Εποπτική Αρχή των Σωματείων και Ενώσεων Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου, κατά την έννοια και με τις αρμοδιότητες που καθορίζονται στις διατάξεις του ν. 281/1914 «Περί Σωματείων» (Α΄ 171). Αρμοδιότητα του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας να διενεργεί στα εν λόγω Σωματεία και Ενώσεις διοικητικούς και οικονομικούς ελέγχους βάσει του άρθρου 31 του ν.δ. 1044/1971. Αρμοδιότητα λήψης των απαιτούμενων μέτρων αποκατάστασης, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 32 του ν. 281/1914. Δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 31 παρ. 2 του ν.δ. 1044/1971 στα Σωματεία και Ενώσεις Αναπήρων και Θυμάτων Εθνικής Αντίστασης, στα Σωματεία και Ενώσεις Αναπήρων και Θυμάτων Αντιδικτατορικού Αγώνα και στα Σωματεία και Ενώσεις, των οποίων τα μέλη είναι μεικτά, δηλαδή αποτελούνται από Αναπήρους και Θύματα Πολέμου και Εθνικής Αντίστασης.(....)α) Ως Εποπτική Αρχή των Σωματείων και Ενώσεων Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου, κατά την έννοια και με τις αρμοδιότητες που καθορίζονται στις διατάξεις του ν. 281/1914 «Περί Σωματείων» (Α΄ 171), λαμβανομένων υπόψη και των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 31 του ν.δ. 1044/1971 (Α΄ 245), νοείται ο Περιφερειάρχης (κατά πλειοψηφία). β) Το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας δύναται να διενεργεί στα εν λόγω Σωματεία και Ενώσεις διοικητικούς και οικονομικούς ελέγχους, βάσει του άρθρου 31 παρ. 2 του ν.δ. 1044/1971 (ομόφωνα). γ) Αρμόδιος να διατάξει τα απαιτούμενα μέτρα αποκατάστασης, σύμφωνα με το άρθρο 32 του ν. 281/1914, είναι η Εποπτική Αρχή (Περιφερειάρχης) (κατά πλειοψηφία). δ) Το άρθρο 31 παρ. 2 του ν.δ. 1044/1971 τυγχάνει εφαρμογής στα Σωματεία και Ενώσεις Αναπήρων και Θυμάτων Εθνικής Αντίστασης, περαιτέρω δε η παραπάνω διάταξη εφαρμόζεται μόνο στα Σωματεία και Ενώσεις, των οποίων τα μέλη είναι μεικτά, αποτελούμενα από Αναπήρους και Θύματα Πολέμου και Αναπήρους και Θύματα Εθνικής Αντίστασης (κατά πλειοψηφία).

Περί τροποποιήσεως και συμπληρώσεως της περί προστασίας και αποκαταστάσεως των Αναπήρων και Θυμάτων Πολέμου Νομοθεσίας (Καταργήθηκε από την παρ. 2 άρθ. 39 Ν.Δ. 1044/1971)

Περί διατάξεων τινων αφορωσών εις την προστασίαν και αποκατάστασιν αναπήρων πολέμου οπλιτών και θυμάτων πολέμου (Καταργήθηκε από την παρ. 2 άρθ. 39 Ν.Δ. 1044/1971)

Περί αντικαταταστάσεως και συμπληρώσεως διατάξεων τινων του Ν.Δ.86/69 "περί Δασικού Κώδικος" και Κωδικοποιήσεως των υπ'αριθ.871/71 και 919/71

Περί των Νομαρχών

Περί εξαιρέσεως του Οργανισμού Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ) εκ της εφαρμογής των διατάξεων του Ν.Δ.496/74

Π.Δ.314/1987 (ΦΕΚ 149 Α') άρθρο μόνο:“Οι διατάξεις των άρθρ.4, 8, 17, 18 και 19 του Ν.Δ.496/74 “περί Λογιστικού των Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου” όπως διαμορφώθηκαν με το Ν.369/76 (ΦΕΚ 164 Α'), καθώς και οι διατάξεις του Π.Δ.470/75 (ΦΕΚ 148 Α') που εκδόθηκε κατ'εξουσιοδότηση του άρθρ.19 του ανωτέρω Ν.Δ/τος εφαρμόζονται και για τον Οργανισμό Απασχολήσεως Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ), καταργουμένης της εξαίρεσης που θεσπίστηκε για τα θέματα αυτά με το Π.Δ.1022/77 (ΦΕΚ 343 Α')”

Τύπος και περιεχόμενο της δήλωσης απόδοσης στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες των παραγραφέντων υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου χρηματικών ποσών από ασφάλειες ζωής και τίτλους κεφαλαιοποίησης κατά τις διατάξεις του ν.δ. 400/1970, που αντικατέστησε το π.δ. 19-26/1/1926 (άρθρο 5 του ν.δ. 1195/1942).

Μη νόμιμες οι δαπάνες που αφορούν την επιστροφή αχρεωστήτως καταβληθεισών εισφορών από το ΕΤΑΑ σε δύο (2) ασφαλισμένους (γιατρό και φαρμακοποιό), λόγω διαγραφής αυτών από την κατηγορία των μονοσυνταξιούχων του Τ.Σ.Α.Υ., παρόλο που οι ανωτέρω δαπάνες ερείδονται σε νόμιμη απαίτηση των ασφαλισμένων να τους αποδοθούν οι προσαυξήσεις επί των εισφορών της κύριας σύνταξης που κατέβαλαν στο ΤΣΑΥ ως μονοσυνταξιούχοι του Ταμείου (άρθρο 18 του ν. 1976/1991, ΦΕΚ Α΄ 184/1991), κατά το χρονικό διάστημα της παράλληλης υπαγωγής τους στην ασφάλιση άλλων Ταμείων, καθόσον οι αξιώσεις τους εν μέρει έχουν υποπέσει στην τριετή παραγραφή του άρθρου 48 παρ. 2 του ν.δ. 496/1974. Η πενταετής παραγραφή του άρθρου 137 του ν.3655/2008, ως νεώτερη περί παραγραφής διάταξη,  καταλαμβάνει και τις πριν από την έναρξη ισχύος της γεννηθείσες αξιώσεις, (γενική διάταξη του άρθρου 18 ΕισΝΑΚ), εκτός από εκείνες για τις οποίες είχε ήδη συμπληρωθεί η προβλεπόμενη από τις προισχύσασες διατάξεις παραγραφή, (όπως εν προκειμένω το άρθρο 48 παρ.3 του ν.δ.496/1974) .

ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ:Μη νόμιμη η καταβολή ποσού από τέως Νομαρχία σε ιατρό Γενικού Νοσοκομείου, σε εκτέλεση αποφάσεων Μονομελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου και Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου, καθόσον η αξίωση της ανωτέρω ιατρού, έχει υποπέσει σε παραγραφή, μετά την πάροδο πενταετίας από την έκδοση της απόφασης του Τριμελούς Διοικητικού Πρωτοδικείου, με την οποία κατέστη τελεσίδικη η  απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου (άρθρο 48 παρ. του ν.δ./τος 496/1974, ΦΕΚ Α΄ 204/1974).

«Προδικαστική παραπομπή – Άρθρο 56 ΣΛΕΕ – Ελεύθερη παροχή υπηρεσιών – Περιορισμοί – Οδηγία 96/71/ΕΚ – Άρθρο 3, παράγραφος 1 – Οδηγία 2004/18/ΕΚ – Άρθρο 26 – Δημόσιες συμβάσεις – Ταχυδρομικές υπηρεσίες – Νομοθετική ρύθμιση περιφερειακής αρχής κράτους μέλους η οποία υποχρεώνει τους προσφέροντες και τους υπεργολάβους τους να δεσμευθούν ότι θα καταβάλλουν έναν κατώτατο μισθό στο προσωπικό που απασχολείται στην εκτέλεση των παροχών που αποτελούν το αντικείμενο της δημόσιας συμβάσεως»   Διατακτικό 1)Το άρθρο 26 της οδηγίας 2004/18/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 31ης Μαρτίου 2004, περί συντονισμού των διαδικασιών συνάψεως δημόσιων συμβάσεων, έργων, προμηθειών και υπηρεσιών, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΕ) 1251/2011 της Επιτροπής, της 30ής Νοεμβρίου 2011, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε νομοθετική ρύθμιση περιφερειακής αρχής κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στο πλαίσιο της κύριας δίκης, η οποία υποχρεώνει τους προσφέροντες και τους υπεργολάβους τους να δεσμευθούν, με γραπτή δήλωση επισυναπτόμενη στην προσφορά τους, ότι θα καταβάλλουν στο προσωπικό που θα απασχοληθεί στην εκτέλεση των παροχών που αποτελούν το αντικείμενο της οικείας δημόσιας συμβάσεως κατώτατο μισθό που καθορίζεται από την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση.  2)Το άρθρο 26 της οδηγίας 2004/18, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό 1251/2011, έχει την έννοια ότι δεν αντιτίθεται σε νομοθετική ρύθμιση περιφερειακής αρχής κράτους μέλους, όπως η επίμαχη στο πλαίσιο της κύριας δίκης, η οποία προβλέπει τον υποχρεωτικό αποκλεισμό από τη συμμετοχή στη διαδικασία συνάψεως δημόσιας συμβάσεως των προσφερόντων και των υπεργολάβων τους οι οποίοι αρνούνται να δεσμευθούν, με γραπτή δήλωση επισυναπτόμενη στην προσφορά τους, ότι θα καταβάλλουν στο προσωπικό που θα απασχοληθεί στην εκτέλεση των παροχών που αποτελούν το αντικείμενο της οικείας δημόσιας συμβάσεως κατώτατο μισθό που καθορίζεται από την εν λόγω νομοθετική ρύθμιση.