26423/Β9/Φ11/89/2020
Τύπος: Αποφάσεις
Τροποποίηση της 81347/Β9/Φ11/435/22-05-2019 (ΦΕΚ 2667 Β΄) κοινής υπουργικής απόφασης, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει «Συμψηφισμός δαπανών που χορηγήθηκαν στα ΑΕΙ για τη χρηματοδότηση-δανειοδότηση που έγινε στους τελικούς δικαιούχους του Επιχειρησιακού Προγράμματος Εκπαίδευση και Επαγγελματική Κατάρτιση ΙΙ δυνάμει των αριθμ. 130/06-04-2001, 1119/13-07-2001 και 30339/ΚΑ/06-02-2002 αποφάσεων του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σε εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 21 του ν. 3467/2006 (ΦΕΚ 128 Α΄)».
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
107422/Β9/Φ11/629/2019
Τροποποίηση της 81347/Β9/Φ11/435/22-05-2019 (ΦΕΚ 2667 Β') κοινής υπουργικής απόφασης «Συμψηφισμός δαπανών που χορηγήθηκαν στα ΑΕΙ για τη χρηματοδότηση δανειοδότηση που έγινε στους τελικούς δικαιούχους του επιχειρησιακού προγράμματος εκπαίδευση και αρχική επαγγελματική κατάρτιση ΙΙ δυνάμει των υπ' αριθμ. 130/06-04-2001, 1119/ 13-07-2001 και 30339/ΚΑ/06-02-2002 αποφάσεων του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σε εφαρμογή των διατάξεων του αρ. 21 του ν. 3467/2006 (ΦΕΚ Α' 128)».
131447/Β9/Φ11/620/2020
Τροποποίηση της υπό στοιχεία 81347/Β9/Φ11/435/22.05.2019 κοινής απόφασης των Υπουργών Οικονομίας και Ανάπτυξης, Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και Οικονομικών, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει «Συμψηφισμός δαπανών που χορηγήθηκαν στα ΑΕΙ για τη χρηματοδότηση που έγινε στους τελικούς δικαιούχους του Επιχειρησιακού Προγράμματος Εκπαίδευση και Αρχική Επαγγελματική Κατάρτιση ΙΙ δυνάμει των υπ’ αρ. 130/06- 04-2001, 1119/13.7.2001 και 30339/ΚΑ/06.2.2002 αποφάσεων του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σε εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 21 του ν. 3467/2006 (Α΄ 128)» (Β’ 2667).
164651/Β9/Φ11/906/2019
Τροποποίηση της αριθμ. 81347/Β9/Φ11/435/ 22-05-2019 (ΦΕΚ 2667 Β΄) κοινής υπουργικής απόφασης, όπως τροποποιήθηκε και ισχύει “ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟΣ ΔΑΠΑΝΩΝ ΠΟΥ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΑΝ ΣΤΑ Α.Ε.Ι. ΓΙΑ ΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ - ΔΑΝΕΙΟΔΟΤΗΣΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΟΥΣ ΤΕΛΙΚΟΥΣ ΔΙΚΑΙΟΥΧΟΥΣ ΤΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΙΑΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΑΡΧΙΚΗ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΡΤΙΣΗ ΙΙ ΔΥΝΑΜΕΙ ΤΩΝ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 130/06-04-2001, 1119/13-07-2001 ΚΑΙ 30339/ΚΑ/06-02-2002 ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΩΝ, ΣΕ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΩΝ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΑΡ. 21 ΤΟΥ Ν. 3467/2006 (ΦΕΚ Α΄ 128)”.
81347/Β9/Φ11/435/2019
Συμψηφισμός δαπανών που χορηγήθηκαν στα ΑΕΙ για τη χρηματοδότηση που έγινε στους τελικούς δικαιούχους του Επιχειρησιακού Προγράμματος Εκπαίδευση και Αρχική Επαγγελματική Κατάρτιση ΙΙ δυνάμει των 130/06-04-2001, 1119/ 13-07-2001 και 30339/ΚΑ/06-02-2002 αποφάσεων του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σε εφαρμογή των διατάξεων του άρθ. 21 του ν. 3467/2006 (ΦΕΚ 128 Α’).
Ε.2126/2021
Κοινοποίηση διατάξεων του άρθρου 150 του ν. 4808/ 2021(Α’ 101/19-06-2021) «Πίστωση καταβολής φορολογικών και λοιπών επιβαρύνσεων ενεργειακών προϊόντων - Προσθήκη άρθρου 109Α στον ν. 2960/2001» ΑΔΑ: 6ΧΑ646ΜΠ3Ζ-ΠΒΞ
Αριθμ. ΟΙΚ. Β/37843/3546/2013
Έκδοση επικαιροποιημένου χάρτη υποχρεώσεων προς τον καταναλωτή (Χ.Υ.Κ.) των φορέων παροχής συγκοινωνιακού έργου του ν. 2963/2001.
ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ με το άρθρο 11 της 362897/2023-ΦΕΚ:7483/Β/29.12.2023 και με την Α/27733/2213/2015 (ΦΕΚ 1181 Β/19-06-2015)
Αριθμ. ΕΥΔ/ΕΠ-ΟΑΛΑΑ/οικ.765/2008
Τροποποίηση της υπ’ αριθμ. Δ17α/10/68/Φ.8/27.12.2000 (ΦΕΚ 2/Β/4.1.2001) κοινής υπουργικής απόφασης Σύστασης Ειδικής Υπηρεσίας Διαχείρισης του Επιχειρησιακού προγράμματος «Οδικοί Άξονες, Λιμάνια, Αστική Ανάπτυξη» στο Υπουργείο ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ. με σκοπό την αναδιάρθρωσή της σύμφωνα με τα άρθρα 3 και 5 του ν. 3614/2007.
Αριθ. 1220/2012 (ΦΕΚ 926 Β/26-3-2012) Άρθρο 6 Από την έναρξη ισχύος της παρούσας καταργούνται οι υπ’ αριθμ. Δ17α/10/68/Φ8/27-12-2000 (ΦΕΚ 2/Β/ 04-01-2001), Δ17α/03/49/Φ8/25-09-2001 (ΦΕΚ 1266/Β/ 01-10-2001), Δ17α/09/68/Φ8/31-07-2003 (ΦΕΚ 1137/Β΄/ 11-08-2003), Δ17α/08/87/Φ8/16-06-2005 (ΦΕΚ 915/Β/ 05-07-2005), Δ17α/117/6/Φ8 ΓΕΝ/25-08-2006 (ΦΕΚ 1438/ Β/02-10-2006), Δ17α/24/9/Φ8 ΓΕΝ/02-03-2007 (ΦΕΚ 375/ Β/19-03-2007), ΕΥΔ/ΕΠ-ΟΑΛΑΑ/οικ.765/1-02-2008 (ΦΕΚ 641/Β/10-04-2008) κοινές υπουργικές αποφάσεις.
Ε.2179/2021
« Κοινοποίηση της υπό στοιχεία Α. 1180/06-08-2021 απόφασης του Υφυπουργού Οικονομικών «Όροι και διατυπώσεις για την παραλαβή με απαλλαγή από τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης της αιθυλικής αλκοόλης, που χρησιμοποιείται: α) αυτούσια για την παραγωγή φαρμάκων που προορίζονται για ανθρώπινη και κτηνιατρική χρήση και β) για την παρασκευή πρώτης ύλης των φαρμάκων αυτών, υπό την προϋπόθεση ότι αυτή αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της διαδικασίας παραγωγής τους, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων της περ. δ) της παρ. 1 του άρθρου 83 του ν. 2960/2001» (Β΄3751). ΑΔΑ: ΩΑ2Ι46ΜΠ3Ζ-Α0Ι
ΕΣ/ΤΜ.1/1212/2014
ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΗ ΔΙΟΡΘΩΣΗ: Ζητείται παραδεκτώς η ακύρωση της 12573/27.9.2007 πράξης του Ειδικού Γραμματέα Προγραμματισμού και Εφαρμογών Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης (Κ.Π.Σ.) (....) Ο προβαλλόμενος ισχυρισμός περί συνδρομής καλής πίστης στο πρόσωπο της εκκαλούσας είναι εξεταστέος μόνο υπό τις προϋποθέσεις της κοινοτικής αρχής της προστατευόμενης εμπιστοσύνης. Τούτο δε διότι, στο πλαίσιο της συγχρηματοδότησης από κοινοτικούς πόρους του ως άνω Μέτρου 3.1., ο επιβληθείς καταλογισμός διενεργήθηκε συνεπεία θεσπισθείσας διαδικασίας υποχρεωτικής ανάκτησης παρανόμως διατεθέντων κονδυλίων, κατ’ επιταγή του κοινοτικού δικαίου, του οποίου πρέπει να διασφαλίζεται η εφαρμογή και αποτελεσματικότητα (πρβλ ΔΕΚ απ. της 13.3.2008 στις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις C-383/06 έως C-385/06). Περαιτέρω, δεν συντρέχουν εν προκειμένω οι προϋποθέσεις εφαρμογής της αρχής της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του ελεγχομένου, στο πλαίσιο της οποίας ερευνάται και η καλή του πίστη, διότι δεν προκύπτει η ύπαρξη συγκεκριμένων και ανεπιφύλακτων διαβεβαιώσεων, αρμοδίως απευθυνθεισών προς την εκκαλούσα, που να της δημιούργησαν οποιαδήποτε θεμιτή προσδοκία αντίθετη στο επιβληθέντα καταλογισμό, αλλά, αντίθετα, αυτή γνώριζε ότι η χρηματοδότηση που έλαβε μπορούσε να ανακτηθεί, καθώς τελούσε σε συνάρτηση με την εκπλήρωση των ρητώς αναληφθεισών συμβατικών της δεσμεύσεων, προς τις οποίες δεν συμμορφώθηκε (πρβλ. απ. ΔΕΚ της 19.9.2002 στην υπόθεση C-336/00, απ. Γενικού Δικαστηρίου της 19.9.2012 στην υπόθεση Τ-265/08). Εξάλλου, ο ισχυρισμός περί οικονομικής αδυναμίας, πέραν του αναπόδεικτου χαρακτήρα του, λόγω της μη προσκόμισης επίκαιρων και πλήρων σχετικών στοιχείων (όπως πρόσφατων εκκαθαριστικών σημειωμάτων φόρου εισοδήματος), είναι απορριπτέος προεχόντως ως απαράδεκτος, διότι δεν συνιστά, σύμφωνα με τις εφαρμοστέες διατάξεις, νόμιμο λόγο για την άρση ή τον περιορισμό της ευθύνης της εκκαλούσας προς επιστροφή των αχρεωστήτως καταβληθεισών δαπανών (βλ. απ. Ε.Σ. 909/2012). Κατόπιν αυτών και μη υπάρχοντος άλλου λόγου έφεσης, το Τμήμα κρίνει ότι νομίμως καταλογίστηκε η εκκαλούσα με το ανωτέρω ποσό, καθόσον αυτή αθέτησε, χωρίς να αποδεικνύεται η συνδρομή λόγου ανωτέρας βίας, τις υποχρεώσεις που ανέλαβε με την ένταξή της στο ανωτέρω καθεστώς ενισχύσεων. Ειδικότερα, δεν υπέβαλε εμπρόθεσμα, δηλαδή μέχρι τις 24.9.2006 (μετά τη διετή παράταση της αρχικής προθεσμίας που έληγε στις 24.9.2004), φάκελο δικαιολογητικών για τη χορήγηση της δεύτερης δόσης της ενίσχυσης, στο πλαίσιο της πριμοδότησης της πρώτης εγκατάστασης αυτής ως νέας γεωργού, προς το σκοπό της πιστοποίησης της τήρησης των συμβατικών της υποχρεώσεων, κατά τον κρίσιμο χρόνο ανάπτυξης της γεωργικής της εκμετάλλευσης, κατά παράβαση των διατάξεων της Κ.Υ.Α. 448/2001 και των συμβατικών υποχρεώσεων που ανέλαβε με την αποδοχή της απόφασης ένταξής της στο Μέτρο 3.1.Απορρίπτει την έφεση.
ΕΣ/ΤΜ.ΕΒΔΟΜΟ/403/2021
Δημοσιονομική διόρθωση.Ύδρευση Δήμου..ζητείται η ακύρωση της 54763/Α. Πλ. 5980/24.10.2014 απόφασης δημοσιονομικής διόρθωσης ..Με τα δεδομένα αυτά, λόγω της σοβαρότητας της διαπιστωθείσας παρατυπίας, νομίμως αιτιολογήθηκε από την άποψη τήρησης της αρχής της αναλογικότητας, η ανάκτηση του συνόλου της σχετικής χρηματοδότησης, κατ’ άρθρο 2 του Κανονισμού 448/2001 (πρβ. απόφ. Πρωτοδικείου της 9.9.2008, Τ-349/06, Τ-371/06, Τ-14/07, Τ-332/07, Γερμανία κατά Επιτροπής, σκ. 77, απόφ. του Γενικού Δικαστηρίου της 13.7.2011, Τ-81/09, «Ελληνική Δημοκρατία κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής», σκ. 68, ΕΣ Ι Τμ. 1823/2017, 3719/2014). Εξάλλου, η ευθύνη της ΔΕΥΑ ...., σε βάρος της οποίας εξεδόθη η προσβαλλόμενη πράξη, προκύπτει από την ιδιότητά της ως οιονεί καθολικού οιονεί διαδόχου της ΔΕΥΑ .... δυνάμει του άρθρου 107 παρ. 1 του ν. 3852/2010, υπεισερχόμενη στα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις της τελευταίας (πρβλ. ΕΣ Ι Τμ. 1416/2017), ενώ, δεν ασκεί ουδεμία επιρροή η ύπαρξη ή μη υπαιτιότητάς της στην υλοποίηση του έργου, εφόσον, στο πλαίσιο των καθεστώτων ενίσχυσης, η δημοσιονομική διόρθωση αποτελεί διοικητικό μέτρο με αμιγώς αποκαταστατικό και όχι κυρωτικό χαρακτήρα και είναι ανεξάρτητη από τη συνδρομή πταίσματος εκ μέρους του τελικού δικαιούχου (Ε.Σ. Ι Τμ. 820/2018, 1994/2017, 1711, 1721, 1904/2016, ΔΕΕ της 18.11.1987, C-137/85, Maizena κ.λπ., σκ. 19-20). Επίσης, δεν νοείται απαλλαγή του τελικού αποδέκτη κοινοτικής ενίσχυσης αποκλειστικά και μόνο για λόγους προσωπικής επιείκειας που ανάγονται στην οικονομική αδυναμία επιστροφής του αναζητούμενου ποσού (πρβλ. απόφαση του Δικαστηρίου της 27ης Μαΐου 1993, C-290/91, Peter, σκέψεις 14-15), καθόσον, σε διαφορετική περίπτωση, θα αναιρείτο η ενιαία εφαρμογή και η πρακτική αποτελεσματικότητα του κοινοτικού δικαίου (αποφ. Ι Τμ. Ε.Σ. 3368, 4992/2015, 1212, 2322, 2672/2014, πρβλ. Δ.Ε.Ε. C-290/91, Peter, αποφ. της 27ης Μαΐου 1993, σκ. 8 και C-205/82 ως 215/82, Deutsche Milchkontor, απόφ. της 21ης Σεπτεμβρίου 1983,σκ. 17 και 19). Με τα δεδομένα αυτά, τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα περί παραβάσεως της αρχής της αναλογικότητας, της επιείκειας καθώς και περί οικονομικής καταστροφής της ΔΕΥΑ .... από την υποχρέωση επιστροφής του υπέρογκου ποσού της δημοσιονομικής διόρθωσης πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα.Κατ΄ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει η έφεση να απορριφθεί και να διαταχθεί η κατάπτωση του καταβληθέντος παραβόλου υπέρ του Δημοσίου (άρθρο 73 του Κώδικα Νόμων για το Ελεγκτικό Συνέδριο, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 4129/2013).