23559/1497/2014
Τύπος: Αποφάσεις
Ιστορικό Αναθεωρήσεων (Πιλοτική Εφαρμογή)
Σχετικά Έγγραφα
oικ. 21421/1417/2014
Τροποποίηση του υπ’ αριθμ. 465/1970 (Α΄ 150) Βασιλικού Διατάγματος, όπως ισχύει και των υπ’ αριθμ. 1224/1981 (Α΄ 303), 595/1984 (Α΄ 218), 78/1988 (Α΄ 34), 455/1976 (Α΄ 169) και 79/2004 (Α΄ 62) Προεδρικών Διαταγμάτων, όπως ισχύουν και της υπ’ αριθμ. οικ. 13935/930/12−3−2014 απόφασης του Υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων (Β΄ 674), κατ’ εφαρμογή της παραγράφου 8 του άρθρου 115 του υπ’ αριθμ. Ν. 4199/2013 (Α΄ 216).
ΚΥΑ 46885/3403/2012
Καθορισμός πρόσθετων προστατευτικών μέτρων για τη μείωση της ελάχιστης απόστασης ασφαλείας μικτών και αμιγώς υγραερίου πρατηρίων, νεοϊδρυόμενων και λειτουργούντων, από κτίρια και χώρους όπως ορίζονται στα εδάφια δ΄, ε΄ και στ΄ της παρ. 2 του άρθρου 4 του Π.Δ. 595/1984, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.(Τροποιήθηκε απο την αριθμ 25134/1659/2014-ΦΕΚ Β 1180/8.5.2014
Π.Δ.595/1984
Όροι και προϋποθέσεις εγκατάστασης και λειτουργίας πρατηρίων διανομής υγραερίου GPL(LPG)
ΦΒ1-Α/76545/886/2020
Τροποποίηση της με αρ. πρωτ. οικ. 46885/3403/ 31-10-2012 (ΦΕΚ 2927/Β΄/2012) απόφασης των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Υποδομών και Μεταφορών, όπως ισχύει, με θέμα «Καθορισμός πρόσθετων προστατευτικών μέτρων για τη μείωση της ελάχιστης απόστασης ασφαλείας μικτών και αμιγώς υγραερίου πρατηρίων, νεοϊδρυόμενων και λειτουργούντων, από κτίρια και χώρους όπως ορίζονται στα εδάφια δ΄, ε΄ και στ΄ της παρ. 2 του άρθρου 4 του Π.Δ. 595/1984, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.».
ΚΥΑ 25134/1659/2014
Τροποποίηση της Απόφασης με Αριθμ. οικ. 46885/3403 (ΦΕΚ Β΄ 2927 1.11.2012) «Καθορισμός πρόσθετων προστατευτικών μέτρων για τη μείωση της ελάχιστης απόστασης ασφαλείας μικτών και αμιγώς υγραερίου πρατηρίων, νεοϊδρυόμενων και λειτουργούντων, από κτίρια και χώρους όπως ορίζονται στα εδάφια δ΄, ε΄ και στ΄ της παρ. 2 του άρθρου 4 του Π.Δ. 595/1984, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει».
ΚΥΑ/46884/3402/2012
Καθορισμός πρόσθετων προστατευτικών μέτρων για τη μείωση της ελάχιστης απόστασης ασφαλείας μικτών και αμιγώς υγραερίου πρατηρίων, νεοϊδρυόμενων και λειτουργούντων, από κτίρια και χώρους όπως ορίζονται στα εδάφια δ΄, ε΄ και στ΄ της παρ. 2 του άρθρου 4 του Π.Δ. 595/1984, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει.(Τροποποιήθηκε με την 36288/2358/2014, ΦΕΚ-1816/2.7.2014)
Αριθμ. Φ.10035/2523/131/2016
Όροι και προϋποθέσεις θέσης σε προσωρινή ακινησία Φορτηγού Δημοσίας Χρήσης (Φ.Δ.Χ.) και Επιβατικού (Ε.Δ.Χ.) οχήματος, κατά το άρθρο 121 του Ν. 4199/2013 (Α' 216).
Α 26701/1416/2020:Έκτακτα μέτρα περί της εφαρμογής της υπ’ αριθμ. Φ.10035/2523/131/07.09.2016 (Β’ 2896) Κ.Υ.Α. συνεπεία της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19. ΑΔΑ: ΨΑ3Ω465ΧΘΞ-Γ36
ΣτΕ/4676/2012
Αποζημίωση ζημιών από ανωτέρα βία(..) ζητείται παραδεκτώς η αναίρεση της υπ’ αριθμ. 85/2004 αποφάσεως του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων, με την οποία, έγινε δεκτή προσφυγή της αναιρεσίβλητης εταιρείας, αναδόχου του έργου «Αξιοποίηση Κάμπου Ρίζιανης-Κορύτιανης Ν. ...», επί διαφοράς που ανέκυψε κατά την εκτέλεση του έργου αυτού, και ειδικότερα, από την απόρριψη ενστάσεως κι αιτήσεως θεραπείας κατά του πρωτοκόλλου διαπίστωσης ζημιών από ανωτέρα βία(..) Το Διοικητικό Εφετείο, με την αναιρεσιβαλλομένη απόφαση, έκανε δεκτό ότι η διάταξη του άρθρ. 4 παρ. 11 του ν. 1418/1984, ανεξαρτήτως του αν καταλαμβάνει και την περίπτωση της ασφάλειας του έργου λόγω βλαβών αυτού από ανωτέρα βία, πάντως, δεν έχει καταστεί ακόμα ενεργή, εξ αυτού δε συνάγεται ότι, κατά την έννοια των προαναφερθεισών διατάξεων του ν. 1418/1984 και του π.δ. 609/1985, σε περίπτωση κατά την οποία προκληθούν στο έργο ή τις εγκαταστάσεις αυτού βλάβες από ανωτέρα βία, υπόχρεος για την αποζημίωση είναι ο κύριος του έργου και συνεπώς, όρος της εργολαβικής συμβάσεως σύμφωνα με τον οποίο, ο ανάδοχος υποχρεούται να προβεί σε κατάρτιση συμβάσεως με ασφαλιστική εταιρία για την κάλυψη του ως άνω κινδύνου καθώς και η κατάρτιση τέτοιας συμβάσεως, κατ’ αποδοχή του όρου αυτού, δεν μπορούν ν΄αντιταχθούν και να κατισχύσουν έναντι της ως άνω θεσπιζόμενης από τις διατάξεις του νόμου υποχρεώσεως του κυρίου του έργου προς αποζημίωση του αναδόχου σε περίπτωση επελεύσεως ζημιών στο έργο ή τις εγκαταστάσεις αυτού από την ως άνω αιτία. Με βάση δε τις παραδοχές αυτές, έκανε δεκτή την προσφυγή της αναιρεσίβλητης εταιρείας.
5. Επειδή, κρίση αυτή της αναιρεσιβαλλομένης δεν είναι, κατά τα βασίμως προβαλλόμενα, ορθή, διότι ανεξαρτήτως του ζητήματος αν η διάταξη του άρθρου 4 παρ. 11 του Ν. 1418/89 δεν έχει εισέτι ενεργοποιηθεί λόγω της μη εκδόσεως του προβλεπομένου προεδρικού διατάγματος, η συμβατικώς αναληφθείσα υποχρέωση του αναδόχου να καταρτίσει ασφαλιστική σύμβαση για να καλυφθεί η περίπτωση ζημιών του έργου λόγω ανωτέρας βίας, είναι ισχυρή με αποτέλεσμα να δύναται να του αντιταχθεί σε περίπτωση ζημίας του έργου που προήλθε από γεγονός συνιστών ανωτέρα βία (ΣτΕ 3287/2003, 1368/2007), δεδομένου ότι δεν είναι πάντως επιτρεπτή η, εκ μέρους του, αμφισβήτηση της νομιμότητας όρου της συναφθείσης συμβάσεως (ΣτΕ 1667/2011 Ολομ.). Συνεπώς, πρέπει, για το λόγο αυτό, η προσβαλλόμενη απόφαση να αναιρεθεί, η δε υπόθεση, που χρειάζεται διευκρίνιση κατά το πραγματικό, να παραπεμφθεί στο εκδόν αυτήν δικαστήριο προς περαιτέρω κρίση.(..)Διά ταύτα..(..) Δέχεται την υπό κρίση αίτηση..(..)Αναιρεί την υπ’ αριθμ. 85/2004 απόφαση του Διοικητικού Εφετείου Ιωαννίνων στο οποίο και αναπέμπει την υπόθεση, κατά τα αναφερόμενα στο αιτιολογικό