ΘΕΜΑ: «Απάντηση σε αναφορά σας»

«Απάντηση στα ερωτήματά σας περί συνδυαστικής εφαρμογής των άρθρων 19 και 36Α του ν. 4387/2016»

«Απάντηση σε πρότασή σας σχετικά με τη δυνατότητα συνταξιοδότησης από τον e-ΕΦΚΑ (πρώην ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ) μητέρων ανηλίκων τέκνων»

Εάν: 1) ο e-ΕΦΚΑ, ως εκμισθωτής ακινήτου, δύναται να συνάψει συμφωνία για παράταση υφιστάμενης μίσθωσης είτε α) βάσει συμβατικού όρου είτε β) βάσει των διατάξεων του άρθρου 41 του ν. 4605/2019 και να καταρτίσει σύμβαση παράτασης της μίσθωσης, χωρίς περιορισμό ως προς τον χρόνο κατάρτισής της, 2) ποιός πρέπει να είναι ο χρόνος εκπόνησης της επιβαλλόμενης από τις διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 4605/2019 μελέτης από πιστοποιημένο εκτιμητή για την εκτίμηση της μισθωτικής αξίας του μισθίου και τον καθορισμό του μισθώματος, 3) νομιμοποιείται η μισθώτρια, σε περίπτωση που αιτηθεί παράταση βάσει των ευνοϊκών διατάξεων του άρθρου 41 του ν. 4605/2019, να κάνει στη συνέχεια χρήση του συμβατικού όρου που προβλέπει δυνατότητα παράτασης, 4) είναι νόμιμο το αίτημα της μισθώτριας εταιρείας για παράταση της μίσθωσης πέραν του συμφωνηθέντος συμβατικού χρόνου, με μόνη σύμφωνη γνώμη του Δ.Σ. του Φορέα.(...)Εάν: 1) ο e-ΕΦΚΑ, ως εκμισθωτής ακινήτου, δύναται να συνάψει συμφωνία για παράταση υφιστάμενης μίσθωσης είτε α) βάσει συμβατικού όρου είτε β) βάσει των διατάξεων του άρθρου 41 του ν. 4605/2019 και να καταρτίσει σύμβαση παράτασης της μίσθωσης, χωρίς περιορισμό ως προς τον χρόνο κατάρτισής της, 2) ποιός πρέπει να είναι ο χρόνος εκπόνησης της επιβαλλόμενης από τις διατάξεις του άρθρου 41 του ν. 4605/2019 μελέτης από πιστοποιημένο εκτιμητή για την εκτίμηση της μισθωτικής αξίας του μισθίου και τον καθορισμό του μισθώματος, 3) νομιμοποιείται η μισθώτρια, σε περίπτωση που αιτηθεί παράταση βάσει των ευνοϊκών διατάξεων του άρθρου 41 του ν. 4605/2019, να κάνει στη συνέχεια χρήση του συμβατικού όρου που προβλέπει δυνατότητα παράτασης, 4) είναι νόμιμο το αίτημα της μισθώτριας εταιρείας για παράταση της μίσθωσης πέραν του συμφωνηθέντος συμβατικού χρόνου, με μόνη σύμφωνη γνώμη του Δ.Σ. του Φορέα.

Πεδίο εφαρμογής της έννοιας των «εκκρεμών περιπτώσεων» της διάταξης του τελευταίου εδαφίου του άρθρου 104 του ν. 4387/2016.(..)Θεωρούνται ως «εκκρεμείς περιπτώσεις», κατά την έννοια του τελευταίου εδαφίου του άρθρου 104 του ν. 4387/2016, οι αναφερόμενες στο ερώτημα περιπτώσεις επιστροφής αχρεωστήτως καταβληθεισών στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εισφορών, είτε δηλαδή όταν οι αιτήσεις επιστροφής υποβλήθηκαν πριν την 12/5/2016 (ημερομηνία εφαρμογής του νόμου) είτε και μετά την 12/5/2016, εφόσον, όμως, η αξίωση επιστροφής είχε γεννηθεί πριν την ημερομηνία αυτή και δεν είχε ικανοποιηθεί το σχετικό αίτημα, ενόψει των διοικητικών διαδικασιών που απαιτούνται για την έκδοση των σχετικών οριστικών διοικητικών πράξεων επιστροφής ή συμψηφισμού των εισφορών που εισπράχθηκαν αχρεώστητα

α) Στην περίπτωση του Ζ.Κ., δεν τυγχάνουν εφαρμογής για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων τέκνων και κενών διαστημάτων οι διατάξεις των άρθρων 10 του ν. 3863/2010 και 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, ούτε και εμμέσως, βάσει άρθρου 22 παρ. 1 εδάφιο ε΄ ή άλλων διατάξεων του Καταστατικού του Τ.Ε.Α.Π.Ε.Τ.Ε., το δε τ. Ε.Τ.Α.Τ. μη νόμιμα, με τις με αριθμό 809/247ηςΣυν./07.09.2011, 845/249ηςΣυν./01.11.2011 και 1012/261Συν/04.04.2012 αποφάσεις του, προέβη στην αναγνώριση τέτοιων πλασματικών χρόνων και στη χορήγηση στον ανωτέρω συνταξιούχο προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του (ομόφωνα). β) Το τ. Ε.Τ.Α.Τ. (νυν e-Ε.Φ.Κ.Α.) δεν οφείλει να καταβάλει επίδομα τέκνων στον εν λόγω συνταξιούχο, δεδομένου ότι αυτός είναι μεν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, όμως δεν έχει την επιμέλειά τους (ομόφωνα). γ) Για την επιστροφή των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν από τον Ζ.Κ. τα προαναφερθέντα πλασματικά έτη ασφάλισης, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, προϋποτίθεται η ανάκληση, ως παράνομων, των ως άνω αποφάσεων του τ. Ε.Τ.Α.Τ. περί αναγνώρισης σ’ αυτόν πλασματικού χρόνου ασφάλισης και χορήγησης προσυνταξιοδοτικής παροχής πριν τη συμπλήρωση του 50ου έτους της ηλικίας του. Η ανάκληση αυτή είναι υποχρεωτική και συνεπάγεται, καταρχήν, τον καταλογισμό σε βάρος του Ζ.Κ. των παροχών οι οποίες του καταβλήθηκαν βάσει των ανακλητέων πράξεων και στη συνέχεια, επειδή αντίστοιχα οι εισφορές αναγνώρισης τις οποίες αυτός κατέβαλε θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και, ως εκ τούτου, επιστρεπτέες, πρέπει αυτές να συμψηφιστούν με τις καταλογισθείσες παροχές (ομόφωνα). δ) Όσον αφορά ειδικά την αναζήτηση από τον e-Ε.Φ.Κ.Α. των καταβληθεισών στον Ζ.Κ., αχρεωστήτως, παροχών οι οποίες τυχόν απομένουν, μετά τον συμψηφισμό με τις αχρεωστήτως καταβληθείσες εκ μέρους του εισφορές αναγνώρισης, αυτή είναι υποχρεωτική, ανεξάρτητα από το χρόνο της καταβολής τους και της υπαιτιότητάς του ή μη, βάσει των αντικειμενικών και μόνο στοιχείων της αχρεώστητης καταβολής (κατά πλειοψηφία). ε) Οι αχρεωστήτως καταβληθείσες από τον Ζ.Κ. εισφορές για εξαγορά πλασματικών ετών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της χορηγούμενης προσυνταξιοδοτικής παροχής (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 48/2022 γνωμοδότησης του Στ΄ Τμήματος.(...)α) Στην περίπτωση του Ζ.Κ., δεν τυγχάνουν εφαρμογής για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων τέκνων και κενών διαστημάτων οι διατάξεις των άρθρων 10 του ν. 3863/2010 και 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, ούτε και εμμέσως, βάσει άρθρου 22 παρ. 1 εδάφιο ε΄ ή άλλων διατάξεων του Καταστατικού του Τ.Ε.Α.Π.Ε.Τ.Ε., το δε τ. Ε.Τ.Α.Τ. μη νόμιμα, με τις με αριθμό 809/247ηςΣυν./07.09.2011, 845/249ηςΣυν./01.11.2011 και 1012/261Συν/04.04.2012 αποφάσεις του, προέβη στην αναγνώριση τέτοιων πλασματικών χρόνων και στη χορήγηση στον ανωτέρω συνταξιούχο προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν τη συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του (ομόφωνα). β) Το τ. Ε.Τ.Α.Τ. (νυν e-Ε.Φ.Κ.Α.) δεν οφείλει να καταβάλει επίδομα τέκνων στον εν λόγω συνταξιούχο, δεδομένου ότι αυτός είναι μεν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, όμως δεν έχει την επιμέλειά τους (ομόφωνα). γ) Για την επιστροφή των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν από τον Ζ.Κ. τα προαναφερθέντα πλασματικά έτη ασφάλισης, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, προϋποτίθεται η ανάκληση, ως παράνομων, των ως άνω αποφάσεων του τ. Ε.Τ.Α.Τ. περί αναγνώρισης σ’ αυτόν πλασματικού χρόνου ασφάλισης και χορήγησης προσυνταξιοδοτικής παροχής πριν τη συμπλήρωση του 50ου έτους της ηλικίας του. Η ανάκληση αυτή είναι υποχρεωτική και συνεπάγεται, καταρχήν, τον καταλογισμό σε βάρος του Ζ.Κ. των παροχών οι οποίες του καταβλήθηκαν βάσει των ανακλητέων πράξεων και στη συνέχεια, επειδή αντίστοιχα οι εισφορές αναγνώρισης τις οποίες αυτός κατέβαλε θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και, ως εκ τούτου, επιστρεπτέες, πρέπει αυτές να συμψηφιστούν με τις καταλογισθείσες παροχές (ομόφωνα). δ) Όσον αφορά ειδικά την αναζήτηση από τον e-Ε.Φ.Κ.Α. των καταβληθεισών στον Ζ.Κ., αχρεωστήτως, παροχών οι οποίες τυχόν απομένουν, μετά τον συμψηφισμό με τις αχρεωστήτως καταβληθείσες εκ μέρους του εισφορές αναγνώρισης, αυτή είναι υποχρεωτική, ανεξάρτητα από το χρόνο της καταβολής τους και της υπαιτιότητάς του ή μη, βάσει των αντικειμενικών και μόνο στοιχείων της αχρεώστητης καταβολής (κατά πλειοψηφία). ε) Οι αχρεωστήτως καταβληθείσες από τον Ζ.Κ. εισφορές για εξαγορά πλασματικών ετών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της χορηγούμενης προσυνταξιοδοτικής παροχής (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια του ΝΣΚ, κατόπιν της υπ’ αριθμ. 48/2022 γνωμοδότησης του Στ΄ Τμήματος.

Ερωτάται: 1. Εάν τυγχάνουν εφαρμογής οι διατάξεις του ν. 3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τα άρθρα 39 και 40 του ν. 3996/2011, στην περίπτωση δικαιούχου προσυνταξιοδοτικής παροχής από το τ.ΕΤΑΤ, ο οποίος: α) αποχώρησε οικειοθελώς από την Τράπεζα στις 14-07- 2010, β) με την υπ΄ αριθμ. 1134/21-02-2011 αίτησή του ζήτησε προσυνταξιοδοτική παροχή από το τ.ΕΤΑΤ με αναστολή της καταβολής της έως την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, γ) με υποβληθείσα στο τ.ΕΤΑΤ στις 21-07-2011 αίτησή του ζήτησε την αναγνώριση, με βάση τη διάταξη του άρθρου 22 παρ. 1 ε΄ του καταστατικού του τ.ΤΕΑΠΕΤΕ, πλασματικού χρόνου κενών διαστημάτων και χρόνου ασφάλισης παιδιών, τον οποίο (πλασματικό χρόνο) είχε αναγνωρίσει στο τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, σύμφωνα με τις ειρημένες διατάξεις (των άρθρων 10 του ν. 3863/2010, και 39 έως 40 του ν. 3996/2011), αίτημα που υιοθέτησε τελικώς το τ.ΕΤΑΤ, το οποίο, με την υπ΄ αριθμ. 1012/261ης Συν./4-4-2012 απόφασή του προχώρησε στην αναγνώριση των ανωτέρω χρόνων, αν και δεν είχε προηγηθεί η εξόφληση στο τ.ΙΚΑ-ΕΤΑΜ της σχετικής εισφοράς αναγνώρισης και παρά το γεγονός ότι ο συνολικός χρόνος αναγνωρίσεων υπερέβαινε τα πέντε έτη, 2. Εάν το τ.ΕΤΑΤ, ορθώς αναγνώρισε για θεμελίωση τον πλασματικό χρόνο κενού χρονικού διαστήματος, μετά την αποχώρηση του ανωτέρω από την Τράπεζα, παρά τα αντιθέτως οριζόμενα στα άρθρα 7 παρ. 6 και 15 παρ. 1 του καταστατικού του τ.ΤΕΑΠΕΤΕ, καθώς και εάν ο ανωτέρω είχε δικαίωμα λήψης της προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, με αναγνώριση χρόνου ασφάλισης μετά την αποχώρηση από την Υπηρεσία, 3. Εάν οφείλει το τ.ΕΤΑΤ νυν e-ΕΦΚΑ να καταβάλει επίδομα τέκνων, στον ανωτέρω, ο οποίος ήταν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, χωρίς ωστόσο να του έχει ανατεθεί η επιμέλειά τους, 4. Σε περίπτωση που ο ανωτέρω δεν είχε δικαίωμα να αναγνωρίσει για θεμελίωση προσυνταξιοδοτικής παροχής κενό χρόνο ασφάλισης μετά την αποχώρησή του από την Υπηρεσία, εάν υπάρχει, με βάση τα οριζόμενα στο άρθρο 137 του ν. 3655/2008 περί παραγραφής, η δυνατότητα επιστροφής των εισφορών αναγνώρισης ή τυγχάνουν εφαρμογής τα οριζόμενα στην με αριθμό 87/2014 γνωμοδότηση του ΝΣΚ, για προσαύξηση του χρόνου αυτού επί της προσυνταξιοδοτικής παροχής.(....)Δεν τυγχάνουν εφαρμογής στην περίπτωση του ασφαλισμένου του ερωτήματος οι διατάξεις του ν. 3863/2010, όπως αυτές συμπληρώθηκαν με τα άρθρα 39 και 40 του ν. 3996/2011, ούτε αμέσως, αλλ΄ ούτε και εμμέσως (δια του ρηθέντος άρθρου 22 παρ. 1ε του Καταστατικού του ΤΕΑΠΕΤΕ). Τούτο δε, διότι οι διατάξεις αυτές, εκτός του ότι αφορούν φορείς (είτε μόνο κύριας, είτε κύριας και επικουρικής ασφάλισης) που έχουν την μορφή νπδδ και είναι αρμοδιότητας του Υπουργείου τότε Απασχόλησης, και τέτοιος δεν ετύγχανε το ΤΕΑΠΕΤΕ, εφαρμόζονται από 1-1-2011 και εφεξής με βάση τις προσαυξημένες χρονικές ή ηλικιακές προϋποθέσεις του άρθρου 10 του ν. 3863/2010, δηλαδή προϋποθέτουν αλλαγή (δυσμενοποίηση) των προϋποθέσεων θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού δικαιώματος των ασφαλισμένων, πράγμα που δεν ισχύει στην περίπτωση του ΤΕΑΠΕΤΕ, αφού οι εφαρμοστέες εν προκειμένω διατάξεις του Καταστατικού του παρέμειναν αμετάβλητες όλα αυτά τα χρόνια και εξακολούθησαν να ισχύουν και μετά τη σύσταση του ΕΤΑΤ (κατ΄ άρθρο 61 περ. β΄ του ν. 3371/2005 και 15 του ν. 3863/2010) (ομόφωνα). Η απάντηση αυτή προσήκει και για το θέμα της εξαγοράς πλασματικών ετών τέκνων, από συνταξιούχο, πριν την 1/1/2011 του τ. ΤΕΑΠΕΤΕ (κατά πλειοψηφία). Το τ.ΕΤΑΤ δεν αναγνώρισε ορθώς για θεμελίωση τον πλασματικό χρόνο κενού χρονικού διαστήματος, μετά την αποχώρηση του ανωτέρω από την Τράπεζα, καθώς και ότι ο ανωτέρω δεν είχε δικαίωμα λήψης της προσυνταξιοδοτικής παροχής, πριν την συμπλήρωση του 55ου έτους της ηλικίας του, με αναγνώριση χρόνου ασφάλισης μετά την αποχώρηση από την Υπηρεσία. Τούτο δε, διότι κάθε, αναγνωριζόμενος χρόνος μετά την αποχώρηση του υπαλλήλου από την Τράπεζα, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού του αιτήματος, καθόσον, κρίσιμος, κατά τα άνω, χρόνος, κατά τον οποίο λαμβάνονται υπόψη τα ασφαλιστικά δεδομένα μιας συγκεκριμένης περίπτωσης, είναι ο χρόνος εξόδου του ασφαλισμένου, ήτοι αποχώρησής του από την Τράπεζα, αφού αυτός αποτελεί και την βάση ελέγχου των προϋποθέσεων θεμελίωσης του συνταξιοδοτικού του αιτήματος (ομόφωνα). Δεν οφείλει το τ.ΕΤΑΤ νυν e- ΕΦΚΑ να καταβάλει επίδομα τέκνων, στον ανωτέρω, ο οποίος ήταν άγαμος γονέας που είχε αναγνωρίσει με δικαστική απόφαση δύο τέκνα, χωρίς ωστόσο να του έχει ανατεθεί η επιμέλειά τους (ομόφωνα). Η δυνατότητα επιστροφής των εισφορών αναγνώρισης, με τις οποίες εξαγοράσθηκαν, χωρίς να προβλέπεται από την κείμενη κοινωνικοασφαλιστική νομοθεσία, πλασματικά έτη ασφάλισης, προϋποθέτει ανάκληση ως παράνομων των αποφάσεων του ΔΣ τ. ΕΤΑΤ αναγνώρισης πλασματικού χρόνου ασφάλισης, η οποία ανάκληση συνεπάγεται αναζήτηση των καταβληθεισών στον ενδιαφερόμενο προσυνταξιοδοτικών παροχών και στη συνέχεια, λόγω του ότι οι εισφορές αναγνώρισης θα έχουν καταστεί επιγενομένως αχρεώστητες και επιστρεπτέες στον καταβαλόντα, πρέπει να συμψηφιστούν με τις ανωτέρω καταλογισθείσες προσυνταξιοδοτικές παροχές σύμφωνα με τα άρθρα 103 και 104 ν. 4387/2016 (ομόφωνα). Παραπέμφθηκε στο ΣΤ΄ Τμήμα κατόπιν του υπ’ αριθμ. 1151/2021 Πρακτικού του ΝΣΚ. Το ερώτημα λόγω της σπουδαιότητας και πολυπλοκότητάς του παραπέμπεται στην Ολομέλεια του Σώματος (ομόφωνα).

Ζητήματα που αφορούν τους ιδιώτες μεταφραστές συνεργαζόμενους με την Μεταφραστική Υπηρεσία (Μ.Υ.) του ΥΠΕΞ, που αμείβονται με Δελτίο Παροχής Υπηρεσιών (Δ.Π.Υ.). Οι ιδιώτες μεταφραστές που συνεργάζονται με την Μ.Υ. του ΥΠΕΞ και αμείβονται με Δ.Π.Υ. και το εισόδημά τους προέρχεται από την απασχόλησή τους σε ένα ή δύο φυσικά ή νομικά πρόσωπα, εκ των οποίων το ένα είναι το Ελληνικό Δημόσιο (ΥΠΕΞ), υπάγονται, κατ’ αρχήν, στις διατάξεις του άρθρου 39 παρ. 9 του ν. 4387/2016. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα για την ασφάλισή τους να εφαρμόζονται αναλόγως, από 1.1.2017, οι διατάξεις του άρθρου 38 του ίδιου νόμου που ισχύει για τους μισθωτούς. Υπόχρεος για την εμπρόθεσμη και προσήκουσα καταβολή της εργοδοτικής εισφοράς είναι το Ελληνικό Δημόσιο και όχι οι επιμέρους Υπηρεσίες του Δημοσίου, όταν προσκομίζουν έγγραφα στη Μ.Υ. του ΥΠΕΞ για μετάφραση. Οι μεταφραστές αυτοί εάν επιθυμούν να υπαχθούν στη ρύθμιση του άρθρου 39 παρ.9 του ν.4387/2016, δύνανται να συνεργασθούν για το διάστημα αυτό, μόνο με ένα ακόμη φυσικό ή νομικό πρόσωπο πέραν του ΥΠΕΞ. Η δε υποχρέωση για την υποβολή σχετικής Αναλυτικής Περιοδικής Δήλωσης (Α.Π.Δ.), που να τους περιλαμβάνει και την καταβολή εργοδοτικών εισφορών για την ασφάλισή τους σύμφωνα με τις διατάξεις της παραγράφου αυτής, δύναται να γεννηθεί μόνο από τη λήψη σχετικού Δ.Π.Υ. στο οποίο ο ιδιώτης μεταφραστής θα δηλώνει ότι υπάγεται στη διάταξη αυτή και υπό την προϋπόθεση ότι δεν θα αμφισβητηθεί από την Υπηρεσία η συνδρομή των προϋποθέσεων αυτών στο πρόσωπο του μεταφραστή με την μορφή αντιρρήσεων ενώπιον του Ε.Φ.Κ.Α. (ομόφ).

Ερωτάται εάν η τροποποίηση της ημερομηνίας αποφοίτησης από τη Στρατιωτική Σχολή Αξιωματικών Σωμάτων (Σ.Σ.Α.Σ.) σε χρόνο προγενέστερο από τον πραγματικό και η αναδρομική ονομασία σε αξιωματικό, εντάσσεται στην υποχρέωση συμμόρφωσης της Διοίκησης σε δικαστική απόφαση που ακύρωσε την παράλειψη της Διοίκησης να θεωρήσει εισακτέο τον ενδιαφερόμενο. Ως εκ τούτου εάν η Διοίκηση οφείλει να τροποποιήσει την ημερομηνία αποφοίτησης από τη Σ.Σ.Α.Σ. και να ονομάσει αναδρομικά αξιωματικούς, μέσω της τροποποίησης των πινάκων αποφοιτησάντων, γεγονός που θα οδηγήσει στην τροποποίηση της επετηρίδας και στην αλλαγή της αρχαιότητας των αξιωματικών. Εάν για την αναδρομική ονομασία λαμβάνεται υπόψη το αντικειμενικό γεγονός των χαμένων εξεταστικών περιόδων λόγω της καθυστερημένης εισαγωγής. Εάν το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στερείται γνωμοδοτικής αρμοδιότητας, όταν η απάντηση επί του ερωτήματος προϋποθέτει κρίση επί της βασιμότητας (νόμω και ουσία) αιτήσεως θεραπείας.(...)Η τροποποίηση της ημερομηνίας αποφοίτησης από τη Σ.Σ.Α.Σ. σε χρόνο προγενέστερο από τον πραγματικό και η αναδρομική ονομασία σε αξιωματικό εμπίπτει, κατ’ αρχάς, στο πλαίσιο συμμόρφωσης της Διοίκησης σε ακυρωτική δικαστική απόφαση που αφορά τη μη κατάταξη υποψήφιου στη Σχολή. Η συμμόρφωση όμως αυτή λαμβάνει χώρα μόνο εφόσον: 1) εξαιτίας της παράνομης παράλειψης της Διοίκησης να κατατάξει υποψήφιο στη Σχολή, ο τελευταίος υφίσταται πραγματική βλάβη, ως τέτοιας νοουμένης της απώλειας εξεταστικών περιόδων της ακαδημαϊκής εκπαίδευσης και 2) υλοποιείται εντός ευλόγου χρόνου από την έκδοση της δικαστικής απόφασης, προκειμένου η συμμόρφωση να μην αντιστρατεύεται την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης των διοικουμένων και να μην διαταράσσει την ομαλή λειτουργία του στρατεύματος. Κρίσιμο στοιχείο για τον καθορισμό του χρόνου αποφοίτησης και άρα αναδρομικής ονομασίας, αποτελεί ο αριθμός των εξεταστικών περιόδων που απώλεσε ο δικαιούμενος διοικητικής αποκατάστασης από υπαιτιότητα της διοίκησης. Με βάση τα παραπάνω, αμφότερα τα αιτήματα τόσο του Σ.Λ. όσο και του Β.Μ για αναδρομική ονομασία πρέπει να απορριφθούν, το πρώτο λόγω παρόδου ευλόγου χρόνου από την έκδοση της ακυρωτικής απόφασης, στο περιεχόμενο της οποίας καλείται να συμμορφωθεί η διοίκηση με την τροποποίηση της ημερομηνίας αποφοίτησης από τη Σ.Σ.Α.Σ. αλλά και ελλείψει βλάβης ως προς την ονομασία από την παράνομη παράλειψη της διοίκησης, και το δεύτερο λόγω παρόδου ευλόγου χρόνου από την έκδοση της ακυρωτικής απόφασης. Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους στερείται γνωμοδοτικής αρμοδιότητας όταν η απάντηση επί του ερωτήματος προϋποθέτει κρίση επί της βασιμότητας (νόμω και ουσία) υποβληθείσας αιτήσεως θεραπείας (ομόφωνα).

Διευθέτηση πλημμυρικών ροών....Επειδή, ως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου και δεν αμφισβητείται, ο προσφεύγων υπέβαλε εμπροθέσμως τα δικαιολογητικά κατακύρωσης, μεταξύ των οποίων και τα υπ’ αριθμ. … και … Πιστοποιητικά του Πρωτοδικείου ... στα οποία βεβαιώνεται ότι μέχρι την έκδοση τους δεν έχει εκδοθεί απόφαση δικαστηρίου ούτε έχει κατατεθεί αίτηση περί κήρυξης του προσφεύγοντος σε κατάσταση πτώχευσης. Περαιτέρω, στα εν λόγω πιστοποιητικά αναφέρεται ότι «Πιστοποιητικό πτωχευτικού συμβιβασμού δεν εκδίδεται διότι προυποθέτει πτώχευση». Η ως άνω μνεία στο σώμα των  πιστοποιητικών προδήλως έχει την έννοια ότι το δικαστήριο δεν δύναται, εν προκειμένω, να εκδώσει πιστοποιητικό περί μη υπαγωγής του προσφεύγοντος σε πτωχευτικό συμβιβασμό διότι η υπαγωγή στη διαδικασία αυτή και άρα η έκδοση του σχετικού πιστοποιητικού απαιτεί προηγουμένως να έχει κηρυχθεί ο προσφεύγων σε πτώχευση, προϋπόθεση που δεν συντρέχει, ως βεβαιώνεται από τα ίδια πιστοποιητικά. Ουδόλως δε προκύπτει εκ των ανωτέρω εγγράφων ότι γενικώς δεν εκδίδεται από το δικαστήριο πιστοποιητικό μη υπαγωγής σε πτωχευτικό συμβιβασμό αλλά ότι αυτό εκδίδεται όταν το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται τελεί σε πτώχευση. Επομένως, με τα υπ’ αριθμ. … και … Πιστοποιητικά του Πρωτοδικείου ... αποδεικνύεται συγχρόνως η μη συνδρομή των λόγων αποκλεισμού περί μη πτώχευσης και πτωχευτικού συμβιβασμού του όρου 22.Α4 (β) της διακήρυξης τόσο κατά το χρόνο υποβολής της προσφοράς όσο και κατά το στάδιο των δικαιολογητικών κατακύρωσης. Σημειωτέον ότι τα ανωτέρω επιβεβαιώνονται και από το προσκομισθέν με την προσφυγή με αριθμ. πρωτ. … έγγραφο του Τμήματος Πτωχεύσεων του Πρωτοδικείου ... στο οποίο αναφέρεται ότι « [...] ο πτωχευτικός συμβιβασμός, ως μια διαδικασία που συνεπάγεται την περάτωση των εργασιών της πτώχευσης και τη λήξη της πτωχευτικής διαδικασίας προυποθέτει ύπαρξη κατάστασης πτώχευσης. Στην περίπτωσή σας, από έρευνα στο σχετικό αρχείο του Πρωτοδικείου, προκύπτει ότι δεν υπάρχει πτώχευση και δεν έχει κατατεθεί αίτηση για πτώχευση. [...] Οπότε συνακόλουθα δεν μπορεί η εταιρεία σας να υπαχθεί σε διαδικασία πτωχευτικού συμβιβασμού. Για το λόγο αυτό, το Πρωτοδικείου ... εκδίδει πιστοποιητικό στο οποίο αναφέρεται ρητώς ότι Πιστοποιητικό πτωχευτικού συμβιβασμού δεν εκδίδεται διότι προυποθέτει πτώχευση». Αλυσιτελώς δε η αναθέτουσα αρχή ισχυρίζεται στις απόψεις της ότι αποδέχτηκε την εισήγηση της Επιτροπής Διαγωνισμού, διότι το Πρακτικό της Επιτροπής Διαγωνισμού συνιστά απλή γνώμη (βλ. ενδεικτικά ΣτΕ 698/2017) και η αναθέτουσα αρχή δύναται πάντοτε να ενεργήσει κατά τρόπον διαφορετικό από αυτόν που της υποδεικνύεται με τη γνωμοδότηση, εφόσον αιτιολογεί ειδικώς την επιλογή της, Αριθμός απόφασης: 1600/2020 15 πολλώ δε μάλλον όταν η εισήγηση της Επιτροπής Διαγωνισμού έρχεται σε προφανή αντίθεση με το ισχύον κανονιστικό πλαίσιο του διαγωνισμού. Ως εκ τούτου, και σύμφωνα με τα εκτεθέντα υπό σκέψεις 19-23, η αναθέτουσα αρχή όφειλε, κατά δεσμία αρμοδιότητα, να δεχτεί την προσφορά του προσφεύγοντος και ο μόνος λόγος της προσφυγής πρέπει να γίνει δεκτός ως βάσιμος.