 805/2001), αφού οδηγεί σε μειονεκτική θέση τους καλόπιστους διαγωνιζόμενους, οι οποίοι διαμορφώνουν την προσφορά τους, σεβόμενοι τις απαιτήσεις του νόµου και της Διακήρυξης, ως προς ό,τι αφορά τους όρους αµοιβής και ασφάλισης του απασχολούμενου προσωπικού. Επίσης, κατά πάγια νομολογία, απορριπτέα είναι η οικονομική προσφορά, η οποία δεν καλύπτει το ελάχιστο εργατικό κόστος για την παροχή των προς ανάθεση υπηρεσιών, όπως το κόστος τούτο προσδιορίζεται από την ισχύουσα νομοθεσία και την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (Ε.Γ.Σ.Σ.Ε.). (πρβλ. Ε.Α. Σ.τ.Ε. 198, 187/2013, 1272, 986, /2010, 1259, 1255, 1069/2009, 1344/2008, 1090/2006, ΔΕφΘΕσ 13/2021 και μεταξύ πολλών ΑΕΠΠ 627/2019). Άλλωστε, είναι θεμιτός και σύμφωνος με την αρχή της τυπικότητας, της διαφάνειας και της ίσης μεταχείρισης, ο αποκλεισμός υποψηφίου, λόγω μη τήρησης υποχρεώσεων που απορρέουν από τα σχετικά με τη διαδικασία έγγραφα και την ισχύουσα εθνική νομοθεσία, εφόσον αυτές είναι σαφείς

Αυτό σημαίνει ότι η προσφορά της παρεμβαίνουσας δεν πληροί όλες τις προϋποθέσεις του άρθρου 9.4 της διακήρυξης αφού, όπως βάσιμα ισχυρίζεται η προσφεύγουσα, η πιστοποίηση της συσκευασίας και ανασυσκευασίας των ειδών αποτελεί χωριστή και διακριτή διαδικασία που γίνεται από την προμηθεύουσα εταιρεία και η έλλειψη αναγραφής τους στα πιστοποιητικά ποιότητας δεν δύναται να αναπληρωθεί από προσκομισθέντα πιστοποιητικά ποιότητας προμηθευτών ή να θεωρηθεί ότι συμπεριλαμβάνεται σε άλλο γενικότερο πεδίο όπως π.χ το εμπόριο γενικά. Κατόπιν των ανωτέρω συνάγεται ότι ο πρώτος λόγος είναι βάσιμος, πρέπει να γίνει δεκτός και να ακυρωθεί η προσβαλλόμενη απόφαση κατά το μέρος που έκανε δεκτή την προσφοράς της παρεμβαίνουσας για το υπό κρίση τμήμα του διαγωνισμού.

Άρα, βάσει των ανωτέρω όλως αντικειμενικών δεδομένων που ήδη με σαφήνεια προκύπτουν εξ όσων ο ίδιος ο καθ’ ου δήλωσε με τις αιτιολογήσεις του και με την προσφορά του, η προσφορά του καθ’ ου προκύπτει ως προδήλως και σαφώς ζημιογόνος και αποδεικνύεται η ανεπάρκεια της να καλύψει με το προσφερόμενο τίμημα της ανάγκες εκτέλεσης του έργου, ως και το μετ’ αυτού συναρτώμενο εργατικό και ασφαλιστικό κόστος (δεδομένου, ότι είναι αντικειμενικά ζημιογόνος και άρα, δεν καλύπτει το σύνολο της δαπάνης εκτέλεσης). Κατ’ αποτέλεσμα των ανωτέρω, μη νομίμως κρίθηκαν δεκτές οι εξηγήσεις του καθ’ ου, ενώ η αναθέτουσα είχε δεσμία αρμοδιότητα, όπως απορρίψει αυτές, διότι δεν τεκμηριώνουν την επάρκεια του τιμήματος για την κάλυψη του κόστους εκτέλεσης και αντιθέτως εξ αυτών προκύπτει η σχετική ανεπάρκεια του τιμήματος. Αντιστοίχως και κατά συνέπεια, η αναθέτουσα όφειλε να απορρίψει και την προσφορά του καθ’ ου, ως αντικειμενικώς ζημιογόνο και ούτως, η προσφορά είναι απαράδεκτη και απορριπτέα κατά τον όρο 4.1 της διακήρυξης (που ορίζει, ότι «Αν οι εξηγήσεις δεν γίνουν αποδεκτές, η προσφορά απορρίπτεται, ωστόσο δεν καταπίπτει η εγγυητική επιστολή συμμετοχής.»). Παρέλκει δε προς τούτο, η εξέταση των λοιπών σωρευτικών κατά της προσφοράς του, ισχυρισμών της προσφυγής. 4. Επειδή, επομένως, πρέπει να γίνει δεκτή η Προδικαστική Προσφυγή. Να ακυρωθεί η προσβαλλομένη καθ’ ο μέρος κατ’ έγκριση των Αεξηγήσεων επί της οικονομικής προσφοράς του καθ’ ου, δέχθηκε την προσφορά του και τον όρισε προσωρινό ανάδοχο

Προμήθεια, εγκατάσταση και συντήρηση ηλεκτρομηχανολογικών ανελκυστήρων...κατόπιν των ανωτέρω και σύμφωνα με όσα εκτέθηκαν υπό τη σκέψη 35 η αναθέτουσα αρχή ουδόλως παραβίασε τις νόμιμες υποχρεώσεις της σχετικά με τον τρόπο πρόσκλησης της προσφεύγουσας προς υποβολή των δικαιολογητικών προσωρινού αναδόχου, παρά τα περί αντιθέτου προβαλλόμενα. Περαιτέρω, όμως, όπως προκύπτει από την επισκόπηση του φακέλου της υπόθεσης, η αναθέτουσα αρχή, μετά τη διαπίστωση της μη υποβολής των δικαιολογητικών προσωρινού αναδόχου δεν έταξε στην προσφεύγουσα επιπλέον προθεσμία, σύμφωνα με όσα αναλυτικά εκτέθηκαν υπό τη σκέψη 33 προκειμένου να υποβάλλει τα μη υποβληθέντα δικαιολογητικά προσωρινού αναδόχου. Συνεπώς, ενόψει τουπαραπάνω όρου 3.2 της διακήρυξης και του νόμου, σε συνδυασμό με την αρχή της τυπικότητας που διέπει τους δημόσιους διαγωνισμούς, προκύπτει ότι η εν λόγω χορήγηση προθεσμίας δεν εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια της αναθέτουσας αρχής, αλλά είναι υποχρεωτική καθόσον προβλέπεται ρητώς ότι άνευ ετέρου και σαφώς «παρέχεται προθεσμία» υποβολής ή/και συμπλήρωσης των δικαιολογητικών κατακύρωσης στον προσωρινό ανάδοχο, στην περίπτωση που υφίσταται, όπως εν προκειμένω, σύμφωνα με τα ως άνω διαλαμβανόμενα, τέτοια ανάγκη συμπλήρωσης. Μάλιστα δε, τόσο ο νόμος όσο και η διακήρυξη προβλέπουν ρητώς, στις μνημονευόμενες παραπάνω διατάξεις, ότι μόνον μετά τη λήξη άπρακτης και της δεύτερης αυτής προθεσμίας συμπλήρωσης των δικαιολογητικών κατακύρωσης απορρίπτεται η προσφορά του προσωρινού αναδόχου, καταπίπτει η εγγυητική επιστολή του και η κατακύρωση γίνεται στον προσφέροντα που υπέβαλε την αμέσως συμφερότερη προσφορά (βλ. ΑΕΠΠ 831/2018). Συνεπώς, η προσφυγή πρέπει να γίνει δεκτή ενόψει της κατά τα ανωτέρω παράλειψης της αναθέτουσας αρχής να προσκαλέσει για δεύτερη φορά, μετά την κατά τα ανωτέρω αρχική πρόσκληση, την προσφεύγουσα να υποβάλλει τα δικαιολογητικά προσωρινού αναδόχου.

Επειδή, επομένως πρέπει να γίνει εν μέρει δεκτή η πρώτη Προδικαστική Προσφυγή, καθ’ ο μέρος ειδικώς στρέφεται κατά της παράλειψης πρόσθετης βάσης απόρριψης του δεύτερου προσφεύγοντα, σχετικά με τους όρους 2.2.6.ι-ια της διακήρυξης και της συμμόρφωσής του με αυτούς και συγκεκριμένα, άνευ προηγούμενης κλήσης του προς διευκρινίσεις, σύμφωνα με την ανωτέρω σκ 14. Να απορριφθεί δε κατά τα λοιπά η πρώτη προσφυγή (ήτοι καθ’ ο μέρος στρέφεται κατά της απόρριψης του πρώτου προσφεύγοντα, κατόπιν απόρριψης των ισχυρισμών του κατά των υπό ΙΙ, ΙΙΙ και VΙ, λόγων απόρριψης του σύμφωνα με την προσβαλλομένη, καθ’ ο μέρος στρέφεται κατά της αποδοχής και βαθμολόγησης του πρώτου παρεμβαίνοντος, ως και κατά της αιτιολογίας αποδοχής και βαθμολόγησής του, καθ’ ο μέρος προβάλλει πρόσθετες βάσεις απόρριψης του οριστικά αποκλεισθέντος οικονομικού φορέα ... και καθ’ ο μέρος προβάλλει πρόσθετη βάση περί άνευ ετέρου απόρριψης του δεύτερου προσφεύγοντα). Να απορριφθεί η δεύτερη Προδικαστική Προσφυγή (δηλαδή, καθ’ ο μέρος στρέφεται κατά της απόρριψης του δεύτερου προσφεύγοντα, κατόπιν απόρριψης των ισχυρισμών του κατά των δύο αυτοτελών βάσεων του υπό Ι λόγου απόρριψής του, σύμφωνα με την προσβαλλομένη, καθ’ ο μέρος στρέφεται κατά της αποδοχής του πρώτου παρεμβαίνοντος, καθ’ ο μέρος προβάλλει πρόσθετες βάσεις απόρριψης του οριστικά αποκλεισθέντος οικονομικού φορέα ... και καθ’ ο μέρος προβάλλει πρόσθετες βάσεις απόρριψης του πρώτου προσφεύγοντα). Να γίνουν δεκτές οι Παρεμβάσεις του πρώτου παρεμβαίνοντα κατά αμφοτέρων των προσφυγών. Να γίνει εν μέρει δεκτή η Παρέμβαση του δεύτερου προσφεύγοντα, καθ’ ο μέρος απορρίπτεται το κατ’ αυτού σκέλος της πρώτης προσφυγής. Να γίνει δεκτή η Παρέμβαση του πρώτου προσφεύγοντα, που αιτείται την απόρριψη του στρεφόμενου κατ’ αυτού, σκέλους της δεύτερης προσφυγής. Να ακυρωθεί η προσβαλλομένη, καθ’ ο μέρος αποφάσισε να μην αποκλείσει την προσφορά του δεύτερου προσφεύγοντα και ως προς τη συμμόρφωσή του με τους όρους  2.2.6.ι-ια της διακήρυξης, χωρίς προηγουμένως να καλέσει τον δεύτερο προσφεύγοντα προς διευκρινίσεις, με το περιεχόμενο και αντικείμενο των αναφερόμενων στην παραπάνω σκ. 14 

Παροχή υπηρεσιών φύλαξης-ασφάλειας χώρων: Με τα δεδομένα αυτά και σύμφωνα με όσα έγιναν δεκτά στις νομικές σκέψεις που προηγήθηκαν, το Κλιμάκιο κρίνει ότι:..Κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από τη διαφωνούσα Αναπληρώτρια Επίτροπο, ο .. όφειλε, δοθέντος του ότι το εργολαβικό κέρδος και το διοικητικό κόστος της προσφοράς της μειοδότριας εταιρείας παρίστατο εξ αντικειμένου υπερβολικά χαμηλό, αφ' ενός να καλέσει αυτήν προκειμένου να διευκρινίσει τα ανωτέρω στοιχεία της προσφοράς της και να αποδείξει ότι τα υπολογισθέντα από αυτήν ποσά εργολαβικού κέρδους και διοικητικού κόστους ήταν εύλογα, και αφ' ετέρου να εκτιμήσει τη λυσιτέλεια των ισχυρισμών της και να αποφασίσει, αιτιολογημένα, για την αποδοχή ή την απόρριψη της προσφοράς της. Και ναι μεν η κατά τα ανωτέρω κλήση της μειοδότριας εναπόκειται στην διακριτική ευχέρεια των οργάνων του, πλην όμως η χρήση αυτής δεν είναι απόλυτη - όπως εσφαλμένως υπολαμβάνουν τα όργανα του …  - και πρέπει να αιτιολογείται πλήρως, ώστε να είναι εφικτός ο δικαστικός έλεγχος της τήρησης των άκρων ορίων της.Επομένως, σύμφωνα και με όσα αναφέρονται στην 5η σκέψη, ο .., κρίνοντας ότι η προσφορά της φερόμενης ως δικαιούχου εταιρείας «..» ήταν παραδεκτή άνευ άλλου τινός και παραλείποντας να καλέσει αυτήν προς αιτιολόγηση των προαναφερομένων στοιχείων της προσφοράς της, υπερέβη τα άκρα όρια της διακριτικής του ευχέρειας, με συνέπεια να μην είναι νόμιμη η ανάθεση των επίμαχων υπηρεσιών σε αυτήν.(..)Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω η ελεγχόμενη δαπάνη δεν είναι νόμιμη και το υπό κρίση χρηματικό ένταλμα πληρωμής δεν πρέπει να θεωρηθεί