Ορισμός αρμόδιας αρχής και διαδικασία υποβολής της ενιαίας δήλωσης ΦΠΑ, σύμφωνα με τα άρθρα 47α, 47β, 47γ και 47δ του Κώδικα Φ.Π.Α. (ν. 2859/2000, Α’ 248) καθώς και ρύθμιση συναφών θεμάτων όταν η Ελλάδα είναι κράτος μέλος κατανάλωσης ή/και κράτος μέλος εγκατάστασης.

Επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας σε επιχειρήσεις οι οποίες πραγματοποιούν δαπάνες σε άλλο κράτος μέλος από αυτό στο οποίο είναι εγκατεστημένες, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 2 έως 9 του άρθρου 34 του Κώδικα ΦΠΑ (ν. 2859/2000)

Τροποποίηση της ΠΟΛ. 1003/15.01.2010 (Β΄ 99) «Επιστροφή του φόρου προστιθέμενης αξίας σε επιχειρήσεις οι οποίες πραγματοποιούν δαπάνες σε άλλο κράτος μέλος από αυτό στο οποίο είναι εγκατεστημένες, σύμφωνα με τις διατάξεις των παραγράφων 2 έως 9 του άρθρου 34 του Κώδικα ΦΠΑ (ν. 2859/2000)».

Τροποποίηση του Π.δ. 365/2002 «Μέτρα προστασίας κατά της εισαγωγής από άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα στη Χώρα ή μέσω αυτής σε άλλο κράτος μέλος της Κοινότητας οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της, σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου και των Οδηγιών 92/90/ΕΟΚ, 93/50/ΕΟΚ, 93/51/ΕΟΚ, 94/3/ΕΟΚ, 2001/32/ ΕΚ, 2001/33/ΕΚ, 2002/28/ΕΚ και 2002/29/ΕΚ της Επιτροπής» (Α΄ 307), όπως ισχύει, για την εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 652/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 189, 27.6.2014)».

Τροποποίηση του π.δ. 365/2002 «Μέτρα προστασίας κατά της εισαγωγής από άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα στη Χώρα ή μέσω αυτής σε άλλο κράτος μέλος της Κοινότητας οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της, σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου και των Οδηγιών 92/90/ΕΟΚ, 93/50/ΕΟΚ, 93/51/ΕΟΚ, 94/3/ΕΟΚ, 2001/32/ΕΚ, 2001/33/ΕΚ, 2002/28/ΕΚ και 2002/29/ΕΚ της Επιτροπής» (Α΄ 307), όπως ισχύει, για την εφαρμογή του Κανονισμού (ΕΕ) 2016/2031 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ L 317, 26.10.2016, σ. 4).

Τροποποίηση της υπό στοιχεία Δ.792/426/ 17.06.2002 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών «Καθορισμός διαδικασίας απαλλαγής και διαδικασίας βεβαίωσης και είσπραξης του Φ.Π.Α. που αναλογεί στην εισαγωγή μισθωμένων αεροσκαφών που προορίζονται για εκμετάλλευση από εγκατεστημένες στο εσωτερικό της χώρας αεροπορικές εταιρίες» (Β’ 797) σχετικά με την κατάργηση της υποχρέωσης υποβολής Δ.Ε.Φ.Κ. στο αρμόδιο τελωνείο για καινούργιο μισθωμένο αεροσκάφος προερχόμενο από άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Μέτρα προστασίας κατά της εισαγωγής από άλλο κράτος μέλος ή τρίτη χώρα στη Χώρα ή μέσω αυτής σε άλλο κράτος μέλος της Κοινότητας οργανισμών επιβλαβών για τα φυτά ή τα φυτικά προϊόντα και κατά της εξάπλωσής τους στο εσωτερικό της, σε συμμόρφωση προς την Οδηγία 2000/29/ΕΚ του Συμβουλίου και των Οδηγιών 92/90/ΕΟΚ, 93/50/ΕΟΚ, 93/51/ΕΟΚ, 94/3/ ΕΟΚ, «2001/32/ΕΚ,»  2001/33/ΕΚ, 2002/28/EK και 2002/ 29/ΕΚ της Επιτροπής.

Π.Δ.37/2021 - ΦΕΚ: 94/Α/10.6.2021 άρθρο 12 παρ.1α: 1. Από 14 Δεκεμβρίου 2019 καταργούνται: α) το π.δ. 365/2002 (Α΄ 307), όπως ισχύει, εκτός από τα άρθρα 6 και 13 αυτού, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 109 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/2031, όπως ισχύει,

«Παράβαση κράτους μέλους – Εκδήλωση από το Ελεγκτικό Συνέδριο της πρόθεσης να διενεργήσει ελέγχους σε ένα κράτος μέλος – Άρνηση του εν λόγω κράτους μέλους – Εξουσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου – Άρθρο 248 ΕΚ – Έλεγχος της συνεργασίας των εθνικών διοικητικών αρχών στον τομέα του φόρου προστιθέμενης αξίας – Κανονισμός (ΕΚ) 1798/2003 – Έσοδα της Κοινότητας – Ίδιοι πόροι προερχόμενοι από τον φόρο προστιθέμενης αξίας»(....)Για τους λόγους αυτούς, το Δικαστήριο (τμήμα μείζονος συνθέσεως) αποφασίζει: 1) Η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, αρνούμενη να επιτρέψει στο Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να διενεργήσει στη Γερμανία ελέγχους σχετικά με τη διοικητική συνεργασία που προβλέπεται από τον κανονισμό (ΕΚ) 1798/2003 του Συμβουλίου, της 7ης Οκτωβρίου 2003, για τη διοικητική συνεργασία στον τομέα του φόρου προστιθεμένης αξίας, και από τους κανόνες εφαρμογής του, παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από το άρθρο 248, παράγραφοι 1 έως 3, ΕΚ. 2) Απορρίπτει την προσφυγή κατά τα λοιπά. 3) Καταδικάζει την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας στα δικαστικά έξοδα. 4) Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Ελεγκτικό Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης φέρουν τα δικαστικά τους έξοδα.

Ζητήματα που προκύπτουν σε σχέση με την άδεια άνευ αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων και συγκεκριμένα α) τη δυνατότητα δικαστικής υπαλλήλου να καταστεί άμεσα ή έμμεσα ασφαλισμένη του Κλάδου Ασθένειας του ΟΠΑΔ, για το χρονικό διάστημα που βρίσκεται σε άδεια άνευ αποδοχών και β) στην περίπτωση θανάτου τακτικής υπαλλήλου νοσοκομείου (ν.π.δ.δ.) του Ε.Σ.Υ. που τελούσε σε άδεια άνευ αποδοχών, ποιος φορέας υποχρεούται στην καταβολή των σχετικών εξόδων κηδείας ο ΟΠΑΔ ή το νοσοκομείο.α) Δικαστική υπάλληλος, που τελεί σε άδεια άνευ αποδοχών, με βάση το άρθρο 46 § 3 του Ν 2812/2000 (ως σύζυγος, δηλαδή, δημοσίου υπαλλήλου υπηρετούντος σε υπηρεσία ή φορέα της Ευρωπαϊκής Ένωσης), δεν μπορεί, μέχρι την έναρξη ισχύος (1-3-2018) του Ν 4529/2018, να συνεχίσει την ασφάλισή της για υγειονομική περίθαλψη στον τ. Ο.Π.Α.Δ. (Ε.Φ.Κ.Α.), με την ιδιότητα της άμεσα, παρά μόνο της έμμεσα ασφαλισμένης του οργανισμού αυτού, ήτοι ως μέλος της οικογένειας του άμεσα δικαιούχου συζύγου της. β) Επί θανάτου τακτικής υπαλλήλου ν.π.δ.δ. (νοσοκομείου του Ε.Σ.Υ), υπόχρεο σύμφωνα με την παράγραφο 3 του άρθρου 57 του ισχύοντος Υπαλληλικού Κώδικα (ν. 3528/2007) προς καταβολή των σχετικών εξόδων κηδείας, είναι το νοσοκομείο και όχι ο Ο.Π.Α.Δ., το οποίο οφείλει να χορηγήσει τα έξοδα αυτά στο προβλεπόμενο από την κοινή υπουργική απόφαση της παραγράφου 4 του ίδιου άρθρου 57 ύψος και μάλιστα χωρίς την έκπτωση από αυτά οποιουδήποτε ποσού.

ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΙΣ:Με αυτά τα δεδομένα, σύμφωνα και με όσα έχουν γίνει ήδη δεκτά στις νομικές σκέψεις της παρούσας, το Κλιμάκιο κρίνει ότι, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα από την Επίτροπο, τα ποσά των ελεγχόμενων χρηματικών ενταλμάτων συνιστούν επιχορήγηση, κατά την έννοια των άρθρων 41 του ... και 10Β του 3861/2010, δοθέντος ότι αποτελούν δημόσιο χρήμα προερχόμενο από τον ..., Ειδικό Λογαριασμό του ... (φορέα Γενικής Κυβέρνησης), που δίδεται προς τους φερόμενους ως δικαιούχους των ενταλμάτων φορείς, που αποτελούν αστικές μη κερδοσκοπικές εταιρείες-φορείς, για την εκπλήρωση δημοσίου σκοπού. Οι προβαλλόμενοι στο από 11.7.2017 έγγραφο απόψεων .. των εν λόγω φορέων ισχυρισμοί, ότι τα ποσά αυτά δεν αποτελούν δημόσιο χρήμα και άρα, δεν συνιστούν επιχορήγηση, διότι δίνονται από έναν ιδιωτικής προέλευσης - συστάθηκε κατόπιν ιδιωτικής πρωτοβουλίας (...) των συνδικαλιστικών οργανώσεων των εργαζομένων και των εργοδοτών - Λογαριασμό, ο οποίος τελεί σε διαχειριστική αυτοτέλεια με ειδική γνωμοδοτική Επιτροπή, αποτελούμενη από εκπροσώπους των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας, τα έσοδα του οποίου προέρχονται από αμιγώς ιδιωτικούς πόρους, τις εργοδοτικές εισφορές των επιχειρήσεων ιδιωτικού τομέα, με σκοπό το αμοιβαίο όφελος εργοδοτών-εργαζομένων μέσω της οργάνωσης προγραμμάτων για την επαγγελματική κατάρτιση του εργατικού δυναμικού, η δε πρόβλεψη για επιστροφή της εργοδοτικής εισφοράς σε περίπτωση εκτέλεσης εκπαιδευτικού προγράμματος από την ίδια την επιχείρηση καταδεικνύει έτι περαιτέρω τον ιδιωτικό και όχι δημόσιο χαρακτήρα των εν λόγω χρημάτων είναι απορριπτέοι, ως αβάσιμοι.Και τούτο, διότι ο ... (νυν κλάδος του ...) αποτελεί έναν Λογαριασμό ειδικών κοινωνικών σκοπών (ενίσχυση προγραμμάτων επαγγελματικής κατάρτισης και εκπαίδευσης, προγραμμάτων και δραστηριοτήτων για θέματα υγιεινής και ασφάλειας της εργασίας και εφαρμογής προγραμμάτων καταπολέμησης της ανεργίας) που το Κράτος - εμφορούμενο από την ιδιωτική πρωτοβουλία των πλέον αντιπροσωπευτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων-κοινωνικών φορέων της χώρας (... κ.λπ.) σχετικά με την ανάγκη ανάληψης ενεργειών για την προάσπιση της εργασίας και την αντιμετώπιση της ανεργίας - συνέστησε, ορίζοντας ότι οι πόροι του θα είναι οι υποχρεωτικώς καταβαλλόμενες, ως δημόσιο βάρος, εισφορές εργοδοτών και εργαζομένων που συνδέονται με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου (όχι μόνο στον ιδιωτικό αλλά και στο δημόσιο τομέα), για την εξυπηρέτηση αποκλειστικώς των ως άνω κοινωνικών σκοπών, ενώ, περαιτέρω, ανέθεσε τη διαχείριση, τον έλεγχο και τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τη χρήση των χρημάτων αυτών στον ..., ο οποίος, ως ν.π.δ.δ., αποτελεί το κατεξοχήν από το 1954 όργανο της κρατικής κοινωνικής πολιτικής, διευρύνοντας με τον τρόπο αυτό τις ήδη υπάρχουσες αρμοδιότητες του Οργανισμού αυτού.(...)Κατόπιν τούτων, οι εντελλόμενες δαπάνες δεν είναι νόμιμες, τα ελεγχόμενα, όμως, χρηματικά εντάλματα δύνανται να θεωρηθούν λόγω συγγνωστής πλάνης.